สวัสดีผมชื่อ มูน สตา มาจากดินแดนว่าโลก และตอนนี้ผมอยู่กับเด็กสาวผมสีเทาที่น่าจะปลุกพลังขึ้นมาแล้ว

(ผู้ปลุกพลัง คือ ผู้ที่มีความสามารถพิเศษไม่เหมือนผู้อื่นและพละกำลังก็เหนือกว่าคนทั่วไประดับนึง)

ซึ่งเธอมีชื่อว่า โซฟี่ เธอปลุกพลัง บีบอัดพื้นที่โดยเธอสามารถกำหนด บาเรียวงกลมของเธอได้ โดยบาเรียของเธอจะเท่ากับ ลูกบาสเกตบอล โดยพื้นที่วงกลมจะบีบอัดอากาศทำให้อากาศภายนอกเขาไปใน บาเรียวงกลมไม่ได้ แต่เธอสามารถใส่สารหรือสิ่งที่เธอเคยเห็นได้ลงไปใน บาเรียวงกลมของเธอ

และพวกเรากำลังใช้ชีวิตอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน ดินดำชั่งเป็นชื่อที่แปลกจริงๆ

ในหมู่บ้านนี้ผู้คนอาศัยกันอยู่ประมาณ 50 คน และส่วนมากจะเป็นหญิงสาวกับคนแก่ซะส่วนใหญ่ ส่วนพวกที่เหลือก็ออกไปล่าพวกสัตว์ร้าย ของมีของของสัตว์ร้ายคือ หินพลังงานที่อยู่ในร่างกายของสัตว์ร้าย โดยพลังงานที่ว่าสามารถยกระดับให้กับผู้คนที่ปลุกพลังแล้วเท่านั้น

และเหตุผลที่มูน ไม่ได้ไปล่ากับพวกเขา เพราะเขาได้รับบาดเจ็หลังจากมาโลกนี้โดยไม่รู้สาเหตุ ยังดีที่เสื้อที่เขาใส่นั้นดูไม่น่าดึงดูดสำหรับพวกเขา

ตอนมาเขาใส่เสื้อกล้ามสีเทาออกดำเล็กน้อย กางเกงขาสั้น ในกระเป๋ามีกระเป๋าตังใบเล็กและโทรศัพท์ของเขา

ข่าวดีโทรศัพท์ไม่พัง ข่าวร้ายที่นี่ไม่มีที่ชาร์ตแบตโทรศัพท์เลยไม่รู้ว่าจะเล่นได้ถึงไหน

น่าแปลกดีเพลงที่ไม่ได้โหลดเอาไว้ในเครื่องดังโดนใส่เข้ามาไหนจะข้อมูลต่างที่ไม่รู้ว่ามันมาได้ยังไง

(จากนั้นกระท่อมไม้ที่เขาอาศัยอยู่ ก็เป็นขึ้นทำให้เห็นเด็กชายผมสั้นสีเทาที่มีฝุ่นเกาะเล็กน้อยโดยใบหน้ามีกระอยู่บนใบหน้า โดยมีแววตากระจ่างใสสีดำ ปากที่แห้งเล็กน้อยของเด็กชาย-ไม่สิเด็กสาว)

เธอก็คือ โซฟี่ ที่เขาจำความได้ และ เธอเองก็มีสิ่งมีชีวิตในกรง ภายในกรงนั้นมี กิ้งก่า 5 ตัว และ หนูอีก 2 ตัว

โซฟี่ : มูน มูน มูน ดูนี้สิ มันเป็นไปตามสิ่งที่นายเคยพูดเอาไว้จริงๆ เด็กสาวยิ้มอย่างมีความสุขและกระโดดโลดเต้นราวกับ เออหมาที่ต้องการคำชมจากเจ้านาย

มูน : โซฟี่ ใจเย็นนะ อย่างน้อยเราก็ไม่เปลืองกับพลังงานที่เสียไปเหมือนกับเหมือนก่อนแล้ว

