-เปลี่ยนความคิดครั้งที่ 1 -

ทุกคนเชื่อในพรหมลิขิตและความรักหรือไม่ สำหรับผมผมไม่เคยเชื่อเลยจนมาเจอเขา เขาทำให้ผมเชื่อว่าพรหมลิขิตและความรักมีอยู่จริง

เบนซ์เด็กเพลย์บอยปี 2 คณะเทคโนโลยีสารสนเทศกำลังนั่งยิ้มโปรยเสน่ห์ให้สาวรุ่นน้องปีหนึ่ง

" ไอ้เบนซ์!!" เสียงดังขนาดนี้ไม่ต้องถามว่าใคร

" มึงจะแหกปากทำไมวะ ไอ้สัสบีม" ยูเพื่อนชายหน้าหวานที่นั่งอยู่ข้างๆผมพูดขึ้นพร้อมกับ หน้าเซ็งๆของมัน

" ก็ไอ้เบนซ์มันสนใจแต่กับสาวๆอ่ะ มันไม่สนใจกูเลย" เสียงมันโครตตอแหล

"น้อยใจ?" เคนหรือเคนนี่สาวประเภทสอง กลุ่มผมถามบีม

"อืม.." มันตอบพร้อมกับทำหน้าอ้อนๆหันมาทางผม

"อย่าไปทำหน้าแบบนี้ให้ใครเห็นนะ" ผมบอกมัน

"มึงหวงกูอ่ะดิ" ผมนี้นะหวงมัน ฝัน

"ป่าว กูกลัวเขาวิ่งหนีมึง" ทั้งโต๊ะหันไปหัวเราะให้บีม

"มันดูแย่ขนาดนั้นเลยหรอวะ" ไอ้บีมมันพูดพร้อมกับทำหน้าไม่มั่นใจ

"ก็ไม่นะ มันก็แค่ไม่เหมือนมึงอ่ะ" เคนมันพูด

"ออกจะน่ารัก"บีมเพื่อนในกลุ่มยังเข้าข้างตัวเองอยู่

"กูก็ว่าน่ารัก" ผมพูดขึ้น ตอนเเรกก็ว่าจะไม่เข้าข้างมันแต่ตอนนี้ก็ไม่รู้ห่าพูดออกไปได้ไง

ฟอดดดดด เชี่ย!!

"ไปเรียนเเล้วนะ เบนซ์น้องรักรัก" บีมมันชิงหอมแก้มผมแล้ววิ่งหนีไปเลย

"ไอ้บีม มึงมารับผิดชอบเเก้มกูเลย แก้มกูมีให้เเค่สาวๆเท่านั้นเว้ย" ผมพูดออกไป มันคงไม่ได้ยินเพราะคนในโรงอาหารเยอะ เสียงค่อนข้างดัง บีมมันเป็นแฝดผมครับ

พวกผมขึ้นเรียน หรือพูดให้ถูกคือขึ้นไปนอน เห็นผมนอนทุกคาบแต่ คะแนนผมดีทุกปี

"นักศึกษาครับ วันนี้พอแค่นี้นะครับ แยกย้ายครับ"เสียงสวรรค์พูดขึ้นนักศึกษาทุกคนย้ายบ้าง บางคนก็ยังนั่งทบทวนในห้อง ผมไม่เข้าใจเลยจะขยันไปไหน

"พวกมึงไปแดกข้าวกัน" บีมมันชวน

"เออๆ ป่ะกูโครตหิวเลยวะ" ผมบอกมัน

พวกผมเดินไปโรงอาหารของคณะพร้อมกัน

"ไอ้เบนซ์มึงหยุดเดินทำไมวะ" ไอ้ยูถามผม

"....." ผมเงียบไม่ตอบมันแต่หันหน้าไปทางไอ้เหี้ยที่เคยแย่งผู้หญิงผม ผมกับมันเคยมีเรื่องกันครั้งหนึ่ง แน่นอนครับผมชนะ

แปะ! ไอ้บีมมันรู้ใจผมที่สุดมันตบหัวไอ้ยูแล้วชี้ไปทางไอ้พี่บอล

"เรื่องมันนานแล้วนะเว้ยมึงยังไม่ลืมอีกหรอ?" ไอ้เคนถามผม

" กูไม่กินแล้วนะ ลาคาบบ่ายให้กูด้วย บอกอาจารว่ากูไม่สบาย 2ทุ่มเจอกันที่ร้านร้านเดิม" ผมไม่ได้ตอบคำถามเคนแต่นัดพวกมันกินเหล้า แล้วเดินออกไปจากโรงอาหารไป

