รักนี้ขอยกให้ชิโนบุจังนะคะ (GL)
1ไม่เหลือใคร
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
แม่คะ
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
ว่าไงจ๊ะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
หนูได้ยินจากคนในหมู่บ้านมาว่ากลางคืนจะมีอสูรโผล่ออกมา
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
อสูรมีจริงรึเปล่าคะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
หนูกลัวจังเลย
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
แม่ก็ไม่รู้หรอกว่าอสูรมีจริงรึเปล่า
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
แต่ไม่ว่าจะมีจริงหรือไม่มีจริง
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
แม่ก็จะอยู่ข้างหนูเสมอนะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ขอบคุณค่ะแม่//เข้ากอดยูนา
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
//กอดตอบ
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
งั้นหนูก็ไปนอนได้แล้วนะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ค่ะ//เข้าห้องไป
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
หิวน้ำจัง...//งัวเงีย
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
//เดินออกมา
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
แม่ยังไม่นอนเหรอคะ
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
ดาเรียหนีไป!
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
อึก...!//เอาตัวมากันไว้
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
รีบหนีไปเร็วเข้า!
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ฮึก...แม่คะ//สะอื้น
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
แม่ไม่เป็นไร แม่สัญญาว่าจะอยู่กับลูกเสมอ
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
เพราะงั้นก็อย่าลังเลแล้วรีบหนีไปนะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ฮึก...//รีบวิ่งออกจากบ้านไป
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
(ขออย่าให้แม่เป็นอะไรไปเลยนะ)
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
//ค่อยๆเดินกลับมาที่บ้าน
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
//หายใจโรยริน
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
แม่คะ!//รีบวิ่งมาหายูนา
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
แม่อย่าเป็นอะไรไปนะ
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
ดาเรีย...//ค่อยๆเอามือมาลูบหน้านอ.
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
หนูต้องยิ้มไว้นะ
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
ร่าเริงเข้าไว้
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
ถึงแม้แม่จะตายแล้ว แต่แม่ก็จะอยู่ข้างหนูเสมอ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ฮึก...แม่อย่าพูดแบบนี้สิคะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
แม่ต้องไม่ตายนะ
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
แม่ชอบเวลาที่หนูยิ้มมากกว่านะ
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
ยิ้มให้แม่ดูหน่อยได้มั้ย
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ค่ะ หนูจะยิ้มเพื่อแม่นะ//ยิ้มทั้งน้ำตา
ฮานาโกะ ยูนา(แม่นางเอก)
...//มือตกลงมา
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
แม่คะ...หนูไม่เหลือใครแล้วนะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
หนูไม่เหลือใครแล้วจริงๆ...
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
//ฝังศพยูนา
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ไว้หนูจะมาเยี่ยมนะคะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
//เดินออกไป
ผู้แต่ง
เรื่องนี้เป็นแนวยูรินะ
ผู้แต่ง
ส่วนวันอื่นถ้าขยันก็อาจจะมีลงบ้างเล็กน้อย
ผู้แต่ง
เพราะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องรองเลยอัพไม่บ่อย
2ครอบครัวโคโจ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
(หิวจัง...)//เดินไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
//ล้มลงตรงหน้าบ้านหลังหนึ่ง
แม่ชิโนบุและคานาเอะ
เด็กที่ไหนกันน่ะ//ออกมาเจอพอดี
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
หิวจัง...//ละเมอ
แม่ชิโนบุและคานาเอะ
ดูเหมือนจะไม่ได้ทานอะไรมานานแล้วแฮะ
แม่ชิโนบุและคานาเอะ
//อุ้มนอ.แล้วพาเข้าบ้าน
พ่อชิโนบุและคานาเอะ
นั่นเด็กที่ไหนน่ะ
แม่ชิโนบุและคานาเอะ
ไม่รู้สิคะ เห็นสลบอยู่ที่หน้าบ้านเรา
แม่ชิโนบุและคานาเอะ
แถมดูเหมือนจะไม่ได้ทานอะไรมานานแล้วด้วย
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
แม่คะนั่นใครเหรอคะ
แม่ชิโนบุและคานาเอะ
เด็กคนนี้สลบอยู่หน้าบ้านเราน่ะ
แม่ชิโนบุและคานาเอะ
ลูกช่วยไปเตรียมฟูกนอนให้หน่อยนะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
อือ...//เริ่มรู้สึกตัว
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
(ที่ไหนกันน่ะ)
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
ฟื้นแล้ว
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
พี่คานาเอะเด็กคนนี้ฟื้นแล้ว
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
