...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

...----------------...

หลังจากเลิกเรียนคาบสุดท้าย ตอนพักเที่ยง เพื่อนสนิทสี่คนรวมตัวกินข้าวกัน เเละคุยเกี่ยวกับการเล่น ปกติของเขา

พาย___"แสง เเสง วันนี้หลังเลิกเรียนไปเล่นกันมั้ย"

แสง___"โอ้ ฉันก็อยากไปนะ เเต่การบ้านเยอะจังกลัวทำไม่ทันอะ"

แสน___"ไปเล่นกันน่า คิดอะไรมาก"

พาย___"นะ นะไปนะๆ"

แสง___"สัญญาก่อนว่าพวกแกจะไม่ไปที่อันตราย คราวก่อนยังเข็ดอยู่เลย เมื่อยเดินไม่ได้ไปหลายวันเลย"

พาย___"ได้ สัญญาเลย"

แสน___"รอ บอยก่อนนะ ไปซื้อน้ำ ได้บอกบอยด้วย"

บอย___"มาแล้ว รอนานกันมั้ย คนต่อคิวเยอะมากเลย"

เเสน___"ไม่นานหรอก เเต่พวกเรากำลังคิดกันอยู่ว่าจะไปเล่นที่ไหน"

บอย___"ไปเล่นก็สนุกหรอกนะ เเต่พวกเราจะขึ้นมัธยมแล้ว งานอย่างเยอะ ยังไม่มีเวลาเคลียร์เลยอะ"

พาย___"บอย เเสง คือไปเล่น เนี่ย ไปไม่นานหรอก เล่นเสร็จแล้วค่อยกลับมาทำก็ได้"

บอย___"แล้วจะไปเล่นที่ไหน เมื่อกี้ฉันไปซื้อน้ำแล้วได้ยิน พวกคนข้างหน้าคุยกันว่า ที่บ่อน้ำอะ มีประวัติ และขอสิ่งที่อยากได้ได้ด้วยนะ"

พาย___"อันนี้ดีเลยๆ เเล้วที่นั่นคือที่ไหน"

เเสง___"แล้วรู้ประวัติมั้ย เล่าให้ฟังหน่อย"

...----------------...

บอย เเสน พาย และเเสง เป็นเพื่อนประถมปอหก ที่กำลังจะขึ้นมัธยม พวกเขาจึงสนุกกับการเล่นเเละเคร่งเครียดกับการเรียนและงานที่ค้างคาอยู่ข้างหน้าด้วย แต่พวกเขาเป็นเพื่อนกันมากนาน ทำให้การเล่นนั้นสำคัญที่สุด บอยบังเอิญได้ยิน เรื่อง บ่อน้ำ จึงคิดว่าสนุกเเละน่าเป็นสิ่งที่น่าจะเล่นอันต่อไป เเละนำเรื่องราวที่เขาได้ยินมาบอกเพื่อนๆ

...----------------...

บอย___"เขาบอกว่า บ่อน้ำ เนี่ย มีมานานแล้ว วันนึง มีคนกลุ่มนึงเข้าไปสำรวจไปตักน้ำใช้กิน แล้วพบว่าคนที่กินน้ำในบ่อเนี่ยจะเปลี่ยนเป็นคนละคน จากที่เกลียดสิ่งไหนก็ชอบสิ่งนั้น จากที่ไม่ชอบก็กลับมาเป็นชอบ แล้วเมื่อขอก็จะได้อย่างที่ขอเเต่ต้อง นำเเร่สีทองจากป่ามาคืนให้ในเจ็ดวันถ้าไม่ได้จะถูกนำคืน เเล้วคนกลุ่มนั้นก็มีคนที่หาได้ กับหาไม่ได้ คนที่หาได้ก็ได้ตามสมหวัง ส่วนคนที่หาไม่ได้ก็จะถูกนำของที่ขอคืน นั่นคือสิ่งที่สำคัญของการไปเล่นเเถวบ่อน้ำ ใครที่ ส่อง ลงไปในบ่อน้ำ จะเห็นเเร่สีทองสว่างสไวสดใส เเละอยากได้ทันที "

...----------------...

