เรย์ขาขี้บนกับนายท่านขี้เเก่ง
ตอนที่1
//...=กระทำ
อีโมจิ=สี่หน้า
(...)=พูดในใจ
เดย์ยา
นี่ไบอั่นลูกต้องไปน่ะ
เดย์ยา
ถือว่าทำเพื่อตระกูลนะลูก
ไบอั่น
ก็ได้!!!ผมไปก็ได้/😒
เดย์ยา
ขอบคุณนะลูกเราจะไม่บุญคุณของลูกเลยไบอั่น
ไบอั่น
ผมไม่ได้ทำเพื่อพ่อแม่เเต่ผมทำเพื่อตระกูลต่างหาก
เดย์ยา
(ในที่สุดก็กำจัดเจ้าลูกโงได้สำเร็จชักที่)
รภม้าได้ออกไปจากบ้านของตระกูลไน
ไบอั่น
(ฉันน้าจะไปอยู่กับพวกชนชั้นสูงไม่เคาท์ก็เอิร์ล)
ไบอั่น
(ไม่งั้นก็มหาเศรษฐียังไงยังงั้น)
ไบอั่น
//มองไปที่บ้านตระกูลโรเเลน
เอริกา
//เดินมาหาไบอั่น .//คุณไบฮั่นค่านายท่านรออยู่ค่า
เอริกา
//หันหลังเดินไปห้องทำงานของเรย์รา
ไบอั่น
(ฉันว่าเเล้วต้องมาอยู่กับพวกชนชั้นสูงเเน่เลย)
เอริกา
คิดละอยู่หรอค่าคุณไบอั่น
ไบอั่น
ไม่ได้คิดอะไรหรอกครับ
เอริกา
//เปิดประตูห้องทำงานเรย์ราให้ไบอั่น
เรย์รา
//นั่งทำมือเป็นรูปสามเหลี่ยม
ตอนที่2
เอริกา
ได้ค่า//หันหลังเเล้วเดินออกไป
ไบอั่น
(เเค่ไอ้หมอนี่สินะ)
ไบอั่น
(ยังไงก็ไม่มีวันที่จะใช่เหมือนคนใช่เเน่นอน)
เรย์รา
(ได้เวลาเเก้เเคนเเล้วสิน่ะ)
เรย์รา
ฉันรู้นะว่านายคิดอะไรอยู่...//เดินไปที่หลังของไบอั่นเเล้วพูดเบาเบาข้างหู
เรย์รา
ฉันสามารถสั่งให้นายทำอะไรก็ได้หรือฉันจะสั่งให้นายทำเรื่องบนนั้นก็ทำได้//ยิ้ม
ไบอั่น
//ทำหน้าอึ้งใส่เรย์รา
ไบอั่น
(ฉันน้าจะที่นี่รำบากเเล้วสิ)
เรย์รา
นายน่ะเป็นลูกไก่ในกำมือของฉันเเล้วไบอั่น
เรย์รา
เตรียมตัวเตรียมใจเป็นทาสของฉันได้เลยเจ้าหมาน้อยของฉัน
ไบอั่น
เอ๋!!!ฉันไปเป็นหมาน้อยของนายตอนไหน
เรย์รา
ไม่เป็นก็เหมือนเป็นเพราะว่านายต้องมาเป็นเรย์ขาของฉันเเล้วนายก็ต้องเดินตามฉันตอยตอยเหมือนกันลูกหมาเดินตามเจ้าของมัน
ไบอั่น
ไม่เป็นเด็ดขาด...ไม่มีวัน...ไม่มีวันเป็นด้วย
เรย์รา
จะเป็นดีดีหรือจะเป็นด้วยน้ำตา
เรย์รา
ก็ได้ฉันมี2ทางเลือกให้นายเลือก
1 ยอมเป็นเรย์จาดีดี
หรือ
2 เป็นทาส
เลือกมา
ไบอั่น
(ทางเลือกนี้มันคือกันเนี่ยถ้าฉันเลือกว่าจะเป็นทาสฉันก็ต้องช่วยต้านั่นเรื่องบนนั้นเเน่นอนเเต่ทางเลือกอีกทางก็เดินตามต้านั้นตอยตอยเหมือนกับลูกหมา)
