ผมนี่แหละตัวแทนทศกัณฐ์
บทที่ 1 กำเนิดตัวแทนทศกัณฐ์
แต่งเรื่องนี้ ขึ้นมา
เพื่อความสนุก เท่านั้น
ไม่มีเจตนาที่ไม่ดี
หรือทำให้ผู้อื่นเสีย
หาย และขออนุญาติ
สื่อต่างๆที่นำมาประกอบ
( ) = ความคิด
{ } = ผู้บรรยาย ; ขับ เสภา
// // = การกระทำ ; ปฏิกิริยา
* * = เมื่อตัวละครสำแดงฤทธิ์
ผู้แต่ง :𓅦
{ มาจะกล่าวบทไป }
{ ถึงท้าวทศกัณฐ์ }
{ ยี่สิบเศียรยี่สิบกร }
{ เจ้าเหนือหัว }
{ แห่งกรุงลงกา}
{ แต่เดิมตัวกูเป็นเพียง }
{ ยักษ์เดรัจฉาน }
{ หาใช่เจ้าพญายักษ์ไม่ }
{ ตัวข้า ขยันบำเพ็ญเพียร}
{ จนได้มณีพรดั่งใจหวัง }
{ หากพวกมึงมิมาระราน }
{ กูคงมิตกตาย }
{ ตัวท่านนั้นมีสี่เศียร }
{ ฤทธิ์มากเพียรนั้น }
{ ข้ามีเพียงสองมือหนึ่งหัว}
{ จักไปต่อกรท่านได้ }
{ ช่างมิมีเสี้ยวแสงชวาลา }
{ กระไรนี่}
พระนารายณ์
//ใช้เท้าเหยีบกลางอกนนทก//
พระนารายณ์
เองจักหาว่าเราแปลงเป็นสตรี
พระนารายณ์
เพราะเรานั้นเกรงนิ้วชี้เพรชของเองนะรึ
นนทก
หากเช่นนั้นท่านจักกลัวกะไร
นนทก
เป็นถึง พระนารายณ์ผู้เกรียงไกรในสามโลก
นนทก
ใช้เล่เหลี่ยมแปลงเป็นสตรีมาเต้นกินรำกินเยี่ยงนั้นมิอายสวรรค์ชั้นฟ้ารึ
พระนารายณ์
หากแต่มึงมิหลงมัวเมาในราฆะ
พระนารายณ์
มึงคงจักตายด้วยมือเราด้วยซ้ำ
พระนารายณ์
หาได้แต่มึงดันตายเพราะราฆะของมึงเองต่างหากเล่า
นนทก
นั้นเพราะท่านมีฤทธิ์มาก
นนทก
หากข้ามีฤทธิ์เทียบเคียงท่าน ท่านคงต้องพ่ายแพ้ต่อข้าเป็นแน่
พระนารายณ์
งั้นในชาติภพหน้าของมึง
พระนารายณ์
กูจักให้มึงมีสิบเศียรยี่สิบกร มีฤทธิ์ มากเป็นเจ้าพญายักษ์
พระนารายณ์
แต่กูจักเป็นเพียงมนุษย์ไม่มีฤทธิ์เดชใดๆ
พระนารายณ์
เมื่อถึงครานั้นกูจักตามมึงลงไปกำราบมึงด้วยศรรามเอง
นนทก
ข้าจักรอจนวันที่ท่านพ่ายแพ้ต่อข้าพระนารายณ์
แอด
ที่ว่าตัวเองจะไปเป็นมนุษย์ไม่มีฤทธิ์นี่โม้ป่ะคะ
แอด
ไม่มีฤทธิ์ที่ว่าทำไมดันมีกองทัพหนุมาน
แอด
แล้วก็ปล่อยไส้ศึกให้ ทศก แถมยังมีศรรามด้วยหล่ะคะ
แอด
ไหนจะเหล่าเทวดาคอยหนุนหลังอีก
แอด
กูบ่ยอมกูบ่ยอม! ทศก ลูก ฉัน ⚈̥̥̥̥̥́⌢⚈̥̥̥̥̥̀
ขันติ
//ฟาดมือไปที่หัว เก่ง //
เก่ง วัดเพล้า
เชี่ยไรวะเนี่ย ชัยชาติ
ขันติ
เห็นมึงนั่งอ่านมาตั้งนานล่ะ
ขันติ
เย็นนี้นัดตีกับไอพวกวัดพลุนะเว้ย!
