...//เสียงถอนหายใจของชายคนนึงดังขึ้น//...

...เห้อ~...วันนี้งานหยาบชะมัดเป็นบาร์เทนเดอร์นี้เหนื่อยจังแต่ก็นะเงินมันดี //มีเสียงโทรศัพย์ดังขึ้น// หืมอะไรเนี้ยมีคนส่งข้อความมาหหนดูสิ...เป็นคนไม่รู้จักแฮะไหนลองกดเข้ามาดูสิเหมือนว่าจะเป็นนิยายแฮะ//กดเข้าลิ้งที่คนแปลกหน้าส่งมา// ดูเหมือนว่าจะเป็นนิยายแฟนตาซี อื่มมมม.... น่าสนใจแฮะ //ปัดจออ่าน// เอะ!? ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่นิยายทั่วไปแฮะตัวร้ายเป็นโอเมก้าหรออืม....เหมือนใยแว่นจะเคยบอกบางอย่างแฮะ (ยัยแว่นที่ว่าคือเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันสมัยมัธยมปลาย)โอเมก้านี้คือผู้ชายที่ตั้งท้องได้สินะแปลกชะมัดส่วนอัลฟ่าก็คือสุดยอดห่วงโซ่อะไรซักอย่างชั่งกีกว่าแค่เนื้อเรื่องสนุกก็พอแล้ว...//ผ่านไป20นาที// ...นี้มันอะไรกันเนี้ยอ่านเพลินสุดๆเลยเนื้อเรื่องดีอะไรขนาดนี้สนุกสุดๆอะ...45ตอนนี้ผ่านไปไวจังจบซีซั่น1ซะแล้วแฮะแต่ดูเหมือนว่าซีซั่น2ไกล้จะอัปแล้ว...อยากอ่านเร็วๆแล้วแฮะงั้น...คืนนี้นอนก่อนดีกว่าค่อยตื่นมา....//มีของเหลวสีแดงไหลออกมาจากปากของเขา// แค่ก- เกิดอะไรขึ้น อึก-! //รู้สึกปวดหัวชะมัด// อะอ้ากก-! //เสียงตุบดังขึ้นร่างของเขาได้หมดลมหายใจลง// ...

//เสียงนกร้องเสียงลมพัด// อา...หนวกหูจัง...เช้าแล้วหรอทำไมเสียงดังอย่างนี้ //ค่อยๆลืมตา// ที่นี้? ที่ไหนไม่คุ้นตาเลยแฮะอื่ม.... เหวอ!! //รีบลุกขึ้นจากเตียงใหญ่และดูหรูหราแต่เก่า// เฮ้ยนี้โดนลักพาตัวหรอฟะ...ทำไมรู้สึกเหมือนนี้ไม่ใช่ร่างกายฉันเลยแฮะ?//เดินไปส่องกระจก// เฮ้ย....นี้ต้องเป็นความฝันแน่ๆเลย ไม่ใช่ความจริงหรอกมั้ง....//หยิกแก้มตัวเอง// โอ้ย! เจ็บง่า~! นี้ไม่ใช่ความฝันแฮะไหนดูสิ ผมลอนสีแดงตาสีเลือดเข้ม....นี้มัน ร่างของ อเล็ก พอธ์คริส ตัวร้ายจากนิยายที่ฉันพึ่งอ่านจบ!!! ...แต่หน้าตาดีเหมือนกันนะเนี้ย...เดี๋ยวสิงั้นก็แสดงว่า...ฉันเข้ามาอยู่ในโลกของนิยายสินะแต่โชคดีแฮะที่ยังคงเป็นผู้ชาย...(ดูเหมือนตัวร้ายจะเป็นโอเมก้าแฮะ) ...รึเปล่า//เหงื่อตก// เอาละดูเหมือนว่าฉันต้องเอาตัวรอดสะแล้วสิเรืองนี้มีแต่เสี่ยงกับเสี่ยงด้วยให้ตายสิเอาวะลองสักตั้ง!

...(ฝากติดตามในตอนต่อไป)...

......ขอบคุณที่อ่านจนจบตอนที่1ค่ะ......

