NovelToon NovelToon

กลับมาเพื่อนเเก้เเค้น ซี่ซั่น2 นิยาย

ปีศาจ!

 

"ปีศาจ"

 

ตึก...ตัก...ตึก...ตัก...ตึก...ตัก...ตึก...ตัก

 

 

*อืม! ที่นี่มันคือที่ไหนกันนะ! ทำไมข้าถึงยังไม่ตายไปอีก*.........

"สวรรค์จะเล่นกับข้าเเบบนี้ไม่ได้นะ!!!! " ละ...เเล้ว!! มู่เฉิ่นก็ฟื้น!!..." *องหญิงค์! องค์หญิงฟื้นเเล้ว!!! * มะ...มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น* "องค์หญิงโดนองค์หญิงใหญ่ผลักลงในสระน้ำเพคะ!" *อืม! อย่างงี้นี่เอง!* "โอ๊ย!!..." องค์หญิงเป็นอะไรรึเปล่าเพคะ?!!"

ความจำเริ่มกลับมาเเล้วสินะ'

*องค์หญิงท่านเป็นอะไรรึเปล่าเพคะ!*

"ข้าไม่เป็นอะไรหรอกนะ!" *เเน่ใจนะเพคะ* ''เเน่ใจสิ''

ความจำของมู่หลานก็เริ่มกลับมา... "เเล้วเพื่อนของข้าไปตกอยู่ที่ใดกันนะ! จะอยู่สุขสบายรึไม่ก็ไม่รู้!" *เฮ้อ!!*

"เเล้วนี้ข้าตกมาอยู่ในปีค.ศ.ไหนล่ะเนี้ย!?"

เสียงผู้ลึกลับก็ดังขึ้น:นี่คือปีค.ศ.2903น่ะ!

"อะไรกันย้อนมาไกลขนาดนี้เชียว!!"

เสียงผู้ลึกลับก็ดังขึ้น:เพียงเเค่เจ้าต้องเเก้เเค้นให้กับเจ้าของร่างนี้ซะ!!

"สวรรค์ลงโทษข้ายังดีกว่าให้ข้ามาเกิดใหม่" *เฮ้อ!*

*องค์หญิงเพคะ!* "ข้าทำอาหารมาให้เพคะ"

 

*เข้ามาได้*!\ "เพคะองค์หญิง"

 

อาหารก็น่ากินนะ! เพียงเเต่ว่า! มันมีกลิ่นเเปลกๆ

*เจ้าใส่ยาพิษลงไปในอาหาร!!!!* "ทหารมาลากตัวนางออกไป!"

"เอานางไปเขี่ยน หนึ่งพันที" "องค์หญิงโปรดไว้ชีวิตข้าด้วยเถิดนะเพคะ!!!" "อย่ามาพูดดีกับข้า!!" "ให้อยู่ดีเป็นสุขไม่ชอบอยากอยู่เเบบคนตายก็ได้นะข้าไม่ว่า"

*หลังจากนั้นผู้คนเขาก็นินทากันว่าองค์หญิงมู่หลานเปลี่ยนไปกลายเป็นคนใจเเข็ง!ไม่อ่อนเเอเหมือนเเต่ก่อน!* "จนคนในวังสั่นเทากันไปหมด!" "เเต่ก็มีคนคิดร้ายหลายครั้งเเต่ก็ไม่สำเร็จ"

*ข้าว่าข้าจะออกไปเดินเล่นในตลาด!* ถ้าข้าได้ยินเรื่องพวกนี้อีกข้าไม่ปล่อยเจ้าไว้เเน่!

"ต่างคนก็ต่างสั่นเทา!" *ยิ่งเห็นองค์หญิงเล็กก็ย่อมถอย!* *เเต่ความริษยาขององค์หญิงใหญ่! ทำให้เขาเกือบพันงตำนักตัวเอง!* "จนไปอารวารที่ตำนักองค์หญิงเล็ก!"

 

"ยัยมู่หลาน!! ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!!ข้าจะฉีกหน้าเจ้า!!"

 

*องค์หญิงเพคะ!* "องค์หญิงใหญ่มาอารวารที่หน้าตำนักเราเพคะ!" "เฮ้อ!" *มีอะไรรึ!?* "หึ!!! ข้าได้ยินว่าเจ้าเก่ง!" "เเต่ข้าขี้เกียจต่อปากต่อคำกับเจ้า!?..."

*เจ้าจะออกไปเดินตลาดกับข้ารึ?"

"งั้นเร็วๆ " *ได้เเปปนะท่านพี่* "มันไม่ใช่ย่ะ!!!! ข้าจะบอกว่ามาสู้ตัวต่อตัวกันดีกว่า"

*หลังจากนั้นมู่หลานก็เกินผ่านไป!

 

ตอนต่อไป

 

"ณ ตลาดมืด"

*อืม! เอาอะไรดีนะ?....* ตุ๊บ!

ใครกัน!

 

"ณ ตลาดมืด"

 

หลังจากนั้นมู่เฉิ่นก็เดินเลือกซื้อของ!

