รักไม่รักก็ต้องรักซะแล้ว

บทที่1 ( จุดเริ่มต้น )

"นี่มัน....เรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย!!!!!!"

ผมมีชื่อว่าซีเค หนุ่มหล่อ พ่อรวย เรียนเก่ง และที่สำคัญ สาวๆทั้งมหาลัยนั้น เป็นของผมมาเกือบทั้งมหาลัยแล้ว

"พี่ซีเคคะ!! ทำไมทำกับชมพู่แบบนี้ละคะ!!"

"อีบ้า!! ออกไปนะ นี่พี่ซีเคของฉัน!!"

"แกนั่นแหละออกไป!!"

"อร้ายย!!!!!!"

ตุ๊บ!! เพี๊ยะ!! ปั่ก!!

ภาพหญิงสาวมากมายทะเลาะตบตีกันเพื่อแย่งผมนั้น เป็นภาพที่ใครเห็นแล้วต่างก็จ้องมองมาด้วยความอิจฉา5555 ก็อย่างว่าละครับ คนมันหล่อมันรวย5555

"เอาละๆ สาวๆ ไม่ต้องเเย่งพี่กันหรอกนะครับ พี่จะเก็บพวกเธอเอาไว้ทั้งสองคนเลยแล้วกันนะ55555"

"จริงหรอคะ!!! เย้!! พี่ซีเคน่ารักที่สุดเลยคะ!!"

จากนั้นสองสาวที่ตบตีกันเมื่อกี้ก็วิ่งเข้ามากอดผมเอาไว้55555 มีความสุขจริงโว๊ย!!!

"พี่ซีเคต้องซื้อกระเป๋าให้ชมพู่ด้วยนะคะ"

"ต้องซื้อนาฬิกาให้จุ๊บแจงด้วย"

"ได้ครับๆ ไม่ทะเลาะกันแล้วน๊า555"

- ดูนั่นดิ หมั่นไส้วะ!! คิดว่าตัวเองหล่อมากรึไงกัน

- เออนั่นดิ แม่งไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลย ถ้าบ้านแม่งไม่รวยนะไม่มีใครสนใจแม่งหรอก

- เออวะ55555

ณ ห้องเรียนของมหาวิทยาลัย

"เห้ย!! ไอ่ซีเค มึงไปไหนมาวะ แม่งอาจารย์จะเริ่มสอนอยู่แล้ว!!"

กูก็ไปเคลียปัญหาให้สาวๆนะสิวะ555"

"มึงแม่ง!! หมั่นหน้าดีวะเพื่อน!! กูละเชื่อมึงจริงๆ555"

"ไอ่สัส!!"

หลังจากที่ผมแยกกับสองสาวเเล้วผมก็วิ่งตรงดิ่งมาที่ห้องเรียนทันที

"ใครวะ??"

"ไหน??"

"ไอ่คนที่เดินมากับอาจารย์นั่นไง!!"

"ก็จะรู้ไหมละก็นั่งอยู่ด้วยกัน??"

ผมหันไปมองตาขวางใส่เพื่อนเล็กน้อยก่อนที่จะจ้องไปยังคนที่เดินมากับอาจารย์ประจำวิชา

"ใครวะ นักศึกษาใหม่หรอ??"

"พ่อมึงมั้ง"

"ไอสัสเจ!!!"

"นักศึกษาสองคนนั้นหนะ เงียบๆหน่อยได้ไหม!!!"

"อ๊ะ!! ครับๆ"

ผมหยุดพูดทันทีแล้วหันไปมองยังไอ่คนที่เดินมากับอาจารย์ แต่!!! มันกำลังยิ้มมุมปากเยาะเย้ยผมอยู่!!!

"มอง...หา....พ่อ....มึง...หรอ..."

ผมพูดออกมาแบบไม่มีเสียงเน้นทีละประโยคให้มันเข้าใจว่าผมต้องการจะสื่ออะไร

มันกลับยิ้มตอบกลับมาอย่างท้าทายก่อนที่จะกระซิบกับอาจารย์

"เชี่ย!! แม่งขี้ฟ้องวะ!!"

