แลรักข้ามชาติรักนิรันดร์
ร่างใคร?
ฝากตัวด้วยน่ะค่ะเรามาเขียนนิยายครั้งแรกอาจจะไม่ค่อยดีน่ะแต่ก็จะพยายามทุกคนสามารถบอกเราได้น่ะค่ะว่าต้องไปปรับปรุงตรงไหนบ้าง
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
กลับบ้านครับ
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
มีอะไรหรือเปล่า?
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
ผมไม่มีครับ
...
มึงไม่มีหรือมึงไม่ให้กู!
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
ผมไม่มีจริงๆครับ
...
อ๋อ เรียนอยู่มหาวิทยาลัยดังซ่ะด้วย
...
ค่าเทอมนี้เกือบแสน มึงจะไม่มีเงินได้ไงห้ะ!
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
ผมไม่มีจริงๆครับพี่
...
เอามาของมึง*ควักมีดออกมา
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
เอาไปเลยครับ*โยนให้
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
ปล่อยผมไปเถอะครับ
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
พี่อยากได้อ่ะไรอีกครับ*กลัว
...
ไอหนุ่มนี่มันหน้าหล่อใช่ย่อย
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
....*กลัว
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
อ่ะ! *เจ็บ
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
ฮึก! *นั้งลงกุมท้อง
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
"ทำไมเราต้องมาตายในที่แบบนี้ด้วย"
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
"เราอยากจะเรียนให้จบหมออยากรักคน"
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
"ทำไมเราทำมันไม่ได้ ปวดหัวจัง"
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
"มึนหัวจัง"
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
"อยากนอนจังเลย"
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
"พ่อครับแม่ครับ ผมขอโทษที่ทำเพื่อพวกท่านไม่ได้อย่างโกรธผมเลยน่ะครับ"
หวังเทียนอู่ ร่างเก่า
"ง่วงจัง"
....
คุณชายท่านหลับไปหลายวันแล้วน่ะเจ้าคะ
....
ท่านรีบตื่นจากฝันเถอะเจ้าคะคุณชาย
...
"ไม่คุ้นหูเลย เสียงใคร"
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คะ..คุณชาย!
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ไปตามหมอมาเร็วเข้า!
หวังเยว่ชิน นอ.
แค่กๆ แค่กๆ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คุณชาย ดื่มน้ำก่อนเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
"ใครเนี่ย?"
....
มาแล้วเจ้าคะ ท่านหมอมาแล้ว
หลี่เฉิงโยว หมอ
อาชินข้าคิดว่าเจ้าจะไปแล้วเสียอีก*น้ำตาซึม
หวังเยว่ชิน นอ.
เจ้าคือใคร?
หลี่เฉิงโยว หมอ
เจ้า! เจ้าจำข้ามิได้
หลี่เฉิงโยว หมอ
ไม่ได้การล่ะ ข้าขอมือเจ้าหน้า
หวังเยว่ชิน นอ.
*ค่อยๆยืนมืออกไป
หลี่เฉิงโยว หมอ
*จับแขนแล้วตรวจ
หลี่เฉิงโยว หมอ
เห้อ *ถอดหายใจ
หลี่เฉิงโยว หมอ
อาชินเจ้าความจำเสี่อมจริงๆ
หลี่เฉิงโยว หมอ
โถ่อาชินก็ข้า
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านหมอ คุณชายจะจำความทรงจำเดิมได้หรือเปล่าเจ้าคะ?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
โถ่คุณชายของข้า 😭
หลี่เฉิงโยว หมอ
แต่ยังดีที่เด็กในท้องไม่เป็นอะไร
หวังเยว่ชิน นอ.
นายหมายความว่าไง?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คุณชายท่านมีลูกกับท่านแม่ทัพเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
ฉันเนี่ยนะท้อง!
หลี่เฉิงโยว หมอ
ทำไมเจ้าพูดจาแปลกๆเช่นนี้?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
อาจจะเป็นผลข้างเคียงนอนที่เกิดอุบัติเหตุก็ได้น่ะเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
"เด็กในท้อง?!"
หวังเยว่ชิน นอ.
"แล้วฉันมาอยู่ในร่างใครเนี่ย!!"*ลนราน
หลี่เฉิงโยว หมอ
เจ้าเป็นอะไร*จับตัว
หวังเยว่ชิน นอ.
ปล่อยผมน่ะ!*ผลักออก
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คุณชาย! *จับตัว
หลี่เฉิงโยว หมอ
ดูท่าจะไม่ดีข้าขอตัวกลับก่อน
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
เจ้าคะท่านหมอ
หลี่เฉิงโยว หมอ
*เดินออกไป
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คุณชายใจเย็นๆเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
ผมขอกระจกหน่อยได้ไหม?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ได้เจ้าคะ*เดินไปหยิบ
หวังเยว่ชิน นอ.