ขันติ
จะมานั่งอ่าน กวง กวี อะไรก็ไม่รู้
เก่ง วัดเพล้า
โห่ไอ้หัวกรวงเอ้ย!
เก่ง วัดเพล้า
//ฟาดหัว ขันติ//
เก่ง วัดเพล้า
เล่มนี้อย่างดี
เก่ง วัดเพล้า
มึงไม่อ่านคือมึงพลาด
ขันติ
//คว้าหนังสือในมือเก่งมา//
ขันติ
มึงคิดไงมาอ่านวรรณคดีว่ะ
ขันติ
ปกติกูไม่เห็นมึงตั้งใจเรียน
เก่ง วัดเพล้า
ล่ะปกติกูเป็นยังไงหล่ะค้าบบ
ขันติ
เข้าทุกคาบไม่ทราบอะไรเลย
ขันติ
หรือใครแดกเก่ง วัดเพล้าเพื่อนกูเข้าไปวะ!
เก่ง วัดเพล้า
โอ้ยไอ้ขันน้ำวัด!
เก่ง วัดเพล้า
//ถีบขันติออก//
เก่ง วัดเพล้า
//ถมน้ำลาย//
เก่ง วัดเพล้า
มือมึงแม่งอย่างเค็ม
เก่ง วัดเพล้า
เข้าห้องน้ำล่ะไม่ล้างมือรึไงว่ะเนี่ย
ขันติ
เออใช่กูพึ่งล้างตูดมาเมื่อกี้
เก่ง วัดเพล้า
//เตรียบง้างเท้าจะถีบขันติ//
ขันติ
ผมล้อเล่นครับคุณเก่ง
พี่โย
//วางนมแล็กตาซอยลงบนโต๊ะเรียนเก่ง//
พี่โย
ล่ะวันนี้น้องเก่งจะไปไหมครับ
ขันติ
เลิกอ่านค้าบเลิกอ่าน
ขันติ
//คว้าหนังสือในมือเก่งไปไว้ใต้เก๊ะ//
เก่ง วัดเพล้า
เข้าใจล่ะครับพี่โย
เก่ง วัดเพล้า
เดี๋ยวผมจะเก็บกวาดไอ้พวกวัดพลุที่มันทำตัวกร่างเอง
พี่โย
วันนี้พี่มีซ้อมดนตรีกะน้ำอ่ะ
พี่โย
แล็กตาซอยเก่งเอาไปกินเลยนะ
พี่โย
//พายกระเป๋ากีต้าไว้บนบ่า//
เก่ง วัดเพล้า
ฝากบอกเจ๊เอยหน่อยว่าวันนี้ผมกลับบ้านช้าหน่อยนะครับ
พี่โย
เคๆเดะพี่ทักบอกมันล่ะกัน
พี่โย
//เดินผ่านก้านออกไปจากห้อง//
ก้าน
คันไม้คันมืออยากซัดไอ้พวกวันพลุหว่ะ
เก่ง วัดเพล้า
(สรุปแล้วทศกัณฐ์จะรอดไหมวะ)
เก่ง วัดเพล้า
(ถึงจะถูกกำหนดให้เป็นตัวร้ายก็เหอะ)
เก่ง วัดเพล้า
(แต่มันก็ไม่ได้ร้ายตั้งแต่แรกนี่หว่า)
เก่ง วัดเพล้า
(กลับมาค่อยอ่านตอนจบล่ะกัน)
เก่ง วัดเพล้า
//แอบบมองไปที่หนังสือใต้เก๊ะ//
เจ๊เอย
มึงเอาน้องกูไปตีกะใครอีก
เจ๊เอย
มึงไปตามมันกลับมาเลยนะ!
