ชีวิตสุดวุ่นวาย ตามสไตล์นางเอก
บทที่1
ตัวประกอบ
เห้ย! แม่หนูระวัง!
เอี๊ยด//เสียงล้อรถ
โครม!!!
ในขณะที่ฉันกำลังเดินข้ามถนน จู่ๆก็มีรถบรรทุกพุ่งเข้ามาชนอย่างกระทันหัน
ฉันค่อยๆลืมตาตื่นอย่างช้าๆ
？？？
ที่นี่มันที่ไหนกันเนี่ย..
？？？
(ฉันจำได้ว่าก่อนหน้านี้ฉันโดนรถบรรทุกชนนี่นา..)
？？？
(และที่นี่ไม่น่าใช่โรงพยาบาลนะ)
แกร๊ก//เสียงเป็ดประตู
ประตูค่อยๆถูกเปิดออกจากนั้นหญิงสาวในชุดสาวใช้ก็เดินเข้ามา
พอเข้ามาไม่นานเธอก็มองหน้าฉันด้วยความตกใจ
ทริกซี่
คุณหนูอนาสตาเซีย!!
ทริกซี่
คุณหนูฟื้นแล้วหรอคะ!!
？？？
(นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ยย)
ทริกซี่
เอ๋? ก็คุณหนูอนาสตาเซียไงคะ
ทริกซี่
อนาสตาเซีย ก็ชื่อคุณหนูไงคะ
ทริกซี่
อย่าบอกนะว่าคุณหนูความจำเสื่อมเพราะได้รับเเรงกระแทกน่ะ!!
ทริกซี่
ก็ตอนที่คุณหนูนั่งรถม้าเเล้วรถมาเกิดคว่ำไงคะ
ทริกซี่
ตอนนั้นโชคดีมากที่คุณหนูไม่ได้เป็นอะไรมากและรอดมาได้
ทริกซี่
คุณหนูจำอะไรไม่ได้เลยหรอคะ
？？？
(อันที่จริงไม่ใช่ว่าจำไม่ได้หรอก แต่ไม่มีความทรงจำนั้นตั้งแต่แรกต่างหาก!!)
？？？
(นี่อย่าบอกนะว่าฉันหลุดเข้ามาในนิยายน่ะ)
？？？
(แล้วก็เป็นเรื่องเมื่อวานแน่ๆเลยใช่มั้ย..)
เพื่อความมั่นใจฉันจึงเอ่ยถามไป
？？？
ชื่อเต็มๆของฉันคืออะไร
ทริกซี่
รู้สิคะ! ก็ฉันน่ะเป็นสาวใช้ส่วนตัวคุณหนูแถมยังอยู่กับคุณหนูมาตั้งแต่เด็ก
ทริกซี่
ชื่อคุณหนูก็คือ...
ฉันถามในขณะที่ใจเต้นรัวแบบสุดๆ
ทริกซี่
คุณหนู อนาสตาเซีย คาริชมา บุตรสาวคนเล็กของตระกูล คาริชมาไงคะ!
อนาสตาเซีย คาริชมา
(ช..ใช่จริงๆด้วย!!)
อนาสตาเซีย คาริชมา เป็นชื่อของนางเอกในนิยายโรแมนติกที่ชื่อว่า 'คุณหนูที่รัก' เธอเป็นโรคร้ายที่ไม่มีทางรักษาได้มาตั้งแต่ยังเล็ก ด้วยความที่เธออ่อนแอมาก เธอจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ไปไหน แต่เมื่อไม่นานมานี้ พี่ชายของเธอได้จบการศึกษาและกำลังจะกลับมาที่คฤหาสน์ เธอจึงอ้อนวอนขอร้องให้พ่ออนุญาตให้เธอไปรับพี่ชาย แล้วก็ได้เจอกับพระเอกของเรื่องผู้ที่ทำให้เธอไม่เจ็บปวดจากโรคร้ายเวลาอยู่ใกล้ๆ เพราะแบบนั้นอนาสตาเซียจึงชอบพระเอกมาก ส่วนพระเอกเองก็ตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็นเหมือนกัน ถึงทั้งสองจะเจออุปสรรคมามากมาย แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ได้รักกันและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
อนาสตาเซีย คาริชมา
(เอ๋..แต่ที่ฉันจำได้ในนิยายหลังจากที่เธอไปขอพ่อจนเขาอนุญาตให้ไปรับพี่ชายก็ไม่เกิดรถคว่ำนี่นา)
อนาสตาเซีย คาริชมา
(เนื้อเรื่องคลาดเคลื่อนหรอ)
ทริกซี่
อ่อ! ฉันขอไปแจ้งท่านดยุกก่อนนะคะ
เธอพูดก่อนจะรีบเดินออกไป
ปึง!//เสียงปิดประตู
ไม่นานนักเธอก็กลับมาพร้อมกับคนแปลกหน้าอีกหนึ่งคน
โคลด์ คาริชมา
เซีย!! เธอฟื้นแล้วหรอ!
