เกิดใหม่ทั้งที..แต่นี่มันนิยายเรานี่?!
ตอน 1 เอ๊ะ..
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ในบ้านที่ไม่มีคนรู้จัก มีสองผัวเมียที่อยู่ด้วยกันมานาน เเละอยู่มาวันหนึ่งทั้งคู่ก็มีลูกด้วยกัน เเละเเล้ววันที่รอคอยมาถึง การคลอดลูกของทั้งสองก็ไม่ใช่รพ.เเต่คลอดเองที่บ้าน..
เวหา (พ่อนอ.)
ที่รัก! ใกล้เเล้วทนอีกนิด!! //กำมือไออุ่นแน่น
ไออุ่น (แม่นอ.)
อ้าากกก//สลบ
เวหา (พ่อนอ.)
ไม่นะ! คุณ!-
แต่ทันในนั้นเอง ก็มีเสียงร้องของเด็กทารกดังออกมา
เบบี๋นิรัณ
(หึๆๆ นี่สินะ เกิดใหม่ในต่างโลก)
เบบี๋นิรัณ
(ฉันอยากรู้สะจริงว่าจะได้เวทย์อะไร)
เวหา (พ่อนอ.)
ลูก! //อุ้มทารกอย่างระมัดระวัง
ไออุ่น (แม่นอ.)
ลูก.. //หอบ
เวหา (พ่อนอ.)
ไออุ่น! คุณทำสำเร็จ! //อุ้มให้ทารกไออุ่น
ไออุ่น (แม่นอ.)
อา..ลูกแม่..//จุ๊บหน้าผากทารก
ไออุ่น (แม่นอ.)
ขอให้ลูกโชคดีนะ..
ทันใดนั้นเอง ไออุ่นก็สิ้นลมหายใจในที่สุด เธอมีร่างกายที่อ่อนแอมาตั้งแต่เกิดจึงทำให้เธอจะไม่ไปต่อ
เวหา (พ่อนอ.)
คุณ..ที่รัก!!
เบบี๋นิรัณ
(เอ๊ะ..พล็อตเรื่องคุ้นๆ..)
เบบี๋นิรัณ
(อืม..รอต่ออีกหน่อยละกัน เพื่อเป็นอนิเมะสักเรื่องหนึ่ง)
เวหา (พ่อนอ.)
ไออุ่น!..ฮึกๆ..//ร้องไห้
เบบี๋นิรัณ
(ชื่อ..กับเรื่องมันคล้ายๆกับ..)
เบบี๋นิรัณ
(น..นาหนิ?! นี่มันนิยายน้ำเน่าที่เราแต่งเอง?!)
เวหา (พ่อนอ.)
ฮึกๆ..//อุ้มทารกขึ้นมา
เวหา (พ่อนอ.)
ลูกชื่อว่า..นิรัณ..เพื่อความรักของแม่กับพ่อที่จะเป็นนิรันดร..ฮึก..//กอดนิรัณ
เบบี๋นิรัณ
(ชัดเจน แจ่มแจ้ง)
เบบี๋นิรัณ
(เราจะต้องทนเรื่องเบียวๆเเบบนี้ไปนานแค่ไหนละเนี่ย!!)
แอดเอง
ดึกดื่นไม่ทำอะไร นอนเเต่งนิยาย
ตอน 2 เพื่อนใหม่
ผ่านไปเเล้ว80ปี เห้ยๆๆๆไม่ใช่ๆ
ผ่านไปเเล้ว15ปี นิรัณที่มีอายุ15ปี เธอได้ย้ายบ้านและรร.ของเธอ-
นิรัณ (นอ.)
เดี๋ยวๆ ข้ามกันงี้เลย?!
นิรัณ (นอ.)
เอ๊ะ?! ไม่ใช่ทารกแล้ว?!
นิรัณ (นอ.)
แล้วแต่เลยจร้า
ในเช้าวันหนึ่ง เป็นวันแรกที่นิรัณได้ไปเรียนที่รร.ใหม่
เวหา (พ่อนอ.)
นิรัณ! นิรัณ! มากินข้าวลูก!
เสียงของพ่อที่ตะโกนมาจากชั้นล่าง
นิรัณ (นอ.)
ค่าาาา! เดี๋ยวลงไปค่าา!
