"ชั้นลิลลี่ใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียวมาตลอดชั้นมีเพียงไม่กี่อย่างที่ยังยึดเหนี่ยวจิตใจที่แสนปล่าวเปลี่ยวนี้ได้1ในนั้นคือ มังฮวา หรือไม่ก็ มังงะ แนวเกิดใหม่เป็นนางร้าย

นางร้ายที่ถูกหักหลังแล้วย้อนกลับมาเรื่องพวกนี้ทำให้รู้สึกไปกับตัวเอกของเรื่องว่าการจะเกิดเป็นนางร้ายก็สามารถที่จะใช้ชีวิตอย่างคนดีได้และการถูกหักหลังโดยคนที่รักก็สมควรได้รับโอกาสแก้แค้นมัน"

"แต่เอ้ะเดี่ยวก่อนนะนี้ชั้นมาเกิดใหม่ในโลกของมังฮวาที่พึ่งอ่านไปหรอแต่เดี๋ยวๆๆๆชั้นไม่ได้เกิดใหม่เป็นนางร้ายในเกมจีบหนุ่มหรืออะไรเทือกนั้นนี้หว่าเพราะแน่นอนว่าอ่านแต่มังฮวาอยู่แล้วไม่เล่นพวกเกมจีบหนุ่มหรอก"

"เอ้ะแต่มังฮวาเรื่องที่ชั้นพึ่งอ่านไปมันมีนางร้ายที่ย้อนกลับมาหลังจากที่โดนหักหลังโดยพระเอกอยู่แล้วหนิ"

แล้วหน้าที่ของชั้นมันคืออะไรกัน

"ย้อนกลับมาครั้งนี้ชั้นจะเป็นวายร้าย"

"เป็นเรื่องราวของ อลิซา บุตรสาวของตระกูลดยุกผู้หลงรักองค์ชาย เอล โดยไร้ซึ่งเงื่อนใขเรียกได้ว่าหัวปักหัวปัมแต่แล้วความรักโดยไร้ซึ่งเงื่อนใขของนางก็พังลงเพราะการปรากฏตัวของนักบุญ

มิลิม นั้นทำให้อลิซาเกิดขาดสติและก่อ

...เรื่องต่างๆมากมายสุดท้ายก็โดนองค์ชายหันหลังให้และโดนประหารในที่สุดนางลืมตาขึ้นมาอีกครั้งและพบว่าตัวเองย้อนกลับมายังอดีตนางจึงตั้งใจจะร้ายอย่างมีสติไม่ได้ทำเพื่อความรัก จอมปลอม และจับมือกับ ลาส องค์ชายของอีกอาณาจักร...

เพื่อร่วมมือกันสังหารองค์ชาย เอล

และในที่สุดหลังจากการแก้แค้น

อลิซา และ ลาส

ก็ใช้ชีวิตร่วมกันและแต่งงาน"

แต่ใครมันจะไปยอมกันฟร่ะอุส่าได้มาเกิดใหม่ทั้งที ชั้นไม่ยอมให้ อลิซา ไปแต่งงานกับไอพระเอกหน้าหล่อขี้เก๊กหรอก ชั้นจะเข้าช่วยเหลือนางเอกของเรื่องนี้โดยไม่ต้องให้ไอ้เจ้าองค์ชายหน้าหล่อนั้นช่วยเลย///หญิงสาวในชุดขาดรุ่งริ่งอยู่บนถนนท่ามกลางสายฝนกล่าว

"แต่ก่อนอื่นชั้นคงต้องหาทางเข้าพบกับ นางเอกของเรื่องก่อนละนะ"

"เฮื้อก"หญิงสาวผู้มีผมสีขาวสง่าลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยความตกใจ

