ประกาศๆ สำหรับเรื่อง เรื่องวุ่นๆของมาอะ จะเป็นเรื่องที่กำหนดอัพไม่กำหนดเวลาค่ะ เพราะเรื่องราวแต่ละส่วนของเนื้อเรื่องต้องได้รับแรงบัลดาลใจจากโลกจริงๆเลยค่ะ👍👍

สำหรับการอ่านต่อไปนี้ของให้ทุกคนที่ผ่านมาอ่านโปรดแนะนำรายละเอียดนิดๆก็ได้ค่ะ

รายละเอียดคือไม่มีหรอกค่ะ อุ่ยล้อเล่น

มาอะ♡ ตัวละครที่เป็นดังตัวแทนจากผู้เขียน หลายๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับมาอะนั้นจะเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นเรื่องราวที่เกิดจากเรื่องจริงบางเหตุการณ์อาจเลยเถิดแต่เพื่อเป็นบรรยากาศในนิยายเรื่องนี้ จะขอเล่าต่อๆไป

ตัวละคร

มาอะ เด็กสาวผู้ไร้ความใสเธอเป็นเด็กที่มีสีผมสีเขียวออกสง่าสวมแว่นตาสีแดงเข้มทรงเหลี่ยมชอบใส่เสื้อออกโทนเข้มผิวขาวอ่อนโยน. หากไม่รู้ว่าเธอเป็นใครสงสัยว่าหน้าปกผู้เขียนคงช่วยคุณได้ มาอะเธอกำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่5 ณ โรงเรียนหนึ่ง และสำหรับเรื่องราวต่อไปนี้ มาอะเด็กสาวผู้ไร้ความใส(ห้ะ) "อะไรนะค๊าาานินทามาอะหรอ" ป๊าวมาอะไม่มีไรไปได้แล้วๆ เอาล่ะเรื่องราวต่อจากนี้ขอให้โชคดีนะทุกๆคน "บอกใครหรอผู้เขียน~" ออกไป๊ได้แล้วววโว๊ยย!!!

"งั้นเจอกันตอนหน้านะคะทุกคน~♡"

**มาอะ**

          สวัสดีน้าค๊า และนี่คือมาอะเอง ชีวิตในโรงเรียนมัธยมจะเป็นยังไงนะ ก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ที่รู้ๆโรงเรียนแห่งนี้มาอะได้ยินเรื่องเล่ามาด้วยล่ะโปรดใช้วิจารณญานอ่านด้วยนะฮิฮิ

 กล่าวกันว่าโรงเรียนนี้เคยเป็นป่าช้ากว้างขวางที่มีบ่อน้ำแห่งหนึ่งเป็นบ่อน้ำที่ดูเก่ามากๆและมีความรู้สึกที่เหมือนมีคนตกลงไปในบ่อน้ำแห่งน้ำปีละหลายครั้ง...จนกลายเป็นข่าวลือว่าบ่อน้ำแห่งนั้นเป็นบ่อน้ำแห่งการล้างแค้น...

และส่วนใหญ่จะเป็นเด็กน้อยที่นิสัยเสียเกเร และ ณ บ่อน้ำแห่งนั้นดูลักษณะกว้างลึก20เมตร...จนเมื่อผู้ใหญ่บ้านทราบจึงนำแผ่นไม้และของแข็งมาปิดกั้นไว้อย่างแน่นและถ้าเกิดทำลายความลึกก็ปิดไม่มิดยิ่งเมื่อเวลาผ่านไปผู้คนจะเผลอเหยียบหักและพลัดตก แต่เท่าที่รู้ๆชาวบ้านในสมัยก่อนต่างพากันได้ยินเรื่องราวนี้แล้วเริ่มตื่นตระหนกมีเพียงชาวบ้านผู้เฒ่าผู้แก่ได้ยินเรื่องราวนี้แล้วต่างเริ่มพาชาวบ้านมาทำพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ แล้วขอขมาเจ้ากรรมนายเวรให้ไม่โกรธไม่แค้นขอให้ไปสู่สุคติ

หลังจากนั้นเริ่มมีข่าวคราวเด็กน้อยหลงป่าพลัดตกลงไปในบ่อน้ำนั้นเริ่มจางหายไปเพราะไม่มีเรื่องพลัดตกลงไปในบ่อน้ำนั้นอีก

และเหตุผลนั้นที่บ่อน้ำเริ่มไม่มีคนตกอีกเป็นเพราะชาวบ้านขุดดินฝังนั่นเอง...

เอ๊ะมาอะว่ามันแปลกๆ55555ที่เด็กไม่ตกก็เพราะขุดดินฝังเอ๊~ก็ถูกนินา แต่ๆเรื่องแบบนี้ก็เฮี้ยนจริงๆมีเด็กหลายคนตกลงไปในบ่อน้ำที่เคยอยู่ในโรงเรียนเราฮึ้ยยย น่ากลัว สมัยแต่ก่อนโรงเรียนที่มาอะเรียนอยู่ยังไม่ได้สร้างสินะ...ฮือออ แต่!ไม่เป็นไร มาอะไม่กลัวหรอกฮิฮิ. งั้นนนมาอะขอตัวลาก่อนละกันเพราะตอนนี้มาอะต้องไปเตรียมพื้นที่ปฐมนิเทศสำหรับพรุ่งนี้~ของรุ่นน้องมาอะก่อนน้า~♡ เจอกันค่ะ~

"มาอะ!!!ไปกินข้าวด้วยกันไหม!!"

อ้าวผักชีทำส่วนที่เหลือเสร็จแล้วหรอ~

"อะไรกันเนี่ยเรียกฉันผักชีฉันชื่อผักกาดต่างหากก"

ไม่รู้อ่าผักชีก็น่ารักดีนะ♡♡5555

"ยัยมาอะ!!!"

อ๊ากกกกกกกกกกขอโทษจะเรียกผักกาดน้อยแล้ววว

"ยังมีคำว่าน้อยอีกนะ!"

ขอโทษน้าผักกาดด

"ก็เรียกเป็นนี่ไปกินข้าวได้แล้ว เฮ้ออ"

งั้นก็~.... บะบายน้าทุกคนเจอกันตอนหน้า

**มาอะ**