...เอเอาละตอนนี้ฉันอยู่ในสถานะชนชั้นสูงที่ไม่มีงานทำและหลังจากนั่งคิดฉันก็ได้ความทรงจำเก่าๆของอเล็ก พอธ์คริสมาบางส่วนเลยทำให้รู้ว่าโอเมก้าจะมีอาการฮีทในทุกๆสามเดือนเพราะงั้นฉันจึงต้องพกยาติดตัวไว้ตลอดเพราะไม่รู้เวลาฮีทของตัวเองฉันจะต้องหาเงินด้วยเนื่องจากตระกูลของฉันดูเหมือนว่าจะถังแตกในช่วงที่ผ่านมาดีนะที่เนื้อเรื่องยังไม่ได้ให้ร่างนี้ไปรังแกพวกตัวละครหลัก...เอาหละเหมือนฉันมีน้องสาวอยู่หนึ่งคน...//ก๊อกๆ// หืม...เอ่อ...เข้ามาได้ !!ท่านพี่ค้า!!//หญิงสาววัยรุ่นมีผมสีแดงกุหลาบวิ่งโผล่เข้ามา//อะ! ท่านพี่ท่านพี่หายดีแล้วใช่มั้ยค่ะ! ฮรื้ออ!!! //ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นน้องสาวของฉัน// อะอืม...พี่หายดีแล้ว..เอ่อ...อลิเซ่..ปล่อยพี่ก่อนพี่หนัก..-อ๊ะ! ขอโทษค่ะท่านพี่ - ว่าแต่พี่ป่วยเป็นอะไรหรอ - พี่นะอยู่ๆก็เป็นลมสลบไปตอนกลับมาบ้านหลังจากดื่มหนักมาหนูเลยลากพี่มานอนที่ห้องท่านแม่ก่อนเพราะห้องท่านแม่ไกล้สุดแล้วแต่ท่านแม่คงไม่ว่าอะไรหรอก....//อลิเซ่ทำหน้าเศร้า//-โอ๋โถ่น้องพี่//กอดอลิเซ่//มีพี่อยู่ทั้งคนไม่ต้องเศร้านะ - ค่ะพี่หนูรักพี่นะ //ทั้งสองโอบกอดกันด้วยความรู้สึกกดดันเพราะพ่อแม่ขิงทั้งสองได้ตายไปหลังจากขึ้นเรือไปค้าขายต่างแดนแต่เรือได้จมหายสาบสูนไป// อ้า!!ฮื้อ!!!! //อลิเซ่ปล่อยเสียงร้องไห้ที่กลั้นไว้ออกมาผมที่รู้สึกกดดันและอึดอัดใจไม่รู้จะปลอบยังไงแล้วจู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง// พี่...พี่อยู่นี้แล้ว..โอ๋..ฮึก.อย่าร้องนะพี่อยู่ตรงนี้แล้ว - อ้าาาาฮรื้อ!!!อย่าทิ้งหนูไปอีกคนนะ หนูเหลือพี่แค่คนเดียวหนูจะเป็นเด็กดีอย่าทิ้งหนูไปนะ!!!//ทั้งสองใช่เวลากอดกันไปหลายชั่วโมงจนอลิเซ่หลับไป// อืม...ฝันดีนะน้องพี่ //ผมรู้สึกได้ว่าเธอคือสิ่งสำคัญที่ผมอยากปกป้องเพราะตอนนี้ผมคือ..อเล็ก พอธ์คริส ครอบครัวเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของเธอผมจะทำงานเลี้ยงดูแลเธอ...ผมนึกขึ้นได้ว่าผมมีทักษะในการทำเครื่องดื่มผมเริ่มหาข่าวจากหนังสือพิมและเจอข่าวที่ว่าในวังต้องการคนทำงานในครัวพอดีผมมีความหวังแล้วละนี้แหละงานแรกของผมในโลกนี้! บาร์เทนเดอร์ในวังไงละ!...

......(ตอนนี้รู้สึกหน่วงใจตอนแต่งอยู่เหมือนกันค่ะรอตามตอนต่อไปนะคะ^^)......

