ชายาปีศาจ
一
เฟยหง
อึก..อ๊ะส์ๆๆ!!..ซี้ดด~อ๊าา//ขย่มให้ฟางหรง
ฟางหรง
จะๆ...เจ้า!!!บังอาจนักกล้าทำเรื่องบัดสีตอนกลางวันแสกๆ//หน้าแดง
เฟยหง
ใยจึงพูดเช่นนั้นล่ะฝ่าบาท//หยุดขย่ม
เฟยหง
ทั้งๆที่ข้าเป็นคนช่วยท่านดูดไอมารให้ท่าน
เฟยหง
ตระกูลของท่านตั้งแต่บรรพบุรุษมักจะมีกลิ่นไอมารถ้าหากมิได้ตระกูลจิ้งจอกเก้าหางแสนเสน่ห์อย่างตระกูลข้าปานนี้ราชวงศ์จบไปสิ้นเสียนานแล้ว
เฟยหง
อีกอย่างข้าเต็มใจท่านก็รู้ว่าข้าชอบท่าน//เริ่มขย่มอีกครั้ง
ฟางหรง
(เจ้าปีศาจตัวขนนี้ชักจะเอาแต่ใจเสียแล้ว)//คิดในใจ+พร้อมจับไหล่ให้นายเอกอยู่ใต้ร่าง
เฟยหง
ท่านอยากขยับเองฤๅ//ยิ้มชอบใจ
ฟางหรง
เจ้านี่มันจริงๆจักต้องทำเยี่ยงไรจึงจะพอใจกับความกำหนัดของเจ้า?
เฟยหง
ฝ่าบาทได้โปรดขยับเถิด
ฟางหรง
หึกล้าดีเยี่ยงไรสั่งข้า//เริ่มกระแทก
เฟยหง
อะๆ..ฝ่าบาท..ทะๆ!!ท่านข้ามิไหวแล้วอ๊าา~
ฟางหรง
นี่พึ่งเริ่มเจ้ายังจักต้องทนไปอีกนานแสนนาน//กระแทกถี่รัว
ขุนนางมี2ฝั่ง ฝ่ายบู้ฝ่ายบุ๋น
ฝ่ายบู้เป็นแม่ทัพหรือทหารเน้นออกรบ
ฝ่ายบุ๋นเน้นใช้สมองคิดทางทฤษฎีและเกี่ยวกับความเป็นอยู่ประชาชน
？？？
ฝ่ายบู้:ฝ่าบาทขอรับ ณ ตอนนี้ข้าคิดว่ายังมิเหมาะสมกับการจัดเทศกาลนะขอรับ
？？？
ฝ่ายบู้:สถานะการตอนนี้เราป้องกันประชาชนและเสริมกำลังให้กับกองทัพเนื่องจากฝ่ายศัตรูพร้อมจะเปิดศึกได้ทุกเมื่อเราควรเฝ้าระวัง
？？？
ฝ่ายบุ๋น:แต่นี่เป็นเทศกาลทุกๆ10ปีจักมีครานึงท่านต้องการให้ประชาชนผิดหวังกับการรอคอยงั้นฤท่านแม่ทัพ//โมโห
？？？
ฝ่ายบู้:หรือเจ้าจักรอให้ศัตรูบุกเข้ามาเคนฆ่าประชาชนงั้นรึ!!!
？？？
ฝ่ายบุ๋น:แล้วความหวังประชาชนท่านจักแก้ปัญหาเยี่ยงไร!!!
