เหตุใดพระเอกเช่นข้าต้องไปเป็นชายาของตัวร้าย!
บทที่1
เซี่ยวหลินหลิน-พี่สาวนายเอก-สภา
อาเซี่ยวววว
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
ครับบ
เซี่ยวหลินหลิน-พี่สาวนายเอก-สภา
วันนี้พี่มีสอบ
เซี่ยวหลินหลิน-พี่สาวนายเอก-สภา
ฝากเฝ้าหอให้พี่ด้วยนะ
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
ได้ครับแต่ว่-
เซี่ยวหลินหลิน-พี่สาวนายเอก-สภา
พี่ให้500
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
ขอบคุณครับ! รักพี่หลินที่สุด!
เซี่ยวหลินหลิน-พี่สาวนายเอก-สภา
แหมๆ
เซี่ยวหลินหลิน-พี่สาวนายเอก-สภา
ทีเรื่องแบบนี้ทำมาเป็นรักพี่
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
แหะๆ
เซี่ยวหลินหลิน-พี่สาวนายเอก-สภา
พี่ไปละ//เดินออกไป
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
เห้อ~แบบนี้หน้าเบื่อแทบแย่เลย
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
ไปหาของลับของพี่หลินมาเล่นดีกว่า//เดินไปห้องเก็บของ
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
//เปิดประตู
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
เอิ่ม..
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
อยู่ตรงไหนน้า~
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
พี่หลินเก็บอะไรไว้เยอะแยะเลยเนี้ย
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
รกมากเลย😌
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
แบบนี้จะหาเจอได้ยังไงกัน//หน้ามุ่ย
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
ทำไมมาอยู่ตรงนี้ละ พึ่งบ่นไปเมื่อกี้เอง//หันไปด้านซ้าย
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
//หยิบออกมา
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
ว่าแต่มันเล่นยังไงนะ//เดินออกมาจากห้องเก็บของ
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
มีรหัสกล่องด้วยนิ
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
//บิดมั่วๆ
เซี่ยวอู่ซือ-นายเอก(ร่างเก่า)
อะ แสงอะไรเนี้ย อ้ากก!! //โดนดูดเข้าไปในกล่อง
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายเจ้าคะ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชาย//เคาะประตู
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ข้าน้อยขอเสียมารยาทเข้าไปนะเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ห้ะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
เธอเป็นใคร
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายพูดอะไรแปลกๆ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ข้าน้อยฟังไม่ออก
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“เธอนั้นแหละพูดอะไรแปลกๆ”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ดูหนังเยอะรึป่าว”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
คุณอย่ามาหลอกผมเลยครับ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
คุณเป็นใคร
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
…//ฟังไม่ออก
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
“คุณชายถามว่าเรากินข้าวรึยังหรอ?”
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ข้าน้อยกินข้าวแล้วเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ห้ะ!
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ฉันถามว่าคุณชื่ออะไร
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ถ้าฟังไม่ออกก็”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“เราลองspeak english ดีกว่าเผื่อเขาฟังออก”
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//นั่งงงกับคำถามที่น.อถาม
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
“ข้าคิดผิดหรอ”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ลองถามดูละกัน”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
What your name?
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
พะ เพคะ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//งงกว่าเดิม
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ฉันต้องใช้คำแบบนั้นกับที่ผู้หญิงคนนี้ใช้หรอ?”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ลองดูละกันพอดีอ่านนิยายมาเยอะลองไปก็น่าจะไม่มีอะไร”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
เอิ่ม…
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
เจ้าชื่ออะไร
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
อะ!
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายลืมชื่อข้าน้อยได้อย่างไร
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ข้าน้อยชื่อ หลางเหลียน ไงเพคะ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
เหตุใดจึงจำไม่ได้เล่า
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
“ข้าเห็นตั้งแต่คุณชายพูดคำแปลกๆแล้ว”
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
“หรือจะผีเข้า!”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“หลางเหลียน?ชื่อคุ้นๆแหะ”
ทั้งสองคนอยู่ในความคิดของตนเอง
อยู่ๆก็เกิดความเงียบ นายเอกจึงถามหลางเหลียน
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
แล้ว..
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ข้าชื่ออะไร
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายชื่อ เยว่ซุนหลิน เพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ชัดเจนเลย นี้มันเรื่องที่คุณน้าเคยเล่าให้ฟังนิ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายพูดว่าอะไรนะเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ป่าวหรอก
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ข้าพูดไปเรื่อยนะ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
จริงสิ ในเมื่อคุณชายตื่นแล้วจะอาบเลยไหมเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ตอนนี้กี่โมงหรอ?
