สนมเอกผู้น่ารัก

อยากฟัง

ณ แคว้นหยาง

เฟิ่งฮวาซือ(องค์หญิงเล็ก)

เสด็จแม่!//วิ่งเข้าไป

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

เสี่ยวซือตัวน้อยมาหาแม่มีเรื่องอันใดรึ//บีบแก้มเบาๆ

เฟิ่งฮวาซือ(องค์หญิงเล็ก)

เสด็จแม่ลูกอยากฟังเรื่องราวของท่าน

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

อี้เออร์ซวีซวีออกมาเถอะ

เฟิ่งหรานอี้(องค์หญิงเก้า)

//ออกไป

เฟิ่งซวีซวี(องค์หญิงเจ็ด)

//ออกไป

เฟิ่งซวีซวี(องค์หญิงเจ็ด)

เสด็จแม่รู้ได้อย่างไรว่าพวกเราแอบมองเพคะ

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

อี้เออร์นางเก็บอาภรณ์มิหมด

เฟิ่งซวีซวี(องค์หญิงเจ็ด)

น้องเก้าพี่บอกแล้วให้เก็บให้หมด!

เฟิ่งหรานอี้(องค์หญิงเก้า)

ข้าขอโทษข้าลืมดูหนิ

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

พอได้แล้ว

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

พวกเจ้าสามคนนี้หนิ

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

ว้นนี้อยากฟังเรื่องอะไร

เฟิ่งฮวาซือ(องค์หญิงเล็ก)

เรื่องสมัยก่อนของท่าน

เฟิ่งหรานอี้(องค์หญิงเก้า)

เรื่องท่านแม่ข้าด้วย

เฟิ่งซวีซวี(องค์หญิงเจ็ด)

เสด็จแม่ท่านแม่ของข้างามไหมเพคะ

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

แม่ของเจ้านางงามมาก

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

น่าเสียดาย

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

โดนคนชั่วปลิดชีพหลัง คลอดเจ้าได้สามเดือน

เฟิ่งซวีซวี(องค์หญิงเจ็ด)

ข้าอยากเห็นภาพวาดท่านแม่ของข้า

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

//หยิบม้วนภาพวาดออกมา

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

จางจื่อซวี

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

ท่านหญิงสกุลจางผู้สง่างาม

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

ชื่อของเจ้าซวีซวีก็ตั้งตามชื่อของนาง

เฟิ่งหรานอี้(องค์หญิงเก้า)

แล้วท่านแม่ข้าล่ะ

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

//หยิบม้วนภาพวาดอีกอันออกมา

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

อวี้หลานซิน

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

พระสนมเต๋อเฟยผู้งดงาม

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

หรานอี้

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

ก็เอามาจากชื่อของนาง

เฟิ่งฮวาซือ(องค์หญิงเล็ก)

ข้าล่ะท่านแม่

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

ไปถามพ่อเจ้าเถอะ

เฟิ่งฮวาซือ(องค์หญิงเล็ก)

ไม่เอาๆ

เฟิ่งฮวาซือ(องค์หญิงเล็ก)

ท่านเล่าเรื่องราวของท่านให้พวกเราฟังได้หรือไม่

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

ได้สิ

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

ย้อนกลับไป10ปีก่อน

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

แม่ยังป็นสาววัยแรกแย้ม

ลู่ซือซือ(น.อ+ไทเฮา)

ไม่รู้จักความรัก

สตรีสกุลลู่

ว่ากันว่า

จวนสกุลลู่มีสตรีผู้งดงามอยู่สี่คน

ลู่ไป๋ซิน

คุณหนูใหญ่ผู้ชอบค้นคว้าเคล็ดวิชาต่างๆมาฝึกฝนเพื่อที่ตนจะแข็งแกร่งขึ้น

ถึงแม้จะเก่งกาจแค่ไหน

แต่จุดอ่อนของนางก็คือครอบครัว

ลู่ฟางซิน

คุณหนูรองลู่ผู้ชอบจับกระบี่ยิงธนูหลังจากที่จวนสกุลลู่จบความวุ่นวายนางก็เริ่มฝึกฝน

อย่างหนักเพื่อทำตามคำขอสุดท้ายของพี่สาวตนให้สำเร็จ

ลู่จิ่นหยาง

คุณหนูสามผู้ชอบการร่ายรำและแล่นดนตรี

แต่เมื่อพี่สาวนางจากไปนางก็เริ่มฝึกวรยุทธ

ฝึกกระบี่ด้วยตนเอง

จนสำเร็จเคล็ดวิชา

นางกลายเป็นคนที่วังหลวงต้องการ

ลู่ซือซือ

คุณหนูเล็กสกุลลู่

ผู้ที่มากความสามารถ

คุณหนูใหญ่และคุณหนูสามสอนวิชาให้นาง

จนนางใช้กระบี่ฆ่าคนได้ในเสี้ยววินาที

คุณหนูรองสอนนางยิงธนู

จนชำนาญ

ในวันที่

ลู่ไป๋ซินตาย

ลู่ไป๋ซิน(พี่น.อ)