(เมื่อก่อนตอนโซฟี่ ยังรักษาเขาและออกไปล่าเธอยังบ่นว่ามันเหนื่อยมากที่ต้องวิ่งไล่จับกับไอ้พวกนี้และเธอวิ่งตั้งนานก็จับได้แค่ กิ้งก่า 2 ตัวเท่านั้น และตอนนั้นเธอก็ทำซุปกิ้งก่าซะแล้ว ฝนกรดจะตกทุก 3 วัน ทำให้ผู้คนตายเร็วขึ้นและอีกไม่นานกระท่อมของพวกเขาจะอยู่ไม่ได้แล้ว อ๋อใช่ โซฟี่ มีพี่สาวคนหนึ่ง ซึ่งเธอออกจากหมู่บ้านไป และยังไม่กลับ 5 วัน ได้แล้ว)

จากนั้นทั้งเขาและโซฟี่ ก็เริ่มมัดกิ้งก่า และเขาสำตัวหนึ่ง

ติ่ง ระบบพัฒนาสัตว์ประหลาด ตื่นขึ้นมาแล้ว ทำการผูกมัด ใช่หรือไม่

[มูน : ระบบ อยู่หรือไม่]

[.....]

[มูน : อะไรกัน เป็นระบบแบบคำสั่งเลือกเรอะ]

[.....]

[มูน : โอเคร โอเค ตอบใช่]

ติ่ง ผูกพันธ์กับโฮสต์ โปรดเลือกสัตว์ที่จะผูกมัดกับโฮสต์ และใส่ข้อมูลของสัตว์ประหลาดด้วย

มูน เขาดูรอบจนมองกิ้งก่าที่มีสีดำโดยหลังของมันมีหนามเล็กน้อย

มูน : เอาละเลือกตัวนี้

ระบบ ติ้ง กรุณาใส่ข้อมูลความสามารถของสัตว์ประหลาดด้วย

มูน ตอนเขาเห็นตัวนี้อย่างแรกที่เขาคิดออกคือก็อตซิลล่า ราชันมอนสเตอร์และพลังฟื้นฟูของไมนัส วัน ราชันมอนสเตอร์มีพลังอะตอมมิคเบรค มีพลังนิวเคลียร์ภายใน เขาจะไม่เลือกก็อตซิลล่าร่างชมพูเด็ดขาดเพราะถ้าเลือกมาจริงๆก็จะไม่สามารถสร้างเมืองบนหลังมันได้แน่นอน

ก็อตซิลล่าสีชมพูมีอุณหภูมิร่างกายเท่ากับดวงอาทิตย์เพราะงั้นถ้าไม่จำเป็นเขาจะไม่เอาก็อตซิลล่าเบินนิ่ง,ก็อตซิลล่าลาวา,ชิน ก็อตซิลล่า,ก็อตซิลล่า ซูลากิตี้,ก็อตซิลล่า โลก,ก็อตซิลล่า สีชม โดยเด็ดขาด เพราะพวกนี้มันเหนือเกินความเช้าใจหรือสร้างบ้านบนหลังของพวกมันไม่ได้เลยเพราะงั้นทางเลือกจึงได้แค่

ก็อตซิลล่าคิงออฟมอนสเตอร์และก็อตซิลล่า ไมนัสวันเท่านั้น ด้วยพลังมหาสารและการฟื้นตัวที่เลือกได้ว่าโกงมาก็แล้ว

จากนั้นเขาก็ใส่ข้อมูลของความสามารถของก็อตซิลล่าทั้ง 2 ลงไปยัง กิ้งก่าในมือทันที

และหลังจากที่เขาใส่ข้อมูลจนเสร็จ ร่างของมันก็เปล่งแสงสีฟ้าออกมาทันที ทำให้ทั้งเขาและโซฟี่ วิ่งออกมาจากบ้านทันที

โซฟี่ : ทำไมจู่ๆกิ้งก่าที่พวกเราจับมากลายเป็นสัตว์อสูรได้แหละ เธอหวาดกลัวอย่างแรง เพราะสัตว์อสูรต่อให้เป็นแค่ระดับแรก ก็น่ากลัวแล้ว เพราะระดับหนึ่ง ต้องใช้คนอย่างน้อย 3 คนที่ปลุกพลังแล้วช่วยกันโจมตี