พี่น้ำ
ถ้าเก่งโดนซ้อมเละมาเหมือนคราวก่อนอีกล่ะก็
เจ๊เอย
//โยพูดยังไม่ทันเต็มคำเอยก็ถีบไปที่เข่าโยแบบเต็มแรง//
เจ๊เอย
มึงอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง
แอด
บอกเลยคนตระกูล วัดเพล้า แรงเยอะทุกคน
แอด
ทรงนี้มีกระดูกดังกร๊อบแกร๊บมั่งแหละ
แอด
ทั้งพี่ทั้งน้องเลยความครอบครัวทำธุกิจค่ายมวยอ่ะเนาะ
ขันติ
พวกมึงจะเปิดก็เปิดไอ้สัส
ก้าน
ปากดีระวังหลับนะในชัยชาติ
ขันติ
มึงข้างกูจริงไหมเนี่ยไอ้ก้าน
เก่ง วัดเพล้า
เปิดก่อนได้เปรียบหว่ะเพื่อน
เก่ง วัดเพล้า
//เก่งฟาดกระบองหล็กเข้าไปที่คู่ต่อสู้//
พวกของเก่งวัดเพล้าก็เข้าไปรุมตีกับพวกวัดพลุแบบตลุมบอน
？？？
ไอสัสมึงอย่ามาซ่าแถวนี้ให้มาก
ขันติ
ปากดีนะมึงอยากแดกข้าวแดงหรอไอเ* ี้ย
？？？
//ชักปืนออกมาจากในกางเกง//
ก้าน
เชี่ยแม่งเล่นปืนเลยหรอว่ะ
？？？
//หันไปหัวเราะกับพวกวัดพลุ แล้วชี้นิ้วมาที่พวกของเก่ง//
เก่ง วัดเพล้า
กูไม่กลัวหว่ะ
เก่ง วัดเพล้า
มันจะซักแค่ไหนกันว่ะ
เก่ง วัดเพล้า
//พุ่งเข้าไปเตะขา ใช้ซอกสกัดแขนข้างที่ถือปืนคู่ต่อสู้ลง//
//เก่งโดนยิงเข้าตรงบริเวณท้อง//
ขันติ
//ใช้ซอกทะลวงไปที่คอพวกวัดพลุจนสลบ//
พวกคนอื่นๆเห็นท่าไม่ดีที่มีคนยิงกันจึงวิ่งหนี
เก่ง วัดเพล้า
//เลือนราง//
เก่ง วัดเพล้า
แม่งเจ็บชิบหายเลยหว่ะ
เก่ง วัดเพล้า
กูยังอ่านแม่งไม่จบเลยนะ
เก่ง วัดเพล้า
ถ้ากูตายมึงช่วยเผามาให้กูได้ป่ะ
เก่ง วัดเพล้า
กูไม่ตายง่ายๆหรอก
เก่ง วัดเพล้า
//หลับตาลงเพราะเริ่มไม่มีสติจนภาพตัด//
เจ๊เอย
แล้วพี่จะบอกพ่อกับแม่ยังไง
พี่โย
//เอามือกุมปากเอาไว้ และจ้องไปที่เก่งที่กำลังสลบอยู่ //
พี่น้ำ
//มือสั่นด้วยความตกใจ ขวัญหาย จนทำอะไรไม่ถูก //
นนทก
//ลืมตาขึ้นมาในท่าที่ตัวเองกำลังชี้นิ้วเพรชไปที่ขาตัวเอง//
//เสียงระเบิดแสงของนิ้วชี้เพรช//
นนทก
โอ๊ยหน๋อชีวิตกู้ววว ಥʖ̯ಥ
พระนารายณ์
เมื่อถึงครานั้นกูจักตามไปกำราบด้วยศรรามเอง
นนทก
(อีกแล้วหรอวะ กูพึ่งโดนยิงเมื่อตะกี้เองนะ)
บทที่ 2 ร่วมแต่งกลอนร้องรำฮำเพลง
ทศกัณฐ์
//ค่อยๆเบิกตาขึ้นมาทีล่ะนิด จนภาพที่เลือรางเริ่มชัดขึ้น//
ทศกัณฐ์