นิรัณ (นอ.)
(เล่นตามเนื้อเรื่องไปก่อนเเล้วกัน..)
นิรัณ (นอ.)
//ไปนั่งกินข้าวกับพ่อ
เวหา (พ่อนอ.)
ตอนนี้เงินเก็บพ่อหมดเเล้ว..คงไม่ได้อยู่บ้านหลายวันนะลูก..//เปิดบทสนทนา
นิรัณ (นอ.)
(ตามเนื้อเรื่องที่แต่งไว้เป๊ะๆเลยนี้หว่า..)
นิรัณ (นอ.)
(แถมตอนนั้นเราได้บทเป็นพ่อด้วย..)
นิรัณ (นอ.)
(เบียวจัดเลยอะ..ขนลุก)
เวหา (พ่อนอ.)
ลูกก็ไปรร.ได้เเล้วนะ เดี๋ยวก็สายหรอก พ่อเก็บจานให้นะ//ยิ้มอ่อน
นิรัณ (นอ.)
งั้นไว้เจอกันนะคะ//สะพายกระเป๋าเเล้วเดินออกจากบ้าน
นิรัณ (นอ.)
(หลังจากที่แม่ต_ยก็..ตาพ่อเเล้วสินะ..)
นิรัณ (นอ.)
(อยากรู้จังเลยว่าหาทางช่วยได้รึปล่าว..)
นิรัณ (นอ.)
เห้อ!..//เดินไปเรื่อยๆ
นิรัณ (นอ.)
อุตส่าห์จะให้ไม่ให้เจอ___สักหน่อย!!
นิรัณ (นอ.)
(ตัวละครที่ยังไม่เจอสินะ..)
นิรัณ (นอ.)
เอาเถอะ แต่เรื่องมันจะไม่ให้ชั้นหาห้องเรียนเจอเลยรึยังไง?!
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
นี่ๆ//สะกิดนิรัณ
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
เด็กใหม่หรอ? ชื่ออะไรล่ะ
นิรัณ (นอ.)
เราชื่อ นิรัณ น่ะ เธอล่ะ?
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
เฟญ่า ยินดีที่ได้รู้จักนะ นิรัณ//ยิ้ม
นิรัณ (นอ.)
กรูม่ายด้ายอยากรู้จักโว้ยยยย//พึมพำ+บ่น
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
หืม?//เอียงคอ
นิรัณ (นอ.)
(โคตรหลอน! อ้าาาากกกกก!!..)
นิรัณ (นอ.)
อ๊ะ..ไม่มีอะไร
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
มากับเรามั้ยล่ะ ห้องเดียวกัยใช่มั้ย?
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
//จับมือนิรัณเเละพาไปห้อง
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
ถึงเเล้วล่ะ!
นิรัณ (นอ.)
ม..เหมือนจะไม่ใช่เเดียวกันนะ//โกหก
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
งั้นเหรอ? แต่นิรัณควรจะอยู่ห้องเราไม่ใช่หรอ?//เดินเข้าไปหานิรัณ
นิรัณ (นอ.)
(ถ้าเราไปอยู่ห้องอื่นจะเป็นไงล่ะ)
นิรัณ (นอ.)
งั้นเราขอไปดูห้องอื่นก่อนละกัน..
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
ได้สิ! เดี๋ยวเรานออยู่ตรงนี้นะ
นิรัณ (นอ.)
อืม//เดินไปห้องอื่น
นิรัณ (นอ.)
(ไม่มีเสียงให้เข้าเรียนเลย..)
นิรัณ (นอ.)
(แต่ก็ไม่อยากให้เป็นแบบเนื้อเรื่องหลักอะนะ)
นิรัณ (นอ.)
//เดินเข้าไปในห้องห้องหนึ่ง
นิรัณ (นอ.)
ขอร้องล่ะ..//สะดุ้ง
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
นี่ เธอไม่ควรจะมาเห็นอะไรแบบนี้นะ//จับไหล่นิรัณ
เฟญ่า (เพื่อนนอ.)
เข้าเนื้อเรื่องเดิมดีกว่า-
นิรัณ (นอ.)
เมื่อกี้คืออะไร?!
ได้บทเยอะ งั้นก็เงียบปากไปนะ
แอดเอง
แอดจะพยายามให้มันตลกนะ😔
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
