จีน
ครั้งเเรก
จิวจิว(นางรอง)
ตื่นได้แล้วเหมยฮวา
เหมยฮวา(นอ)
ข้าตื่นนานแล้วนะ
จิวจิว(นางรอง)
ตื่นแล้วทำไมยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อ
จิวจิว(นางรอง)
ท่านลุงให้ข้ามาตามเห็นว่ามีเรื่องจะพูดกับเจ้า
เหมยฮวา(นอ)
มีเรื่องจะพูดกับข้าเรื่องอะไรพอรู้ไหม
จิวจิว(นางรอง)
ข้าก็ไม่แน่ใจข้าได้ยินเขาพูดกันว่าเมืองมนุษย์อะไรสักอย่างนี่แหละ
เหมยฮวา(นอ)
เมืองมนุษย์หรอ
เหมยฮวา(นอ)
ข้ารีบเปลี่ยนเสื้อก่อน
เหมยฮวา(นอ)
เป็นยังไงบ้างชุดนี้สวยมั้ย
จิวจิว(นางรอง)
อืมสวยสิเจ้าใส่อะไรก็สวยหมดแหละ
เหมยฮวา(นอ)
เจ้าก็ชมข้าเกิน
เหมยฮวา(นอ)
งั้นเรารีบไปพบเสด็จพ่อกันดีกว่า
พ่อนางเอก
ข้าไม่อาจทำใจให้ลูกลงไปเมืองมนุษย์ได้เลย
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
ท่านทรงอยากเป็นห่วงเลย
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
นางไปเป็นลูกปีศาจจิ้งจอกนางต้องเข้มแข็ง
เหมยฮวา(นอ)
ท่านพ่อทรงเรียกข้ามามีอันใดหรือเจ้าคะ
เหมยฮวา(นอ)
สวัสดีเจ้าค่ะท่านน้า
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
ไหว้พระเถอะจ้ะ
พ่อนางเอก
ที่พ่อเรียกเจ้ามาในวันนี้พ่ออยากจะให้เจ้าลงไปเมืองมนุษย์
เหมยฮวา(นอ)
เหตุใดจึงอยากให้ลูกลงไปเมืองมนุษย์
พ่อนางเอก
พ่อมีความจำเป็นหากเจ้าไปเมืองมนุษย์แล้วเจ้าจะทราบเหตุผลทุกอย่าง
เหมยฮวา(นอ)
หากเป็นความปรารถนาของท่านลูกก็ไม่กล้าขัดเลยค่ะ
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
เอาเถอะถ้าไม่ต้องกังวลไปอย่างไรจิวๆก็จะไปกับเจ้าด้วย
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
แล้วเจ้าก็ต้องเดินทางพรุ่งนี้
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
พรุ่งนี้ข้าจะเป็นคนแต่งตัวให้เจ้าเอง
เหมยฮวา(นอ)
แล้วเมื่อใดจึงจะกลับขึ้นมาได้ล่ะเจ้าคะ
พ่อนางเอก
ถ้าถึงเมื่อนั้นแล้วพ่อจะไปรับลูกเอง
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
เหมยฮวา
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
เจ้าจงรีบอาบน้ำน้าจะแต่งตัวให้
เหมยฮวา(นอ)
ข้าอาบน้ำเสร็จแล้วชุดที่ท่านน้าจะให้ใส่คือชุดไหนหรือ
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
เจ้าเอาชุดนี้ไปเปลี่ยน
เหมยฮวา(นอ)
ชุดนี้เหตุใดจึงอลังการ
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
พ่อของเจ้าอยากให้เจ้างามที่สุด
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
มานี่สิข้าจะทำผมให้
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
ชอบแต่งหน้าแต่งตัวเช่นนี้ช่างงามมาก
จิวจิว(นางรอง)
ท่านแม่ถึงเวลาแล้วเจ้าค่ะ
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
ฮือได้เวลาแล้ว
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
จงจำไว้เหมยฮวาจิวจิวจงดูแลตัวเองให้ดี
เทียนเหม่ย(อาจารย์)เเอบชอบนอ
วันนี้ข้าได้ยินว่าจะมีหญิงงามมาที่นี่
เซียวเหวิน(พอ)