"เอาละๆ นี่คือสกาย เขาพึ่งย้ายกลับมาจากจีนแล้วจะมาเป็นนักศึกษาของที่นี่นับตั้งแต่วันนี้ไป ฝากทุกคนดูแลเขาด้วย เขาอาจจะยังไม่ค่อยเข้าใจวัฒนธรรมและภาษาของเรามากเท่าไหร่เพราะเขาอยู่ที่จีนมาตั้งแต่เด็ก สกาย เธออยากจะไปนั่งตรงนั้นใช่ไหม"

พยักหน้า...

"ซีเค!!! ลุกขึ้นแล้วจัดที่ให้เพื่อนด้วย"

"เอ๋...ที่นั่งมีตั้งเยอะแยะทำไมต้องมานั่งข้างผมด้วยละครับ??!!"

"ซีเค!!!"

"ครับๆอาจารย์ อย่าดุสิครับ มานี่สิยืนให้รากงอกออกตีนรึไง!!"

"อะฮึ้ม!!!"

"เออ...ขอโทษครับ มา นั่ง ตรง นี้ สิ sit down อะ sit down Ok"

ผมพูดจีนไม่ได้หรอกนะ ถ้าแม่งยังฟังไม่รู้เรื่องก็ให้ยืนอยู่แบบนั้นแหละ

"thank"

"ใครแทงใครวะมึง??"

"ไอ่สัส!! มันบอกขอบคุณ"

"อ๋อๆ555 แทง!! แทง!!"

"เอิ่ม...ไอ่เจ มึงไปตรงนู่นนะ ไอ่ควาย!!"

ผมไล่ไอ่เพื่อนตัวดีให้เขยิบไปนั่งไกลๆ ก่อนที่จะหันไปมองไอ่คนที่นั่งข้างๆ แม่งหล่อสัส ต้องอยู่ให้ห่างมันซะเเล้ว เดี๋ยวคะเเนนผมตกหมด สาวๆที่นี่ยิ่งชอบคนหล่อๆแบบนี้อยู่ด้วย

"ซีเค!!"

"คร๊าบ.....มีอะไรครับอาจารย์"

"แบ่งหนังสือให้สกายเขาดูด้วย เขาเพิ่งมาวันนี้ยังไม่มีหนังสือ"

เชี้ยไรวะเนี่ย!! มึงเเม่งพกแต่หน้ามาเรียนรึไง?!

"ครับๆ อ๊ะ!! อ่าน..ด้วย..กัน!! โอเค้!!"

"OK"

เออ...เชื่องดีจริงๆ5555

หลังจากนั้นผมกับไอ่สกายนี่ก็นั่งอ่านหนังสือเรียนด้วยกันจนหมดเวลาเรียน ก่อนที่มันจะบอกขอบคุณแล้วรีบลุกขึ้นไปจากห้องทันที

"แม่งจะรีบไปไหนวะ??"

"มันคงรีบไปแทงแหละมึง"

"ไอ่สัสเจ กูก็คิดว่ามึงโง่มาตลอดนะ ไม่คิดว่ามึงจะโง่จริงๆ!!"

"เฮ้ยๆ ซีเค มึงจะไปไหนวะ!!"

"กลับบ้านดิ แม่งวันนี้กูต้องไปเจอปู่กับย่าที่บ้านใหญ่อีก"

"ทำไมวะ??"

"กูจะรู้ไหมละ มึงจะไปนั่งฟังกับกูไหมละไอ่เจ"

"No No No กูยังจำคราวที่แล้วที่กูไปเป็นเพื่อนมึงที่บ้านใหญ่ได้อยู่เลย แม่งกูนึกว่าบ้านผีสิง สยองชิบหาย"

"ทีงี้ฉลาดขึ้นมาเลยนะมึง เอ่อๆ กูไปละ"

"เออ โชคดีนะมึง"