"หื้ม กระจกทำเป็นสีเหลืองว่ะ?"
หวังเยว่ชิน นอ.
นี้ฉันหรอ?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ใช่เจ้าคะ☺️
หวังเยว่ชิน นอ.
*จับหน้าตัวเอง
หวังเยว่ชิน นอ.
"ร่างนี้ และคำพูดของผู้หญิงคนนี้"
หวังเยว่ชิน นอ.
"นี้เราทะลุมิติมาหรอ หรือข้ามชาติมากันน่ะ"
หวังเยว่ชิน นอ.
ชื่ออะไรหรอ?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ข้าชื่อเย่หลี่ แต่คุณชายชอบเรียนข้าว่า เย่
หวังเยว่ชิน นอ.
อายุเท่าไหร่หรอ?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ข้า27ปีเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
แล้วข้า*ชี้ตัวเอง
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านชื่อหวังเยว่ชิน ชื่อเล่นชินหรืออาชิน ท่านอายุ20ปี เป็นลูกชายของท่านอาจารย์หวังเสี่ยว และยังเป็นเจ้าของสำนักมหลัย หวังซีเล่อเยว่เจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
แล้วข้าท้องได้ยังไง?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านเกิดมาท่านมีโรคประหลาดชนิดหนึ่งซึ่งสามารถท้องได้เหมือนกับผู้หญิงเจ้าคะ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านได้แต่งเข้ามาในวังของท่านแม่ทัพหยาง หลังจากนั้นท่านแม่ทัพได้ไปออกรบเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
อ๋อ เป็นอย่างนี้นี้เอง
หวังเยว่ชิน นอ.
"แต่ในชีวิตฉันยังไม่เคยโดนเปิดซิงเลยน่ะ 😭"
หวังเยว่ชิน นอ.
"โถ่ชีวิต มันน่าเศร้าเหลือเกิน😭"
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านอยากจะถามข้าอะไรอีกหรือเปล่าเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
ท่านแม่ทัพ?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
อ๋อท่านแม่ทัพเป็นคนเย็นชาไม่พูดเยอะเจ้าคะ เข้มงวดมาก
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ได้ยินจากทางวังบอกว่า ท่านแม่ทัพจะกลับมาอีก1เดือนข้างหน้าเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
อืม *เศร้า
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คุณชายเจ้าคะ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
!?เจ้าคะ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คุณชายจะเรียกข้าแบบนี้ไม่ได้น่ะเจ้าคะ!?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
มันไม่เหมาะสมเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
ข้าจะเรียกทำไมหรอ
หวังเยว่ชิน นอ.
เจ้าจะขัดข้าหรอ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
มิกล้าเจ้าคะ
....
โถ่ข้าก็นึกว่าเจ้าตายแล้วเสียอีก
ภรรยาสี่
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านมาทำอะไรเจ้าคะ!
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
อะไรกัน
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
ข้าแค่มาดูน้องห้าเพียงเท่านั้น
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านไม่ควรมาที่นี้เค้าคะ!
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านเป็นคนผลักคุณชายข้าตกจากแม่น้ำ
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
อะไรกัน นี้เจ้า
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
กำลังใส่ความข้างั้นหรอ ฮ่า ฮ่าๆ
หวังเยว่ชิน นอ.
ท่านนี้คือ?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
เรียนคุณชาย ท่านนี้คือแม่นางเสี่ยวหมี่เจ้าคะ เป็นภรรยาคนที่4ของท่านแม่ทัพ
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
อืม* ชื่นชมตัวเอง
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
เอ้านี้เจ้าความจำเสื่อมอย่างงั้นหรือนี้
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
น่าขันยิ่งนัก ฮ่าๆ ฮ่า
หวังเยว่ชิน นอ.
พี่เย่! *จับแขน
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
เสี่ยวหมี่*เดินมา
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
เอ่อท่าน
หลี่หมวย เมียคนที่2
*เดินตามมา
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
เอ่อ ท่านทั้งสองข้าแต่มาดูอาการน้องเล็กเท่านั้นเจ้าคะ
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
งั้นหรอ
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
เย่หลี่ น้องเล็กเป็นเช่นไรบ้าง?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านหมอบอกข้าว่า คุณชายความจำเสื่อมเจ้าคะ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
จำความจำเดิมไม่ได้เจ้าคะ
หลี่หมวย เมียคนที่2
แล้วลูกของน้องล่ะสบายดีหรือเปล่า?