ท่านเป็นถึงอาจารย์กลับชอบชมเชยหญิง
เทียนเหม่ย(อาจารย์)เเอบชอบนอ
ถึงข้าจะเป็นอาจารย์แต่ข้าก็มีความรักได้ไม่ใช่หรือ
หลงอู่(ตัวร้าย)
พอได้แล้วพวกท่านสองคนหยุดทะเลาะกันแล้วเรารอดูดีกว่าว่าหญิงงามที่มาจากเผ่าปีศาจคือใคร
ทหาร
องค์ชายทั้ง 3 ขอรับตอนนี้ขบวนเดินทางขององค์หญิงได้มาถึงแล้วขอรับ
จิวจิว(นางรอง)
ข้ากลัวเหลือเกิน
จิวจิว(นางรอง)
ที่นี่ไม่เหมือนบ้านของเรา
เหมยฮวา(นอ)
เจ้าไม่ต้องกลัวเจ้ามีค่าอยู่
เหมยฮวา(นอ)
นั่นไงถึงแล้วเดี๋ยวจะลงไปก่อน
หลงอู่(ตัวร้าย)
นั่นน่ะหรอองค์หญิงปีศาจเหตุใดจึงแต่งตัวซีดซึม
จิวจิว(นางรอง)
ถวายบังคมเพคะองค์ชายทั้ง 3
จิวจิว(นางรอง)
หม่อมฉันชื่อจิวๆเพคะเป็นเพื่อนสนิทขององค์หญิง
เหมยฮวา(นอ)
จิวๆพูดอะไรอยู่
หลงอู่(ตัวร้าย)
นั่นช่างงามเหลือเกิน
เซียวเหวิน(พอ)
นั่นใช่เหมยฮวาหรือป่าว
เจอกัน
เหมยฮวา(นอ)
คารวะองค์ชายเซียนเหวินเพคะ
เซียวเหวิน(พอ)
ไม่ต้องมากพิธี
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
เจ้ามาแล้วหรือ
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
เจ้าคงเดินทางมาเหนื่อย
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
ข้าได้เตรียมที่พักให้เจ้าแล้วเจ้าจงไปพักผ่อนให้เต็มที่แล้วตอนเย็นจงมาพบข้า
จิวจิว(นางรอง)
ขอรู้สึกว่าที่นี่ดูเหมือนว่าจะต้อนรับเราเป็นพิเศษ
เหมยฮวา(นอ)
ข้าก็คิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ
เหมยฮวา(นอ)
เรารีบเปลี่ยนเสื้อเป็นผ้าแล้วรีบไปพบท่านลุง
เหมยฮวา(นอ)
ไม่น่าเชื่อที่นี่มีหิมะ
จิวจิว(นางรอง)
เจ้าไปก่อนเถอะเดี๋ยวข้าขอทำธุระแป๊บนึง
เซียวเหวิน(พอ)
เหมยฮวาชื่อเพราะ
เหมยฮวา(นอ)
คารวะองค์ชายเพคะ
เซียวเหวิน(พอ)
เธอไม่ต้องเรียกเราองค์ชายอย่างไรเธอก็เป็นองค์หญิง
เหมยฮวา(นอ)
ถ้าไม่ให้หม่อมฉันเรียกองค์ชาย
เหมยฮวา(นอ)
ให้หม่อมฉันเรียกว่าอะไรเพคะ
เซียวเหวิน(พอ)
เรียกว่าเซียวเหวิน
เหมยฮวา(นอ)
เพคะเซียวเหวิน
เหมยฮวา(นอ)
งั้นหม่มอฉันขอตัวก่อน
เหมยฮวา(นอ)
พระองค์ทรงปล่อยหม่อมฉัน
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
ให้นางเข้ามา
เหมยฮวา(นอ)
พระองค์ด้วยให้ฉันเข้ามามีอันใดหรือเปล่าคะ
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
ไม่มีอะไรหรอก
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
ข้าเเค่อยากจะถามว่าพ่อเจ้าสบายดีหรือไม่
เหมยฮวา(นอ)
จะว่าสบายดีเลยก็ไม่ได้เพราะท่านก็ยังเดินไม่ได้
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
ข้าเสียใจด้วย
เหมยฮวา(นอ)
พระองค์ทรงไม่ต้องมาเสียใจหรอกค่ะเพราะว่าเรื่องในอดีตมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
เหมยฮวา(นอ)
ตอนนี้เรื่องในอดีตก็คงทำให้พระองค์เสียใจอยากกลับไปคิดถึงมัน
เหมยฮวา(นอ)
แต่ท่านพ่อสอนของฉันว่าเรื่องไหนที่มันเเล้วๆไปแล้วก็ให้ปล่อยมันไป
เหมยฮวา(นอ)
แต่จริงๆของฉันปล่อยมันไปไม่ได้
เหมยฮวา(นอ)
ขอบคุณที่ทำให้พ่อของหม่อมฉันเป็นอย่างนี้