//บิดขี้เกียจแล้วลุกขึ้นนั่ง//
ทศกัณฐ์
โรงพยาบาลสมัยนี้เขาไฮเทคดีเนอะ
ทศกัณฐ์
มีจัด Event (อีเวนท์) แนวไทยเดิมด้วย
ทศกัณฐ์
ละเอียดยิบเลยแฮะ ลายไทยยันผ้ารองก้น
ตอนนี้เก่งในร่างทศกัณฐ์กำลังเดินทัวร์รอบห้อง
ทศกัณฐ์
แจกันที่ดูแพงหูฉี่นี่คืออะไร๊
ทศกัณฐ์
เจ๊กูเป๋าหนังขนาดนั้นเลยเชียว
ทศกัณฐ์
สุดยอด ระดับนี้ กูได้อยู่ห้อง VIP แน่ๆ
ทศกัณฐ์
รู้สึกรวยขึ้นมาเลยว่ะ
ทศกัณฐ์
ชิ่งดีไหมนะ เอ๊อะ! ไม่ดีเจ๊ได้บิดหูกูขาดแน่
ทศกัณฐ์
แล้วโทรศัพท์กูอยู่ไหนวะ
ทศกัณฐ์
//เดินไปเปิดลิ้นชักลาหยกรกตทุกตู้//
？？？
ถวายพระพรเจ้ากรุงลงกาเจ้าค่ะ
？？？
ท่านตื่นบรรทมนานแล้วหรือเจ้าค___
ทศกัณฐ์
(ชิบหายล่ะเมื่อกี้แจกันตอนนี้แก้ว)
ทศกัณฐ์
(เอาไงดี ผ่อนจ่ายได้ไหมวะ ʘ-ʘ )
ทศกัณฐ์
//หันขวับไปทางนางรับใช้//
ทศกัณฐ์
ขอโทษนะคร้าบพอดีผมมือลื่__
ทศกัณฐ์
อ้าวคุณพยาบาลหายไปหนะ__
？？？
//ก้มกราบอยู่กับพื้นแบบขดตัวจนตัวสั่น//
？？？
หม่อมฉันสมควรตายเจ้าค่ะ
ทศกัณฐ์
(ห้ะไรวะ กูไปทำไรพี่เขาหร๊อ)
ทศกัณฐ์
ขอโทษนะครับคือผ___
？？？
หม่อมฉันสมควรตายเจ้าคะ!
？？？
(หากยึกยักมากไปกว่านี้เห็นทีข้าคงมิได้ตายดี)
？？？
(จบชีวิตตรงนี้เสียยังดีกว่าไปทรมาน)
？？？
//เอากริชเล่มเล็กออกมาจากปิ่นปักผม//
？？？
//ตั้งใจเล็งไปที่หัวใจของนาง//
ทศกัณฐ์
//เข้าไปจับล็อคแขนไว้ทัน//
？？？
หม่อมฉันสมควรตายเจ้าค่ะอย่าทรมานหม่อมฉันเลย
มีกระจกตั้งอยู่ทางซ้ายมือของทศกัณฐ์พอดี
ทศกัณฐ์
//จ้องตัวเองที่อยู่ในกระจกอยู่ซักพัก//
ทศกัณฐ์
ตัวเขียวมาแต่ไกลเลย
ทศกัณฐ์
//ตะโกนลั่นเสียงดัง//
มนโฑ
//เปิดประตู พรวด เข้ามา//
มนโฑ
เกิดกระไรขึ้นเจ้าพี่ทศกัณฐ์
มนโฑ
ข้าศึกบุกหรือท่านจักได้บอกวิรุณจำบังให้เตรียมไพร่พล
ทศกัณฐ์
ผมน่าจะตายแล้วจริงๆ
ทศกัณฐ์
และนี่ก็คือนิมิตรในฝันก่อนผมจะตายสินะครับ
ทศกัณฐ์
//เดินขึ้นไปบนเตียงและห่มผ้าลายลูกไม้//
ทศกัณฐ์
(จะตายจริงๆล่ะนะคร้าบ)
มนโฑ
เจ้าพี่ทำกระไรรึเจ้าคะ
ทศกัณฐ์
(อ้าว... มันไม่ไปให้อ่ะเอาไงดีวะ)
ทศกัณฐ์
(งั้นเทสอีกรอบเผื่อฟลุ๊ค)
ทศกัณฐ์
(กูบอกให้มึงเผาหนังสือมาให้กูอ่าน)
ทศกัณฐ์
(ไม่ใช่ให้กูมาเล่นเอง!)