*อืม! เอาอะไรดีนะ?....*

  .

.

.

"ตุ๊บ!"

*โอ๊ยย!!* "เจ็บนะย่ะ!!!"

เอ๋!? สายตานี่มันอะไรกันนะ?....เหมือนเคยคุ้นชินมาก่อน!

*เธอคือชิงหยิงใช่ไหม?.. ที่ตายไปเมื่อชาติก่อน?!....*

.

.

.

"ธ...เธอรู้ได้ยังไงกัน! รู้ว่าชาติก่อนที่ฉันจะตาย!!!"

"เพราะฉัน!!....คือเหมยเสียวน่ะ!"

* >~< * "พระเจ้า!!! สวรรค์สงโปรดให้ฉันได้มาเจอเจ้าจริงๆด้วยสินะ!!!"

*อืม!* "คงงั้นล่ะน่ะ" "ฮ่าๆ"

ผู้คนเริ่มจ้องมาที่..."มู่เฉิ่น" "เซวี่ยนโหรว"

"อืมเหมยเสียว!!" *ตอนนี้ข้าชื่อมู่เฉิ่น!*

"อ้อจริงสิ!! ข้าชื่อเซวี่ยนโหรวนะ!! คริๆ"

"เราไปคุยกันที่อื่นน่าจะสะดวกกว่านะ!"

"อืม!! ได้เลย"

"ณ ที่สวนดอกไม้"

"อืม! เซวี่ยนโหรว! โลกก่อน...!! มันไม่เหมือนตอนนี้เลยจริงๆ!!..."

*ใช่! โลกนี้เจริญหลายเท่า!*

*เเต่ว่าน่ะเซวี่ยนโหรว* *ข้าคิดว่าสมุนไพรต่างๆก็เริ่มหายากขึ้นเรื่อยๆ!* "เเต่ถ้าเจ้าไปซื้อที่ภูเขาตรงนู้น! น่าจะมีนะ!! เพราะมันมีร้านค้าขายสมุนไพรน่ะ"

"หื้ม!! จริงเหรอ?!...."

หลังจากนั้นเขาทั้งสองก็เริ่มชินกับโลกนี้! เพียงเเต่ว่า.... ยังหาชิงหนิงไม่เจอเลย...!!

.

.

.

.

.

ความเป็นจริงเริ่มใกล้เข้ามา!! เขาทั้งสองคนจะเหมืนเมื่อก่อนรึไม่! หรือเเตกต่างออกไปไม่เหมือนเมื่อก่อน!...กันน่ะ!

"อ้าว!!! เซวี่ยนโหรววว!!!!!!!"

"เธอทำอะไรกับใครน่ะ!"

*อืม!? ใครเหรอ!?*

"น้องสาวจอมเเสดงฉันเอง!"

*อ้อจริงสิ!!! นี่คือสวินโหรว*

*ไม่จริงนางคือสั่วหลิง!!!*

*ใช่!*

"นี่คือใครรึท่านพี่"

*นี่คือพี่เจ้าชื่อเหมยเสียว! เเต่โลกนี้นางชื่อ...*

"มู่เฉิ่น!"

*ลาสซีนอีกล่ะ!!!!*

"ขอโทษจ้าๆ" *อึกฮือๆๆๆ ท่านพี่!!!* *เอ๋!!! เจ้าร้องไห้ทำ!?...* "ข้าร้องเพราะท่านฆ่าตัวตายนะสิ!!"

* ตะ...เเต่ข้าก็มาเกิดใหม่เเล้วนี่ไง"

*ต่อไปท่านพี่อย่าทำเเบบนี้อีกนะ!! อึกฮือๆ*

*อื้ม! จ้ะ*

มาดูฝั่งของชิงหนิงกันบ้างดีกว่า....

" นี่ๆ!!! อย่ามาหาเรื่อง เด็กสิว่ะ!!! "

*เเกเป็นใคร! ทำไมกล้ามาสั่งสอนข้า! เป็นเเม่ข้ารึไง!!*

"อืม!!!!!! เหยียดหยาบบบบบ!!!"

หลังจากนั้นชิงหนิงตบไป 1xxx ที

เเล้วสองคนนั้นก็ขอโทษก๊าบบบบ เเล้วก็วิ่งหนี....

กลับมากันต่อกับสามพี่น้อง!

"หยุดร้องไห้ได้เเล้วร้องมาเกือบครึ่งชั่วโมงน้ำตาเจ้าไหลถ่วมข้าหมดเเล้วล่ะมั้ง!!!"

*งั้นพวกเราไปซื้อของกินกัน!!

*ชาตินี้ก็ยังหาเรื่องกิน.....กินเเล้วก็นอน! กินนอนวนไปๆ*

"Love you"

.

.

.

.

.

"พี่รักเจ้าเสมอนะ!"..............

ตอนต่อไป

*อี่หนู!!! อย่าคิดหาเรื่องใส่ตัวเชียวนะ!!!

"คิดจะทำร้ายเด็กรึ! ไม่เเฟร์เลย!"

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!