...ขอคุณที่อ่านจนจบตอน2...

...เอาหละคราวนี้ผมต้องออกเดินทางแล้ว...ดีนะที่ยังเหลือทรัพสินของพินัยกรรมอยู่เลยยังจ่ายเงินเดือนคนใช้ต่อได้อีกสัก2ปี..."พี่ไปก่อนน้าอลิเซ่!"-"ค่ะพี่! แล้วกลับมาเยี้ยมด้วยนะคะ!" //ผมโบกมือลาน้องสาวของผมก่อนจะยกกระเป๋าเดินทางขึ้นรถม้าไปยังวัง//อ่า~...งานวันแรกจะเป็นยังไงนะ(ย้อนอดีต:ผมได้เขียนใบสมัครส่งผ่านจดหมายไปยังวังแล้วและดูเหมือนผมจะได้รับเลือกแบบง่ายๆเลยแฮะมันน่าแปลกใจจริงๆ)เอาหละตอนนี้ผมต้องทำตัวให้ดูดีเข้าไว้//รถม้าสั่นกึกๆทำให้รู้สึกเวลานั่งมันกุกๆกักๆ//โอ้ย!เจ้ารถม้าเฮงซวยเจ็บก้นชะมัด! อะ! อึก-! ให้ตายสิ //เสียงเคาะกระจกรถม้าดังขึ้น// คุณชายครับถึงพระราชวังแล้วครับ//ประตูรถม้าได้ถูกเปิดออกทำให้ผทได้เห็นวังที่ใหญ่โตและสวยงามเกินกว่าจะบรรยายได้// หะ..โหใหญ่โตสุดๆ..."นี่นายหนะ"//ผมหันไปมองตามเสียงแล้วผมก็ได้เจอกับพระรองของเรื่องนี้// "คุณคือ อเล็ก พอธ์คริส สินะครับ ผมคือหัวหน้าพ่อบ้านในวัง เอียน ฟอซิส ครับเรียกพ่อบ้านเอียนก็ได้ครับ...-//ทำไมเขาถึงอย่ห่างจากเราขนาดนั้นนะ// เอ่อครับ ผมเอล็ก พอธ์คริสเองครับที่ว่างดหมายมัครงานในครัวพระราชวังหนะครับ - ชิกลิ่นพวกโอเมก้า- หะอะไรนะครับ-เปล่าไม่มีอะไร ผมจะพาทัวที่ในวังนะครับ อ่อ...แล้วก็อยู่ห่างจากผมและองรัชทายาทไว้ดีกว่านะครับถือว่าผมเตือนแล้ว...-//โห~ โครตคลึมเลยแฮะแต่เท่สุดๆ// (ทั้งสองเดินไปตามทางเดินแต่ยังคงรักษาระยะกันห่างเอาไว้)เอ่อคือถ้าผมทำแต่พวกเครื่องดื่มนี้ะเป็นอะไรรึเปล่าครับ? - //เอียนชะงัก// เครื่องดื่มหรอหมายความว่าไงที่ว่าทำเครื่องดื่ม - เอ่อก็คือการเอาแต่ละอย่างมาผมกันให้ได้เครื่องดื่มรสเริสไงครับ - ทักษะการทำเครื่องดื่มในวังให้ถูกปากนะเป็นเรื่องที่ยากนายจะทำได้แน่หรอโดยเฉพาะคนที่มีชื่อเสียงเหลวแหลกแบบนายนะจะไว้ใจได้แน่หรอ? คิดว่าเข้ามาทำงานในนี้ได้เพราะอะไรนายรู้มั้ย ถ้าเป็นฉันจะไม่เอานายเข้ามาทำงานหรอกแต่พอดีว่าองรัชทายาทเป็นคนอนุมัตด้วยตัวของเขาเองนายถึงเข้ามาได้หรอกนะ - เอ่อครับ...

......(หมายความว่าไงที่องรัชทายาทเป็นคนอนุมัตเอง?)......

...(โปรดติดตามตอนต่อไป)...

......ขอบคุณที่อ่านบตอนที่3......