อนาสตาเซีย คาริชมา
ค..คุณคือ-
ไม่ทันที่เธอจะพูดจบ ชายตรงหน้าก็รีบพุ่งเข้ามากอดแบบไม่ทันตั้งตัว
โคลด์ คาริชมา
โล่งอกไปที.. พี่นึกว่าจะเสียเธอไปอีกคนสะแล้ว
เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอน
อนาสตาเซีย คาริชมา
พ..พี่?
อนาสตาเซีย คาริชมา
(คนๆนี้คือพี่ชายของอนาสตาเซียงั้นหรอ?)
โคลด์ คาริชมา
ใช่! พี่เองเธอจำพี่ได้ใช่มั้ย!
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอ่อ..จ..จำได้สิคะ หนูจะลืมท่านพี่ได้ยังไงล่ะ
โคลด์ คาริชมา
แต่ทริกบอกว่าเธอความจำเสื่อมนี่
โคลด์ คาริชมา
นี่มันหมายความว่าไงทริก!?
ทริกซี่
เอ๋..แต่ตอนนั้น กระทั่งชื่อตนเองคุณหนูก็จำไม่ได้นี่คะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ฉันน่าจะลืมไปบางส่วนน่ะ
โคลด์ คาริชมา
งั้นหรอ.. อืมก็ดีแล้วล่ะที่ไม่ลืมไปทั่งหมด
เขาพูดพลางลูบหัวฉันเบาๆอย่างอ่อนโยน
อนาสตาเซีย คาริชมา
(อ่า.. จะว่าไปไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับฉันเลยแฮะ..)
ในชาติก่อน เพราะฉันไม่ได้เกิดเป็นลูกชายอย่างที่พ่อกับแม่หวังไว้ พวกเขาจึงไม่ได้ดูแลเอาใจใส่เท่าที่ควร แบบว่าสนใจบ้างไม่สนใจบ้าง แต่จะไม่สนใจสะส่วนใหญ่น่ะนะ ต่อมาพอเขามีลูกชายฉันก็กลายเป็นส่วนเกินในบ้าน พวกเขาเอาแต่ทุบตีฉันแถมยังต่อว่าสารพัด เพราะแบบนั้นเลยหนีออกมาอยู่คนเดียว แต่อยู่ได้ไม่นาน ก็ถูกรถชน
โคลด์ คาริชมา
เป็นอะไรไปเซีย พี่เห็นเธอนั่งเงียบมาสักพักแล้วนะ
โคลด์ คาริชมา
มีอะไรไม่สบายใจ หรือยังเจ็บตรงไหนก็บอกพี่ได้เสมอนะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ขอบคุณนะคะท่านพี่
อนาสตาเซีย คาริชมา
ว่าแต่...
อนาสตาเซีย คาริชมา
ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะคะ
ไม่ใช่ว่าพวกเขารักอนาสตาเซียมากๆไม่ใช่หรอ
ทำไมพอลูกสาวฟื้นถึงไม่รีบมาดูล่ะ
โคลด์ คาริชมา
พวกท่านจากไปตั้งแต่เธอยังเด็กไง จำได้มั้ย..
อนาสตาเซีย คาริชมา
(ว่าไงนะ...จากไป? แต่ในนิยายพวกเขาไม่ได้เจ็บป่วยอะไรนี่!)
อนาสตาเซีย คาริชมา
(หรือเป็นเพราะฉันเข้ามา พวกเขาเลย...)