^^^>>>>>>>>>>>>^^^

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

แสง พาย บอย แสน ทั้งสี่คนเป็นคนขยันชอบเล่นเที่ยวสนุก เเต่ไม่เคยรอช้ากับงานที่ค้างคา และทั้งสี่คนเรียนเก่งมาก

แสง จะคอยเช็คและดูความเรียบร้อยของงานเเต่ละคนซึ่งเเสงจะถนัดที่สุด

พาย คอยนำเพื่อนๆหาเรื่องสนุกเล่น เป็นสีสันคอยหาเรื่องสนุกให้ได้เล่นกันเหมือน แสน"

เเสน จะเล่นซนกว่าทุกคนเเต่ก็ขยันเหมือนทุกคนเช่นเดียวกันกัน

บอย เก่งน้อยกว่า เเสงนิดเดียวเเค่เรื่องเล่นก็ไม่ยอมใคร"

...----------------...

บอย___"เล่ากันว่าคนที่ ส่อง เห็น เเร่สีทอง ในบ่อน้ำตอนที่ส่อง จะทำให้เกิดความโลภเเละอยากได้ ส่วนคนที่ ส่อง ลงไปแล้วไม่เห็นเเร่สีทอง จะถือว่าผู้นั้นไม่เอาเปรียบและมองเห็นสิ่งอัศจรรย์ได้เเละขอพรได้ตามคำขอ"

เเสง___"คือฉันไม่ได้จะไม่เชื่อนะ เเต่นี่เเฟนตาซีไปเปล่า"

พาย___"ฉัน ฉันก็ว่างั้นแหละ อันเเรกมาดีๆ เเต่ตอนหลังทำไมมันดูแฟนตาซีจังอะ"

แสง___"แล้วใครเล่าเรื่องนี้หรอ"

บอย___"เจ้า ร่ม อะ ที่อยู่ก่อนห้องเราห้องหนึ่งไง"

แสน___"ใครอะ ไม่ค่อยคุ้นนะเนี่ย"

บอย___"เดี๋ยวพอแกเห็นแกจะอ๊อทันที"

แสง___"บ่อน้ำ นี่เหมือนเคยได้ยินที่ไหนนะ ช่างเถอะ แล้วจะไปเล่นเมื่อไหร่"

พาย___"พรุ่งนี้ตอนบ่ายสองดีมั้ย วันเสาร์ด้วย"

บอย___"โอเคตามนั้น"

...----------------...

ทั้งสี่คนตกลงว่าจะไปแถวบ่อน้ำในวันเสาร์บ่ายสองโมง ซึ่งทุกจะเตรียมทุกครั้งก่อนที่จะไปเล่นคือเคลียร์งานทุกอย่างให้เสร็จก่อนจะเล่นกลับมาจะได้พักผ่อนอย่างเต็มอิ่ม

...----------------...

ร่มกับเเสงเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน เเต่เพราะตอนเด็กนั้น เเสงกับร่มไปเล่นเเถวบ่อน้ำ ทำให้ เเสงเกิดจำอะไรไม่ได้ขึ้นมา ซึ่งเรื่องตอนนั้นทำให้เเสงกับร่มต้องห่างกันจากที่เคยสนิทกลับทำเหมือนไม่คุ้นไม่สนิทกัน ร่มนิสัยร่าเริงตอนเด็กสนิทกับเเสงมาก ร่มมีความในใจจะบอกแสงเเต่ก็กลัวว่าเเสงจะกลับมาจำได้ จึงไม่กล้าบอก ร่มเห็นเเสงชอบเที่ยวเลยทำทีพูดเรื่องบ่อน้ำให้เพื่อนเเสงได้ยิน แล้วจะได้เอาไปเล่น เเละจะบอกความจริงกับเเสงเรื่องบ่อน้ำ

...----------------...

บ่อน้ำ เเร่สีทอง สองอย่างนี้อยู่ในบ่อเดียวกัน และใครที่มาเล่นเเถวนี้ แล้ว ส่อง ลงไปในบ่อน้ำ จะเห็นเเร่สีทอง เเละมีป้ายเล็กๆเขียนไว้ว่า

ขอพรได้ เมื่อได้ดังขอ จะต้องนำเเร่สีทองในป่าลึกมาใส่ในบ่อน้ำภายในเจ็ดวัน

บ่อน้ำ มีเเต่คนที่รู้จักเฉพาะเท่านั้นถึงจะมาได้

...----------------...