"เมื่อกี้นี้เกิดอะไรขึ้นฝันหรอไม่ใช่แน่ๆ"หญิงสาวกล่าวกับตัวเอง

"ชั้นตายแล้วหรอ...ไม่ใช่ห้องนี้มันห้องของชั้น"หญิงสาวกล่าวพร้อมมองไปรอบๆ

"ท่านอลิซาตื่นแล้วหรอคะ"หญิงรับใช้กล่าว

เอมี่หรอท่านี้คือโลกหลังความตายนางก็ไม่น่ามาอยู่ได้นิ

"นี้เอมี่นี้ปีอะไรหรอ" อลิซาพูดขึ้น

"แน่นอนก็ต้องปีที่703 อยู่แล้วสิค่ะ" หญิงรับใช้กล่าว

เอ๋ย้อนกลับมาหรอชั้นตายตอนปีที่706อีก3ปีข้างหน้าก็มีคำกล่าวไว้อยู่หรอกถึงการย้อนกลับมาแต่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับชั้น...งั้นเรอะพระเจ้าคงให้โอกาสชั้นแก้แค้นเจ้าพวกนั้นสินะ อลิซายิ้ม

"มีอะไรหรอคะนายหญิงหรือจะป่วย"หญิงรับใช้ถาม

"ปล่าวหรอก"อลิซากล่าว

งั้นเดี่ยวดิชั้นไปจัดเตรียมของเดินทางเพื่อไปเยี่ยมหลุมศพของคุณท่านก่อนนะเจ้าค่ะ

จริงด้วยท่าเป็นปีนี้ท่านพ่อก็พึ่งเสียไปเมื่อปีก่อนคนในบ้านเริ่มตีตัวออกห่างกันและกันชั้นก็แยกตัวออกมาใช้ชีวิตอยู่กับคนใช้ไม่กี่คนแต่ก็นะคนใช้ก็มีไม่ค่อ ยังไม่ทันคิดจนจบก็มีหญิงรับใช้รีบวิ่งเข้ามา

"น..นนนายหญิงม..มีหญิงรับใช้เข้ามาสมัครครั้งแรกของปีค่ะ"หญิงรับใช้ต่างพากันตกใจ

"ทำไมต้องตกใจกันด้วยก็แค่มีคนมาสมัค..."

"ในรอบปีนะคะในรอบปีตั้งแต่คุณหนูแยกตัวออกมานอกจากเมดที่มีอยู่แล้วก็ไม่มีใครมาสมัครเพิ่มอีกเลยเดิมทีงานของพวกชั้นก็ล้นมือจะแย่อยู่แล้ว"หญิงรับใช้คนนึงกล่าวตัดบทพูดของอลิซา

ให้ตายสิว่าแต่ใครกันที่เข้ามาสมัครกันนะ

"ไปพาตัวนางเข้ามา" อลิซากล่าว

หญิงรับใช้ตอบรับ

ไม่กี่นาทีต่อมา

"นี้ค่ะ"หญิงรับใช้กล่าวพร้อมนำตัวผู้หญิงคนนึงเข้ามา

"สวัสดีค่ะชั้นชื่อลิลลี่จะมาทำงานเป็นเมดที่นี้นับจากนี้ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ"

... ลิลลี่...หรอยัยนี้มันใครอ่ะ...

ไม่เห็นจะได้เลยว่าก่อนย้อนกลับมาจะมีเมดที่ชื่อลิลลี่เข้ามาสมัครด้วยเป็นเพราะผลของการย้อนกลับหรอไม่น่าใช่

"เอิ่มยินดีต้อนรับนะลิลลี่คงได้อยู่ที่นี้นานเลยเพราะเดิมทีงานของคนอื่นๆก็เยอะอยู่แล้ว"อลิซากล่าวต่อลิลลี่

"เอ้ะพวกเธอช่วยออกไปก่อนได้ไหมหล่ะชั้นมีเรื่องส่วนตั้วส่วนตัวจะคุยกับนาง"

อลิซากล่าวต่อเมดคนอื่นๆ

เมดคนอื่นตอบรับพร้อมพากันออกไป

"เอาหล่ะเหลือแค่ชั้นกับเธอแล้วเธอหน่ะเป็นใครกันแน่และต้องการอะไรถึงมาที่นี้"

"แน่นอนอยู่แล้วว่าชั้นคือเมดที่จะมาช่วยดูแลคุณหนูและบ้านหลังนี้"ลิลลี่ตอบกลับอลิซา