โคลด์ คาริชมา
อย่าโทษตัวเองเลยนะเซีย เธอไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย
อนาสตาเซีย คาริชมา
(เขาพูดราวกับว่าอ่านใจฉันได้อย่างนั้นแหละ)
โคลด์ คาริชมา
เข้าใจมั้ยเซีย
อนาสตาเซีย คาริชมา
ค..ค่ะท่านพี่
อนาสตาเซีย คาริชมา
(แล้วทีนี้ฉันจะทำไงต่อละเนี่ย)
บทที่2
ลมพัดอ่อนๆมากระทบกับใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังนั่งถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย
อนาสตาเซีย คาริชมา
(หลังจากที่ฉันหลุดเข้ามาในนิยาย ตอนนี้ก็ผ่านไปได้สักสองสัปดาห์แล้ว)
ทริกซี่
คุณหนูเป็นอะไรไปคะ?
ทริกซี่
ฉันเห็นคุณหนูนั่งถอนหายใจมาสักพักแล้วนะคะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ก็แค่เบื่อๆน่ะ
ทริกซี่
คุณหนูมีที่ที่อยากไปมั้ยคะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
อืมม จะว่าไปคืนนี้เราต้องไปงานเลี้ยงใช่มั้ย
อนาสตาเซีย คาริชมา
(งั้นไปหาดูชุดใส่ดีมั้ยนะ)
อนาสตาเซีย คาริชมา
เดี๋ยวฉันมานะ
ฉันพูดแล้วเดินออกมาก่อจะเข้าไปยังภายในคฤหาสน์
อนาสตาเซีย คาริชมา
ห้องดยุกไปทางไหนกันนะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ที่นี้ก็กว้างจัง
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอ๊ะห้องนี่ใช่มั้ยนะ
ฉันเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง ซึ่งคาดว่าเป็นห้องทำงานของดยุค
อนาสตาเซีย คาริชมา
ลองเข้าไปดีมั้ยเนี่ย..
อนาสตาเซีย คาริชมา
ฉันเองค่ะท่านพี่
ฉันค่อยๆเปิดประตูเข้าไปช้าๆ
โคลด์ คาริชมา
ว่างไงน้องสาวที่น่ารักของฉัน
โคลด์ คาริชมา
มีอะไรงั้นหรอ
อนาสตาเซีย คาริชมา
คือ..เซียอยากออกไปข้างนอกน่ะค่ะ
โคลด์ คาริชมา
ร่างกายแข็งแรงดีแล้วหรอ? ให้พี่ไปด้วยมั้ย
อนาสตาเซีย คาริชมา
(เอ่อทำไมอยู่ดีๆถึงมีเอฟเฟคหูสุนัขโพล่ขึ้นมาล่ะเนี่ย)
อนาสตาเซีย คาริชมา
อย่าเลยค่ะท่านพี่ แค่นี้ท่านพี่ก็ยุ่งมากอยู่แล้ว
อนาสตาเซีย คาริชมา
อีกอย่างเซียเองก็ร่างกายแข็งแรงขึ้นแล้ว ออกไปข้างนอกแปปเดียวแค่นี้ถือว่าสบายมากค่ะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
แน่ค่ะ อีกอย่างทริกซี่ก็ไปด้วยคงไม่เป็นไรหรอกค่ะ
โคลด์ คาริชมา
ตามใจเซียแล้วกัน
โคลด์ คาริชมา
แต่อย่ากลับหลังตะวันตกดินนะพี่เป็นห่วง
อนาสตาเซีย คาริชมา
เข้าใจแล้วค่ะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ถ้าอย่างนั้นเซียไปก่อนนะคะ
ฉันว่าก่อนจะเดินออกมาจาห้อง
อนาสตาเซีย คาริชมา
รีบกลับไปบอกทริกซี่ดีกว่า
หลังจากที่พูดจบ เธอก็รีบกลับไปที่ทุ่งหญ้าทันที
อนาสตาเซีย คาริชมา
ทริกซี่~
อนาสตาเซีย คาริชมา
ออกไปข้างนอกกันนน ท่านพี่อนุญาตแล้ว
ทริกซี่
งั้นก่อนออกไปเราไปเตรียมตัวกันก่อนดีมั้ยคะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอ๋? ต้องเตรียมด้วยหรอ
หลังจากนั้นทริกซี่ก็พาเธอไปะตรียมตัวสำหรับการออกไปข้างนอกทันที
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอ่อต้องขนาดนี้เลยหรอ?
อนาสตาเซียพูดพลางมองไปที่ชุดที่เธอสวม
ทริกซี่
งดงามมากเลยค่ะคุณหนู!