มูน : ใจเย็นๆนะโซฟี่ นั้นคือความสามารถของฉันเอง (ถึงเขาจะตื่นตระหนกกับความเปลี่ยนแปลงแต่เขาก็กลับมาใจเย็นได้จากการปรับตัวที่ดูหนังแม้นี้คือโลกความเป็นเขาก็สามารถเปลี่ยนความคิดได้ทันทีนี้คือผลประโยชน์ของผู้ข้ามจากต่างแดนไม่สิ่งต่างมิติ)

โซฟี่ : ห๊ะ คุณจะบอกว่านี้คือสัตว์อสูรของคุณหรอมูน เธอตกใจอย่างแรง เพราะต้องรู้ก่อนโดยทั่วไปผู้ปลุกพลังนั้นจะมีความสามารถที่ไม่เหมือนกันและเธอไม่เคยเห็นคนปลุกพลังพัฒนาสัตว์ธรรมดาตัวหนึ่ง ให้กลายเป็นสัตว์อสูรได้

มูน : ใช่ และฉันยังสามารถใช้ของมันได้ด้วย

โซฟี่ : ห๊ะ งั้นคุณก็เหมือนพี่สาวของฉันหรอ ปลุกพลังคู่ เธอตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

(ต้องรู้ก่อนว่า คนที่ปลุกพลังคู่นั้นหายากยิ่งกว่าอีก พลังคู่ของพี่เธอมีแค่พลังจิตลอยตัวและพลังเงาทำให้เธอ โดนเรียกว่าแม่มดสังหารในหมู่บ้านเลยก็ว่าได้)

จากนั้นแสงสีฟ้าหายไปทำให้เห็นกิ้งก่าขนาดใหญ่กว่ากระท่อมเล็กน้อย ส่วนกระท่อมก็พังเป็นที่เรียบร้อย ตรงหลังมีครีบแหลมๆโดยมีลอยเส้นสีขาวผิวหนังสีดำเป็นเกล็ดหนาตรงคอมีเหงือกปลาอยู่

ติ่ง

ชื่อ ก็อตไมล์วัน

ความสามารถ อะตอมมิคเบรค ควบคุมดิน พลังงานนิวเคลียร์ ควบคุมความร้อน พลังฟื้นฟูอมตะ ประจุสายฟ้า แซ่หาง

ขั้น 1 วิวัฒนาการด้วยตัวเอง

พลังงานไม่มี

โฮสต์ได้รับ ควบแน่นเกล็ด ลำแสงอะตอมมิค ร่างอวตารก็อตซิลล่า ฟื้นฟูอมตะ

มูน : เยี่ยม จากนั้นข้อมูลไหลเข้ามา ตอนนี้เขามีพลังของก็อตซิลล่าแล้ว

จากนี้เราจะสร้างบ้านบนหลังมันกัน มูน เสนอแนะให้กับ โซฟี่

โซฟี่ ยังกลัวก็อตไมล์วัน อยู่บ้างแต่ความกล้าก็กลับมาแล้ว งั้นฉันทิ้งล่องลอยของฉันให้พี่สาวเห็นนะ

มูน : ได้สิ งั้นฉันขอพัฒนาหนูที่เธอจับมานะ

โซฟี่ : อืม ใช่ได้ตามสบายเลย จากนั้นเธอก็วิ่งไปหาไม้เมือกแสง

ส่วนมูน ก็จับหนูทั้งสอง โดยเขาเปลี่ยนความสามารถหนูทั้งสอง

ความสามารถ เมื่อกินไม้สามารถผลิตเมล็ดพืชไม้ที่กินไปได้ สามารถควบคุมพืชและต้นไม้ได้ อันแรกเขาคิดเองส่วนอีกอันเอามาจากแฮมสุเกะ ใน อนิเมะโอเวอร์ลอดจ์

จากนั้น ทั้ง 2 ตัวก็มีขนาดใหญ่กว่ามนุษย์เล็กน้อย ตัวแรกมีสีดำ โดยตรงข้างตามีลายสายฟ้าสีขาว อีกตัวมีสี ดำเหลืองโดยหางเป็นเหมือนเทาวันสีเขียว

ตัวหนึ่งชื่อ โมอา อีกตัวคือ โมชู

จากนั้นมูน ก็เริ่มสร้างบ้านหินตรงหลังมันและเอามันออกหางไปพร้อมกับโซฟี่