ศิษย์ผู้นี้เกลียดท่านนัก
Episode 1:หมู่บ้านร้าง
❗⚠️เนื้อหาต่อไปนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์หรือความเป็นจริง โปรดอ่านด้วยความสนุกสนาน❗
// การกระทำ
"..." เน้นคำ
(...) คิดในใจ
ศิษย์อาจารย์คู่หนึ่งเดินทางมาเยือน
เด็กหญิงเดินมาหยุดข้างหน้าอาจารย์ของตน
เด็กชายผู้หนึ่งนอนไม่ได้สติอยู่บนพื้นหญ้าที่เหี่ยวแห้ง
หลางจิน
//เดินเข้าหมู่บ้าน
หลางจินใช้เวลารักษาอาการเบื้องต้นให้กับเด็กตรงหน้าก่อนจะจุดไฟทำกับข้าวกิน
หลางจิน
ข้าจะออกไปข้างนอกเสียหน่อย
ไม่นานนักหลางจินก็เดินกลับมา
เจียลี่
เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ
หลางจิน
ไม่มีผู้ใดอยู่แล้ว
เจียลี่
คนผู้นี้คงจะหมดสติตอนหนี
เจียลี่
ซือจุนพอจะรู้ไหมเจ้าคะว่าเป็นฝีมืออะไรที่ทำลายหมู่บ้านแห่งนี้
หลางจิน
เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องรู้
เจียลี่
เจ้าฟื้นแล้วหรือ//เดินไปประคอง
เฟยฟา
จะ..เจ้าเป็นผู้ใด!//ถอยหนี
เจียลี่
พวกข้าช่วยเจ้าไว้นะ!
เจียลี่
ไม่เช่นนั้นเจ้าได้นอนตายเป็นอาหารให้สัตว์ป่าแล้ว!
หลางจิน
ฟื้นแล้วก็มากินข้าว
เจียลี่
ไม่กินข้าวกินหมดนะ!
หลางจิน
//ยื่นแผ่นแป้งให้ทั้งสอง
เจียลี่
พรุ่งนี้ท่านอาจารย์จะกลับเขาเลยหรือไม่เจ้าคะ
เจียลี่
ท่านจะพาเขากลับหรือเจ้าคะ
เจียลี่
ท่านอาจารย์ใหญ่¹จะว่าอย่างไรเจ้าคะ
เจียลี่
หมดช่วงรับศิษย์แล้วด้วย
อาจารย์ใหญ่¹ ในเรื่องหมายถึงเจ้าสำนัก หลางจินให้เจียลี่เรียกอาจารย์ใหญ่เพราะเดิมทีเจียลี่เคยเป็นศิษย์เจ้าสำนัก ก่อนจะมาอยู่กับหลางจินเพราะมีวิชาความรู้กว้างขวาง
✍️
นิสัยตัวละครเราอยากให้นักอ่านได้ศึกษาเองจะได้มีอรรถรส
✍️
ข้อมูลตัวละครยังไม่สามารถเปิดเผยได้ในขณะนี้นะคะ
สำนักเซียนมีอยู่5สำนักใหญ่
1 สำนักเว่ยเลียน
2 สำนักซื่ออิน
3 สำนักไป๋หยุน
4 สำนักหวังฝู
5 สำนักปินยวง
แต่ละสำนักมียอดเขา(สำนักรอง)ไม่เท่ากัน
ซึ่งแต่ละยอดเขาจะมีผู้ดูแลหนึ่งคน
1 สำนักเว่ยเลียน มี 4 ยอดเขา
1.1 เหรินหมิน
1.2 หู่หรง
1.3 อีเที่ยง
1.4 เซินซือ
2 สำนักซื่ออิน มี 3 ยอดเขา
2.1 ฉีเค้อ
2.2 หนีเทียน
2.3 กู่หวาง
3 สำนักไป๋หยุน มี 2 ยอดเขา
3.1 เฉินหลี่
3.2 ซิงฉือ
4 สำนักหวังฝู มี 3 ยอดเขา
4.1 ห่งฉี่
4.2 หนานเฟิง
4.3 ต้าเฉียน
5 สำนักปินยวง มี 3 ยอดเขา
5.1 หวอฉู่
5.2 จิงเฟิน
5.3 ช่างเฉิน
*หลางจินอยู่สำนักที่4 สำนักหวังฝู เจ้ายอดเขาที่2 หนางเฟิง
