“ผมถูกโรคจิตลักพาตัวไป....”
EP. 1 “ทารุณ”
ควรอ่านตั้งเเต่อายุ18 ขึ้นไป
เรื่องนี้เป็นเรื่อง ข่มขืน ฆาตรกรรม ทารุณ ค้าประเวณี ขายตัว รุมโทรม
เเนะนําให้อ่านช้าๆ เพื่อ เพิ่มความรู้สึก 🔪🩸
“ซูกิยาชิ”
ต้องออกไปทํางานเเล้วนะซายุ :)
“ซายุยามะ”
คุณเเม่ครับ...ผมเหนื่อยมากเลย
“ซายุยามะ”
ผมหยุดไม่ได้เลยหรอครับ.....
“ซูกิยาชิ”
กูบอกว่ายังไง...
“ซายุยามะ”
ค..คุณ..ม..เเม่...ครับ
“ซูกิยาชิ”
“อย่าให้ฉันต้องพูดรอบที่สอง....มันจะไม่มีครั้งต่อไป...”
“ซายุยามะ”
...ข..ขอโทษครับ
ฝีเก้าที่เเสนเย็นชายะเยือกถึงร่างกายส่วนใน
ซายุยามะ ได้เห็นผู้ชายร่างสูง ก้มหน้าเดินมาหา หน้าห้อง 99
ซายุ มีท่าทีหวาดกลัวเป็นอย่างมาก...
“ซายุยามะ”
“ไม่เอา!! ไม่เอา ไม่เอา เเล้ว!!”
“ซูกิยาชิ”
อ่า...ฉันควรไปเเล้ว...
“ซูกิยาชิ”
จําได้นะลูกรักของเเม่:)
“ซูกิยาชิ”
“ความสิ้นหวังนั้นคือความสุข”
“ซูกิยาชิ”
ความทุกข์ก็คือความสุข
หลังจากที่ยาชิ พูดจบ เสียงเคาะประตูก็มาถึง
“ซูกิยาชิ”
ไปก่อนนะลูกรัก:)
สิ้นเสียงประตูทางเข้าก็ได้ปิดไปเสียเเล้ว
เสียงผู้ชายร่างสูง เย็นยะเยือก เสียงทุ่ม ดูน่ากลัว มากกว่าใคร
“ฮาจิโยะ”
คิดถึงฉันไหมซายุ :)
“ฮาจิโยะ”
ฉันบอกว่าคิดถึงฉันไหม!!!
ทันใดนั้น ผู้ชายร่างสูงบีบคอ ซายุ อย่างเเรง
บีบคอสูงขึ้นเรื่อยๆ จนติดกําเเพง
“ซายุยามะ”
อึก! อั่ก อั่ก! อ่อก!!
“ซายุยามะ”
ค.ค อึก!! คิดถึงที่สุ- อั่ก ที่สุด
เสียงคนร่วงหล่นลงพื้นอย่างกระอักกระอ่วน
“ซายุยามะ”
หือ...หื่อ..หื้อ...เห้อ..เห้อ..
เสียงหอบเเห้ง กระอักกระอ่วน
“ฮาจิโยะ”
น่าเสียดายน่าเสียดาย:)
“ฮาจิโยะ”
มาเล่นเกมกันเถอะ
“ฮาจิโยะ”
มาเล่นเกมกันเถอะ...
“ฮาจิโยะ”
ให้เด็กน้อยผู้เเสนน่ารักไปเเอบล่ะกันน้า //ยิ้มอย่างพอใจ
“ซายุยามะ”
//มองหน้าอีกคนพร้อมเบิกตาสุดขีด
“ซายุยามะ”
//วิ่งไปเเอบในตู้เสื้อผ้า
“ซายุยามะ”
ได้โปรด...ได้โปรดล่ะ
“ซายุยามะ”
พระเจ้าทรงเมตตา...
“ฮาจิโยะ”
จะหนีพ้นหรอ:) !!!
