4ปีต่อมาของหม่อมหลวงสิปกร..

"ในขณะที่หญิงสาวคนหนึ่งกำลังวาดรูปอยู่นั้น ได้มีเด็กสาวที่หน้าตาน่ารักวิ่งเข้ามา และเด็กสาวได้เอ่ยขึ้นมา

"อาหนึ่งง~" และหญิงสาวผู้นั้นได้มองเด็กสาวตรงหน้าก่อนที่จะเอ่ยขึ้น

"ไม่คิดว่าเราเจอหน้ากันบ่อยไปหน่อยหรอ"

เด็กสาวผู้นั้นได้ตอบหญิงสาวตรงหน้าไปว่า

"ไม่เห็นจะบ่อยเลย เจอกันวันละไม่กี่ชั่วโมงยังน้อยไปด้วยซ้ำ.. แล้วนี่จะเก็บร้านรึยัง~ มา! เดี๋ยวเค้าช่วย!"

ในขณะนั้น หญิงสาวได้ตอบด้วยน้ำเสียงเข้มขรึง

"ไม่ต้อง" เด็กสาวได้ตอบร่างสูงไปว่า "ทำไมไม่อ่อนโยน~ หงุดหงิดแล้วใช่มะ"

หญิงสาวร่างสูงได้ตอบไปด้วยหน้าตาโมโห และอารมณ์เสียมาก

"นี่ไม่กลับบ้านไปทำการบ้าน อ่านหนังสือสอบล่ะห้ะ"

เด็กสาวผู้นั้นได้ตอบไปอย่างไว

"เบื่อ!" ก่อนที่เด็กสาวผู้นั้นจะทำหน้าไม่สบอารมณ์และยืนหันหลังใส่หญิงสาวร่างสูงคนนั้น..ในขณะที่หญิงสาวร่างสูงกำลังเก็บอุปกรณ์วาดรูป

เด็กสาวผู้นั้นได้ลองหันไปมองแล้วเอ่ยขึ้นว่า

"ว่าจะมาหาอาหนึ่งให้หายคิดถึงซักหน่อย..ดันมาพูดเรื่องเรียนอีกล่ะ"

หญิงสาวร่างสูงเลยเอ่ยตอบเด็กสาวไปว่า

"แล้วจะให้เราพูดเรื่องอะไรอะ ก็ตัวเองเป็นนักเรียนอยู่หนิ" ตนนั้นได้เอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้มขรึงใส่เด็กสาวตรงหน้าพลางมองด้วยสายตานิ่งเฉย

เด็กสาวคนนั้นได้ตอบร่างสูงไปว่า

"แล้วพูดเรื่องของเราไม่ได้หรอ..อย่างอาหนึ่งรักเค้าไรอย่างเงี้ย" เด็กสาวได้พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและพลางยิ้มออกมา แต่หญิงสาวร่างสูงได้ตอบเด็กสาวโดยที่ไม่เต็มใจไปว่า

"กลับบ้านไปได้แล้วไป" แต่เด็กสาวคนๆนั้นก็ไม่ยอมเชื่อฟังหญิงสาวร่างสูงคนนั้น และเธอได้ตอบไปอย่างดื้อรั้นอีกว่า

"ไม่กลับ ถ้าเค้ากลับเค้าก็คิดถึงอาหนึ่งแย่เลยสิ" ตนนั้นเอ่ยพูดจบก็ได้เข้าไปสวมกอดหญิงสาวร่างสูงคนนั้น

..ฟึบ!

หญิงสาวร่างสูงได้เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดใส่เด็กสาวไปว่า

"น่ารำคาญ! ตามตื้ออยู่ได้" แต่ตนนั้นถึงจะพูดไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะเด็กสาวผู้นั้นดื้อรั้นเอามากๆไม่ค่อยจะเชื่อฟังซักเท่าไหร่...

(ไว้มาต่อตอนที่2น้าา เค้าต้องพักผ่อนแล้วว💗)

EP2

ระหว่างทางกลับบ้านตอนดึก เด็กสาวผู้นั้นได้เดินกลับบ้านมาด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่..

และเด็กสาวผู้นั้นได้มองไปรอบๆภายในบ้านก่อนที่จะเดินเข้าไป ได้มีเสียงของยายได้เอ่ยขึ้นว่า

"หนึ่ง! วันนี้มีประกาศคะแนนใช่ไหม" เด็กสาวผู้นั้นได้พยักหน้าไปด้วยสีหน้าที่ไม่กล้าสบตากับ

คุณยายของตน

ในระหว่างนั้น หน้าตึกแห่งนึงได้มีหญิงสาวร่างสูงกำลังจะเดินเข้าไปข้างใน และเจ้าของห้องเช่าเห็นหญิงสาวผู้นั้นจึงเอ่ยขึ้นว่า

"ค่าเช่า!" และหญิงสาวได้เอ่ยตอบไปว่า "เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจัดการให้" ด้วยสีหน้านิ่งเฉย