เหมยฮวา(นอ)
ก็คือคนที่อยู่ตรงหน้า
เหมยฮวา(นอ)
แล้วยังเสวยสุข
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
ข้าไม่ได้ตั้งใจอยากให้มันเกิดขึ้น
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
ตอนนั้นข้ากับพ่อของเจ้าก็ยังเด็กกันมาก
ฮองเต้(พ่อพ.อ)
เลยคิดเเก่งแย่งแม่ของเจ้า
เหมยฮวา(นอ)
ตอนนี้แม่ของฉันไม่อยู่แล้วพระองค์ทรงไม่ต้องคิดอะไรแล้วหรอกค่ะ
เหมยฮวา(นอ)
ถ้าไม่มีอะไรแล้วหม่อมฉันขอลา
ทหาร
เป็นใครไม่สำคัญสำคัญที่ว่าข้าต้องจับตัวเจ้า
เหมยฮวา(นอ)
ถ้าแน่จริงก็เข้ามา
เซียวเหวิน(พอ)
หยุดเดี๋ยวนี้นะ
เซียวเหวิน(พอ)
เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า
เหมยฮวา(นอ)
หม่อมฉันโดนฟันถึงขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรอีกอ่ะค่ะ
เซียวเหวิน(พอ)
พวกมันเข้ามาถึงในวังอย่างนี้เราต้องหนีออกไปก่อน
เซียวเหวิน(พอ)
ต้องอุ้มเจ้าขออภัย
เซียวเหวิน(พอ)
ที่นี่เป็นที่พักที่ข้าชอบมา
เหมยฮวา(นอ)
ท่านวางข้าลงได้แล้ว
เซียวเหวิน(พอ)
เจ้าเอาชุดไปใส่
เหมยฮวา(นอ)
เหมือนหม่อมฉันโดนวางยาปลุกกำหนัด
เหมยฮวา(นอ)
หม่อมฉันไม่ไหวเเล้ว
เซียวเหวิน(พอ)
เจ็บนิดนึงนะ
เซียวเหวิน(พอ)
ตื่นเเล้วหรื
เหมยฮวา(นอ)
เมื่อคืนเราสองคน
เหมยฮวา(นอ)
ชั่งมันเถอะเพคะ
เหมยฮวา(นอ)
อย่างไรเราสองคนก็ไม่ได้รักกัน
เหมยฮวา(นอ)
อีกอย่างข้าคือปีศาจท่านเป็นมนุษย์
เซียวเหวิน(พอ)
เเต่ข้าอยากรับผิดชอบเจ้า
เหมยฮวา(นอ)
หม่อมฉันบอกไม่ต้อง
เซียวเหวิน(พอ)
เจ้าต้องไม่เป็นอันใด
เหมยฮวา(นอ)
ท่านไม่ต้องเป็นห่วงข้า
เซียวเหวิน(พอ)
ไม่ให้ข้าเป็นเจ้าได้อย่างไร
เซียวเหวิน(พอ)
เจ้าฟื้นเเล้ว
เซียวเหวิน(พอ)
เป็นอย่างไรบ้าง
เหมยฮวา(นอ)
ข้าได้ยินท่านพูดว่า
เซียวเหวิน(พอ)
เเต่งงานกับข้านะ
เหมยฮวา(นอ)
ข้าขอโทษที่พูดไม่ดีกับท่าน
เซียวเหวิน(พอ)
เจ้าไม่ต้องขอโทษ
เหมยฮวา(นอ)
หม่อมฉันก็รักพระองค์เช่นกัน
เหมยฮวา(นอ)
เซียวเหวินท่านเป็นอะไร
เซียวเหวิน(พอ)
ข้าคงไม่รอดเเล้ว
เซียวเหวิน(พอ)
เหมยฮวาของข้า
เซียวเหวิน(พอ)
ข้ารักเจ้ามากนะ
ข้าว่าต้องให้นางกายเป็นชาย
พ่อนางเอก
ทำยังไงก็ได้ให้นางตื่นขึ้นมาเเล้วลืมชายผู้นั้น
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ท่านพ่อ
พ่อนางเอก
เป็นยังไงบ้างยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ลูกไม่เป็นอะไรแล้ว
ชายา
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ลูกเป็นอะไรหรือท่านพ่อ
พ่อนางเอก
ลูกนำเหล่าทหารไปออกรบจึงได้รับบาดเจ็บมานะ
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
เหตุใดลูกจึงจำไม่ได้
พ่อนางเอก
เอาเถอะเอาเถอะเจ้าไม่ได้เป็นอะไรก็ดีแล้ว
พ่อนางเอก
เจ้าพักผ่อนเถอะเดี๋ยวพ่อจะออกไปคุยกับหมิงเบี้ยซะหน่อย
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
เป็นอย่างไรบ้าง
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
นางได้ถามอะไรหรือเปล่า
พ่อนางเอก