✍️
ยังไงเราก็จะพยามยามอ้างอิงไว้ให้นะ รู้ว่าจำไม่ได้แน่นอน555
✍️
เพราะเราก็จำไม่ได้คือกัน( ╹▽╹ )
Episode 2:เด็กมีวาสนา
หลางจิน
ข้าจะไปพบศิษย์พี่¹
หวังเผย
มาๆ มานั่งคุยกันดีๆ
นั่งลงได้ไม่นาน หญิงรับใช้ก็นำชามารินให้
หวังเผย
เจ้ามาหาข้าเพราะเรื่องลงเขาครั้งนี้ใช่หรือไม่
หลางจิน
หมู่บ้าที่ท่านให้ข้าไป
หลางจิน
เป็นฝีมือของภพมารจริงๆ ขอรับ
หวังเผย
แล้วมีอย่างอื่นอีกหรือไม่
หลางจิน
ข้านำเด็กผู้หนึ่งกลับมาด้วย
หวังเผย
เจ้ารับศิษย์เพิ่มหรือ
หวังเผย
แต่กำหนดรับศิษย์ของสำนักหมดแล้ว
หวังเผย
ร้อยวันพันปีเจ้าไม่เคยขออะไร
หวังเผย
เพื่อเด็กคนเดียวเจ้าถึงกับมาข้อร้องข้า
หวังเผย
ช่างเป็นเด็กที่มีวาสนาจริงๆ
หวังเผย
ถึงอย่างไรเจ้าก็พามาแล้ว
หวังเผย
ถ้าไล่กลับไปสำนักหวังฝูจะเอาหน้าไปไว้ที่ใด
หลางจิน
ขอบคุณขอรับ//คารวะ
หวังเผย
เจ้ารีบกลับไปพักเสียเถอะ
หวังเผย
ลงเขาครั้งนี้ทำเจ้าเหนื่อยแล้ว
หลางจิน
งั้นศิษย์น้องขอตัว//คารวะ
หลางจิน
เหตุใดยังอยู่ที่นี่
เจียลี่
ข้าไม่รู้ว่าต้องพาเขาไปพักผ่อนที่ใด
หลางจิน
ข้าขออนุญาตเจ้าสำนักแล้ว
หลางจินเดินออกมาจากเรือนเพื่อไปชำระร่างกายที่น้ำตกไม่ห่างจากเรือนนัก
หลางจินผละสายตาจากเด็กตรงหน้าหันไปมองสิ่งที่เด็กหนุ่มมองก่อนหน้านี้
หลางจิน
ยังเด็กยังเล็กหัดมองสตรี
ทั้งสองเดินผ่านน้ำตกสายหนึ่งที่ไหลกระทบหินเสียงดังเบาๆ ช่างเป็นเสียงที่ฟังแล้วสงบจริงๆ
เฟยฟา
เหตุใดบนยอดเขาถึงมีน้ำตกขอรับ
ทั้งสองมาหยุดอยู่ลำธารแห่งหนึ่ง
หลางจิน
ต่อไปนี้เจ้ามาชำระร่างกายที่นี่
สือเสิน (时辰) หรือ "ชั่วยาม” เป็นหน่วยบอกเวลาในสมัยจัน โบราณ เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยราชวงศ์โจวตะวันตก (西周) ใช้ชื่อ เรียกตาม "ตี๋จือ” (地支) หรือก้านดิน ซึ่งเป็นส่วนประกอบของ แผนภูมิสวรรค์หรือการนับเวลาแบบดั้งเดิม โดยแบ่งเวลาใน 1 วันเป็น 12 ช่วง เรียกว่า 12 ลือเฉิน และ 1 สือเฉินเท่ากับ 2 ชั่วโมง ในปัจจุบัน สมัยปลายราชวงศ์หมิงได้มีการนำการนับเวลาแบบ ตะวันตกเข้ามาประยุกต์ใช้ ทำให้ผู้คนแบ่งเวลาเป็น "ตาสือ" (大时 = 1 สือเฉิน หรือ 2 ชั่วโมง) และ "เสี่ยวสือ” (小时= ครึ่งสือเฉิน หรือ 1 ชั่วโมง) เมื่อนาฬิกาแพร่หลายการนับเวลา แบบ "ตาสือ" ก็ค่อย ๆ เลือนหายไป คงเหลือไว้แค่ "เสี่ยวสือ" ที่ ใช้กันมาจนถึงปัจจุบัน ช่วงเวลาแบบสือเสินแบ่งได้ดังนี้
■ ยามจื่อ (子:zi) คือ 23.00 - 00.59 น.
