บทนำ: เด็กสาวที่ถานะยากจนที่เพิ่งจบมหาลัยเธอจึงไปหางานทำระหว่างที่หางานทำอยู่นั้นเด็กสาวได้เห็นหญิงวัยกลางคนได้ล้มหมดสติลงไป เด็กสาวจึงพาเธอไปโรงพยาบาลระหว่างที่เด็กสาวรอหญิงสาวคนนี้ตื่นเธอจึงงีบหลับสักพักเพราะ จากการเหนื่อยหางานทำ

พอหญิงสาวตื่นก็เห็เรซูเม่ของเด็กสาวเธอจึงตัดสินใจว่าจะให้เธอมาทำงานที่บริษัทลูกชายตัวเอง เธอจึงปลุกเด็กสาวที่หลับอยู่และถามเธอว่าเธอกำลังหางานทำหรอ เด็กสาว ตอบ ใช่ค่ะ หญิงสาววัยกลางคนคนนี้จึงพูดว่างั้นเธอมาทำงานที่บริษัทลูกชายป้าไหม เด็กสาวก็กำลังคิดอยู่ว่าจะไปหรือไม่ไปถ้าไม่ไปจะเอาเงินมาจากไหน เด็กสาวเธอจึงตอบตกลงไป หญิงสาวคนนี้จึงบอกสถานที่และบอกเธอว่าเธอไปสมัครเป็นเลขานะเพราะว่าตำแหน่งอื่นเต็มแล้ว เด็กสาวจึงตอบว่า ค่ะงั้นพรุ่งนี้จะไปนะค่ะวันนี้ เย็นแล้วงั้นหนูกลับก่อนนะค่ะ

หญิงสาวตอบว่า จ่ะ งั้นขอบใจมากๆนะ เด็กสาว

ตอบว่า ไม่เป็นไรค่ะ

หญิงสาวคนนี้เป็นภรรยาประธานใหญ่เเห่งซื่อกรุ๊ป

หญิงสาวมีชื่อว่า (ลูน่า) อายุ 33 ปี ลูกครึ่งจีนไทย

เด็กสาวมีชื่อว่า ( มิ้น) อายุ23 ปี ลูกครึ่งจีนไทย(น.อ)

: วันต่อมามิ้นก็ได้ทำอาหารเช้าให้น้องก่อนไปหางาน (ทำเดี่ยวจะเล่าเรื่องของมิ้นให้ฟังนะค่ะ)

ต่อ:พอทำเสร็จกินเสร็จแล้วมิ้นก็ออกไปหางานเเละไปบริษัทตามที่ (ลูน่า)บอกพอถึงบริษัทเธอก็เดินเข้าไปถามพนักงานว่าบริษัทนี้ได้รับเลขาไหมค่ะ?

:พนักงาน รับค่ะเชิญข้างในเลยค่ะ

:มิ้น ค่ะ

(ข้างใน) มีคนสัมภาษณ์เยอะแยะเลย

พอถึงคิว(มิ้น) เธอได้เดินเข้ามาและนั่งลงเธอก็ยื่น

เรซูเม่ไปเเต่พวกเขายังไม่อ่านก็บอกไปว่า

เชิญคุณมิ้นพรุ่งนี้เข้าทำงานได้เลยครับ

:มิ้น ? ไม่ดูหน่อยหรอค่ะ

:กรรมการที่สัมภาษณ์ ไม่ครับแล้วก็อย่าลืมเอาบัตรพนักงานที่เค้าเตอร์ด้านหน้านะครับ

:มิ้น? ค่ะ

มิ้นได้เดินออกมาข้างนอกก็ทั้ง งงทั้งสับสนแต่เธอก็ดีใจที่ได้มีงานเเล้วเธอจึงซื้อของเยอะแยะกลับบ้านไปกินเลี้ยงกับน้องที่บ้าน **

**เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกนะค่ะอาจไม่สนุกเท่าไร่ แต่สามารถติชมกันได้นะค่ะ😊

**วันต่อมาเธอได้ตื่นแต่เช้าเหมือนเดิมแต่วันนี้เธออารมณ์ดีกว่าปกติ อารมณ์ดีจนน้องบอกว่าพี่ผีเข้าหรือไงระหว่างที่ มิ้นทำอาหารนั้นก็มีสายเรียกเข้า

