แคว้นจ้าว ณ จวนสกุลไป๋

อุแว้!!!!!!!

ผู้นำตระกูลไป๋เมื่อได้ยินเสียงของเด็กร้องออกมาก็รีบผลักประตูก้าวเข้าไปในเรือน ด้านหลังมีคุณชายน้อยทั้งสองของตระกูลไป๋ตามมาด้วย  หมอหลวงที่เห็นหน้าผู้มาใหม่ก็อุ้มห่อผ้าที่มีเด็กน้อยตัวสีแดงเดินเข้าไปหาพร้อมกับกล่าว‘‘ยินดีด้วยขอรับนายท่านไป๋ เป็นบุตรเกอขอรับ’’

รอยยิ้มถูกแต่งแต้มบนใบหน้าของทั้ง 3 คน เด็กน้อยทั้งสองโผกอดเข้าหากันอย่างดีใจ ผู้นำตระกูลไป๋รับเอาห่อผ้าจากท่านหมอมา ซึ่งจังหวะนั้นบุตรชายทั้งสองก็ได้เดินเข้ามาดูผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องของตน

‘‘ช่างน่ารัก น่าชังยิ่งนัก’’

‘‘ช่างน่ารักยิ่งนัก’’

ไป๋ฮ่าวหรานและไป๋ฮ่าวอู๋เอ่ยเสียงเบา ใบหน้าน่ารักหลับตาพริ้มแก้มซาลาเปาทั้งสองข้างแดงก่ำเหมือนสีผิวปากกระจับอ้าออกเล็กน้อยอย่างน่ารัก ท่าทางหลับสบายเช่นนี้ทำให้สองแฝดไม่กล้าพูดเสียงดังกลัวจะไปรบกวนการนอนของน้องน้อยเข้า  ไป๋ฮ่าวหยู่เดินถือห่อผ้าไปหาไป๋รั่วซีที่ตอนนี้แทบจะไม่มีแรงลุกขึ้นจากเตียงเนื่องจากความเหนื่อยล้าหลังคลอดบุตร

‘‘น้องหญิงดูสิเราได้บุตรเกอละน่ารักน่าชังยิ่งนัก’’ไป๋ฮ่าวหยู่กล่าวพรางยื่นห่อผ้าให้แก่ฮูหยินของตน  ไป๋รั่วซีรับเอาห่อผ้าที่มีเด็กน้อยมาไว้ในอ้อมแขนแล้วกล่าวตอบ‘‘จริงด้วยท่านพี่ช่างน่ารักยิ่งนัก ท่านพี่แล้วท่านคิดจะให้บุตรของเราชื่อว่าอันใดรึ’’ซีกล่าวถามนามของมี

ในระหว่างนั้นเองเปลือกตาของเด็กเกอตัวน้อยในห่อผ้าก็เปิดขึ้น นั้นทำให้คนที่อยู่นะที่แห่งนั้นหยุดชะงักรอบข้างนิ่งสนิทไม่มีใครกล้าขยับตัว ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลสดใสเปล่งประกายและน่าดึงดูดชวนให้ผู้คนลุ่มหลงมัวเมาไปกับมัน  ดวงตากลมโตช่างงดงามราวกับน้ำทะเลที่ตกผลึก ตอนนี้ในหัวสมองของทุกคนต่างคิดเป็นเสียงเดียวกันว่า

[ช่างงดงามยิ่งนัก]

''...ลี่หยาง...''

...----------------...

ตัวอย่างตอนต่อไป

‘‘ลี่หยางน้องพี่ ต่อไปนี้พี่ชายคนนี้จะปกป้องเจ้าเอง’’

‘‘ลี่หยางที่น่ารักของพี่ต่อไปนี้พี่จะดูแลเจ้าเอง’’

แอ้!!(ลี่หยางหรอ??)

[แต่ก่อนอื่นก็คงต้อง...]

‘‘....ลี่หยาง……นามลี่หยางเป็นเช่นไรน้องหญิง’’ยามเมื่อจ้องมองไปที่ดวงตาคู่นั้นในหัวสมองก็พลันปรากฏชื่อชื่อหนึ่งขึ้นมา 

‘‘ลี่หยาง[มหาสมุทรอันงดงาม]เยี่ยงนั้นรึ…..ไป๋ลี่หยางที่งดงามของแม่’’ไป๋รั่วซีที่ได้ยินนามของบุตรตนบนใบหน้าที่อ่อนล้าก็พลันปรากฏรอยยิ้มที่อ่อนโยนขึ้นมา ทางด้านสองพี่น้องสกุลไป๋เมื่อได้ยินว่าผู้เป็นบิดาตั้งชื่อให้น้องน้อยของพวกตนแล้วจึงปลี่เข้าไปทักทาย