ซือซือตัวน้อย

ลู่ไป๋ซิน(พี่น.อ)

เจ้าตองฟังคำสั่งสอนของพี่รองกับพี่สามเจ้านะ

ลู่ไป๋ซิน(พี่น.อ)

ดูแลท่านแม่แทนพี่ด้วย

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ข้าจะดูแลท่านแม่

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

และไม่ดื้อไม่ซน

นางตายอย่างอนาถ

วันที่ฟางซินแต่งงาน

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

ซือซือดูแลท่านแม่แทนข้าด้วย

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

จิ่นหยางข้าฝากน้องด้วย

ลู่จิ่นหยาง(พี่น.อ+ชายาอ๋อง3)

ข้าจะดูแลนางเองเจ้าไม่ต้องห่วง

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

เช่นนั้นก็ดี

นางตายพร้อมองค์ชายในคืนเข้าหอ

ในวันที่จิ่นหยางแต่งงาน

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

พี่สามท่านต้องกลับมาหาข้านะ

ลู่จิ่นหยาง(พี่น.อ+ชายาอ๋อง3)

ข้าสัญญาจะรีบมาหาเจ้าในทุกๆเดือน

ทว่านางกลับโดนจับเข้าคุกโดยไม่เป็นธรรม

จนซือซือแต่งงาน

ถูกขังไว้ในวังต้องห้าม

ตลอดชีวิต

ไม่มีอิสระ

สตรีสกุลลู่ผู้โดดเดี่ยว

หนีเที่ยว

ณ จวนสกุลลู่

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ท่านแม่!!!!

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

ซือซือเจ้ามีอะไร

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

เอะอะเสียงดังอยู่ได้

หรงฮวา(แม่นมหรง)

นายหญิง//พูดเบาๆพร้อมส่ายหน้า

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

เจ้ามีเรื่องอะไร

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ลูกอยากออกไปเที่ยวเล่นเจ้าค่ะ

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

ไม่ได้

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

วันนี้ดึกมากแล้วมันอันตราย

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

แต่ลูกปกป้องตัวเองได้แล้ว!

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

เจ้ากล้าขึ้นเสียงใส่แม่รึลู่ซือซือ!

หรงฮวา(แม่นมหรง)

คุณหนูสี่

หรงฮวา(แม่นมหรง)

วันนี้นายหญิงอารมณ์ไม่ดี

หรงฮวา(แม่นมหรง)

ท่านกลับไปก่อนเถอะเจ้าค่ะ

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

แต่แม่นม

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

หากเจ้ายังไม่ไปข้าจะส่งเจ้าไปค่ายทหาร

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ท่านแม่!//เริ่มงอแง

หรงฮวา(แม่นมหรง)

คุณหนู//ส่งสายตา

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ข้าไปก็ได้!

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ลาเจ้าค่ะ//เดินออกจากห้อง

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

นางได้ใครมากันแน่

หรงฮวา(แม่นมหรง)

ได้ท่านนั่นแหละเจ้าค่ะ

หรงฮวา(แม่นมหรง)

นายท่านบอกให้ท่านไปเรียนจัดดอกไม้

หรงฮวา(แม่นมหรง)

ท่านยังหนีไปฝึกวรยุทธเลยนะเจ้าคะ

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

ก็ข้าชอบหนิ

หรงฮวา(แม่นมหรง)

คุณหนูสี่ก็เหมือนกับท่านตอนนั้นแหละเจ้าค่ะ

หรงฮวา(แม่นมหรง)

นางเป็นคนที่ชอบเล่นซุกซน

หรงฮวา(แม่นมหรง)

ท่านก็อย่าบังคับนางนักเลย

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

ไม่ได้!

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

ข้ารู้สึกว่าข้าต้องสูญเสียอะไรบางอย่าง

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

ข้าต้องระวังยิ่งกว่านี้

หรงฮวา(แม่นมหรง)

เช่นนั้นข้าจะไปสั่งให้เพิ่มกำลังคนในจวน

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

เช่นนั้นก็ดี

ลู่ซินหยาง(แม่น.อ)

เรื่องนี้ข้าฝากเจ้าด้วย

หรงฮวา(แม่นมหรง)

เจ้าค่ะ

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ข้าต้องออกไปให้ได้

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

ซือซือ

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

เจ้าจะไปไหน

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

พี่รอง

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ข้าจะออกไปเที่ยว

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

แล้วเหตุใดเจ้าจึงไม่ไป

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ท่านแม่ไม่ให้ข้าไป

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

เช่นนั้นเจ้าไปกับข้าก็ได้

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ขอบคุณพี่รอง

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

ข้ารักท่านที่สุดเลย!//กอด

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

พอแล้วๆ

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

รีบไปกันเถอะ

ลู่ฟางซิน(พี่น.อ+ชายาองค์ชายหก)

เดี๋ยวท่านแม่ตามมาเจ้าไม่ได้ไปนะ

ลู่ซือซือ(คุณหนูสี่)

เช่นนั้นเรารีบไปกันดีกว่า

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!