เสียงนกกาเหว่าร้องข้ามทุ่งนาในหมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่งที่ห่างไกลชีวิตในเมือง ผมพึ่งได้พักผ่อนชื่นชมบรรยากาศหลังจากขนข้าวขนของลงจากรถบรรทุกเพื่อย้ายมาเริ่มต้นชีวิตใหม่กับน้องชายของผม

เวลาเกือบหกโมงเย็น ผมก็กลับเข้าไปในบ้านหลังใหม่ที่ช่างพึ่งทำการก่อสร้างเสร็จไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง แต่ก่อนที่ผมจะกลับเข้าบ้านไปนั้น ก็มีคุณลุงท่าทางน่ากลัวเดินเข้ามาหาผม คุณลุงแกได้ยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งมาให้ มันดูเก่ามากๆเลยล่ะ แต่ไม่ทันที่ผมจะได้กล่าวทักทายหรือถามถึงกระดาษแผ่นนี้ คุณลุงก็เดินดุ่มๆกลับบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านของผมทันที ผมคิดว่ามันแปลก และกำลังจะเอากระดาษแผ่นนั้นไปทิ้ง แต่น้องชายของผมก็แย่งมันไปอ่านซะก่อน ผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าเขามาเมื่อไหร่ จากนั้นเขาก็เริ่มอ่านข้อความในกระดาษ

กฎในการอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านชนบทที่หนึ่ง

สวัสดีท่านผู้ที่เข้ามาอาศัยชั่วคราวหรือถาวรในหมู่บ้านชนบทที่หนึ่งแห่งนี้ ทางเราขอให้การต้อนรับท่าน ด้วยกฎทั้ง สี่ข้อ ในกระดาษแแผ่นนี้

กฎข้อที่หนึ่ง

ในช่วงเวลาพบค่ำ ให้ท่านรีบเข้าบ้าน ปิดประตู หน้าต่าง และทางเราแนะนำให้ท่านปิดผ้าม่าน เพื่อไม่ให้ท่านได้พบกับภาพที่น่าสยดสยอง แต่ถ้าท่านไม่อยากปิดม่าน ทางเราก็ขอไม่บังคับ

กฎข้อที่สอง

ในเวลาสี่ทุ่มเป๊ะๆ เราอยากให้ท่านปิดไฟทุกดวงในบ้าน แม้แต่ไฟดวงเล็กๆ เราก็ขอให้ท่านดับมันลงซะ ไม่อย่างนั้น มันจะมองเห็นท่าน

กฎข้อที่สาม

หากท่านกำลังหลับ แต่สดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงคนลงส้นเท้าอยู่ที่ด้านนอกตัวบ้านของท่าน เราอยากให้ท่านไปเปิดม่านที่หน้าต่างบานใดบานหนึ่ง ที่ท่านคิดว่ามันน่าจะอยู่ข้างหน้าต่างบานนั้น ซึ่งจะฟังจากเสียงลงน้ำหนักที่ส้นเท้าของมัน ไม่ต้องไปสนใจกฎข้อที่หนึ่งในเวลานั้น โปรดสนใจแค่ชีวิตของท่านก็พอ หากท่านเปิดม่านออกมาแล้วพบร่างสูงใหญ่ซึ่งกำลังย่ำเท้าอยู่ โปรดจ้องไปที่มัน และมันจะหันหน้ามาหาท่าน ท่านอย่าได้ตกใจ ตื่นตระหนก หรือหวาดกลัวรูปลักษณ์ของมันเด็ดขาด ย้ำว่าเด็ดขาด มันจะสบตาท่านไปสักพัก และหลังจากนั้นมันก็จะเดินออกไปเอง ท่านต้องแน่ใจว่าจะไม่ได้ยินเสียงเท้าของมันแล้วท่านจึงจะปิดม่านและกลับไปนอนได้ตามปกติ

ติดตามตอนต่อไป

 กฏข้อที่สี่

ในเวลาตีหนึ่ง ท่านจะได้ยินเสียงเดินบนหลังคาบ้านของท่าน อย่าตื่นตระหนก แต่ท่านควรมีสติ ท่านจงตั้งใจฟังเสียงของมันให้ดี จะมีอยู่ สอง กรณีที่ท่านจะต้องรับมือกับมัน