-บอล-

ผมเห็นเบนซ์ แน่นอนครับมันเห็นผม มันไม่ชอบผมเพราะว่าผู้หญิงของมันหนีจากมันมาหาผม แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ผมไม่ได้ชอบผู้หญิง มันคงไม่รู้ ผมยังจำได้ดีครั้งที่มีเรื่องกันมันชนะ ไม่ใช่ผมอ่อนอะไรนะวันนั้นผมเมาเลยสู้มันไม่ได้

"ไอ้บอล!! " เพื่อนผมก็แหกปากอยู่ได้

"แม่งมึงกลัวคนอื่นไม่ได้ยินรึไง"ผมพูดกับมัน

"กูเรียกมึงหลายครั้งแล้ว มึงเหม่ออะไรห่ะ!?"นิกมันถามผม

"มึงเห็นคนนั้นไหม?" ผมถามแล้วชี้ไปที่เบนซ์คนที่เกลียดผมนักหนา

"เชี่ย ไอ้เบนซ์ น้องปี 2 คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ ประธานชมรมดนตรี " คิงมันตอบ

"กูถามไอ้นิกกูไม่ได้ถามมึงไอ้คิง"ผมหันไปพูดกับคิงเเทน

"กูอยากเสือก"

"เออแล้วไงต่อกูรอฟังอยู่" ไอ้ม่อนมันพูดขึ้น

"กูเคยมีเรื่องกับมัน.."ผมยังพูดไม่จบพวกมันก็....

"ห่ะ!"

"ยังไง"

"ใครชนะ"

"กูกำลังเล่า"ผมบอกพวกมันแบบเบื่อหน่าย

"ผู้หญิงของมันหนีจากมันมาหากู...."ผมยังพูดไม่จบมันก็

"มันไม่รู้ว่ามึงเป็นเกย์?"

"หมัดหนักไหม?"

"กูอยากรู้ว่าใครชนะ"

"กู กำ ลัง เล่า " ผมเน้นทีละคำแล้วพูดต่อ " มันไม่รู้ว่ากูเป็นเกย์ หมัดมันหนักมาก กูแพ้เพราะกูเมา"

"พูดถึงเมาแล้ว วันนี้ไปเเดกเหล้าป่ะ?"นิกมันหาแต่เรื่องแดก

"เออกูก็อยากแดกว่ะ" เอกผู้ที่ขายหม้อในร้านเหล้า

"ตกลงตามนี้ 2ทุ่มครึ่งเจอกันร้านเดิม"คิงพูดขึ้น

"เอ้า แล้วทำไมไม่ถามความคิดกูด้วยละ" ผมพูดติดจะน้อยใจ

"ลืมวะ มึงไปไหม" ไอ้นิกมันพูดแล้วหันมามองผมก่อนจะเดินไปหาข้าวเเดก ผมก็ยืนงงอยู่ที่เดิมคือมันถามแล้วไม่รอคำตอบคืออะไร?

#ผับy

-เบนซ์-

"ไงพวกมึง" เฮียวูดเจ้าของร้านพูดขึ้น พวกผมมาบ่อยจนรู้ทุกซอกทุกมุมของร้านแล้วเป็นกันเองกับเจ้าของร้านมาก

"ก็ดีเฮีย" ยูมันพูดพร้อมกับหน้าเซ็งๆของมัน

ครื่น~ครื่น~

เสียงโทรศัพท์เฮียวูดดังขึ้นเฮียมันเลยขอแยกตัวออกไปรับ

พวกผมนั่งอยู่โต๊ะประจำเพราะเหลือโต๊ะสุดท้าย

"มึง" เฮียมันเดินกลับมาหาผม

"ผมหรอ?" ผมถามออกไปแล้วชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

"เออมึงนั้นแหละ" เฮียมันตอบเซ็งๆ

"มีอะไรเฮีย"

"ช่วยไรหน่อยดิ" หือ?