ฟื้นแล้วเหรอ//เดินมา
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
งั้นเดี๋ยวพี่ไปเอาข้าวต้มมานะ
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
เข้าใจแล้ว
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
(เด็กคนนั้นเป็นใครกันนะ หน้าตาน่ารักจัง)
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
(ว่าแต่ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงนะ)
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
คือว่า...ที่นี่คือที่ไหน
เหรอคะ
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
ที่นี่คือบ้านของฉัน
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
แม่เห็นว่าเธอสลบอยู่หน้าบ้านเลยพาเข้ามา
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ขอบคุณมากเลยนะคะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ว่าแต่ชื่ออะไรงั้นเหรอคะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ฉันจะได้เรียกถูก
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
ฉันชื่อโคโจ ชิโนบุ
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
จะเรียกฉันว่าชิโนบุก็ได้
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
เพราะคนในบ้านนี้ก็ใช้นามสกุลโคโจกันหมด
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ชิโนบุจังเรียกแบบนี้ได้มั้ยคะ
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
ตามใจสิ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ฉันชื่อฮานาโกะ ดาเรียค่ะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
เรียกฉันว่าดาเรียได้เลยนะคะ
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
ได้ดาเรียจัง
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
ข้าวต้มมาแล้วค่ะ//ถือถ้วยข้าวต้มมา
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
ทานข้าวต้มก่อนนะคะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ขอบคุณค่ะ//ลุกขึ้นมา
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
ฉันชื่อโคโจ คานาเอะนะคะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ฮานาโกะ ดาเรียค่ะ
หลังจากนั้นครอบครัวตระกูลโคโจก็ตัดสินใจรับดาเรียมาเลี้ยงดู
ผ่านไปไม่นานดาเรีย ชิโนบุ และคานาเอะก็สนิทสนมกันเหมือนครอบครัวจริงๆ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
//แอบอยู่ในตู้เสื้อผ้า
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
แม่กับพ่อจะไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
ต้องไม่เป็นไรอยู่แล้ว
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
พวกเราแค่ต้องแอบอยู่ในนี้จนกว่าจะปลอดภัยก็พอ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
(โกหกชัดๆ)
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
(ทั้งที่ในใจก็คงเศร้ามากแน่ๆ)
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
(เพราะยังไงก็รู้อยู่แล้วว่าไม่รอด)
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
//กอดกันแน่น
ฮิเมจิมะ เกียวเม
//เปิดตู้เสื้อผ้าออกมา
3บททดสอบ
หลังจากที่รอดมาได้เด็กๆทั้งสามก็ได้สัญญากันว่าจะเป็นนักล่าอสูร และสังหารอสูรให้ได้มากที่สุด
หลังจากนั้น2อาทิตย์ต่อมา เด็กๆทั้งสามก็ได้หนีออกจากบ้านที่ตัว
เองอาศัยอยู่
เพื่อมาหาฮิเมจิมะ เกียวเม
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
ช่วยสอนการใช้ดาบให้พวกเราหน่อยนะคะ
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
ช่วยสอนให้พวกเราเถอะค่ะ
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
ตาลุงหัวกลมๆเก็กๆสอนให้ทีนะ
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
พวกเราอยากเป็นนักดาบที่เก่งกาจ
ฮิเมจิมะ เกียวเม
//โดนเด็กทั้งสามล้อมไว้
ฮิเมจิมะ เกียวเม
ไม่ได้หรอก
ฮิเมจิมะ เกียวเม
กลับบ้านไปเถอะ
หลังจากที่โดนเกียวเมไล่ไปอย่างนั้น
เด็กๆทั้งสามก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ
ทั้งสามคนอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของเกียวเม
โดยที่แต่ละวันก็จะช่วยทำความสะอาดบ้านให้ ถึงแม้เกียวเมจะไม่ได้ขอให้ทำก็ตาม
แต่เมื่ออยู่กันไปนานวันเข้าเกียวเมก็เกิดใจอ่อนขึ้นมา
โดยให้บททดสอบคือการที่ให้เด็กๆขยับหินที่เกียวเมใช้ฝึกให้ได้
หากทำได้เกียวเมก็จะหาคนฝึกสอนให้
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
หินก้อนใหญ่ขนาดนี้จะทำยังไงให้ขยับดีนะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
เอางี้ดีมั้ยคะ
ฮานาโกะ ดาเรีย(นางเอก+ตอนเด็ก)
เราขุดหลุมใต้หิน แล้วก็หาไม้มางัดให้หินขยับ
โคโจ คานาเอะ(ตอนเด็ก)
เป็นความคิดที่ดีเลยนะคะ
หลังจากเกียวเมกลับมาจากทำภารกิจ
ฮิเมจิมะ เกียวเม
นี่พวกเธอขยับหินก้อนนี้ได้ยังไงน่ะ
ฮิเมจิมะ เกียวเม
(ดูแล้วทั้งสามก็เป็นแค่เด็กตัวเล็กๆ)
ฮิเมจิมะ เกียวเม
(โดยเฉพาะชิโนบุร่างกายก็เล็กกว่าเด็กทั่วไปด้วยซ้ำ)
โคโจ ชิโนบุ(ตอนเด็ก)
ลุงพวกฉันไม่ได้โง่นะ
หลังจากที่เด็กๆขยับหินได้
เกียวเมก็ได้หาผู้ฝึกสอนให้เด็กๆทั้งสาม
จนกระทั่งทั้งสามได้ได้กลายเป็นนักล่าอสูร
และในไม่กี่ปีต่อมา ด้วยความเก่งกาจของคานาเอะเธอก็ได้เลื่อนขั้นขึ้นเป็นเสาหลัก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