ก็อย่างที่ไอ่เจมันพูดแหละครับ ตระกูลของผมถึงจะร่ำรวยก็จริง แต่พ่อกับแม่เคยบอกผมว่าที่เราร่ำรวยอยู่แบบนี้ขึ้นเรื่อยๆเพราะปู่กับย่าได้ให้สัญญากับบรรพบุรุษเอาไว้ว่าอะไรสักอย่างนี้แหละ แล้วมันก็เป็นเรื่องความเชื่อด้วย ทำให้บ้านใหญ่ที่ปู่กับย่าผมอยู่ เลยมีเเต่เครื่องรางของขลังโต๊ะหมู่บูชาเต็มไปหมด ผมก็ไม่อยากจะขัดอะไรหรอกครับ ถามว่าเชื่อไหม เหอะ!! เชื่อก็บ้านะสิครับ ของเเบบนี้ไม่เคยเห็นกับตาก็แสดงว่ามันไม่จริง นี่คือความคิดของผม

"คุณชายครับ เชิญขึ้นรถได้แล้วครับ"

"พี่ซีเค.....จะกลับแล้วหรอคะ"

"อ่า....ลุงเถียน รอแปบหนึ่งนะครับ"

"ตะ..แต่!!"

"เถอะน่าครับ แปบเดียว"

"ครับๆ"

ในขณะที่ผมกำลังจะก้าวขึ้นรถ ก็ได้มีสาวน้อยในสต๊อกของผมที่พึ่งเพิ่มเข้ามาเมื่อไม่กี่วันมานี้วิ่งมาหาแล้วสวมกอดผมเอาไว้

"ว่าไงครับ มะนาว ยังไม่กลับอีกหรอ"

"มะนาวรอพี่ชายอยูค่ะ พี่ซีเคจะกลับแล้วหรอคะ??"

"อ๊ะ!! ใช่ครับ ว่าแต่ น้องมะนาวมีพี่ชายเรียนที่นี่ด้วยหรอครับ??"

"ใช่คะ พึ่งย้ายเข้ามาวันนี้เลย เอ๋ เหมือนจะเรียนห้องเดียวกับพี่ซีเคด้วยหนิคะ"

"หืม...พึ่งย้ายมาวันนี้ เรียนห้องเดียวกัน มาจากเมืองจีนด้วยใช่ไหม??!!"

"อ๊ะ!! ใช่ค่ะ นั่นไง!! พี่สกาย!! ทางนี้คะ"

ชิบหายแล้วไง คนมีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมไม่ไปเกิดเป็นน้องคนอื่นล่ะมะนาว...

"พี่ซีเค นี่พี่สกายพี่ชายมะนาวเองคะ แล้วนี่พี่ซีเค แฟนมะนาวเองคะ"

"แฟน???"

"ใช่ค่ะ พวกพี่รู้จักกันแล้วใช่ไหมคะ"

"อะ..เออ....ใช่ๆ5555 ไงสกาย!!"

ผมยื่นมือไปเพื่อจะจับมือของหมอนั่นแต่กลับโดนมองกลับมาด้วยสายตาเรียบเฉยแล้วไม่แม้แต่จะยกมือขึ้นมาหาผมเลย

"เออ...โอเค555 นายคงยังไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับที่นี่ น้องมะนาว พี่ไปก่อนนะครับ"

"อ้าว พี่ซีเคจะไปแล้วหรอคะ"

"ใช่ครับ พอดีพี่มีธุระกับที่บ้านต้องรีบไปแล้วไว้เจอกันนะครับ"

"ได้คะ"

ผมโบกมือลามะนาวแล้วมองไปที่ไอ่สกายหน้านิ่งเป็นเสาไฟฟ้านั่น เห็นแล้วหงุดหงิดชะมัด แม่งขนาดทำหน้านิ่งๆมันยังหล่อกว่าผมเลย โลกนี้ไม่ยุติธรรม!!!

ผมเดินทางมากับลุงเถียนจนมาถึงบ้านใหญ่ เฮ้อออ.....เอาละเตรียมตัว!!

"คุณปู่!!!! คุณย่า!!! ซีเคคิดถึงคุณปู่คุณย่าจังเลยคร๊าบบบบ!!!!"

ผมวิ่งลงไปจากรถแล้วตะโกนออดอ้อนปู่กับย่าเหมือนที่เคยทำทุกครั้งแล้วมันก็ทำให้ผมได้รางวัญเล็กๆน้อยๆติดมือมาตลอด..

"อ้าวซีเค มาแล้วหรอ??"

"คร๊าบบ....เอ๋....เอ๋....เอ๋...."