อนาสตาเซีย คาริชมา
อ..อืม ขอบใจนะทริกซี่
ทริกซี่
งั้นเรารีบไปกันดีกว่าค่ะ
ว่าแล้วหญิงสาวในชุดสาวใช้ก็รีบวิ่งไปตามคนขับรถม้ามาทันที
เมื่อรถมาถึง อนาสตาเซียก็ค่อยๆก้าวขาขึ้นไปยังรถม้าแล้วเธอก็นั่งลงและตามมาด้วยสาวใช้คนสนิทของเธอ จากนั้นจึงออกเดินทางออกจากคฤหาสน์ดยุค เพื่อเข้าไปยังตัวเมือง
อนาสตาเซีย คาริชมา
(นี่สินะโลกแฟนตาซีปกติฉากแบบนี้เห็นแต่ในอนิเมะ พอมาเห็นของจริงแล้วรู้สึกว่าสวยกว่าในอนิเมะสะอีก)
หญิงสาวคิดในใจพลางมองออกไปที่หน้าต่างของรถม้า
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอ๊ะลองไปดูร้านนั้นดีมั้ยนะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ทริกซี่ฉันจะลงตรงนี้แหละเธอบอกคนขับรถม้าให้หยุดที
เมื่อสิ้นสุดคำพูดสาวใช้คนสนิทของเธอก็หันกลับไปเคาะที่รถมาสามทีเพื่อเป็นสัญญาณบอกให้หยุด
หลังจากนั้นไม่นานรถม้าก็หยุดลง
หญิงสาวและสาวใช้ค่อยๆลงจากรถม้าอย่างช้าๆ
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอาหล่ะ ทริกซี่เราไปดูที่นั่นกัน
เธอว่าพลางชี้ไปที่ร้านๆหนึ่ง
หญิงสาวทั้งสองรีบเดินไปที่ร้านนั้นทันที
แม้ภายนอกจะไม่ได้ดูใหญ่แต่เมื่อเดินเข้ามาทั้งสองจึรู้ว่าภายในร้านอลังการแค่ไหน
หญิงสาวเดินเข้าไปหยุดอยู่ที่ๆหนึ่งในร้าน
ขณะที่เธอกำลังยืนดูเดรสอยู่นั้นก็มีหญิงสาวแปลกหน้คนหนึ่งเดินเข้ามาหาเธอ
ตัวประกอบ
ยินดีต้อนรับค่ะ คุณหนูต้องการเดรสแบบไหนหรือคะ?
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอ๊ะ อ่อฉันอยากได้ชุดที่ใส่ไปงานเลี้ยงน่ะ
ตัวประกอบ
งั้นเชิญตามมาทางนี้เลยค่ะ
อนาสตาเซียกับสาวใช้ของเธอเลือกซื้อเดรสและเครื่องประดับอยู่นาน แต่สุดท้ายเธอก็ได้กลับไปยังคฤหาสน์ก่อนจะค่ำ
เมื่อกลับมาถึงที่ห้องเธอก็ล้มตัวลงบนเตียงทันทีด้วยความเหนื่อย
อนาสตาเซีย คาริชมา
(ไม่เห็นรู้มาก่อนเลยว่าการเลือกชุดกับเครื่องประดับจะเหนื่อยขนาดนี้)
ทริกซี่
ใกล้ถึงเวลาที่คุณหนูต้องไปงานเลี้ยงแล้วนะคะ!