？？？
???:ไยจึงมิทำทั้ง2เลยล่ะท่านขุนนาง//เดินเข้ามา
ทุกคนพากันหันไปมองต้นเสียง
เฟยหง
ทำเช่นนั้นก็สิ้นเรื่องแล้วมิใช่รึ?//เก็บพัด
ฟางหรง
(เจ้าจิ้งจอกกล้านักเข้ามา)
？？？
ขุนนางทั้งหมด:ท่านแสงศักดิ์สิทธิ์!!!//พากันทำความเคารพ
เนื่องจากตระกูลนายเอกมีบุญคุณต่อราชวงค์มากผู้ที่ถูกเลือกเลยมีตำแหน่งแสงศักดิ์สิทธิ์เพื่อให้สมฐานะที่จะเคียงข้ากับโอรสสวรรค์
เฟยหง
ทำตัวตามสบายเถิดมิต้องมากพิธี
ฟางหรง
เจ้ามาทำไมเจ้าจิ้งจอก?//จงใจพูดให้นายเอกเสียหน้า
เฟยหง
ฝ่าบาทตรัสเช่นนี้ทำเอาข้ารู้สถานะของข้าอย่างแจ่มแจ้งเลยล่ะเพค่ะ//สีหน้ากวนๆ
ผู้ที่ถูกเลือกจะถูกเลี้ยงมาแบบผู้หญิง
เฟยหง
แต่อย่าลืมเสียล่ะฟางหรงที่เจ้ามีชีวิตรอดมาถึงตอนนี้เป็นเพราะข้ามิใช่รึ//ปล่อยแรงกดดัน
ฟางหรง
จะ..เจ้าจักทำกระไร!!..อึก//จับไปที่หัวใจ
เฟยหง
หากมิแข็งแกร่งมากพออย่าริอาจมาทำตัวหยิ่งผยองต่อหน้าข้า//เลิกปล่อยแรงกดดัน+เดินออกไป
？？？
ขุนนางทุกคน:ขอรับ//รีบออกมา
？？？
ขุนนาง1:เจ้าว่าท่านแสงศักดิ์สิทธิ์ทำเกินไปรึป่าวเป็นเพียงปีศาจแต่กับกล้าเรียกชื่อฝ่าบาทแบบนั้น
？？？
ขุนนาง2:ข้าก็มิรู้เหมือนกันแต่ถ้าหากการมีอยู่ของท่านแสงศักดิ์สิทธิ์ทำให้ราชวงศ์ไม่สั่นคลอนก็ดีแล้วมิใช่ฤ?
เฟยหง
เจ้ากล้าดีเยี่ยงไรดูหมิ่นข้า//บีบคอฟางหรง+โมโห
ฟางหรง
อึก...//หายใจไม่ออก
ฟางหรง
มะๆ..มันเป็นความจริงที่เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกที่ต้องการโดนปนเปลอจนตัวสั่น
ฟางหรง
เจ้ามันก็มิต่างกับชายในหอคณิกาที่ข้าเรียกตัวมาบ่อยๆหรอกนะเจ้าปีศาจ//เอามือนายเอกออก
เฟยหง
ในสายตาท่านข้าคงเป็นได้เพียงสัตว์ประหลาดตัวนึงสินะ//ก้มหน้าลง
เฟยหง
(ทั้งๆที่ข้าเป็นผู้ถูกเลือกให้คู่ครองกับท่าน....ข้าเต็มใจทำทั้งหมดยอมท่านมาตลอดไม่ว่าท่านจะเหยียดหยามข้าปานใดแต่ครานี้...)
ฟางหรง
แค่เห็นเจ้าถูกเรียกซ่ะสูงส่งมันทำให้ข้าเกลียดเจ้ามากขึ้น//ยิ้มชั่วร้ายให้นายเอก
เฟยหง
งั้ยข้าจักมิอยู่ให้ท่านเห็นหน้าอีก//เดินออกไป
ฟางหรง
นี่มันก็3วันแล้วทำไมถึงยังมิกลับมา//ทำลายข้าวของ
เนื่องจากตอนนี้ไม่ได้รับการดูดไอปีศาจจึงทำให้เกิดอาการคลุ้มคลั่ง
？？？
ฝ่าบาทโปรดระงับโทสะด้วยเถิดพะยะค่ะ
ฟางหรง
ข้าสั่งให้เจ้าออกไปตามหาเฟยหงทำไมปานนี้ยังหาไม่เจอ//เย็นชา
？？？
ฝ่าบาทข้าทำตามคำสั่งท่านแล้วแต่เพียงยังหาท่านแสงศักดิ์สิทธิ์ทิเจอ
จางลี่
ท่านพี่โปรดระงับโทสะด้วยเถิดเพคะ//เดินเข้ามา
จางลี่
ท่านพี่ข้าเป็นคู่หมั้นท่านใยจึงตรัสเช่นนั้น//ทำหน้าเศร้า
二
ฮุ่ยเจียง
ท่านแสงศักดิ์สิทธิ์ทำเช่นนี้ถูกแล้วฤ
เฟยหง
เขาเกลียดข้าปานนั้นจักให้ข้าหน้าด้านทนอยู่ต่อไปได้เยี่ยงไรกัน
เฟยหง
พอเถิดข้าตัดสินใจแล้วเจ้ากลับไปเถิด
ฮุ่ยเจียง
ขอรับ//เดินออกไป
ฟางหรง
อึก..(ไอมารในตัวข้ามันสูงขึ้นตั้งแต่เฟยหงไป)
ฟางหรง
(ทรมานอะไรปานนี้)//กุมหัวใจตัวเอง
ฮุ่ยเจียง
ขออนุญาตฝ่าบาท//คำนับ
ฟางหรง
เจอตัวหรือไม่//ทรมานสุดๆ
ฮุ่ยเจียง
พบท่านแสงศักดิ์สิทธิ์อยู่หลังเขาทางตะวันออกพะย่ะค่ะ
ฟางหรง
เตรียมรถม้าข้าจะไปหาเขา//รีบลุกขึ้น
เฟยหง
ท่านมาที่นี่ได้เยี่ยงไร...