   กรณีที่หนึ่ง เริ่มจากเสียงเดินบนหลังคามาเป็นเสียงวิ่งบนหลังคา ให้ท่านระวังของที่จะตกลงมา บางทีอาจเป็นของหนักหรือเบา โปรดรักษาชีวิตของท่านเอาไว้ให้ดี

    กรณีที่สอง

หากท่านได้ยินเสียงคนหลายทุบหลังคาสลับกันไป ท่านจงไปซ่อนตัวให้มิดที่สุด ให้เปรียบซะว่านี่เป็นการเล่นซ่อนแอบ แต่ถ้าท่านโดนเจอ นั่นหมายถึงชีวิตของท่าน และเมื่อเสียงของพวกมันหยุดลง ท่านจึงจะออกมาจากที่ซ่อน และกลับไปพักผ่อนได้

          สุดท้ายนี้ ทางเราต้องขอให้ท่านโชคดี มีชีวิตรอดกลับมา ด้วยความหวังดีจาก สมาชิกในหมู่บ้านชนบทที่หนึ่ง

       ทันทีที่น้องชายของผมได้อ่านจบ ผมก็หัวเราะออกมา เพราะเป็นคนที่ไม่ได้เชื่อเรื่องกฎธรรมชาติพวกนี้มากมายก็เถอะ จึงคิดว่านี่เป็นเรื่องแต่งขึ้นที่สนุดเเหละหลอนเอามากๆเลยทีเดียว แต่น้องชายของผม มันดันเชื่อจนรีบวิ่งเข้าบ้านไปล็อคหน้าต่างทุกบานพร้อมปิดม่านทันที

    มึงเชื่อเรื่องแต่งแบบนี้ด้วยหรอวะ

ผมถามออกไป เพราะไม่ค่อยสบอารมณ์มากนัก

 เพื่อความปลอดภัยละกันนะ

มันตอบกลับมาพรางยิ้มตอบเบาๆ ผมก็ไม่ได้จะว่าอะไร จึงเดินไปนั่งดูทีวีช่องโปรด รอเวลานอน

     ในเวลาสามทุ่มครึ่ง ผมก็ยังไม่พบเจอกับที่กฏในกระดาษนั้นบอกมา ผมจึงวางใจว่ามันเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเกือบร้อยเปอร์เซ็น พอใกล้เวลาสี่ทุ่ม น้องชายของผมมันก็ปิดไฟทุกดวงในบ้าน รวมถึงทีวีที่ผมกำลังดูอยู่ด้วย ผมรู้สึกโมโหที่ถูกขัดจังหวะในการดูมวยคู่ที่ผมตั้งตารอมาตั้งนาน มันบอกให้ผมขึ้นไปนอน ผมก็คิดว่ามันง่วงมาก เพราะขนของลงรถมาเกือบทั้งวัน ผมจึงกลับเข้าห้องนอนใหม่ของผม พร้อมกับน้องชาย และไม่ทันไร เราทั้งคู่ก็สลบสไลลงไปพร้อมความง่วง

ตึกๆ ตึ้ง

เสียงดังสนั่นลั่นมา มันเหมือนเสียงของหนักหลายตันตกมายังพื้นซ้ำๆ ทำเอาผมรำคาญ และเหมือนว่ามันจะเสียงดังมากถึงขนาดที่น้องชายของผมที่เป็นคนหลับลึกมากๆ ถึงกับตื่นขึ้นมา มันมองหน้าผมและบอกว่า

มึง ลุกไปเปิดหน้าต่างเร็ว!

อะไรของมึงว่ะไอ้นาย มึงเชื่อกฎบ้าๆนั่นหรอวะ

มึงไปเปิดก่อน กูจะเล่าให้ฟัง

ด้วยความที่ผมรำคาญมันเต็มที เลยต้องจำใจลุกขึ้นเพื่อหาหน้าต่างช่วยมัน