ทศกัณฐ์
(แกล้งตายไปเลยได้ไหมวะเนี่ย)
？？？
หม่อมฉันสมควรตายเจ้าค่ะ
？？？
//เริ่มร้องห่มร้องให้เพราะกลัวตัวเองจะตายจริงๆ//
มนโฑ
แล้วเองไปทำกระไรให้เจ้าพี่โกรธกันเล่า
ทศกัณฐ์
ขะข้ามิได้โกรธเลยต่างหากหล่ะ
ทศกัณฐ์
เอาเป็นว่าตอนนี้ผม
ทศกัณฐ์
ข้าอยากพักอยู่คนเดียวพวกเจ้าเชิญออกไปก่อนนะ
ทศกัณฐ์
//พยามดันมนโฑออกไปให้พ้นเขตห้อง//
？？？
//คลานตามนางมณโฑออกไป//
ทศกัณฐ์
แทนที่จะตื่นในโรงพยาบาลเหมือนคนธรรมดาทั่วไป
ทศกัณฐ์
แต่กูดันตื่นมาอีกทีกลายเป็นไอ้ตัวเขียวแถมมีเคี้ยว
ทศกัณฐ์
กูนี่แม่งโคตรสุดยอด
ทศกัณฐ์
แล้วเหมือนบักอันนี้มันจะแก่แล้วด้วยนะ
ทศกัณฐ์
ก็ไม่ห็นจะเเปลกเจ้าทศมันก็เป็นพ่อคนแล้ว ถ้าจะมีริ้วรอยบ้าง
ทศกัณฐ์
//เดินไปส่องกระจก//
ทศกัณฐ์
เผลอๆหล่อกว่า ณเดช อีกพ่อเจ้าโว้ย!!!
ทศกัณฐ์
แต่อยู่ๆเด็ก 18 ก็มาเจอเรื่องแบบนี้มันไม่ Make Sense (เมค เซ้น) เลยนะครับพรี่
ทศกัณฐ์
เออมันไม่อยู่นี่หว่า
？？？
ท่านทศเจ้าคะถึงเพลาเสวยพระกายาหารแล้วเจ้าค่ะ
ทศกัณฐ์
(ห้องอาหารทำไมมันใหญ่โตโออ่าขนาดนี้วะเนี่ย)
เหล่าพระสนมและบรรดามเหสีถวายบังคมทศกัณฐ์
มนโฑ
ท่านพี่เสวยเถิดเจ้าค่ะ
ทศกัณฐ์
(อิ๊ว คาวคาวแบบคาวชิหัยให้กูกินไรเนี่ย)
มนโฑ
//รินของเหลวสีเงินใสลงแก้ว//
ทศกัณฐ์
//ซดเข้าเต็มกะเพาะ//
ทศกัณฐ์
เดี๋ยวนี่มันเหล้าหนิหว่า~
ทศกัณฐ์
ให้เด็กอายุไม่ถึง20กินเหล้าได่งายกาน~
ทศกัณฐ์
(จอกเดี๋ยวจอดนี่มันยังไงวะ)
ทศกัณฐ์
(ตัวก็ออกจะใหญ่โต)
ทศกัณฐ์
เหตุไฉนพวกเจ้ามิแต่งกลอนร้องรำทำเพลงกันเล่า
เหล่าสนมพร้อมรับ"เจ้าค่ะ ท่านพี่ทศ"แบบพร้อมเพรียง
{ หยอดย้อยดวงเดือน งามสลัว }
{ ตัวน้องงามมิสู้ ชิวาหาย }
{ โอนออดเจ้ายอดฟ้า มิมาคลาย }
{ เห็นทีจักมิได้ เคียง เอ๋ย }
{ หยอดแก้วจันทร์ }