และในระหว่างนั้นเจ้าของห้องเช่าได้พูดต่ออีกว่า

"เงินแค่แปดพันยังจะผลัดไปพรุ่งนี้อีกเหรอ" ตนนั้นได้ทำสีหน้าไม่พอใจหญิงสาวเป็นอย่างมาก

หญิงสาวผู้นั้นได้ตอบกลับไปว่า.. "เราบอกว่าพรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้สิ เราไม่เบี้ยวหรอกน่าา.." และหญิงสาวก็เดินเข้าไปข้างใน แต่ถึงอย่างนั้นเจ้าของห้องเช่าได้พูดไล่หลังหญิงสาวไปว่า

"ก็ทำให้ได้อย่างที่พูดละกัน อย่าเหรดอีกหล่ะ.." ตนนั้นได้เอ่ยขึ้นพลางมองไปที่หญิงสาวที่กำลังจะเดินขึ้นห้องไป

-ห้องนอน-

กริ๊งง! กริ๊งง!

หญิงสาวร่างสูงได้รับสายจากโทรศัพท์ก่อนที่จะยืนคุย

และ ได้มีหญิงสาวในปลายสายได้เอ่ยขึ้นกับหญิงสาวร่างสูงขึ้นมาว่า

"นี่ก็เข้าเดือนที่6แล้วนะคะ ที่คุณหนึ่งยืมเงินสามจ่ายค่าห้อง"

หญิงสาวร่างสูงได้เอ่ยตอบขึ้นมาว่า

"เค้าก็กำลังจะเอาภาพไปขายที่แกลลอรี่อยู่นี่ไง เดี๋ยวเค้าได้เงินมาเค้าก็คืนตัวเล็กหน่า..ไม่ต้องห่วงหรอก"

หญิงสาวผู้นั้นได้พูดขึ้นว่า "สามไม่ได้มีปัญหาเรื่องนั้นค่ะ..สามห่วงแต่ว่าถ้าวันนึงสามเกิดอะไรขึ้นมา คุณหนึ่งจะอยู่ยังไงคะ" หญิงสาวร่างสูงได้ยินอย่างนั้นจึงพูดเสริมไปว่า "ก็ถ้าตัวเล็กเป็นอะไรขึ้นมา สมบัติทุกอย่างของตัวเล็กก็จะเป็นของเค้าไง"

หญิงสาวปลายสายได้พูดขึ้นอีกว่า

"สามไม่ได้ล้อเล่นนะคะคุณหนึ่ง จริงๆเพื่อนสามหลายคนอะอยากได้ตัวคุณหนึ่งเข้าไปทำงานที่บริษัทมากเลยนะคะ เงินเดือนก็ดีมากด้วยนะคะ" หญิงสาวร่างสูงได้ตอบไปว่า "เค้าอะไม่เหมาะกับเป็นพนักงานเงินเดือน ทำงานงกๆไปวันๆหรอกนะ"

หญิงสาวปลายสายได้ยินอย่างนั้นจึงตอบไปว่า

"แต่สามก็เป็นพนักงานเงินเดือนทำงานงกๆไปวันๆนะคะคุณหนึ่ง" หญิงสาวร่างสูงจึงพูดกลับไปว่า

"เดี๋ยวเค้าได้เงินมาเค้าจะคืนตัวเล็กทั้งหมดเลย"

หญิงสาวปลายสายได้เอ่ยขึ้นทันทีว่า

"สามไม่ได้มีปัญหา.." ก่อนที่หญิงสาวจะพูดให้จบหญิงสาวร่างสูงได้พูดขัดขึ้นมาว่า "เอ้อ! แป๊บนึงนะตัวเล็ก" ก่อนที่จะลุกขึ้นไปหยิบสมุดบางอย่างขึ้นมาดูและหยิบมือถือมาแนบหูไว้ก่อนที่จะเอ่ยขึ้นว่า

"ทั้งหมดเจ็ดหมื่นสอง" หญิงสาวปลายสายได้ทำหน้าสงสัยก่อนที่จะตอบไปว่า "นี่..คุณหนึ่งจดไว้จริงๆหรอคะ.."

หญิงสาวร่างสูงได้เอ่ยขึ้นว่า

"ยืมก็คือยืม" หลังจากหญิงสาวร่างสูงพูดจบ หญิงสาวปลายสายได้พูดด้วยน้ำเสียงแพร่วเบาขึ้นมาว่า

"สองหมื่น..พอไหมคะ?"

หญิงสาวร่างสูงได้เอ่ยขึ้นทันทีว่า

"แปดพันก็พอ" หญิงสาวปลายสายได้เอ่ยถามหญิงสาวร่างสูงไปอีกว่า

"แล้ว..คุณหนึ่งจะกลับวังเมื่อไหร่คะ" ยังไม่ทันที่จะพูดจบหญิงสาวร่างสูงได้วางสายทันทีเมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้น... ก่อนที่จะเอ่ยขึ้นพูดเบาๆว่า "ขอโทษนะตัวเล็ก.."