ผมนิ่งหยุดชะงักเมื่อวิ่งเข้ามาแล้วกลับพบว่าที่นั่งอยู่ไม่ได้มีแค่ปู่กับย่า แต่ยังมีคนอื่นๆอยู่ด้วยโดยเฉพาะไอ่คนที่กำลังนั่งจิบชาไขว้ขาอยู่ตรงหน้าผมนี่!!!

"นายมาทำอะไรที่นี่!!!"

"อ้าว..ซีเครู้จักสกายแล้วหรอ อ๊ะ!! จริงสิ ย่าลืมไปเลยว่าสกายพึ่งย้ายมาเรียนที่เดียวกับซีเควันนี้"

"ขะ ขะ ขะ ขะ ขะ เขาเป็นใครครับย่า!!!"

"ซีเค....มานั่งดีๆ ดูทำท่าทางเข้า"

ท่าทางที่ย่าพูดถึงคือผมกำลังยืนถ่างขากว้างแล้วชี้ไปที่หน้าสกายอยู่อย่างนั้น

"ครับ"

"เอาละ ซีเค หลานจำสกายไม่ได้หรอ??"

"หืม...???"

"อะไรกัน...ตอนเด็กๆย่าเห็นว่าทั้งสองคนดูจะสนิทกันมากด้วยซ้ำ"

"เอ๋???"

"ก็สกายคนที่เคยมาเล่นกับหลานบ่อยๆตอนเด็กๆไงจ๊ะ"

บทที่2

"ก็สกายคนที่เคยมาเล่นกับหลานบ่อยๆตอนเด็กๆไงจ๊ะ"

"ห๊า???"

"โอ๊ย!! ไอ่หลานคนนี้ พูดให้มันเป็นประโยคสักประโยคได้ไหม!!"

"อ๊ะ!! ขอโทษครับปู่"

"แล้วสรุปซีเคจำสกายได้แล้วใช่ไหม??"

"555555"

"หัวเราะแบบนี้จำได้แน่ๆเลย.."

"ไม่ครับ!!"

"อืมม...นั่นสินะ ย่าไม่ควรคาดหวังอะไรกับเราจริงๆ"

"แฮะๆ!! แล้วย่าเรียกผมมามีอะไรหรอครับ อย่าบอกนะว่าเเค่จะฝากดูแลสกายเฉยๆ ถ้าเรื่องนี้ไม่ต้องห่วงครับ ผม จะ ดู แล เขา อย่างดีเลย55555"

''เปล่าจ๊ะ.."

"แล้วเรียกมาทำไมครับ??"

"หลานยังจำเรื่องราวของตระกูลเราได้ไหม เรื่องที่ปู่ถวดย่าถวดเคยให้สัญญากับบรรพบุรุษเอาไว้"

"เอออ...."

"จำไม่ได้สินะ!!"

"ครับ แฮะๆ"

"ปู่ทวดย่าทวดเคยให้สัญญากับบรรพบุรุษเอาไว้ ว่าหากมีลูกหลานในตระกูลของเราและตระกูลของสกายกลับมาเกิดในวันเดียวกันพร้อมกันจะต้องให้ทั้งสองคนแต่งงานกันเพราะเชื่อว่าบรรพบุรุษคนนั้นได้กลับมาเกิดเป็นคนใดคนหนึ่ง แล้วอีกคนหนึ่งคือคนรักของเขาในชาติที่แล้ว ที่ไม่สามารถสมหวังและรักกันในชาติที่แล้วได้ เกิดมาชาตินี้เลยต้องให้ได้แต่งงานแล้วสมหวังกัน หากไม่ทำตามที่สัญญาเอาไว้ ตระกูลของเราและตระกูลของสกายกายต้องตกต่ำชิบหายกันไปจนหมด"

"เออ...ย่าดูหนังมากไปรึเปล่าครับ??"

"ซีเค!!! ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น!!"

"ขอโทษครับ แล้วยังไงต่อละครับ"

ผมเลือบไปมองสกายเล็กน้อยก็เห็นมันยังคงนั่งจิบชาเหมือนเดิม ไม่เคยกินรึไงวะชิ!!