"งั้นเธอมาที่นี้มีเหตุผลอะไร"อลิซาเอ่ยถาม

เหตุผลหรอ

"เหตุผลของชั้นไม่สำคัญชั้นบอกได้แค่ว่าชั้นจะเป็นผู้จงรักภักดีต่อนายหญิงแน่ๆสาบานต่อเทพแห่งความจริง"ลิลลี่กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

เทพแห่งความจริงตรงตามชื่อเมื่อมีคนสาบานหรือใช้ชื่อของเทพแห่งความจริงจะไม่สามารถโกหกหรือทำผิดคำสาบานได้ก็นะข้อนข้างอันตรายเลย

"ต่อให้วันที่ชั้นหักหลังท่านเป็นตอนที่ชั้นถูกควบคุมจิตใจชั้นก็สาบานว่าจะหลุดออกจากการควบคุมนั้นกลับมาหาท่าน"ลิลลี่กล่าวต่อด้วยความหนักแน่นพร้อมกับก้มตัวลง

"พอแค่นั้นแหละข้าเชื่อใจในคำสาบานของเจ้า"อลิซากล่าวขึ้น

ลิลลี่ตอบรับ

หลายวันต่อมา

นางทำงานได้ดีพอตัวแต่ก็ไม่ได้เยี่ยมมากเอาจริงๆนางเป็นคนที่ข้าเชื่อใจได้มากที่สุดไปแล้วด้วยคำสาบานนั้นแววตาของนางดูเหมาะสมนางเหมือนคนที่จะทำงานฆ่าคนได้โดยไม่ลังเลไม่มีอะไรต้องกังวลก็นะท่าเกิดว่านางเคยโผล่มาตอนก่อนชั้นจะถูกประหารชั้นก็คงพูดได้เต็มปากว่าไม่มัอะไรต้องกังวลแต่งานสังหารองค์ชายเป็นงานที่ชั้นทำคนเดียวไม่ได้

"นี้ไปพาตัวสาวใช้คนใหม่มาให้หน่อยสิ"อลิซากล่าว

หญิงรับใช้ตอบรับ

"มีธุระอะไรหรอคะ"ถามขึ้น

"พวกเมดคนอื่นๆออกไปก่อนสิชั้นมีเรื่องจะคุยกับนาง"

"ค่ะ"

"ลิลลี่ชั้นหน่ะจะสังหารองค์ชาย"อลิซากล่าวขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

"เอ้ะอ..ออะไรนะคะ"แหมทำหน้าตกใจสักนิดสักหน่อยก็รู้อยู่แล้วอ่ะนะ

"คุณหนูนั้นมัน..."ทำหน้าตื่นตระหนกระดับนึงแต่ก็คงความสงบไว้เพราะท่าเรื่องแค่นี้ก็ยังตกใจใหญ่คุณหนูคงหมดความเชื่อใจพอดี

"รับทราบค่ะแล้วการที่ท่านบอกกับชั้นนี้หมายถึง"เอาหล่ะค่อยๆทำสีหน้าผ่อนคลายมากขึ้น

"หืมและงานนี้จะเป็นต้องมีเจ้าช่วย"

"ค่ะ"

"แต่ว่าไม่ใช่ตอนนี้หรอกแค่บอกไว้ก่อนก่อนอื่นข้าต้องมีกำลังมากกว่านี้ข้าจะไปติดต่อลาส"อลิซากล่าวพร้อมยิ้มมุมปาก

"องค์ชายของอีกอณาจักรผู้ขึ้นชื่อเรื่องความเลือดเย็นและเป็นศัตรูกับองค์ชายของอณาจักรเรามานานนะหรอคะ"ลิลลี่เอ่ยถาม

"อ่าในการจัดการองค์ชายเราจำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากเขา"อลิซาตอบกลับ

"ซึ่ง...เราจะเดินทางกันพน.หน่ะนะ"อลิซากล่าวพร้อมยิ้ม

"เอ้ะอ่อโอเครค่ะ"ลิลลี่ตอบรับ