รอต่อEP3จ้าา(แอดขอไปพักก่อนนะคะ แอดปวดหัว)

EP3

-ห้องเช่า-

ได้มีเด็กสาวตัวเล็กเดินตรงไปยังหอพักของหญิงสาวร่างสูงก่อนที่จะเดินไปเคาะประตู

ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเด็กสาวเอ่ยขึ้นด้วยเสียงนุ่มนวลไปว่า

"อาหนึ่ง~ เปิดประตูให้เค้าหน่อย"

เมื่อเด็กสาวเอ่ยขึ้นจบ ได้มีหญิงสาวร่างสูงเดินมาเปิดประตูให้เด็กสาวพลางเอ่ยขึ้นว่า

"มาทำไม กลับบ้านไป" พูดจบประโยคหญิงสาวที่กำลังจะปิดประตูแต่เด็กสาวได้จับเอาไว้ทันและพูดขึ้นว่า

"เค้าไม่ได้มามือเปล่านะ" ก่อนที่จะยื่นถุงขนมให้หญิงสาวร่างสูงดู พอหญิงสาวร่างสูงเห็นดังนั้นจึงเปิดประตูให้เข้ามาก่อนที่จะนั่งเก้าอี้และพูดขึ้นว่า

"อย่าซนนะ!" เด็กสาวได้ยินอย่างนั้นจึงตอบไปว่า

"ไม่ซนหรอกน่า.." ด้วยสีหน้าไม่เต็มใจแต้ถึงอย่างนั้นหญิงสาวร่างสูงได้ถามเด็กสาวคนนั้นไปว่า

"นี่ตัวคิดว่าเราอายุเท่าไหร่กัน" พอเด็กสาวได้ยินอย่างนั้นได้หันมาพูดกับหญิงสาวร่างสูงว่า

"26?" แต่หญิงสาวร่างสูงได้ส่ายหน้าเบาๆก่อนที่เด็กสาวจะเอ่ยขึ้นว่า "แล้วอาหนึ่งอายุเท่าไหร่ล่ะคะ" พอหญิงสาวร่างสูงได้ฟังประโยคนั้นจึงพูดขึ้นทันทีว่า

"อายุ36" พอเด็กสาวได้ยินอย่างนั้นจึงได้สตั๊นไปชั่วขณะ... แต่แล้วก็มีเสียงเคาะประตูหน้าห้องและเสียงหญิงสาวคนนึง

ก๊อก! ก๊อก!

"คุณหนึ่งอยู่ไหมคะ!" หญิงสาวร่างสูงได้ยินอย่างนั้นจึงให้เด็กสาวไปซ่อนตัวในห้องก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูและเอ่ยขึ้นกับหญิงสาวตรงหน้าว่า

"นี่ตัวมาทำไม ออกไปได้แล้ว" พอหญิงสาวได้ยินอย่างนั้นจึงตอบไปว่า

"คุณหนึ่งไม่คิดจะกลับวังหน่อยหรอคะ คุณย่ารอคุณหนึ่งอยู่นะคะ" แต่ถึงแม้หญิงสาวคนนั้นจะตามตื้อขนาดไหนหญิงสาวร่างสูงก็ไม่ยอมไปและปิดประตูใส่หน้า

และมีเสียงเสียงนึงเอ่ยขึ้นจากด้านหญิงสาวร่างสูงว่า

"ใครมาหรอคะอาหนึ่ง" หญิงสาวร่างสูงได้ยินอย่างนั้นจึงหันไปหาเด็กสาวแล้วพูดขึ้นว่า

"ก็แค่คนรู้จัก ตัวกลับบ้านไปได้แล้วเดี๋ยวอาไปส่ง" ถึงอย่างนั้นเด็กสาวก็ไม่ยอมไปและทำตัวดื้อรั้นจนหญิงสาวร่างสูงเริ่มรำคาญและพูดเสียงดังขึ้นว่า

"รำคาญ! จะไปไหนก็ไป!"

เด็กสาวคนนั้นได้ยินอย่างนั้นจึงพูดกลับไปว่า "ไม่ เค้าไม่ไป เค้าจะอยู่กับอาหนึ่งเพราะเค้ารักอาหนึ่ง"

แต่ถึงจะพูดอย่างนั้นก็ช่วยอะไรได้ไม่มากนัก หญิงสาวร่างสูงได้ดันเด็กสาวออกจากห้องและปิดประตูใส่ เด็กสาวเห็นอย่างนั้นจึงได้เดินกลับบ้านไปและทำหน้าหงอย..

-บ้านอนึ่ง-

เด็กสาวคนนั้นได้เดินกลับเข้าบ้านด้วยสีหน้าไม่เต็มใจและพูดขึ้นเบาๆว่า

"อาหนึ่งใจร้าย.."

รอต่อEP4นะคร้าบบ💗