■ ยามโฉ่ว (丑: chǒu) คือ 01.00 - 02.59 น.
■ ยามหยิน (寅: yín) คือ 03.00 - 04.59 น.
■ ยามเหม่า (P: mǎo) คือ 05.00 - 06.59 น.
■ ยามเฉิน (辰: chén) คือ 07.00 - 08.59 น.
■ ยามซื่อ (E: sì) คือ 09.00 - 10.59 น.
■ ยามอู่ (午: wǔ) คือ 11.00 - 12.59 น.
■ ยามเว่ย (未: wèi) คือ 13.00 - 14.59 น.
■ ยามเซิน (申: shēn) คือ 15.00 - 16.59 น.
■ ยามโหย่ว (: you) คือ 17.00 - 18.59 น.
■ ยามซวี (戌: xū) คือ 19.00 - 20.59 น.
■ ยามไฮ่ (亥: hài) คือ 21.00 - 22.59 น.
Episode 3:ไม่พอใจ
เจียลี่
ซือจุน//เดินเข้ามา
หลางจิน
ข้าบอกหลายรอบแล้วว่าเคาะประตูก่อน
เจียลี่
มีศิษย์หลายคนไม่พอใจ
เจียลี่
เพราะเข้ามาก็ได้เป็นศิษย์สายตรงของท่าน
หลางจิน
เขายังไม่กราบข้าเป็นอาจารย์
หลางจิน
เรียกอี้เปยมาหาข้าด้วย
อี้เปย
เรียกหาศิษย์มีอะไรจะสั่งหรือขอรับ
หลางจิน
แล้วตอนนี้เขาทำอะไรอยู่
อี้เปย
ซ่อมกระบี่กับศิษย์คนอื่นๆ ขอรับ
อี้เปย
ศิษย์ไม่กล้ารับหรอกขอรับ
หลางจิน
เจ้าเป็นศิษย์สายตรงข้า
อี้เปย
ท่านอาจารย์รับคนผู้นั้นเป็นศิษย์สายตรงอีกคนหรือขอรับ
หลางจิน
ตอนนี้มีแค่เจ้ากับอาเจีย
อี้เปย
งั้นศิษย์ขอตัว//คารวะ
เฟยฟา
กราบตัวเป็นศิษย์ขอรับ
เฟยฟากราบตัวเป็นศิษย์เสร็จ
หลางจิน
ต่อไปนี้เจ้าเป็นศิษย์สายตรงของข้า
ไม่นานศิษย์ทั้งยอดเขาหนานเฟิงก็ทราบเรื่องที่เฟยฟางได้เป็นศิษย์สายตรงของหลางจิน
พวกเขาทำได้เพียงแกล้งเฟยฟาเล็กๆ น้อยๆ
พอรู้ว่าหลางจินไม่รู้เรื่องการข่มเหงรังแกนี้ การกลั่นแกล้งก็เริ่มหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ
???
มาประลองกระบี่กับข้าหน่อย
ไม่นานพวกนั้นก็กลับไปกันหมด
หลางจินที่เพิ่งกลับมาจากจวนเจ้ายอดเขาก็เห็นเฟยฟาเดินกุมท้องกลับหอไป
หลางจิน
ถ้าศิษย์น้องเจ้าบาดเจ็บก็แบ่งเขาด้วย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