"หลานกับสกายต้องแต่งงานกัน"

"อ๋อ...เชี้ย!! อะไรนะครับย่า!!"

ผมหันไปมองย่ากับปู่สลับกันก่อนจะมองไปยังสกายอีกครั้ง แม่งก็ชงักนิดเดียวแล้ววางเเก้วชาลงเบาๆแค่นั้น

"ซีเค!! ใครสั่งใครสอนให้พูดจาหยาบคายแบบนี้ ดูสกายสิ!! เขายังไม่พูดอะไรเลย!!"

"ย่าจะให้ผมกับมัน!! เออ.. กับสกายแต่งงานกันเนี่ยนะครับ บ้ารึเปล่า!!ผมกับเขาเป็นผู้ชายนะครับ!!!"

"ไม่บ้าไม่บออะไรทั้งนั้นซีเค นี่คือสิ่งที่สวรรค์กำหนดเอาไว้แล้ว หลานกับสกายคือเนื้อคู่กันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน"

"ใช่ค่ะคุณ..ดูสิคะ พวกเขาเหมาะสมกันขนาดไหม"

ปู่กับย่าเริ่มขยับเข้าไปแล้วจับมือกันทำท่าเพ้อฝัน..ถึงบรรพบุรุษที่ตายไปเป็นร้อยชาติแล้ว

"ไม่ครับ!!! ผมไม่แต่ง เนื้อคู่บ้าบออะไร นี่มันชาติที่เท่าไหร่แล้วย่า!! ปู่!!"

"ซีเค.....ฮึก...ทำเพื่อย่าเป็นครั้งสุดท้ายนะลูก ไม่รู้ว่าปู่กับย่าจะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่ ฮึก คุณคะ ฮืออออ...."

"ย่าครับ!! นี่นาย ลืมเอาปากมารึไงหรือว่ากินชาจนปากด้านหมดแล้วพูดอะไรหน่อยสิ!!!"

ผมหันไปตะโกนโวยวายใส่ไอ่บ้าสกายที่มันยังคงนั่งนิ่งอยู่ พอผมพูดมันก็แค่เอียงหัวลงมาทำท่าสงสัย น่ารักตายไหมละไอ่นี่!!!

"โว๊ย!!! ย่าปู่!!"

ผมทำตาขวางให้ไอ่บ้านั่นก่อนจะหันไปมองปู่กับย่าอีกครั้ง

"ฮืออออออ....ดูสิคุณ หลานเรามันไม่เคยรักเราเลย ฮืออออ"

"ฮึก...นั่นสิ น่าน้อยใจจริงๆ"

"ฮืออออออ....."

"โอ๊ย!!! ก็ได้ครับ!!! แต่แค่แต่งงานเท่านั้นนะครับ แต่ผมกับสกายจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกันทั้งนั้น แล้วนาย ห้ามให้คนที่มหาลัยรู้เรื่องนี้เด็ดขาด เข้าใจไหม!! เข้าใจไหม!!!"

ผมหันไปตะคอกใส่หน้าไอ่คนหน้านิ่งนั่นไปสองที แม่งก็ยังไม่สะทกสะท้านอะไร ได้แต่ผงกหัวให้ผม แล้วหันไปจิบชาต่อ ตอนเด็กๆแม่มึงลืมเอาลิ้นไก่ใส่เข้าไปในปากด้วยรึไงวะ!!!

"ตกลงตามนี้นะครับ!!"

"ได้สิจ๊ะ ตะ..แต่ หลานทั้งสองคนต้องมาอยู่ที่บ้านใหญกับย่านะ"

"อะไรนะครับ!!"

"ฮึก..ฮือออ ทำไมละ หลานรังเกียจย่ากับปู่หรอ ถึงไม่อยากมา ฮือออออ"

"ปะ...เปล่านะครับ!!! โอเคๆครับ โอเค ผมโอเคแล้วครับ!!"

เอาวะ ก็แค่เเต่งงานกันในนาม อยู่บ้านหลังเดียวกันก็แค่นั้น ที่เหลือก็เรื่องของใครของมัน

ผมเดินเข้าไปหาไอ่บ้านั้นแล้วกระชากคอเสื้อมันขึ้นมาจ้องหน้าผมเอาไว้ก่อนจะพูดขึ้น

"นาย!! กับ ฉัน!! ต่างคนต่างอยู่ แล้วอย่าให้ใครรู้เรื่องนี้เป็นอันขาด!!!"