สายนั้นก็คือสายจาก(ลูน่า) เธอได้บอกว่าระหว่างที่เธอมาบริษัทอซื้ออาหารเช้ามาให้หน่อยพอดีทำเอกสารดึกไปหน่อยเลยค้างที่บริษัทเลย พอเธอวางสายเเละทำธุระที่บ้านเสร็จก็ได้ไปซื้อข้าวให้ลูน่าระหว่างที่เดินทางไปซื้อข้าวนั้น

: (เธอก็ได้เล่าประวัติของเธอ) สวัสดีค่ะ ฉัน ชื่อมิ้น

เพิ่งเรียนจบ อายุ 23 ปี มีน้องสาว 1 คน ชื่อ มายด์

อายุ 15 ปี อยู่ ม.3 ฉันกับน้องเสียพ่อและแม่ไป

ตอนอายุ 18 ปี ตอนนั้นฉันและน้องเสียใจมากกว่าจะถึงทุกวันนี้ฉันและน้องช่วยกันหาเงินส่งกันเรียน พวกเรายากลำยากมาก บางครั้งญาติๆ ก็ให้เงินมาบ้างให้ข้าวบ้าง เขาก็ช่วยเท่าที่เขาช่วยได้ ขนาดทุกวันนี้ยังยากลำบากอยู่เลย แต่มีข้อดีคือน้องสอบได้ที่1ในห้องตลอดเเละเรียนเก่งมาก พวกเราจึงสนิทกันมากและรักกันมากๆอีกเพราะพวกเราผ่านอะไรมามากด้วยกัน

:ตัดมาปัจจุบัน ระหว่างที่เธอซื้อข้าวนั้นก็มีคนกำลังคุย

อะไรบางย่างพูดว่าลูกของท่านประธานแห่งซื่อกรุ๊ป

กำลังบินกลับมาจากประเทศจีนเลย เห็นเขาพูดต่อกันว่าเขาหล่อมากก! พอเธอซื้อเสร็จก็ได้ตรงไปบริษัท

: มิ้นได้ยินอีกแล้วเรื่องที่ลูกของท่านประธานแห่งซื่อกรุ๊ปมิ้นได้ยินบ่อยจนเหนื่อย พอเธอถึงชั้นของลูน่าเธอก็ได้เอาข้าวมาให้ และลูน่าก็ได้โอนเงินคืนมิ้น

: ลูน่า พูดว่าเธอช่วยไปบอกแม่บ้านไปทำความสะอาดห้องท่านประธานหน่อย ระหว่างที่ลูน่าพูดเธอก็

[กินข้าวไปด้วย] อ่ะ" อีกอย่างลูกของฉันจะกลีบมาในไม่อีกกี่วันเธอช่วยไปซื้อของตามนี้ให้หน่อย

(ลูน่า)ได้ยื่นใบอะไรสักอย่างให้มิ้นไปซื้อและเอาการ์ดให้มิ้นไปซื้อ (ลูน่าพูดอีกว่าพรุ่งนี้ค่อยไปซื้อนะวันนี้ทำเอกสารก่อน (ลูน่า)ได้ชี้ไปที่เอกสารที่กองใหญ่เธอบอกว่าทำเอกสารช่วยฉันก่อน ค่อยไปซื้อของ

: มิ้น ค่ะ เดี่ยวดิฉันทำช่วย (ลูน่า)พูดว่าไม่ต้องพูดเป็นทางการหรอกเรียกพี่ลูน่าก็ได้ ตอนอยู่ข้างนอกค่อยพูดแบบนั้น (มิ้น) ได้ค่ะ พี่ลูน่า ***

เพิ่งเคยแต่งครั้งแรกอาจจะแต่งไม่สนุกนะค่ะสามารถ

ติชมกันได้นะค่ะ😊 กดไลค์ให้หน่อยนะคะและอย่าลืมติดตามด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ🥰