"ช่วยไร!"พวกผมทั้งโต๊ะถามพร้อมกันเสียงดังจนโต๊ะข้างๆหันมามอง

"โอ้ย กูไม่ได้ให้ไปทำอะไรไม่ดีสักหน่อย ก็แค่ไปเล่นกีตาร์ให้หน่อย ไอ้นุเกิดอุบัติเหตุ" เฮียมันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบกับหน้าเบื่อๆของมัน

"ทำไมผมต้องไป" ผมยิ้มหล่อไปให้เฮียมัน ผมช่วยแน่แต่ขอแกล้งก่อน

"กูให้โต๊ะมึงแดกฟรี" พวกผมยิ้มมุมปากไปให้เฮียมัน

"ตกลง" ผมบอกเฮียมัน ตอนแรกก็แค่จะแกล้งเล่นแต่ข้อเสนอเฮียแม่งดี

"ไวเชียวนะมึง" เฮียมันบอกเสียงเรียบ

"ก็ของฟรี ใครไม่ชอบละ" ผมบอกออกไปแล้วเดินไปรอกับวงดนตรีของเฮียมัน

-ของเปลี่ยนความคิดครั้งที่ 2 -

-บอล-

เอะผมตาฝาดไปรึป่าวผมเห็นไอ้เบนซ์มันเดินขึ้นไปจับกีตาร์บนเวที สาวข้างล่างกรี๊ดมันเต็มเลย

"บอล ไอ้เบนซ์ว่ะ" นิกมันสะกิด แสดงว่าผมไม่ได้ตาฝาด

"มันขึ้นไปทำไรบนนั้นวะ" คิงมันก็สงสัยเหมือนผม

"สวัสดีค่ะทุกคน อาจจะสงสัยนะคะว่าทำไมมือกีตาร์ถึงเปลี่ยน ใครอยากรู้จักเขาขอเสียงกรี๊ดดังๆหน่อยคร้าาาา" ผู้หญิงที่น่าจะเป็นนักร้องนำวงพูดขึ้น

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

"เหี้ย เสียงดังโคตร" ม่อนสยบคำหยาบออกมาเนื่องจากเสียงกรี๊ดที่โคตรดัง

"สวัสดีครับ เบนซ์ครับ" เบนซ์มันพูดเสียงหวานพร้อมกับส่งยิ้มหล่อๆมาให้สาวๆข้างล่าง ถ้าสำหรับผู้หญิงคงคิดว่ามันหล่อ แต่สำหรับผู้ชายอย่างผมมันน่ารักน่าฟัดน่าจับกดชิบหาย

-เบนซ์-

ผมเล่นไปหลายเพลงจนจะถึงเวลาเปลี่ยนวง

"เพลงสุดท้ายแล้วนะคะ ใครมีไรจะถามเกี่ยวกับมือกีตาร์คนหล่อของเราไหม?"พี่น้ำอิงถามสาวๆอยู่ข้างล่าง

มีผู้หญิงคนหนึ่งยื่นกระดาษมาให้พี่น้ำอิง ผมคิดว่าน่าจะเป็นคำถาม

"คำถามจากสาวสวยโต๊ะนั้นนะคะ มือกีตาร์มีแฟนยังคะ?" พี่น้ำอิงกรอกเสียงลงไมค์พร้อมกับชี้ไปทางผู้หญิงผมยาวสละสลวยหน้าอกตูมๆ

"ผมโสดครับ" ผมกรอกเสียงลงไมค์พร้อมลอยยิ้มหล่อๆ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

คำตอบของผมน่าจะเป็นคำตอบที่น่าพอใจของสาวๆมาก

หลังจากวงพวกผมลง ผมก็เดินไปนั่งโต๊ะกลับกลุ่มเพื่อน

"เป็นไงมึง" บีมมันถามผม

"ก็ดี" ผมตอบน้ำเสียงเรียบแล้วกระดกเหล้าเข้าปาก

"ไงมึง" เฮียวูดเดินมาโต๊ะพวกผม

"สาวสวยดี"ผมตอบแค่นั้นแล้วกระดกเหล้าเข้าปาก ขมชิบหาย

"ใครชงให้กูวะ สัสขมโครต" ผมถามออกไป

"กูๆ"พวกมันตอบพร้อมกัน ผมทำหน้างง

"ฮ่าๆๆๆ "พวกมันหัวเราะพร้อมกัน

"มังเห็นหน้าไอ้เบนซ์ป่ะสัส " ไอ้ยูพูดออกมาน้ำเสียงล้อเลียน

"หน้ากูเป็นไรวะ?" ผมถามออกไป

"มึงทำหน้างง แล้วน่ารักชิบหายเลยวะ" เคนมันพูดออกมาน้ำเสียงไม่ต่างจากยูนัก

"น่ารัก น่าฟัด น่ากดชิบหาย" บีมมันพูดออกมาทำเอาผมขนลุกเลย

"เฮ้ยๆ พวกมึงกูยังอยู่" เฮียมันพูดออกมาน้ำเสียงออกจะนอยๆ

"อ้าวยังอยู่อีกหรอ?" พวกผมพูดพร้อมกัน

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ใจตรงกันชิบหาย

"ว่าแต่เฮียมีไรอีกป่ะ?" ผมถามออกไปก่อนที่จะกระดกเหล้า

"พรุ่งนี้มึงว่างป่ะ" เฮียมันถาม ถามใคร? ผมทำหน้างงอีกครั้งแล้วชี้นิ้วมือมาหาตัวเอง เฮียมันพยักหน้า