"OK"

หลังจากที่ผมกับสกายถูกจับให้ต้องมาแต่งงานด้วยกัน ผมกับเขาก็ต้องย้ายมาอยู่ที่บ้านปู่กับย่าอย่างที่ตกลงกันเอาไว้

บ้านสกาย...

"อ้าว..สกายมาเก็บของหรอลูก"

พยักหน้า..

"แล้วซีเคมาด้วยไหม??"

เขยิบตัว..

"ซีเค!! โตขึ้นเป็นหนุ่มแล้วหล่อขึ้นเยอะเลยนะจ๊ะ มาหาแม่สิลูก"

"ครับ"

ผมเดินเข้าไปหาผู้หญิงสูงวัยตรงหน้าแล้วยกมือไหว้ตามมารยาทที่ควรจะทำ...ว่าแต่ ป้าเขาเป็นใครวะ แม่ของสกายหรอ?? แล้วทำไมถึงรู้จักผมด้วยละ??

ย้อนกลับไปเมื่อชั่วโมงที่แล้ว..ผมที่กำลังกระชากคอเสื้อสกายเสร็จแล้วกำลังจะเดินออกจากบ้าน ก็โดนพลังเสียงของคุณย่าสุดที่รักหยุดเอาไว้..

"ซีเค!!!!!"

"ครับย่า!!!"

"หันหลังกลับมา..."

"คะ..ครับ"

"ไปช่วยสกายเก็บของที่บ้านเขาด้วย"

"เอ๋...ของๆเขาก็ให้เขาเก็บเองสิครับ!!"

"ซีเค!!!"

"โห่!!! ย่าอ่ะ!!"

ผมหันไปมองค้อนใส่ย่าเล็กน้อยก่อนจะหันมาทำตาขวางใส่สกายต่อ

"ลุกสิ!! นั่งนานจนลากงอกแล้วรึไง!!"

"ซีเค!!"

"คร๊าบๆ..... เชิญครับคุณสกาย กระผมจะไปส่งท่านเก็บสัมภาระที่บ้านครับ ยูโน้!!!"

ผมเลือบมองไปที่ย่าเล็กน้อย ก่อนจะเห็นว่าทั้งปู่กับย่าถอนหายใจออกมาพร้อมๆกัน ช่วยไม่ได้หนิครับ ก็ไม่ได้เต็มใจนี่นา..

"เออ...คุณป้าครับ..ผมว่ารีบให้สกายไปเก็บของดีกว่าครับ มะ..มันค่ำแล้ว"

สภาพผมในตอนนี้กำลังโดนคุณป้าแม่ของสกายดึงแก้มไปมาจนแก้มผมจะยานเป็นหนังยางอยู่แล้ว ให้ตายเถอะ!!!

"อ๊ะ!! จริงด้วยสิ สกาย พาซีเคไปเข้าห้อง เอ้ย!! ไปเก็บของในห้องได้เเล้วจ๊ะ555"

แฮ่!! แฮ่ แฮ่....ตลกครับ ไอ่บ้านี้ก็เดาอารมย์มันไม่ค่อยถูก นอกจากจะลืมลิ้นไก่แล้ว คงจะลืมเอาสีหน้าอารมย์มาด้วย เห้อ...นี่ผมกำลังเจอกับเรื่องบ้าอะไรเนี่ย!!!

ห้องสกาย..

"นายเก็บของไปละกัน ฉันจะนั่งรอแถวนี้แหละ"

"อืม"

โว๊ะ!! คุยกับหมอนี่แล้วหงุดหงิดชะมัด ผมพูด10คำไอ่บ้านี่พูด1คำ ดอกพิกุลจะร่วงรึไงกัน ผมมองไปที่สกายเเวบหนึ่งแล้วหันมาสนใจมือถือต่อ ....

ผ่านไป1ชั่วโมง....

"อื้อ!!!....ใครวะ!!"