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ปลอดภัยเจ้าคะ
หลี่หมวย เมียคนที่2
เห้ออ ยังดีน่ะพี่อี้
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
นั้นนะสิ
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
*มองหมี่
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
*ถอย
เสี่ยวหมี่ เมียคนที่4
ข้าขอตัวเจ้าคะ! *เดินออกไป
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
ป่ะน้องสองเราไปดูน้องห้ากัน
หลี่หมวย เมียคนที่2
เจ้าคะ*เดิน
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คุณชายแม่นางอี้กับแม่นางหมวยมาขอเข้าพบเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
ใครอีกล่ะนั้น?
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
น้องเล็กเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง
หลี่หมวย เมียคนที่2
ข้าหัวใจจะวายที่ได้ยินเรื่องที่เจ้าจมน้ำ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
อ้อคุณชาย ท่านนี้คือแม่นางหลงอี้เล่อ เจ้าคะภรรยาคนแรกของท่านแม่ทัพเจ้าคะ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ส่วนท่านนี้
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
แม่นางหลี่หมวยเจ้าคะ เป็นภรรยาคนที่สองของท่านแม่ทัพเจ้าคะ
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
ข้าว่าให้อาชินนอนพักผ่อนก่อนดีกว่า
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
เจ้าพึ่งฟื้นมาได้ไม่นาน
หลี่หมวย เมียคนที่2
เจ้านอนพักเถอะน่ะน่ะ
หลี่หมวย เมียคนที่2
พวกข้าไม่กวนเวลาเจ้าพักผ่อนแล้ว
หลี่หมวย เมียคนที่2
ข้าขอตัว
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
ข้าขอตัวเช่นกัน
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านพักผ่อนเถอะเจ้าคะข้าขอตัว
หวังเยว่ชิน นอ.
ในที่สุดก็ได้อยู่คนเดียว
หวังเยว่ชิน นอ.
เด็กในท้อง เห้ออแม่จ๋า TT
หวังเยว่ชิน นอ.
แต่ก็ว่าเถอะฉันจะดูแลเด็กคนนี้อย่างดี
หวังเยว่ชิน นอ.
ว่าแต่ท่านแม่ทัพหน้าตาเป็นไงน่า
จางซวินลี่ แม่ทัพรอง
ท่านแม่ทัพระวัง!
หวงอี้จุ้น มือขวา
ท่าน*วิ่งมา
หวงอี้จุ้น มือขวา
ท่านได้รับบาดเจ็บ
จางซวินลี่ แม่ทัพรอง
พาท่านแม่ทัพกลับทัพเร็ว!
ข้าอยากกลับบ้าน
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
*เดินตาม
หวังเยว่ชิน นอ.
ใหญ่จังแหะ
หวังเยว่ชิน นอ.
นี้ข้าอยากขึ้นต้นไม้จัง
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ไม่ได้น่ะเจ้าคะ!!
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ห้ามเด็ดขาดเจ้าคะ!
หวังเยว่ชิน นอ.
อือก็ได้ *หงอย
หวังเยว่ชิน นอ.
ข้าอยากกินดอกไม้*งอแง
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ไม่ได้น่ะเจ้าคะ!
หวังเยว่ชิน นอ.
"นี้หรออาการคนท้อง"
หวังเยว่ชิน นอ.
*เดินกระโดด
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คุณชาย!! *วิ่งไปจับตัว
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
แบบนี้ก็ไม่ได้เจ้าค๊า
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
ฮ่า ฮ่า เจ้าดูน้องห้าสิ *ดูจากตำหนัก
หลี่หมวย เมียคนที่2
หื้ม *เดินมาดู
หลงอี้เล่อ เมียคนที่1
เป็นเหมือนพวกเราแพ้ท้องตอนนั้นเลย ฮ่าฮ่าๆ
หลี่หมวย เมียคนที่2
นั่นสิท่านพี่ฮ่า ฮ่า
หวังเยว่ชิน นอ.
ทำอะไรก็ไม่ได้!
หวังเยว่ชิน นอ.
หึ่ยมันน่าหงุดหงิด!
หวังเยว่ชิน นอ.
ข้าอยากกลับบ้านจังเลยพี่เย่
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ท่านจะกลับไปมิได้เจ้าคะ
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
คนท้องห้ามเดินทางไกล
หวังเยว่ชิน นอ.
ข้าอยากกลับบ้าน😩
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
ไม่ได้น่ะเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
ข้าอยากกลับบ้าน😾
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
โถ่คนชายไม่เอาน่ะเจ้าคะ
หวังเยว่ชิน นอ.
ก็ได้*เดินออกไป
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
รอข้าด้วยเจ้าคะ!*เดินตาม
หวังเยว่ชิน นอ.
"ฉันอยากกลับบ้านของร่างนี้จัง"
หวังเยว่ชิน นอ.
"คืนนี้ฉันต้องได้ออกจากที่นี้!"
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
*มองคุณชาย
เย่หลี่ สาวใช้นอ.
"ทำไมข้ารู้สึกแปลกกันน่ะ?"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