^^^>>>>>>>>>^^^

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

เมื่อถึงวันเเละเวลาที่นัดหมายทั้งสี่คนได้มารวมตัวกัน เเละเคลียร์งานทุกอย่างเสร็จสำเร็จอย่างเช่นเคย พวกเขามักจะเอากล่องทำแผลเล็กๆไปด้วยเพราะรู้ว่าการเล่นประจำทำให้มีบาดแผลบ่อย เวลาผ่านไปจนถึงบ่ายสอง ทั้งสี่คนมาพร้อมหน้ากันและทักทายตามปกติพร้อมเดินทาง เเละคนที่จะนำทางคือ ร่ม เเสงตกใจทันทีที่เห็นร่ม เพื่อนคนอื่นก็ตกใจเหมือนกันว่าได้เพื่อนอีกคนมายังไง บอยเลยเริ่มอธิบายให้ฟัง และทุกคนก็เข้าใจพร้อมจะไปสนุกทันที

...----------------...

ร่ม___"เอาล่ะ ทุกคน เดินตามฉันให้ดีนะ"

พาย___"ได้เลย"

เเสน___"ไป พร้อมเเล้ว"

เเสง___"รอด้วย ไปด้วย อย่าเดินเร็วสิ"

บอย___"ไปแล้วๆ รอด้วยสิ"

...----------------...

ระยะทางการไปบ่อน้ำเป็นเวลากิโลกว่าๆ เมื่อมาถึงทุกคนต่างพากันหอบเนื่องจากเหนื่อยเเละไม่ได้หยุดพักเลย จึงได้นั่งกันให้หายเหนื่อย

...----------------...

นี่ไง มาถึงแล้ว

เเสง___"โอ้ บรรยากาศสวยมากเลย เขียวขจีหมดเลย"

พาย___"สวยมาก สวยจริงๆ อากาศก็ดี"

บอย___"มีน้ำตกข้างๆด้วย สบายจัง"

เเสน___"ฉันชอบมาก อากาศดีสุดๆ"

เเสง___"แล้วๆ ร่ม รู้จักที่นี่ได้ไงหรอ"

ร่ม___"ฉันเคยมากับเพื่อนเก่าน่ะ"

พาย___"อ๊อ เเล้วเพื่อนเก่าเขาทำไมไม่ชวนมา"

ร่ม___"เขาย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว"

พาย___"ว๊า ไม่เป็นไรนะ มาเล่นกับพวกเราบ่อยๆก็ได้ พวกเราชอบเล่นชอบเที่ยว ชอบผจญภัย"

ร่ม___"ได้เลย ขอบใจนะ เห็นป้ายตรงนั้นมั้ย ฉันจะอธิบายให้ฟังนะ เมื่อไปที่ป้ายแล้ว เราจะเลือกว่าว่าจะส่องหรือไม่ส่อง ถ้าส่องจะต้องขอพรที่เราอยากขอแล้วต้องนำเเร่สีทองมาคืนในบ่อให้ครบเจ็ดวัน ถ้าไม่ขอก็ไปยืนเล่นตรงนู้นก็ได้ ที่น้ำตกน่ะ ถ้าส่องจะต้องขอพรเท่านั้น คนที่ไม่ขอไม่ต้องส่อง ทุกคนเข้าใจมั้ย พอไปที่บ่อน้ำเสร็จ ใครจะไปเล่นน้ำ ชมวิวได้เลย"

...----------------...

ร่มอธิบายให้ทุกคนเข้าใจ ทุกคนเข้าใจกันดีเเละพร้อมจะขอพร เเต่ร่มไม่ขอ เลยไปยืนที่น้ำตกแทน ทุกคนทำตามที่ร่มบอกทุกอย่างเเล้วก็ไป ที่ร่มเล่นน้ำอยู่ บรรยากาศสดชื่นเหมาะสำหรับการพักผ่อนเเละพวกเขาก็ได้รู้จักกันและกันมากขึ้น ขากลับทุกคนต่างเเยกย้ายกันกลับถือเป็นการเล่นผจญภัยที่สนุกอีกครั้งนึง

...----------------...

^^^>>>>>>>>^^^