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
กี้โมง?
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
อะ! อ่อ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ตอนนี้กี่ยามแล้ว//เลิ่กลั่ก
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายท่านเปลี่ยนไปนะเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ข้าปล่าวนะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ข้าเป็นแบบนี้ปกติอยู่แล้ว
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ว่าแต่กี่ยามแล้ว
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ยามเหม่าเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ยามเหม่า..”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ตีห้าเนี้ยนะจะให้ฉันไปอาบน้ำ”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ข้าจะไม่หนาวตายหรอ//สงสัย
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ห้องอาบน้ำมีน้ำอุ่นเพคะ ข้าน้อยเตรียมไว้ให้แล้ว
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ลำบากเจ้าแล้ว พี่เหลียน
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายเรียกข้าเช่นนั้นคนอื่นมาเห็นจะไม่ว่าหรอเพคะ เขาจะหาว่าบ่าวก้าวร้าวต่อเจ้านายนะเพค-
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ก็ข้าจะเรียก
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
มีใครกล้ามีปัญหากับข้าด้วยหรอ?//กอดอก
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายทำเช่นน้ันแล้วงามมากเลยเพคะ//เขิน+สวยเกิน
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
แน่นอน ทั้งใต้หล้าข้าหล่อและรูปงามที่สุด//มั่นหน้า
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ข้าน้อยไม่ได้หมายความเช่นนั้น
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ข้าน้อยหมายถึงงามเหมือนสตรีตางหากละเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
หึ้ย!
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ทำไมมีแต่คนพูดแบบนั้น พี่สาวฉันก็เคยบอกแบบนั้น😭”
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ไปอาบน้ำได้แล้วเพคะ เดี๋ยวจะสายเอา
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ข้าก็กินคนเดียวนิทำไมต้องรีบด้วย
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายลืมสิ้นแล้วรึ วันนี้ต้องไปกินข้าวที่ตำหนักใหญ่//กุมขมับ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
อะ! ชิบ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ทำไมเจ้าไม่บอกข้าตั้งแต่แรกเล่า
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป
มัมมี๊ดอกทอง
แอดอยากจะมาบอกว่า แอดแต่งไม่ค่อยเก่งถ้าหากมีตรงไหนผิดพลาดบอกแอดได้นะแอดจะไปปรับปรุง
มัมมี๊ดอกทอง
ให้คำแนะนำกันมาได้นะ
มัมมี๊ดอกทอง
ถ้าแอดอารมณ์ดีแอดจะบูมให้นะ
มัมมี๊ดอกทอง
ฝันดีทุกคนนะคะ
มัมมี๊ดอกทอง
แต่แอดพึ่งเลิกเรียน555
มัมมี๊ดอกทอง
ไปละเดี๋ยวไม่จบสักที😭💅
1.1
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//อาบน้ำเสร็จ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//เดินเอาชุดมาให้
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//ใส่
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ใส่ยังไงว่ะ”
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
พี่เหลียน
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
เพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
เอ่ออ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
มันใส่ยังไงหรอ//ทำหน้างงๆ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//ค้างเป็นไก่ตาแตก
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
อะเอ่อ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
คุณชายใส่ไม่เป็นหรือเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//พะงกหัว
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//สอนน.อใส่
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ฮึบ!
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ใส่ได้สักที!
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
อะ คุณชายเบาๆเพคะ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหรอก
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
โถ่~
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
พี่เหลียนใจร้าย//หน้ามุ่ย
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
อีกอย่างนะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
พี่เหลียนจะเรียกข้าว่าซุนเออร์ก็ได้นะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ข้าไม่ติด
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
จะเอาเช่นนั้นจริงๆหรือเพคะ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ก็ต้องเป็นแบบนั้นสิ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
จะได้คุยถนัดขึ้น
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ท่านเองก็ไม่ต้องใช้คำพูดที่แสนจะมีมารยาทขนาดนั้นก็ได้ข้าฟังแล้วไม่ค่อยชิน
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
“ความจริงคือกุฟังไม่ค่อยออก😭”
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ได้เลยน้องซุนเออร์! พี่จะพยามพูดแล้วกัน
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ต้องแบบนี้สิพี่เหลียน!//แววตาเป็นประกาย+ภูมิใจ
ตอนที่2.