อนาสตาเซีย คาริชมา
ฉันขอพักกน่อยนะ
ทริกซี่
ลุกขึ้นแล้วรีบไปเตรียมตัวกันเถอะค่ะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
นี่สรุปใครไปกันแน่เนี่ยทำไมเธอดูรีบกว่าฉันที่เป็นคนไปสะอีก
อนาสตาเซีย คาริชมา
อ่ะๆ ฉันลุกก็ได้
เธอว่าอย่าเบื่อหน่ายก่อนจะค่อยๆดันตัวเองให้ลุกขึ้น จากนั้นสาวใช้คนสนิทก็รีบแต่งองค์ทรงเครื่องให้เธอทันที
ผ่านไปไม่นานนักอนาสตาเซียก็ออกมาจากห้องแล้วเดินไปยังห้องดยุก
โคลด์ คาริชมา
ถ้าเป็นเธอล่ะก็เข้ามาได้เลย
ประตูค่อยๆเปิดออกเผยให้เห็นอนาสตาเซียที่ถูกจับแต่งองค์ทรงเครื่องแล้ว
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอ่อ..ฉันเป็นไงบ้างคะ? ท่านพี่
บทที่3
โคลด์ คาริชมา
งดงามมากเลยเซีย
คนตรงหน้าพูดอย่างอ้ำอึ้งเมื่อได้เห็นเธอ
อนาสตาเซีย คาริชมา
งั้นหรอคะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ขอบคุณค่ะท่านพี่
โคลด์ คาริชมา
น้องสาวของพี่โตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
เหมือนอย่างที่เคยทำ คนตรงหน้าเดินเข้ามาใกล้ว่าที่น้องสาวแล้วลูบหัวของเธอเบาๆพลางยิ้มอ่อนๆ
โคลด์ คาริชมา
พี่ยังรู้สึกเหมือนเมื่อวานเซียยังเป็นน้องสาวตัวน้อยๆอยู่เลย
ฉันได้แต่ยืนนิ่งปล่อยให้เขาลูบหัวฉันอยู่อย่างนั้น
โคลด์ คาริชมา
อีกเดี๋ยวพี่จะตามออกไป เซียออกไปก่อนเลย
อนาสตาเซีย คาริชมา
เข้าใจแล้วค่ะ
ฉันพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป
อนาสตาเซีย คาริชมา
อืมทำอะไรรอดีล่ะ?
ฉันยืนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเดินไปหาทริกซี่
ทริกซี่
อ้าวคุณหนู ยังไม่ได้ไปหรอคะ?
อนาสตาเซีย คาริชมา
ท่านพี่ยังเตรียมตัวอยู่น่ะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
แต่อีกสักพักก็คงมาแล้ว
โคลด์ คาริชมา
มีใครพูดถึงฉันรึเปล่านะ?
ชายหนุ่มเดินโผล่มาจากทางด้านหลัง
อนาสตาเซีย คาริชมา
เอ๊ะ ท่านพี่
โคลด์ คาริชมา
เซีย เธอพร้อมหรือไม่?
อนาสตาเซีย คาริชมา
พร้อมแล้วค่ะ
เมื่อสิ้นสุดเสียงของคนน้อง คนพี่ก็พาไปยังรถม้าแบ้วออกเดินทางไปยังงานเลี้ยงทันที
อนาสตาเซีย คาริชมา
(ที่นี่กว้างสุดๆไปเลย)
หญิงสาวคิดพลางมองไปรอบๆด้วยแววตาที่เป็นประกาย
โคลด์ คาริชมา
พี่ไม่อยากทิ้งเซียไว้คนเดียวเลย แต่พี่ต้องไปคุยงานกับดยุกคนอื่นๆน่ะ
คนพี่พูดด้วยใบหน้าที่เศร้าซึมเล็กน้อย
อนาสตาเซีย คาริชมา
ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะท่านพี่ เดี๋ยวเซียออกไปเดินด้านนอกสักพักท่านพี่ก็อาจจะคุยเสร็จพอดีใช่มั้ยคะ?
โคลด์ คาริชมา
พี่ก็ไม่แน่ใจ..แต่ว่าดูแลตัวเองดีๆและระวังตัวมากๆนะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
เข้าใจแล้วค่ะ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ที่นี่เงียบดีจัง
อนาสตาเซีย คาริชมา
เสียงอะไรน่ะ?
เมื่อได้ยินหญิงสาวกรีดร้อง อนาสตาเซียก็รีบไปดูที่ต้นเสียงทันที
เมื่อมาถึงเธอรีบซุ่มหลบตรงพุ่มไม้เพื่อไม่ให้ใครเห็น
อามิเรีย มาเดลิน
หยุดนะคะ ขอร้องล่ะได้โปรดคืนกำไลเส้นนั้นมาเถอะค่ะ!
หญิงสาวเรือนผมสีส้มอ่อน พูดด้วยใบหน้าที่ปนเปื้อนไปด้วยน้ำตา พลางอ้อนวอนต่อคนตรงหน้า
ตัวประกอบ
อะไรกัน อัญมณีนี้ก็ไม่ใข่ของจริงสักหน่อย ทำไมต้องอยากได้คืนขนาดนั้นเล่า?
อามิเรีย มาเดลิน
นั่นเป็นของสำคัญของฉัน ได้โปรดคืนมาเถอะค่ะ
ตัวประกอบ
โอ๊ะ ตายจริง ของสำคัญหรือนี่
อนาสตาเซีย คาริชมา
เข้าไปห้ามดีมั้ยนะ...
