สวัสดี ฉันฟิล์มฉันก็เป็นแค่เด็กธรรมดาๆคนนึงที่ไร้เดียงสา ตามใครเขาไม่ทันรึเรียกง่ายๆว่าโง่ ฉันก็เป็นแค่เด็กเฉิมคนนึงที่เรียนไม่เก่ง ไม่ได้เรื่องสักอย่าง ฉันคิดเสมอว่าคนที่เข้าหาฉันเข้ารักฉันจริงๆแต่ก็ไม่พวกเขาเเค่อยากที่จะชนะพนัน จนคนๆนึงมาทำให้ฉันตาสว่าง...

"เห้ย! นิยัยเฉิมจะไปไหนว่ะเเบกหนังสือซะเยอะคิดว่าเรียนเก่งที่ไหนได้อีโง่ดีๆนิเอง55555" ชายกลุ่มนึงที่มักจะดูถูกฉันเหยียดหยามฉันทุกอย่างทั้งการกระทำและคำพูด

"ยัยบื้อทำไมไม่เข้าห้อง จะยืนให้พวกมันดูถูกถึงไหนละพวกมึงก็เงียบได้แล้วนะเว้ยไปว่าเข้าว่าโง่มึงเรียนดีกว่าเขารึไงไปเเก้มผ.ก่อนไปมึงสัส" ชายหนุ่มอายุเดียวกันเอ่ยขึ้นพร้อมน้ำเสียงที่ดูไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก

"เอ่อ..." ฉันไม่เอ่ยอะไรพร้อมกับรีบเดินเข้าห้องไป

//เลิกเรียน//

ในขณะที่ฉันกำลังเก็บของกำลังจะกลับบ้าน

"นิยัยบื้อ ว่าแต่เธอชื่อไรช่วยไว้เมื่อเช้าก็ลืมถาม" ชายคนนั้นเข้ามาถามฉัน

"นาย..พูดกับฉันอยู่หรอ...." ฉันพูดก่อนที่จะมองไปรอบๆ

"เออ!ฉันพูดกับเธอ ก็เดินมาหาขนาดนี้พูดกับคนอื่นมั้ง" ชายคนนั้นพูดพร้อมกับนั่งข้างๆ

ในขณะเดียวกัน

"นิพวกมึง พวกมึงว่าที่เดียร์เข้าหาอีเฉิมนั้นเพราะไร" กลุ่มสาวที่เป็นดาวรร.ได้มองเข้ามาในห้องก่อนที่จะกลับบ้าน

"ก็คงพนันกับเพื่อนเขานั้นแหละไวน์ทำไมมึงหึงมันรึไง" เพื่อนไวน์ได้พูดพร้อมหันไปจ้องหน้าไวน์

"ละมึงคิดว่าเดือนรร.อย่างเดียร์เหมาะสมกับใครมากกว่ากันละ..." ไวน์ได้พูดพร้อมกับชี้มาที่ฉันแล้วสลับมาที่ตัวเองอย่างช้าๆ

"ก็ต้องเธออยู่เเล้วสิไวน์เธอเป็นถึงดาวรร.เป็นหน้าเป็นตาให้รร.เราตั้งแต่ม.1จนม.5ส่วนเดียร์ก็รับงานรร.คู่กันตลอด" เพื่อนไวน์พูดพร้อมกับมองมาที่ฉันแบบเหยียด

ตรงที่ฉัน

"ฉันฟิล์ม.." ฉันพูดตัวเกรงพร้อมกับคิดในหัวคนย่างเดียร์เนี่ยนะจะมาสนใจฉันอยู่มาตั้ง5ปีพึ่งมาสนปีนี้

(ฉันนี้ก็คิดแต่เรื่องผู้ชายจริงๆ)

"ฉันเดียร์นะฟิล์ม" เดียร์พูดพร้อมกับยืนมือ

"อื้อฉันรู้แล้วเธอเป็นตั้งเดือนของรร.ทำไมฉันจะไม่รู้จัก" ฉันพูดพรางเก็บของ

"นิเธอละทำไมเธอถึงยอมให้พวกนั้นพูดเเบบนั้นละ" เดียร์พูด

"ฉันไม่กล้าพูดหรอ- "ฉันยังพูดไม่ทันจบก็มีคนพูดเเทรกขึ้นมา

"เดียร์จ๋าาาา"

ติดตามตอนต่อไป...