ในขณะที่เอ๋ยกล่าวก็จะมีเสียงกรัปดังจบหลังวรรคแต่ล่ะวรรค
มนโฑ
แต่งได้หยอดย้อยเสียนี่กระไร
มนโฑ
ท่านพี่มิลองมา ร้องเล่นคำกลอนบ้างเล่า
ทศกัณฐ์
{ มิเมาเหล้าแล้วแต่เรา ยังเมารัก }
ทศกัณฐ์
{ สุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉน }
ทศกัณฐ์
{ ถึงเมาเหล้า เช้าสายก็หายไป }
ทศกัณฐ์
{ แต่เมาใจ นี้ประจำทุกค่ำคืน }
เหล่านางสนม ม้วนฉม้ายเคอะเขิน
ด้วยคำกล่าวเกี้ยวแก้วจีบของทศกัณฐ์
มนโฑ
ท่านพี่แต่งได้ช่างไพเราะจนมิมีผู้ใดหาเทียบเคียงได้เจ้าค่ะ
มนโฑ
หม่อมฉันกล่าวอันใดผิดไปหรือเจ้าคะ
ทศกัณฐ์
กลอนนี้ สุทรภู่แต่งต่างหาก
ทศกัณฐ์
เจ้ามิต้องรู้หรอก~
ทศกัณฐ์
//ลุกขึ้นไปตบไหล่มนโฑสองที//
ทศกัณฐ์
แฮะๆข้ากลับห้องหล่ะ
ทศกัณฐ์
มีไรก็เรียกนะจ้ะพี่สาวมนโฑ
สนมทั้งหลาย น้อมรับส่ง ถวายพระพรท่าทศ
มนโฑ
(ท่านพี่ทศเป็นกระไรไปกันแน่)
มนโฑ
(เมื่อไม่นานมานี้ยังคิดจะยกทัพไปตีเมืองอื่นอยู่เลย)
วิรุณจำบัง
เป็นกระไรไปหรือพี่สะใภ้
มนโฑ
ท่านพี่ทศแปลกผิดวิสัยไปหรือไม่
วิรุณจำบัง
จะว่าแปลกก็แปลกแต่จะว่าคนตรงหน้านั้นใช่ท่านพี่ทศไหม
วิรุณจำบัง
ก็คงจักต้องเป็นเช่นนั้นนะขอรับ
มนโฑ
//ยกมือขึ้นมากุมขมับ//
ทศกัณฐ์
//ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง//
ทศกัณฐ์
ไอ้ขันน้ำ ! มึงยังไม่คืน10บาทกูเลยไอสัส
หัวที่ 1 ของทศกัณฐ์
กระไรของเจ้าทศ
หัวที่ 2 ของทศกัณฐ์
วาจากระไรของพี่ทศกัน
ทศกัณฐ์
//ลั่นหัวเราะดัง//
หัวที่ 3 ของทศกัณฐ์
ตะเถรพระร่วง!
หัวที่ 3 ของทศกัณฐ์
หัวร้อกระไรดังปานพยานาคคลอดลูกเยี่ยงนั้น
หัวที่ 4 ของทศกัณฐ์
ทำเอาข้าสดุ้งตื่นเลยเชียว
แอด
ขอร้องเอาสิ่งมึนเมาออกไปจากบักเขียวด่วนๆ ಠ_ಠ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