ไบอั่น
งั้นฉันเลือกเป็น...เรย์ขา
เรย์รา
ตามมาเร็วเจ้าหมาน้อยฉันจะพานายไปดูห้องนอน//เดินออกไป
ไบอั่น
(จะเป็นห้องนอนเเบบไหนกันนะเดาใจไม่ถูกเลยถ้าจะไม่เเก่งเราหรอกมั้ย)
เจ้าหมาน้อย
ไบอั่น
ไอ้เจ้าบ้าเอ้ยชั่งร้ายกาจจริงเลยนะ
ไบอั่น
ไหนบอกว่าจะให้อยู่ในคฤหาสน์ไงที่ไหนได้ให้ฉันออกมาอยู่ข้างนอกคฤหาสน์ได้เนี่ย😡
ไบอั่น
รับไม่ได้...รับไม่ได้อย่างเเรง
ไบอั่น
ไอ้เจ้าบ้าก็ไม่ส่งคนใช้มาช่วยฉันเลย ฉันนะน้า...เกียดเจ้าบ้านั่นที่สุดเลย
เอริกา
มันจะดีหรอค่าที่ไม่ส่งใครไปช่วยเขาเลย
เรย์รา
ได้ดูเจ้านั้นทำเเบบนั้นก็สนุกเหมือนกัน
เรย์รา
ถือว่าให้เจ้านั้นได้ทำอะไรเป็นบ้างไม่ใช่ว่าจะให้คนใช้ทำให้ตลอด
ไบอั่น
ในที่สุดก็เสร็จ เหลือเเต่เอาเสื้อผ้าใสตู้เสื้อผ้าเเค่นั้น//จับไม้กวาดเเละหายใจเเรง
ไบอั่น
เสร็จแล้วเหนื่อยมาก//นอนลงบนเตียงเเล้วมองเพดานเเล้วพูด:
ทำไมชีวิตของฉันถึงเป็นเเบบนี้กันนะโชคชะตาเล่นตลกอะไรกันฉันกันเเน่เนี่ยทำไมยัยแม่มดนั้นไม่ติดหนี้เจ้านั้นชีวิตฉันก็คงดีกว่านี้เเท้ๆพ่อก็อีกคนเห็นดีเห็นงามกันยัยแม่มดนั้นอีกฉันละเหนื่อยกับชีวิตที่เป็นเเบบนี้ที่จริงฉันตายไปได้ก็ยังดีกว่าชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้
เอริกา
//เปิดประตูเข้ามา:นายท่านเรียกให้ไปกินข้าวค่า
ไบอั่น
//ลุกขึ้นมาจากเตียง:ก็ได้เดียวไป
เรย์รา
//เห็นไบอั่นเดินเข้ามาที่ห้องอาหาร:มาเเล้วหรอเจ้าหมาน้อยมาช้าจริงจริงเลยน้าาาในฉันหรอตั้งนานนั่งลงสิเจ้าหมาน้อยของฉัน
เรย์รา
อ๋าปากสิ//ตักปลาหมึกกำลังจะปอนไบอั่น
ไบอั่น
อ้าาาาาาาาา//อ๋าปาก
เรย์รา
//หันช่อนที่ตักปลาหมึกกลับไปทางปากของตัวเอง
ไบอั่น
อ้าว...ทำไมเป็นคนเเบบนี่หน้าตาก็ดีเเต่ทำเเบบนี้เพื่ออะไร
เรย์รา
ฉันทำเเล้วผิดอะไรหรอจ้าาาาาา
ไบอั่น
//เดินกลับห้องตัวเอง:อาหารอร่อยมากที่พักก็ไม่ค่อยแย่เสียที่มันไกจากคฤหาสน์นี้เเละ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