*** วันต่อมามิ้นก็ได้ไปซื้อของที่ลูน่าบอก แต่ของที่

ลูน่าสั่งนั้นมันเยอะมากกกก เลยล่ะมิ้นก็ได้เดินซื้อของ

สักพักก็ได้มีคน ตะโกนว่า หยุดนะหยุดเดี๋ยวนี้!! มีคน

[ขโมยของหรอ]มิ้นพูดในใจ มิ้นก็เลยช่วย มิ้นได้้เตะไปที่ขาและจับเขาล็อกไว้ [ลือมบอกเลยว่ามิ้นเป็นสายดำเพราะต้องป้องกันตัวเลยฝึกจนเป็นสายดำ]

คนที่ตะโกนเรียกให้ช่วย เห็นว่ามีคนช่วยเเล้วเลยไปเรียก ร.ป.ภ มาจับ พอวิ่งมาถึง มิ้นก็ได้จับโจรมัดไว้กับเสาตรงที่บรรได เขาก็พูดกับมิ้นว่าขอบคุณครับ ที่ช่วยผมและเขาก็หยิบกระเป๋าสะพายที่โจรขโมยมา (มิ้น)

(ตอบว่า) ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนั้นมิ้นยังไม่เงยหน้าขึ้นมองว่าใครพอเธอหันไปพูดกับเขา ตอนที่ พูดว่าไม่เป็นไรค่ะ เนี้ย หัวใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้น😳 เขาเขินมิ้น

แต่มิ้นนั้นไม่รู้ ก็ได้พูดในใจว่า เขาเป็นบ้ารึไง อยู่ๆก็จ้องหน้าฉัน มิ้นได้ลุกขึ้นและได้พูดว่างั้นฉันขอตัวไปก่อนนะ เขาว่าจะขอไลน์หรือช่องทางติดต่อ มิ้นก็ได้วิ่งไปซื้อของต่อให้ลูน่า เขาพูดในใจว่า [ทำไมสวยแล้วยังน่ารักอีกแถมใจดึอีกด้วยตอนวิ่งน่ารักปุกปิกดี] มิ้นซื้อของเสร็จก็ได้ไปบริษัทแล้วเอาของให้ลูกน่า พอมิ้นได้เข้าไปในห้องลูน่าก็ได้เห็นเธอนั่งกุมขมับอยู่ และกองเอกสารมากมาย (มิ้น) ก็ได้วางของลงไว้ที่โต๊ะของ

ลูน่า (มิ้น) ก็ได้ถามลูน่าว่าให้ช่วยอะไรไหม ลูน่าก็เลยบอกว่าไปชงกาแฟให้หน่อยและเอาน้ำเปล่า ด้วยนะตอนนี้ฉันมึนมาก มิ้นก็ได้เดินออกไปชงกาแฟให้ลูน่า

พอสุดเสียงเดินของมิ้นเเล้ว ลูน่าก็ได้บ่นว่าลูกก็ยังไม่กลับจากจีน ส่วนผัวก็ยังไม่กลับจากฝรั่งเศส ตั้ง3เดือนละยังไม่กลับเลย ถ้ากลับมานะฉันจะสัดให้หนวมเลยคอยดู ลูน่าบ่นเสร็จพอดีเลยมิ้นก็ได้ยกดฝกาแฟให้ และขอลางานครึ่งวันเพราะตอนบ่ายมีประชุมผู้ปกครองของน้องสาว

: เขาคนนั้นชื่อ (ไนน์ ) ลูกของลูน่านั้นเอง

อายุ 25 ปี(พ.อ) และเพิ่งอายุ25ไม่กี่วันนี้เอง ถึงว่าล่ะลูน่าเธอถึงให้มิ้นไปซื้อของเยอะแยะมาก

ถ้าอยากรู้ว่าเป็นไงต่อก็รออ่านตอนต่อไปได้เลย

: แอดเองจ้า💖

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ😊 แล้วกดไลค์และติดตามกันด้วยนะ🥰 อาจจะอัพบ้างไม่อัพบ้างนะค่ะพอดีอินกับซีรีย์ไปหน่อยน่ะค่ะ😅 ขอโทษด้วยค่ะที่อัพช้า 🙏