ต่อ

"เดียร์จ๋าาาา" เสียงผู้หญิงเอ่ยขึ้นแทรกในขณะที่ฉันยังพูดไม่จบ

"ใครว่ะ!" เดียร์หันไปดู

"ขึ้นว่ะกับไวน์เลยหรอคะเดียร์" ไวน์ทำหน้าบึ้งพร้อมกับ

คล้องเเขนเดียร์

"เอ่อ..ไวน์ไม่ใช่กลับบ้านละอ่อ?" เดียร์พูดพร้อมกับแกะมือไวน์ออก

"แหมยัยฟิล์มคิดได้ใจเลยสินะเดือนรร.เดินมาหาแต่เขาของฉันย่ะ!" พูดพร้อมมองไปทางเดียร์

"ไวน์หยุดพูดเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ฟิล์มเดะเราไปส่งที่บ้านนะ" เดียร์พูดจบก็ดึงแขนฟิล์มพร้อมกับดึงกระเป๋าแล้วออกจาที่นั้นทันที

(ฉันได้เเต่มองหน้าเขาละสงสัย ว่าเขาทำไปทำไมเพราะอะไรคำถามมีอยู่เต็มหัวในตอนที่ฉันเห็นหน้าเขา)

"ฟิล์ม บ้านเธออยู่ที่ไหนเดียวฉันไปส่ง"เดียร์พูดพรางคาดเข็มขัดให้ฟิล์ม

"เอ่อ..เดะฉันกลับเองก็ได้ นายไปส่งไวน์เถอะเขาคงหัวเสียน่าดู"ฉันพูดพร้อมกับก้มหัว

"นิฟิล์มฉันกับไวน์ไม่ได้เป็นอะไรกัน"เดียร์พูดพร้อมจับคางของอีกคนเชิดขึ้นให้เสมอหน้าตน

"ฉันกลั- " ฉันยังพูดไม่จบก็มีปากของชายคนนึงพุ่งมาจูบฉัน

ฉันเคลิ้มตามเขาเราจูบกันอยู่ตรงนั้นนานมาเขาทั้งจูบทั้งเอามืิอลูบไปทั้วๆร่างกายฉัน

เขาพลักฉันออกจากจูบแล้วพูด

"เธอก็ไม่ได้ขี้เหร่สักหน่อยก็คงจะไม่ผิดนี้ฉันจะสนใจเธอจริงไหมละฟิล์ม" เขาพูดพร้อมกำมือฉัน

"ทั้งที่เราเฉิมขนาดนี้อะนะ นาย" ฉันพูดพร้อมก้มหน้าลงด้วยความไม่มั่นใจ

 "เอาน่ารู้แค่ว่าตอนนี้ฉันสนใจเธอเป็นอันจบ" หลังพูดจบเขาก็รีบออกรถทันที่

ในขณะที่ฉันนั่งอยู่ข้างเขาในหัวฉันมีแต่คำถามมามานในหัวว่าทำไมคนที่ฉันไม่คิดว่าเขาจะสนใจกลับมาสนใจฉันกันทั้งที่ฉันชอบเขามาตั้วแต่ม.2เเต่เขาไม่สนใจเลยแต่ทำไมตอนนี้เขาถึงมาสนใจฉันตอนนี้? ฉันคิดคำตอบของคำถามในหัวฉันมากมายแต่มันดันไม่มีคำตอบจนถึงบ้านของฉันฝ

 "อะเดียร์ถึงละคะ" เขาพูดพร้อมกับหันมาดูฉัน แต่ฉันกลับนั่งเหม่อคิดคำตอบของคำถามร้อยล้านข้อในหัวของฉัน

 "เดียร์...เดียร์...เดียร์!!!!" เขาเรียกฉันอยู่หลายรอบจนรอบสุดท้าย ฉันจึงสะดุ้งขึ้น

 "ห๊ะะ!...ว่ามีอะไรใครตาย!?" ฉันสะดุ้งพร้อมกับหันไปหานายนั้น

 "คิดไรว่ะเรียกตั้งนาน" เขาหันหน้ากลับไป

"อ่อฉันแค่คิดไรนิดหน่อยหน่ะ" ฉันมองหน้าเขา

"ละหน้าฉันมีไรติดอยู่อ่อมองจัง!" เขาหันมองฉัน

ปั๋ง!!!!!

"กริ๊ด!!!!!" ฉันกรี๊ดขึ้นอย่างตกใจ

"เหี้ยไรว่ะเนี้ย!" เขาอุทาน

ติดตามตอนต่อไป...