ไม่รู้ว่าผมเผลอหลับไปตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มีคนมาเย่าตัวผมนี่แหละ

"เสร็จแล้วหรอ ห่าวววว........"

ผมหาวออกไปหรึ่งกรุบ ก่อนจะหันหน้าไปทางสกายที่ยืนมองอยู่

"ทำไม... ไม่เคยเห็นคนหาวรึไง!! เสร็จแล้วก็ไปได้แล้ว"

ผมรีบลุกแล้วเดินนำออกมาทันที โอ๊ย!! เหมือนอยู่กับหุ่มยนต์ ทำเป็นแต่ส่ายหน้ากับผงกหัว รำคาญโว๊ย!!!

หลังจากนั้นผมกับสกายก็ตรงไปที่บ้านปู่กับย่าทันที ในทีเเรกก็กะว่าจะไปเก็บของๆผมด้วย แต่นี่มันก็จะสี่ทุ่มแล้ว เลยคิดว่าพรุ่งนี้ค่อยไปเก็บก็แล้วกัน เพราะตอนนี้ผมง่วงเป็นที่สุดดด

"อ้าว..คุณหนู มากันแล้วหรอคะ คุณท่านให้ป้าจัดห้องไว้ให้แล้ว เชิญทางนี้เลยคะ"

เมื่อผมถึงบ้านใหญ่ ก็มีแม่บ้านออกมาต้อนรับและพาขึ้นไปบนห้องทันที

"อ้าว?? ป้าครับ ทำไมย่าจัดไว้แค่ห้องเดียวละ"

"คุณท่านบอกว่า คุณหนูทั้งสองต้องนอนห้องเดียวกันค่ะ"

"อะไรนะครับ!! ไม่เอาอะ ผมจะไปนอนห้องอื่น!!"

"เอออ..."

ผมไม่สนใจคำพูดของแม่บ้านแล้วรีบเดินไปไล่เปิดห้องทั้งหมดทันที แต่แม่ง!! ทำไมมันล๊อคทุกห้องแบบนี้วะ!!!

"เออ...คุณหนู คือ..คุณท่านสั่งให้เรา ล๊อคประตูห้องทุกห้องแล้วท่านก็เก็บกุญแจเอาไว้ เพราะท่านกลัวว่าคุณหนูจะไม่ยอมนอนห้องเดียวกันแน่ๆค่ะ"

"อะไรนะครับ!!!"

ผมหายใจเข้าออกสุดแรง ก่อนจะหันไปมองสกายที่ยังคงยืนนิ่งมองผมอยู่ แล้วเดินชนไหล่เขาเเรงๆเข้าห้องไปทันที ช่วยไม่ได้!! นอนก็นอนสิวะ ผมง่วงแล้วด้วย!!

"ย่านะย่า!!"

ผมเดินเข้ามาในห้อง แล้วมองเข้าไปข้างใน ถึงกับทำให้ผมแทบจะทรุดเข่าลงตรงนั้น

ภาพที่เห็นข้างหน้าคือ กลีบดอกกุหลาบสีแดงขาวตัดผสมกัน วางเรียงรายเป็นรูปหัวใจอยู่บนเตียง พร้อมกับนกน้อยที่ทำจากผ้าขนหนูสีขาวสองตัวกำลังหันหน้าเข้าจุมพิตกันอยู่ท่ามกลางดอกไม้..

"โห่....ย่า..นี่กะจะให้เข้าหอทั้งที่ยังไม่ได้แต่งเลยรึไงกัน"

สกายเดินตามผมเข้ามาแล้วชงักเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะหันไปแล้วลากกระเป๋าไปเก็บ

นี่คือมึงตกใจแล้วใช่ไหมสกาย??!!

"สกายทำอะไร???"

ผมเรียกสกายทันที เมื่อเห็นว่าเขากำลังจัดแจงหมอนกับผ้าห่มไปไว้ที่ข้างล่างเตียง

"........."

"นายจะนอนตรงนั้นหรอ??"

พยักหน้าทำตาปริบๆ

"จะบ้ารึไง!! ขึ้นมานอนด้วยกันนี่แหละ ถึงยังไงฉันกับนายก็ผู้ชายทั้งแท่งกันทั้งคู่ แล้วฉันก็ยังเป็นคนหล่อที่ใจดีด้วย ขึ้นมาๆ!!"