นางถามแค่ว่าเกิดอะไรขึ้น
พ่อนางเอก
ข้าไม่อยากจะคิดว่าข้าต้องทำให้ลูกสาวของข้ากลายเป็นผู้ชาย
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
เอาเถอะเพคะอย่างไรถ้านางเป็นชายนางอาจจะมีความสุขกว่าตอนเป็นหญิงที่ต้องเจ็บปวดด้วยความรักได้
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
ถึงแม้หากนางจะรู้ความจริง
พ่อนางเอก
เราจะต้องแต่งตั้งลูกให้เป็นฮ่องเต้คนต่อไป
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
เพคะ
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
แต่อย่างใดท่านพี่คนให้นางมีชายา
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
ไม่อย่างนั้นชาวเมืองก็จะคิดได้ว่าทำไมนางผู้ที่เป็นห้องแต้เหตุใดยังไม่มีชายา
พ่อนางเอก
เอาเถอะพี่จะจัดการเอง
พ่อนางเอก
เดี๋ยวพี่จะลองไปคุยกับนางดู
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
อ้าวท่านพ่อ
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
มาหาข้ามีอะไรรึเปล่า
พ่อนางเอก
พ่ออยากให้เจ้าเเต่งงาน
พ่อนางเอก
พ่อคิดว่าพ่อก็เเก่มากเเล้ว
พ่อนางเอก
อีกหน่อยพ่อก็ต้องให้เจ้าดูเเลราชการเเทน
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ลูกจะเเต่ง
พ่อนางเอก
พ่อดีใจที่ลูกตกลง
พ่อนางเอก
พ่อจะรีบให้นางกับเจ้าได้เจอกัน
หลิงหลิง(ชายา)
ที่นี่นะหรอ
พี่สาว(หลิงหลิง)
ท่านเเม่อยากให้เจ้าเเต่งงาน
พี่สาว(หลิงหลิง)
กับท่านอ๋อง
หลิงหลิง(ชายา)
รีบเข้าไปกับเถอะ
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
อ้าว
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
หลิงหลิง
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
มาเเล้วหรอ
หลิงหลิง(ชายา)
ถวายบังคมเพค่ะ
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
ไม่ต้องมากพิธีหรอก
หมิงเบี้ย(เเม่เลี้ยงนางเอก)
เจ้าเเต่งตัวงามมาก
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ท่านพ่อ
หลิงหลิง(ชายา)
ถวายบังคมเพคะ
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ไม่ต้องมาก็พิธี
พ่อนางเอก
ข้าว่าจะจัดงานพรุ่งนี้เลย
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ไม่เร็วไปรึ
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
หลิงๆเจ้าว่าอย่างไร
หลิงหลิง(ชายา)
ข้าเเล้วเเต่
พี่สาว(หลิงหลิง)
น้องสาวพี่ชั่งงามมาก
หลิงหลิง(ชายา)
หน่อมฉันพร้อม
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ข้ารักเจ้านะ
หลิงหลิง(ชายา)
ข้าก็รักท่าน
หลิงหลิง(ชายา)
ข้าจะเป็นของท่านคนดียว
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ตื่นเเล้วหารือ
หลิงหลิง(ชายา)
ข้ารู้สึกไม่สบาย
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
ข้าจะให้หมอมาตรวจ
นางเอก(ตอนเป็นชาย)
เป็นยังไงบ้างจิวๆ
จิวจิว(นางรอง)
นางไม่ได้เป็นอะไรมากแค่ตั้งครรภ์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