"ว่าง" ผมตอบสั้นแล้วกระดกเหล้วเข้าปาก อี๋แก้วนี้ขมกว่าเเก้วนั้นอีก

"ไอ้สัส"ผมรู้แล้วใครชงมันเหลือไอ้ยูที่มีสติที่สุดก็ต้องเป็นมัน

"มึงมาตีกลองให้หน่อยดิ" เฮียมันพูดออกมา ก็แค่ตีกลองผมตีเป็นแต่จะตีให้ฟรีๆก็ไม่ได้

"ผมตีกลองไม่เป็น" ผมตอบเสียงเรียบพร้อมกับยิ้มมุมปาก

"ตอแหล กูเคยเห็นมึงตีกลอง" รู้ทันอีก

"ก็ได้ ให้แดกฟรีอีกมื้อไหมละ?" ผมส่งยิ้มที่คิดว่ากวนตีนที่สุดไปให้เฮียมัน

"แดกหรืออาบ" ดูจากสภาพแล้วไม่น่าแค่เเดก

"อาบ" ผมกับไอ้ยูมองหน้ากันเล็กน้อยและตอบออกมาพร้อมกัน

"หึ เครๆกูยอม" เฮียมถนพูดแล้วเดินจากไป

หลักจากที่เข็มนาฬิกาเคลื่อนเข้าจะตี1 ผมยังไม่เมาหรอกครับก็แค่มึนๆ

"กลับเลยป่ะ"ผมถามยูที่ไม่มีทีท่าว่าจะเมาเลย ก็มันเล่นชมเข้มๆให้ผมแล้วมันเสือกเเดกนิดเดียว

"มึงให้กูไปส่งป่ะ?"มันถามผม

"ไม่ ไปส่งพวกมันเถอะ กูจะไปเข้าห้องน้ำแล้วก็กลับคอนโด" ผมบอกมันพร้อมกับมองสภาพเพื่อนแต่ละคน

"ตามนั้นก็ได้" มันตอบรับคำผมแล้วพาเพื่อนๆไปส่ง

ผมเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วล้างหน้า ผมเงิยหน้าขึ้นมามองกระจกแต่สายตาดันไปสะดุดกับคนที่ผมเกลียดมาก

"ไงครับน้องเบนซ์"มันถามผมด้วยน้ำเสียงกวนบาทาชิบหาย

"ก็ไม่ไง" ผมตอบออกไปด้วยน้ำเสียงกวนตีนไม่แพ้แล้วก็เดินออกจากห้องน้ำแต่มันดันดึงเเขนผมไว้

"ปล่อยด้วยครับ" ผมบอกมันเสียงเรียบนิ่ง มันเอายาอะไรไม่รู้เข้าปากตัวเอง แล้วก็ "อือออ..ออ" ประกบลงปากผมพี่บอลพยายามดันลิ้นเข้ามาแต่ผมพยายามดันออกพี่บอลบีบจมูกผมทำให้ผมเปิดปาก พี่บอลอาสัยจังหวะนั้นสอดลิ้นเข้ามาแล้วเอายาเข้ามาในปากผม ผมกลืนยาลงไปอย่าเลี่ยงไม่ได้ พี่มันเอาลิ้นออกแล้วอุ้มผม ผมพยายามดิ้นอยู่นาน แต่ก็ไม่เป็นผล ตอนนี้ผมอยู่ในรถพี่มัน

ผ่านไปประมาณ10กว่านาทีร่างกายผมร้อนมาก

ในรถเปิดแอร์แต่ทำไมร่างกายผมเป็นเเบบนี้ "ไอ้เหี้ยมึงเอาอะไรให้กูกิน" ผมเริ่มปวดนึบๆที่แก่นกาย

"พูดไม่เพราะเลยนะครับน้องเบนซ์" มันพูดท่าทางยียวน

"ฤทธิ์ออกไวจังนะครับ ยังไม่ทันถึงห้องเลยอะ" มันพูดแล้วหันมามองผม ปากเบะเล็กน้องคิดว่าน่ารักหรอไอ้สัส