‘‘ลี่หยางน้องของพี่ต่อไปนี้พี่ชายคนนี้จะปกป้องเจ้าเอง’’ไป๋ฮ่าวหรานกล่าวด้วยรอยยิ้ม

‘‘ลี่หยางที่น่ารักของพี่ต่อไปนี้พี่จะดูแลเจ้าเอง’’ไป๋ห่าวอู่กล่าวขึ้นมา ใบหน้าที่ประดับด้วยรอยยิ้มแห่งความดีใจที่ต่อไปนี้ตนจะได้มีน้องตัวเล็กๆน่ารักๆมาวิ่งเล่นซุกซนในจวนเสียที

แอ้!!

ลี่หยางได้ยินเสียงรอบข้างจึงลืมตาขึ้นมาเพื่อมองว่าตนนั้นอยู่ที่ใดสิ่งแรกที่ลี่หยางเห็นคือใบหน้าของหญิงงามที่มีดวงตาสีเขียวมรกตขนตาและสีผมล้วนเป็นสีเงินประกายสวยงามและเมื่อกวาดสายตาไปรอบๆ ก็เห็นบุรุษร่างกายกำยำใบหน้าคมเข้มและเด็กชายสองคนที่ดูแล้วน่าจะไม่เกิน 14 ปีใบหน้าของทั้งสองฉายแววหล่อเหลา

ยิ่งพอได้ฟังบทสนทนาก็แน่ใจได้แล้วว่าฟางเซียนได้มาเกิดใหม่แล้ว ความจริงแล้วฟางเซียนนั้นเป็นเจ้าหน้าที่ระบบเป็นโฮสของระบบ003621หรือที่ฟางเซียนตั้งชื่อให้ว่าเสี่ยวซินในโลกสุดท้ายฟางเซียนสามารถทำภารกิจที่ระบบมอบหมายได้สำเร็จระบบแม่จึงให้พรแก่ฟางเซียน 2 ข้อก่อนลงมาเกิดใหม่

พรข้อที่ 1 ขอให้ตนนั้นได้เกิดในครอบครัวที่มีความสุข

ส่วนพรข้อที่ 2 นั้นขอให้พลังของทุกโลกที่ฟางเซียนเคยไปนั้นนำลงไปเกิดด้วยได้

ระบบแม่ได้ยินดังนั้นจึงตอบกลับทันที[เราให้ได้แต่…มีข้อแม้ว่าพลังและทักษะแต่ละอย่าจะเปิดใช้ตามช่วงอายุวัยของเจ้าหน้าที่เท่านั้น]ฟางเซียนได้ยินดังนั้นก็ชะงักไปชั่วครู่แล้วจึงตอบตกลง

ตัดมาที่ปัจจุบัน ฟางเซียนมองใบหน้าของพวกเขาทุกคนที่คาดว่าน่าจะเป็นครอบครัวใหม่ของตน ก็ได้แต่คิดว่าใบหน้าของตนจะเป็นแบบไหน

‘‘ลี่หยางน้องพี่ ต่อไปนี้พี่ชายคนนี้จะปกป้องเจ้าเอง’’

‘‘ลี่หยางที่น่ารักของพี่ต่อไปนี้พี่จะดูแลเจ้าเอง’’

แอ้!!(ลี่หยางหรอ??)พอฟังจากรูปประโยคฟางเซียนก็สรุปได้ว่าลี่หยางนั้นน่าจะเป็นชื่อใหม่ของตนในโลกนี้

(ลี่หยาง….เป็นชื่อที่ไพรเราะดีนะ แต่ฟังจากคำพูดแล้วถ้าไม่ใช้โลกจีนย้อนยุคก็น่าจะเป็นโลกยุทธภพละนะ)พอฟังไปนานๆ ก็สรุปได้ว่าน่าจะเป็น 1 ใน 2 โลก แต่ในใจลี่หยางนั้นภาวนาให้เป็นอย่างหลังมากกว่าเพราะตัวลี่หยางนั้นไปมาหลายโลกมากแล้วโลก 1 ในนั้นคือโลกยุทธภพ

ซึ่งในโลกนี้ก็มีสิ่งที่ลี่หยางนั้นชอบแล้วก็ไม่ชอบ สิ่งที่ลี่หยางชอบก็น่าจะเป็นความสวยงามของธรรมชาติในยุทธภพส่วนสิ่งที่ไม่ชอบก็คงหนีไม่พ้นเรื่องความวุ่นวายในวังหลัง เป็นไปได้เขาก็ไม่อยากข้องเกี่ยวกับวังหลังสักเท่าไหร่จากประสบการณ์ที่พบเจอมาในแต่ละโลกสิ่งที่น่าปวดหัวที่สุดในยุทธภพก็คงจะหนีไม่พ้นการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันในวังหลัง ต้องขอบคุณที่เขาไปมาหลายโลกเรื่องของภาษาจึงไม่เป็นปัญหาการฟังสิ่งที่พวกเขาคุยกันจึงไม่ใช่เรื่องยาก