เฟยหง
(เจ้ามนุษย์ปลิ้นปล้อน)//มองไปหาฮุ่ยเจียง
ฮุ่ยเจียง
(ข้าขอโทษขอรับแต่ถ้าหากข้ามิบอกฝ่าบาทหัวข้าหลุดออกจากบ่าเป็นแน่)
ฟางหรง
กลับไปกับข้า//ลากนายเอกไปกับตน
ฟางหรง
หยุดดื้อกับพี่เสียที//อุ้มนายเอกพาดบ่า
เฟยหง
ฝ่าบาทท่านปล่อยข้าลงนะ//ทุบหลังพระเอก
เฟยหง
อ๊ะ!!!//โดนเหวี่ยงลงเตียง
ฟางหรง
ทำหน้าที่ของเจ้าซ่ะ//ปลดเสื้อผ้าของตัวเอง+ของนายเอกออก
เฟยหง
ข้ามิทำสิ่งใดทั้งนั้น!!!
ฟางหรง
ช่างกล้ามีปากมีเสียกับข้านักเจ้าจิ้งจอก//ตบหน้านายเอก
ตอนนี้ไอมารของฟางหรงเยอะมากเลยทำให้มีกำลังเหนือกว่าเฟยหง
เฟยหง
(เจ้ามนุษย์อ่อนแอนี้ใยจึงมีกำลังเหนือกว่าข้า)//หงุดหงิดสุดๆ
ฟางหรง
ทำหน้าที่ของเจ้าก่อนที่ข้าจะหมดความอดทน//จับท่อนเอ็นที่ชูชันขึ้นมาชัก
ฟางหรง
เร็วเข้า//ออกคำสั่ง
เฟยหง
ท่านมันใจร้ายที่สุด//จับท่อนเอ็นขึ้นมาชักแล้วค่อยอมส่วนหัว
ฟางหรง
อ๊าา...เจ้ามันเก่งเรื่องนี้เสียจริงนะ//ลูบหัวนายเอก
เฟยหง
อ่าา//เลียตรงท่อนเอ็น+มืออีกข้างจับพวง🥚
ฟางหรง
หึข้าว่าเริ่มจริงจังเถิด//ขึ้นคร่อมนายเอก+เสียบท่อนเอ็นเข้าไปสุดลำ
เฟยหง
อ๊ะส์!!!//ตาเหลือกด้วยความเสียว
เฟยหง
(ข้าเป็นปีศาจก็จริงแต่ใช่ว่าข้าจะรับความเจ็บปวดได้มากมายนิ)
ฟางหรง
ข้าเกลียดเพลาที่ข้าพิษสวาทเจ้าที่สุด//กระแทกแรงๆ
เฟยหง
อ๊ะๆ!!!ทะ...ท่านข้าเจ็บ!..อึก
ฟางหรง
ยิ่งเจ้าทำตัวเป็นอ่อนแอข้ายิ่งเกลียด//จับก้นนายเอกแล้วกนะแทกหลายๆครั้ง
เฟยหง
อ๊ะๆๆๆ~อ๊าา..เบาหน่อยเถิด..อื้ออ//ตาลอย
ฟางหรง
โดนแค่นี้ใยจึงทำเป็นหมดแรงเสียแล้ว?