ผมรีบดึงแขนสกายให้ขึ้นมาบนเตียงให้นอนด้วยกัน ทำตัวเป็นพระเอกละครไปได้ แล้วผมก็คือนางเองสินะ ถุ่ย!!

"นี่!! ขึ้นมาสิวะ"

ผมเริ่มใช่แรงทั้งหมดที่มี ดึงตัวสกายขึ้นมาแรงๆทีเดียว จนเขาเด้งขึ้นมาแล้วทับร่างของผมเอาไว้ทันที

"โอ๊ย!!"

ผมก้มหน้าลงแล้วร้องออกมาดังๆ สัส!! ทับมาได้

"ลงไป!!"

ผมรีบปัดตัวสกายให้ออกจากตัวผมทันที แต่แม่ง งง งง อะไรของมันวะ สกายยังคงคร่อมทับร่างผมเอาไว้ไม่ยอมขยับ แล้วจ้องมาที่หน้าผมอย่างไม่วางตา

"มองอะไร!! ลงไปนอนดีดีสิวะ!!"

"คุณ...จำผม...ไม่ได้หรอ??"

"อะไร?? จำไม่ได้ ความจำฉันสั้นจะตาย ลงไปได้แล้ว!!"

ผมใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักสกายลงไปอีกครั้ง จนสุดท้ายเขาก็ยอมลงไป ก่อนที่จะนอนหันหลังให้ทันที

เป็นบ้าอะไรของมันวะ???

หลังจากที่เหนื่อยมาแล้วทั้งวัน ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก แม้แต่คำพูดของสกายที่ถามผมเมื่อกี้ ใครจะไปจำได้ละ ถ้าผมกับเขาสนิทกันตอนเด็กๆ นั้นก็แสดงว่าคงจะเด็กมากจนผมลืมไปแล้วมั้ง..

เช้าวันต่อมา...

"อืออ.....อุ่นจัง..อืมม..ทำไม..หมอนข้างมันเเข็งๆ..."

ผมสลืมสะลือลูบไปตามที่นอน ที่ประจำจะมีหมอนข้างของผมที่ใช้กอดทุกคืน วางเอาไว้ แต่ทำไม วันนี้มันไม่นุ่ม แต่กลับ เอ๋....เอ๋.....เอ๋....!!!

ผมรีบชักมือกลับมา แล้วเด้งตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะมองไปยังคนที่ยังนอนหลับอยู่ เเล้วถอนหายใจออกมา เฮ้อ...ดีนะที่เขายังไม่ตื่น ไม่งั้นผมคงโดนข้อหาลวนลามชายหนุ่มในยามเช้าตรูแน่ๆ..

คิดได้ดังนั้น ผมเลยลุกออกจากเตียงเบาๆ แล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที

ฟู่วววว......ดันลืมไปซะได้ ว่าตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่บ้านเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

"อะ..อ้าวนายตื่นแล้วหรอ รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวได้เเล้ว"

หลังจากที่ผมทำธุระของตัวเองเสร็จก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา เห็นสกายนั่งหัวฟูอยู่ที่เตียงด้วยท่าทางเหม่อๆ

เขาหันมามองผม ก่อนจะพยักหน้าแล้วเข้าไปในห้องน้ำทันที

ก๊อกๆๆๆ!!!!

เสียงเคาะประตูทำให้ผมที่กำลังเเต่งตัวอยู่เดินไปเปิดอย่างรวดเร็ว

"ซีเค!! สกาย!! ตื่นรึยังจ๊ะลูก"

"ตื่นแล้วครับย่า"

"สกายละ??"

"อาบน้ำครับ"

ย่ามีท่าทางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะเข้ามากระซิบที่ข้างหูผม

"เตียงที่ย่าจัดให้เมื่อคืน เป็นยังไงบ้าง"

ผมเบิกตากว้างก่อนที่จะถอยหลังออกมา

"ย่า!!!!"

ตุ๊บ!!

ผมถอยหลังออกจากย่าจนชนเข้ากับอะไรบางอย่างแข็งๆเปียกๆ เลยรีบหันกลับไปมองทันที