“ซายุยามะ”
//พลักชายร่างสูงออก
“ฮาจิโยะ”
//เอาไม้เบสบอลฝาดหัว
“ซายุยามะ”
อ่ะ!!! ห่า อ๊ะ อ๊าก
“ฮาจิโยะ”
อย่ากลั้นเสียงสิเด็กน้อย:)
“ซายุยามะ”
อ๊า!! อ๊ะ..อึก!!อ๊ามัน..ลึกเกินไป
“ซายุยามะ”
อ๊า ~!! อึก!! พอ..พอได้เเล้ว..ไม่เอา!! ..ไม่เอาน่า...พี่ฮาโยะ..ขอร้อง!!อ๊า..อ๊ะ..อ๊าก..อ๊า..อ๊ะ
“ซายุยามะ”
มัน!!จะฉีกเเล้ว...
เลือดที่กระซิบออกมาจากรูทวาร
เลือดไหลจมกองอสุจิของฮาจิโยะ
“ซายุยามะ”
พี่ฮาโยะครับ!!! อ๊า..อ๊ะ..อึกผม..ผมไม่ไหวเเล้ว...//ดิ้ลโดยังคาอยู่
“ฮาจิโยะ”
ตื่นมาเล่นกับพี่ก่อนสิ
“ฮาจิโยะ”
ไหนบอกว่าจะเล่นด้วยกันไง:)
“ซายุยามะ”
อ๊ะ..อ๊า~ อึก งื้อ~ พี่ฮาโยะ
“ฮาจิโยะ”
ตรงนี้น่าจะเป็นเส้น...
“ฮาจิโยะ”
ถ้ายังไม่อยากตาย:)
“ฮาจิโยะ”
เด็กน้อยกลัวซ่ะเเล้วสิ
“ฮาจิโยะ”
บอกให้อภัยพี่สิฮายุ!!
“ฮาจิโยะ”
ไม่งั้นฉันจะกรีดเนื้อเลือดเเล้วเอาไปให้ทาสของฉันกิน
“ซายุยามะ”
ผมให้..ผมให้อภัยพี่
“คายะ”
เเม้...เสียงดังจังเลยนะคะ~
“ฮาจิโยะ”
ไปก่อนนะซายุ:) //จุ้บซายุ
จมกองเลือด ขาเเขนมีรอยเเผลของการกรีด ขามีเลือดซิบ เเละระหว่างขา รอยถูกทารุณ ทั้งเเซ่ทั้งเหล็ก
“คายะ”
//เข้าไปเปลี่ยนชุดให้ซายุ
“ซายุยามะ”
อึก...พี่คายะ...
“ซายุยามะ”
เจ็บมาก...ที่สุด
“ซายุยามะ”
[มันเจ็บ..เจ็บมาก...ทั้งภายในเเละภายนอก]
“ซายุยามะ”
โอเค...พี่คายะครับ
“ซายุยามะ”
ผมมีโอกาสจะได้ออกไปไหม....
“คายะ”
ก็เเค่ให้ผู้ชายชื่อ ฮาจิโยะนั้น
💉
ไม่รู้ว่าทุกคนจะอ่านถึงตรงนี้ไหมนะครับ
💉
เเละก็สื่ออารมณ์ออกมาได้ไม่ดี
EP.2
“ซายุยามะ”
พี่เขาจะกลับมาอีกเมื่อไรครับ..
“คายะ”
เขาจะกลับมาตอนที่เขาอยากเจอนาย
“คายะ”
“เมื่อเขาได้กลิ่นนาย...กลิ่นเลือด กลิ่นเส้นผม กลิ่นความสุข เขาจะเริ่มจะควมคุมตัวเองไม่ได้”
“ซายุยามะ”
[เจ็บที่สุดไปเลย...ช่วงล่างมัน]
“ซายุยามะ”
ยังเจ็บอยู่เลยเจ็บมากๆ
“ซายุยามะ”
ทําไหมล่ะ....ทําไหมกัน//ร้องให้
“ซายุยามะ”
ทําไหมต้องเป็นฉัน..
“ซายุยามะ”
//เข้าไปหลบในตู้
“คายะ”
อยู่ไหนเอ่ย~ //คลานเข้ามา
“ซายุยามะ”
พี่คายะ! //ออกมาจากตู้เสื้อผ้า
“ฮาจิโยะ”
เป็นยังไงบ้างที่รัก~
ทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบ
💉
นั้นสิคะ..อาจจะสื่ออารมณ์ออกมาได้ไม่ดี...~~
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