เฟยหง
อ๊า~ทะๆๆ..!!!ท่านเมตตาข้าเถอะ!!!..อ๊ะส์ๅๆๆ
ฟางหรง
ข้าต้องฟังเจ้าฤ?//หยุดกระแทก
เฟยหง
ท่านได้โปรดอย่าทำข้าแรง//น้ำตาคลอ
ฟางหรง
หึๆน่าสมเพช//กระแทกนายเอกต่อ
จนเวลาล่วงเลยมาถึงเช้าอีกวัน
เฟยหง
อึก!!!//ได้กลิ่นอะไรบางอย่าง
เฟยหง
(ใยจึงมีกลิ่นไอมารฟุ้งไปทั่วห้องเช่นนี้)
จางอวี่
ท่านแสงศักดิ์สิทธิ์หม่อมฉันขอเข้าไปนะเพคะ//เปิดประตู+เข้าไป
จางอวี่
ลุกไหวหรือไม่เพคะเดี๋ยวหม่อมฉันช่วยประคอง
เฟยหง
ข้ามิใช่คนฐานะสูงสุดมิต้องแทนตัวเองว่าหม่อมฉัน//เย็นชา
เฟยหง
ข้าบอกว่ามิต้องไง//ตวาดใส่จางอวี่
นายเอกมีการปล่อยพลังตอนตวาด
เฟยหง
อ่อนแอสิ้นดีน่ารำคาญ//โมโห+ลุกออกไป
จางอวี่
(ท่านชั่งน่าสงสารยิ่งนักที่มิเคยมีใครเข้าใจท่าน...)
จางอวี่
(ข้าเพียงแค่อยากเป็นคนที่ท่านไว้ใจ)
จางอวี่มองนายเอกเป็นเหมือนน้องชายนะ
？？？
คณิกา:ท่านองครักษ์ผู้นั้นชั่งรูปงามเหลือเกิน
？？？
คณิกา:แต่ข้าได้ยินข่าวมาว่าองครักษ์ผู้นั้นนกเขาไม่ขัน
？？？
คณิกา:จริงฤๅเสียดายจริงๆ
ลี่ถัง
ก็แค่ข่าวลือจักสนใจทำไมฤ?
ลี่ถัง
ข้ามิเชื่อว่าองครักษ์ผู้นั้นจักมิมีความรู้สึกนั้น//กางพัดออกมาพัด
？？？
คณิกา:พนันกันหรือไม่ลี่ถังหากเจ้าทำให้เขาลุ่มหลงไปกับไฟราคะของเจ้าได้ขัาจักให้เจ้า10ตำลึง
ลี่ถัง
ข้ามิต้องการเงินทองขอแค่เจ้าต้องมาเป็นคนรับใช้ข้า//ยิ้มเยาะเย้ย
ลี่ถัง
แต่ถ้าข้าแพ้ข้าให้เจ้าเลย50ตำลึง
ลี่ถัง
เจ้าเลือกเอาล่ะกันว่าจะรับเสนอหรือมิรับ?
ลี่ถัง
โลภมากอย่างเจ้าชาตินี้คงมิได้เป็นดอกไม้งามชั้นสูงหรอกหนา//เดินออกไป
ฮุ่ยเจียง
//กำลังเดินตรวจบริเวณรอบๆ
ลี่ถัง
โอ้ยย!!//เดินสะดุดข้าตัวเองให้ฮุ่ยเจียงเห็น
ฮุ่ยเจียง
!!!//รีบวิ่งไปดู
ฮุ่ยเจียง
คุณชายเป็นเยี่ยงไรบ้างขอรับ
ลี่ถัง
ฮึก..ฮื้ออ ข้าเจ็บข้อเท้า..ท่านองครักษ์เจ็บเหลือเกิน//ร้องไห้
ฮุ่ยเจียง
คุณชายให้ข้าดูข้อเท้าหน่อยขอรับ
ลี่ถัง
ทำเช่นนั้นกับที่ตรงนี้คงมิเหมาะสมนะเพคะท่านองครักษ์//ทำสีหน้าเขินอาย
ฮุ่ยเจียง
(คณิกาผู้นี้ช่างงดงามเสียจริง)
ฮุ่ยเจียง
งั้นข้าจักให้ท่านไปพักที่ห้องของข้านะขอรับ//อุ้มลี่ถัง
ฮุ่ยเจียง
ข้อเท้าท่านเป็นเยี่ยงไรบ้างยังเจ็บอยู่หรือไม่แล้วขอรับ//นั่งคุกเข่า
ลี่ถัง
ข้ายังเจ็บอยู่เลยะเพคะ//ถกชายผ้าขึ้นให้เห็นน่องขา
ฮุ่ยเจียง
(ทำไมข้าถึงต้องจดจ้องขาคู่นี้ด้วย)
ลี่ถัง
ท่านองครักษ์//จับใบหน้าฮุ่ยเจียง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
