พี่หมอครับ
พี่หมอ 1
เนื้อหาทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องแต่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลใดๆทั้งสิ้น
ขออนุญาตเจ้าของภาพทุกภาพที่นำมานะครับ
เขมกร
วันนี้เป็นอะไรมาครับ
ไอวาริน
ไอ มีน้ำมูก น่าจะหวัดครับ
ไอวาริน
ห่างเหินจังเลยนะครับ
เขมกร
เดือนนี้เธอเข้าโรงบาลกี่รอบแล้ว
เขมกร
คิดว่านี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวรึไง
ไอวาริน
แต่เป็นสถานที่พักใจ
ไอวาริน
แค่เห็นหน้าพี่หมอก็มีความสุข
เขมกร
แล้วนั่นแผลที่มือไปโดนอะไรมา
ไอวาริน
//ก้มมองมือตัวเองที่เป็นแผลแดงสดใหม่
ไอวาริน
วาทำกับข้าวแล้วไม่ระวัง
ไอวาริน
//เงยหน้ามองอีกคนนิ่งๆ
เขมกร
ทีหลังทำอะไรก็หัดระวังบ้าง
ไอวาริน
เข้าใจแล้วครับคุณหมอ
เขมกร
หวังว่าจะไม่เจอคุณแบบที่เจ็บตัวเพราะอะไรแบบนี้อีก
เขมกร
//ว่าไปพรางทำแผลให้อีกคนไป
ไอวาริน
กูแค่แวะไปหาพี่หมอเฉยๆ
เก็นท์
แต่กูเห็นที่มือมึงมีผ้าพันแผลนะ
ไอวาริน
ไม่ได้เป็นไรจริงๆนะ
อินทัช
มึงโดนอีป้านั่นทำร้ายมาอีกแล้วใช่ปะ
อินทัช
ทำไมเป็นไรไม่บอกพวกกูวะ
สิบทิศ
มึงโดนป้าอรทำร้ายมาจริงหรอ
อินทัช
กูจะไปเอาเรื่องแม่ง
ไอวาริน
มึงใจเย็นๆก่อนอินทัช
ไอวาริน
ที่กูไม่อยากบอกพวกมึงก็เพราะแบบนี้
ไอวาริน
กูไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่
อินทัช
แต่มันทำร้ายมึงนะไอวา
อินทัช
มึงจะปกป้องมันทำมะเขืออะไรวะ
ไอวาริน
ญาติคนเดียวที่กูเหลืออยู่
อินทัช
แล้วมันเคยเห็นมึงเป็นหลานมั้ย
อินทัช
มันเคยมองมึงแบบที่มึงมองพวกมันมั้ย
สิบทิศ
มึงจะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมา
อินทัช
ก็กูเป็นห่วงเพื่อนกูนิ
สิบทิศ
แล้วคิดมั้ยว่ามันจะรู้สึกยังไงที่มึงพิมพ์แบบนี้
สิบทิศ
แต่อย่าตอกย้ำเพื่อนได้มั้ยวะ
เก็นท์
สุดท้ายการตัดสินใจก็อยู่ที่ไอวาอยู่ดี
ไอวาริน
กูเข้าใจนะว่าเป็นห่วง
ไอวาริน
แต่..มึงเข้าใจกูหน่อยนะ
ไอวาริน
ชีวิตกูก็ไม่เหลือใครแล้ว
ไอวาริน
ตั้งแต่ที่พ่อกับแม่ไม่อยู่
ไอวาริน
ชีวิตกูก็ฝากไว้ที่พวกเค้า
ไอวาริน
ถ้าจะบอกว่ากูยังมีพวกมึง
ไอวาริน
แล้วถ้าวันนึงพวกมึงมีครอบครัวล่ะ
ไอวาริน
แต่กู..ไม่เหลืออะไรเลยตั้งแต่แรก
ไอวาริน
พวกเค้าสำคัญกับกูนะ
สิบทิศ
กูเข้าใจมึงไอวา กูรู้
เก็นท์
พอแล้วมึง เดี๋ยวก็ร้องอีก
อินทัช
เออ กูขอโทษที่วู่วามละกัน
ไอวาริน
แต่หลังจากนี้กูระวังตัว
ไอวาริน
ไม่ให้ตัวเองเจ็บอีก
พี่หมอ 2
อรนภา
กลับมาแล้วหรอไอ้ตัวดี
อรนภา
หายหัวไปไหนมาทั้งวัน
อรนภา
งานการไม่คิดจะช่วยทำบ้างรึไง
อรนภา
โตจนป่านแล้วยังเอาแต่เที่ยวเล่นอยู่อีก
อรนภา
คิดว่าพ่อแม่ฝากแกไว้กับฉันแล้วจะทำตัวสบายแบบไหนก็ได้หรอ