[แต่ก่อนอื่นก็คงต้อง...อืม…แสดงสถานะ]

(แต่ก่อนอื่นก็คงต้อง...อืม…แสดงสถานะ)

เด็กน้อยคิดขึ้นในใจลันก่อนหน้าจอสีฟ้าโปร่งใสจะเด้งขึ้นมาอยู่ในระดับสายตาของลี่หยาง สิ่งนี้ที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่มองเห็นนั้นคือหน้าต่างสถานะ

 [ชื่อ:ไป๋ลี่หยาง

อายุ:ครึ่งชั่วยาม

เพศ:เกอ

สถานะ:บุตรชายคนที่สามของแม่ทัพทิศอุดร,ผู้เป็นที่รักของสรรพสัตว์

ระดับพลัง:ไม่สามารถระบุได้

พลังธาตุ:ดิน น้ำ น้ำแข็ง พฤกษา

พลังติดตัว:-ผีเสื้อราตรี(ความสามารถ:ภาพลวงตา,ดวงตาผีเสื้อ(มุมมองที่ผีเสื้อราตรีเห็นผู้ใช้ก็จะเห็นด้วยหากต้องการหรือถ้าถูกป้อนคำสั่งเมื่อเจอสิ่งผิดปกติก็จะส่งภาพมาในหัวของผู้ใช้ทันที),เทเลพอต(สามารถวาปไปในที่ที่มีผีเสื้ออยู่ได้)จะเปิดใช้ตอนอายุ 5 ขวบ

-ควบคุมเวลา(ย้อนเวลาได้หยุดเวลาได้หรือแม้แต่ย้อนเฉพาะร่างกายหรือสิ่งของให้กลับไปอยู่ในสภาพเดิมเหมือนในอดีต)จะเปิดต้อนอายุ 10 ขวบ

-การรังสรรค์(สามารถสร้างได้ทุกสิ่งยกเว้นสิ่งมีชีวิต) จะเปิดใช้ตอนอายุ 7 ขวบ

-จำแลงกาย(สามารถแปลงกายเป็นสัตว์หรือเผ่าพันธุ์ไหนก็ได้ขอเพียงแค่เคยเห็น)จะเปิดใช้ตอนอายุ 5 ขวบ

ทักษะ:-การเล่นแร่แปรธาตุ (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 10 ขวบ

-การหลอมโอสถ (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 11 ขวบ

-กระบี่เดียวดาย (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 7 ขวบ

-ระบำกระบี่ (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 6 ขวบ

-สุสานกระบี่ (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 7 ขวบ

-หมื่นบุปผาสังหาร (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 8 ขวบ

-เหมันต์นิรันดร์กาล (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 7 ขวบ

-พันธสัญญาวิญญาณ (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 5 ขวบ

-โทสะแห่งโลกา (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 6 ขวบ

-ไหมปลิดวิญญาณ (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ5ขวบ

-บทเพลงชำระล้าง (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 5 ขวบ

-บทเพลงสะกดวิญญาณ (ขั้นสูงสุด) จะเปิดเมื่ออายุ 5 ขวบ

-ตรวจสอบสถานะ(ขั้นสูงสุด)จะเปิดเมื่ออายุ 6 ขวบ

อาวุธในครอบครอง:-พิณโลกา

  -ขลุ่ยวิญญาณ

-พัดอัสนี

-กู่เจิ้ง

-กระจกแห่งหมอก (ใช้คู่กับผีเสื้อราตรีและหากผู้ใช้ต้องการดูสิ่งใดผ่านกระจกเพียงแค่เอ่ยปากออกมากระจกแห่งหมอกก็จะฉายภาพขึ้นมาเอง)

-ต่างหูรวบรวมปราณ (เมื่อใส่ไว้จะสามารถรวบรวมพลังปราณจากธรรมชาติรอบข้างมาเป็นพลังให้แก่ผู้ใช้ได้) ]

[เพศเกองั้นหรอ….อืม….] ลี่หยางชะงักเล็กน้อยกับเพศสภาพของตน

(ช่างเถอะ….ดูเหมือนมีแต่ต้องรอเวลาสินะ)ลี่หยางขบคิดกับตนเองเล็กน้อยก่อนที่จะมีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นมาในความคิด 

[โฮส!!!]