หือ!!??
"อะไรกันนี่ฉันทำไมตัวเล็กแบบนี้เนี่ย "
"ไม่สิที่สำคัญฉันตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วนี่มันอะไรกัน" แกรก!!!?
โอ๋!? "ลูกน้อยของเราตื่นแล้วเหรอเนี่ย"
"ไหนมาหาป๊ะป๋าสิ"
สอนเสียงพูดมือใหญ่ก็ยื่นเข้ามาแล้วโอบอุ้มเธอขึ้นมาอย่างน้อยนวลและระมัดระวังราวกับว่าเธอเป็นฟองสบู่ที่แตกสลายได้ง่ายๆ
"ไหนเสียวซีขอป๊ะป๋าหิวรึยังเอ่ย?"
คิดในใจ "เสียวซีนั้นชื่อฉันนี่"
เสี่ยวซีพยายามสงบสติอารมณ์และเริ่มประเมินสถานการตอนนี้ทันที
"ฉันจำได้ว่าฉันป่วยตายอยู่ที่โรงพยาบาลนิ"
"แล้วทำไมจู่ฉันถึงกลายมาเป็นเด็ก 3 ขวบได้ล่ะ !?"
"หรือว่าไอ้นี่มันคือไอ้นั้นที่เค้าเรียกว่ากลับชาตมาเกิดใหม่"
เสี่ยวซีก้มหน้าคุ่นคิดอย่างเงียบๆก่อนจะเง้ยหน้าขึ้นเพราะเสียงคนที่โอบอุ้มเธอไว้ส่งเสียงทัก
"เสี่ยวซี!? เป็นอะไรไปลูกทำหน้าเครียดเชียว หรือว่าจะฝันร้าย "
คิดในใจ "คน คนนี้แทนตัวเองว่าป๊ะป๋างั้นเค้าก็คงเป็นพ่อของเราสิน่ะ "
เสี่ยวซีเง้ยหน้าขึ้นแล้วยิ้มให้กับเจ้าของเสียงที่โอบอุ้มเธออยู่
"ไม่เปงไลค่ะป๊ะป๋า หนูแค่อิวนิดหน่อย"
ฮึก!!? คิดในใจ"บ้าจริงเพราะร่างกายยังไม่โตเต็มที่การออกเสียงเลยไม่ชัด หน้าอายที่สุด "
"งั้นเหรอ เจ้าตัวน้อยของเราหิวแล้วเหรอ งั้นไปกินข้าวกันเถอะ ป๊ะป๋าเตรียมข้าวไว้ให้หนูแล้ว"
แกรก!?
"ที่รัก เสี่ยวซี พ่อกลับมาแล้ว "
ร่างชายหนุ่มวัยอายุ ประมาณ 25-30 เดินตรงเข้ามา
"นี่ใครเนี่ย"
"ที่รักกลับมาแล้วเหรอ "
"กลับมาแล้วครับที่รัก"
"!!!!???อะไรเนี่ยทำไมฉันๆๆมีพ่อสองคนเนี่ยนี่มันอะไรกัน "
ชายหนุ่มที่เข้ามาทำท่าจะเข้ามาโอบกอดเสี่ยวซี แต่ถูกมือของอีกคนหยุดไว้
"เสี่ยวซาคนที่รักถ้าคุณจะกอดลูกคุณต้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามาให้เรียบร้อยก่อนน่ะ"
คนถูกห้ามทำสีหน้าเหมือนน้องหมาที่โดนดุ
" นิดเดี่ยวไม่ได้เหรอ ผมขอหอมแก้มลูกกอดลูกให้หายคิดถึงหน่อยสิน่ะ "
"ไม่ได้ครับคุณไปทำงานข้างนอกมาทั้งวันเหงื่อเต็มไปหมด จะกอดลูกได้ไง"
"เด็กเล็กผิวเค้าบอบบางจะตายคุณไปอาบน้ำให้เรียบร้อยก่อนเถอะจะได้มากินข้าวด้วยกัน"
"ซื้อ ก็ได้ครับงั้นเดี่ยวผมมาน่ะ เดี่ยวพ่อมาน่ะเสี่ยวซี "
พูดจบเสี่ยวซานก็หันหลังเดินขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที ......
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