ไอวาริน
ผมออกไปทำธุระข้างนอกมา
เอมมิกา
ธุระอะไรถึงได้หายไปครึ่งค่อนวันขนาดนี้
เอมมิกา
แล้วนั่นมือน่ะ คืออะไร
ไอวาริน
//ก้มมองมือตัวเองที่ถูกพันด้วยผ้าพันแผล
ไอวาริน
ก็แผลที่เอมทำพี่ไง
อรนภา
//หันมองลูกสาวตัวเอง
เอมมิกา
นี่! หนูไปทำอะไรพี่ตอนไหน
เอมมิกา
อย่ามาใส่ร้ายกันนะ
ไอวาริน
ก็เห็นๆกันอยู่ว่าเมื่อวานเธอจงใจทำน้ำร้อนลวกมือพี่
อรนภา
นี่ แกเป็นบ้าอะไรห๊ะ
อรนภา
ทำไมมาหาเรื่องลูกฉันแบบนี้
อรนภา
ซุ่มซ่ามเองแท้ๆยังมาโทษคนอื่นอีก
อรนภา
แกไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งนั้น
อรนภา
ไป ไปทำหน้าที่ของแกให้เรียบร้อย
อรนภา
ถ้าฉันกลับจากตลาดบ้านต้องสะอาดทุกมุม
อรนภา
อย่าให้เห็นแม้แต่เศษฝุ่น
เอมมิกา
เดี๋ยวหนูเฝ้ามันเองค่ะคุณแม่
อรนภา
//เมิน+เดินออกจากบ้านไป
บ้านทั้งหลังก็ถูกทำความสะอาดจนเสร็จ
ลูกสาวเพียงหนึ่งเดียวในบ้านนอนตีขาสบายใจฉ่ำอยู่บนโซฟา
ไอวารินเก็บของอุปกรณ์ทั้งหมดเตรียมตัวเข้าห้องของตน
แต่เสียงใสก็เอ่ยเรียกขึ้นก่อน
เอมมิกา
คือที่โรงพยาบาลสินะ
เอมมิกา
แกไปอ่อยพี่หมอมาอีกแล้วใช่มั้ย
ไรท์
นิยายเรื่องแรกของไรท์
ไรท์
พิมพ์มาพูดคุยหรือแสดงความคิดเห็นกันได้นะครับ
ไรท์
แต่ขอให้รักษามารยาทในการใช้คำพูดด้วย
ไรท์
อยู่ด้วยกันแบบน่ารักๆนะคะเด็กดี
พี่หมอ 3
เอมมิกา
แกไปอ่อยพี่หมอมาใช่มั้ย
เอมมิกา
แกนี่มันตอแหลเก่งจริงๆ
เอมมิกา
คิดว่าไม่รู้หรอว่าแกคิดยังไงกับพี่หมอ
ไอวาริน
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ
ไอวาริน
พี่จะคิดยังไงแล้วเธอมายุ่งอะไรด้วย
ไอวาริน
พี่หมอไม่ได้เป็นของใคร
ไอวาริน
เค้าไม่รู้จักเด็กแก่แดดอย่างเธอด้วยซ้ำ
ไอวาริน
แล้วก็อย่ามาขึ้นมึงกูกับพี่
ไอวาริน
ไม่งั้นพี่จะบอกป้าอร
เอมมิกา
มาดูกันว่าแม่จะเชื่อใคร
ไอวาริน
แหงสิ เค้าต้องเชื่อเธออยู่แล้ว
ไอวาริน
ไม่ใช่เพราะเธอเป็นลูก
ไอวาริน
แต่เพราะเธอน่ะ ตอแหลเก่งกว่าพี่ซะอีก
เอมมิกา
โอ้ยย!! //หน้าหัน+ล้มลง
อรนภา
นี่มึงทำอะไรลูกกู!! //หันมาตวาดไอวาริน
ไอวาริน
ผมป่าวทำนะครับป้าอร
ไอวาริน
น้อง..จู่ๆน้องก็ตบหน้าตัวเอง..
อรนภา
มึงนี่มันเลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ!!
อรนภา
กับลูกกูมึงยังกล้าทำ!
ไอวาริน
ป้าอร..ฮึก ไม่เอา ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น
ไอวาริน
ป้าอรครับ ฮื่ออ ฮึกฮึก
ไอวาริน
ผมไม่ได้ทำจริงๆ ฮื่ออ //ยกมือไหว้
อรนภา
มึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอ
อรนภา
เก็บข้าวของมึงออกไปด้วย
ไอวาริน
แล้วผมจะไปอยู่ที่ไหน ฮึก นี่บ้านผมนะ
ไรท์
โดนไล่ออกจากบ้านตัวเองเฉย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