ซานเดอร์ บาสเตียน
ผมว่าอย่าเลยดีกว่านะครับ
หญิงสาวสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนตอบอยู่ข้างๆ
อนาสตาเซีย คาริชมา
ท่านเป็น!-อุ๊บ
ไม่ทันที่เธอจะพูดจบประโยค ชายหนุ่มก็รีบใช้มือปิดปากเธอไว้
ซานเดอร์ บาสเตียน
ชู่ว์ ถ้าเสียงดังไปคนพวกนั้นจะได้ยินเอานะครับ^^
หญิงสาวค่อยๆใจเย็นลง แล้วจึงนำมือของอีกฝ่ายออก
อนาสตาเซีย คาริชมา
ท่าน..เป็นใครคะ?
ซานเดอร์ บาสเตียน
ซานเดอร์ บาสเตียนครับ
ซานเดอร์ บาสเตียน
ผมเห็นเลดี้ทำตัวแปลกๆเลยเดินเข้ามาดูน่ะครับ^^
อนาสตาเซีย คาริชมา
ด..ดยุกบาสเตียน?
ซานเดอร์ บาสเตียน
รู้จักสินะครับ
อนาสตาเซีย คาริชมา
(จะไม่รู้จักได้ไงล่ะ! ในเมื่อคนที่อยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้คือพระรองของเรื่อง>< )
อนาสตาเซีย คาริชมา
(แถมตระกูลเขายังเป็นหนึ่งในตระกูลที่มีอำนาจมากรองจากราชวงศ์อีก)
อนาสตาเซีย คาริชมา
(จะว่าไปเขาหล่อชะมัดเลยแฮะ...)
ซานเดอร์ บาสเตียน
ทำไมถึงจ้องหน้าผมแบบนั้นล่ะครับ?
อนาสตาเซีย คาริชมา
ม..ไม่มีอะไรค่ะ.. >\\<
ซานเดอร์ บาสเตียน
งั้นหรอครับ^^
ซานเดอร์ บาสเตียน
จะว่าไปเลดี้.. ชื่ออะไรงั้นหรอครับ
อนาสตาเซีย คาริชมา
อนาสตาเซีย คาริชมาค่ะ
ซานเดอร์ บาสเตียน
อ่อ ตระกูลคาริชมานี่เอง..
ซานเดอร์ บาสเตียน
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ^^
อนาสตาเซีย คาริชมา
ช..เช่นกันค่ะ
ในขณะที่ดยุกหนุ่มกำลังพูดคุยกับอนาสตาเซีย เสียงของหญิงสาวที่อยู่ในสวนก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง
อามิเรีย มาเดลิน
ฉันบอกให้คืนฉันมา!!!!
ผู้หญิงหนึ่งในสามคนนั้น เดินเข้าไปตบหน้าอามอเรียอย่างแรง
ตัวประกอบ
กล้าดียังไงมาขึ้นเสียงใส่พวกฉัน!
ตัวประกอบ
เป็นแค่ขุนนางตระกูลชั้นล่างแท้ๆ
ตัวประกอบ
กล้าหือกับพวกฉันหรอ!
อนาสตาเซีย คาริชมา
(แบบนี้มันเกินไปแล้วนะ สามรุมหนึ่งเนี่ยนะ ขอเข้าไปแจมด้วยคนเถอะคันไม้คันมือ)
เธอคิดในใจก่อนจะลุกขึ้นเเล้วจะเกินเข้าไปช่วย แต่ก็ต้องชะงักเมื่อถูกมือข้างหนึ่งดึงไว้
ซานเดอร์ บาสเตียน
อย่าเลยครับเลดี้
ซานเดอร์ บาสเตียน
เราไม่ควรเข้าไปยุ่งนะครับ
อนาสตาเซียนิ่งไปครู่นึงก่อนจะดึงมือออก
อนาสตาเซีย คาริชมา
ขอโทษนะคะ แต่ฉันไม่สามารถมองข้ามไปได้หรอกค่ะ
เธอว่าก่อนจะรีบวิ่งไปช่วยหญิงสาว
อามิเรีย มาเดลิน
กรี๊ดด อย่านะคะ!
ตัวประกอบ
ถ้าเธอยอมเชื่อฟัง ก็คงไม่ต้องทำแบบรี้หรอก!
อนาสตาเซีย คาริชมา
หยุดนะ!!!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