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
เอาเถอะพี่เหลียง
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ใส่แค่นี้ก็เยอะมากแล้ว
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ท่านกะจะให้ข้าหัวหักตายรึไงกัน
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//ปิ่นเต็มหัว+ดอกไม้นานาสวน+สร้อย5เส้น+ต่างหูหยก
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//มีอะไรก็ปักๆไปหมด
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
พี่ว่ามันยังน้อยเกินไปนะซุนเออร์
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//หนักหัว
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
พอแค่นี้เถอะพี่เหลียง~//หนักจนมึน
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//เดินเซ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//กำลังจะเดินไปประคอง
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//สดุดขอบโต๊ะเครื่องแป้ง
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
โอ้ย!เ-็ดแม่
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//ล้ม
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ซุนเออร์!
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//ขาบวมฉ่ำ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//ดอกไม้ที่ปักมากับปิ่นหล่นเต็มพื้น
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//แทบจะกรี้ดตาย
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//ถอดหายใจเฮือกใหญ่!
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
เดี๋ยวพี่ทำแผลให้
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
วันนี้คงจะไปร่วมรับประทานอาหารไม่ได้แล้ว
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//นั่งทำแผล
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
//ช่วยทำ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
พี่เหลียง
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
มีอะไรรึ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ข้าอยากไปสระบัว
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
เจ้ายังเจ็บขาไม่ใช่หรอซุนเออร์
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
โถ้~
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
พี่เหลียงเรื่องแค่นี้จิบจ้อย
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ถ้าเป็นเช่นนั้น พี่จะไปเรียกข้ารับใช้อีกคนมาช่วยพยุง
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//นั่งชมวิวสบายใจฉ่ำ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
เห้อ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
อู่ซือนะอู่ซือถ้าถ้านายไม่อยากรู้เรื่องของเล่นบ้าๆนั้นคงจะไม่ได้มาอยู่ที่แบบนี้หรอ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//นั่งพูดคนเดียว
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ซุนหลิน~ชามาแล้ว//เดินถือชามา
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ขอบคุณพี่เหลียงขอรับ!
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
จ้ะๆ
ซู่ฟาง-ไทเฮาปัจจุบัน
//เดินมาดูสระบัว
ฮ้าวเหมียง-คนรับใช้คนสำคัญของไทเฮา
//เดินตาม
ซู่ฟาง-ไทเฮาปัจจุบัน
//มองรอบๆ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
//คุยกันฉ่ำ
ซู่ฟาง-ไทเฮาปัจจุบัน
คนอย่างเยว่ซุนหลินมาที่แบบนี้เป็นด้วยหรือ//ถามสาวใช้
ฮ้าวเหมียง-คนรับใช้คนสำคัญของไทเฮา
หม่อมฉันไม่รู้เพคะ
ฮ้าวเหมียง-คนรับใช้คนสำคัญของไทเฮา
แต่หม่อมฉันได้ข่าวว่า หลังจากตื่นขึ้นมาคืนนั้น จากเรือนที่เงียบสงัดตอนเช้านี้มีแต่คนลือกันว่า มีแต่เสียงหัวเราะคึกคักเพคะ
ซู่ฟาง-ไทเฮาปัจจุบัน
อย่างงั้นหรือ
ตัดมาฝั่งน.อที่คุยกันอยู่
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
จริงๆหรอพี่เหลียง!
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
มีเมียร้อยกว่าคนนี้นะ!!
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
เบาๆหน่อยสิเพคะ ใครได้ยินเข้าหัวพี่เหลียงผู้นี้อาจจะไม่อยู่บ่านะเพคะ//กระซิบ
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ร้อยกว่าคนนี้น้อยแล้วนะซุนหลิน
หลางเหลียน-คนรับใช้น.อ
ปกติพี่เห็นมีอย่างต่ำเป็นพันๆคนเลยละ
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
ห้ะ!!//อึ้งเป็นไก่ตาแตก
เยว่ซุนหลิน-นายเอก-ร่างปัจจุบัน
(เหี้ย กุอยากมีบ้างเลยว่ะ)
มัมมี๊ดอกทอง
แอดต้องขอโทษที่อัพช้านะ
มัมมี๊ดอกทอง
แอดติดติวภาษาอังกฤษอ่ะเทอ
มัมมี๊ดอกทอง
ใครอ่านตอนดึกๆเช้าๆก็ฝันดีนะคะ🫶🏻🌚🌝💅
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
