Yoko & Tsuki (พระอาทิตย์&พระจันทร์)

นานมาแล้วได้มีสองพี่น้องคู่นึง

อีกคนเป็นชาย ส่วนอีกคนเป็นหญิง

คนพี่เกิดตอนกลางวัน ส่วนคนน้องเกิดตอนกลางคืน ทั้งคู่เกิดมาในฐานะที่ยากจน ....

เวลาผ่านไปแม่ของทั้งสองเกิดล้มป่วย

โยโกะผู้เป็นพี่จึงต้องแบกรับหน้าที่ต่อจากผู้เป็นแม่

และดูแลน้องชายที่อายุเพียงแค่7ขวบเท่านั้น

นางทำงาน ช่วยทุกคนรอบหมู่บ้านและะวกเค้าก็ให้ของตอบแทนนางมาเล็กน้อยและข้าวปั้น พอตกเย็น

//

ได้มีอันธพาลเข้ามาหาเรื่อง

โยโกะ โดยพยายามจะทำร้ายนางและขโมยของที่นางหา นางพยายามสู้แต่ร่างกายของนางไม่สามารถสู้กับอันธพาลพวกนั้นได้เลย นางโดนตบเข้าที่หน้าจังๆ แล้วพวกอันธพาลก็หยิบของๆนางไป เหลือแค่เพียงข้าวปั้น2ก้อนเท่านั้น นางรู้สึกเสียใจมากที่ตัวเองไม่สามารถทำอะไรเพื่อหยุดพวกนั้นได้เลย จึงต้องกลับบ้านไป

//.

พอถึงบ้านคนพี่ก็บอกว่า//

-โยโกะ* นี่พี่หามาได้เท่านี้นะเจ้ากินให้หมดเลยก็ได้ไม่ต้องเหลือให้พี่หรอก*

-สึกิ* ทำไมล่ะพี่ไม่หิวหรอ? *

-โยโกะ*ไม่หรอก รีบกินเถอะเดี๋ยวไม่อิ่มพอดีจ้องพี่อยู่ได้ หน้าพี่มีอะไรติดเหรอไง ฮ่าฮ่า.. *//คนพี่พูดติดตลกกลบเกลื่อน

-สึกิ*//กิน ง่ำๆ*

-สึกิ*??// เห็นรอยที่หน้าพี่สาว*

-สึกิ*หน้าพี่..ไปโดนอะไรมา..เหรอ?.. *

-โยโกะ* ..... *

-สึกิ*ใครทำพี่?

-โยโกะ* ...ไม่มีหรอกพี่ แค่ซุ่มซ่ามล้มแค่นั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก *

-สึกิ*แต่มันเหมือน... รอยตบ..นะ?*

-โยโกะ*นี่! ไม่ต้องรู้หรอกน่า เจ้านอนได้แล้ว..*

-สึกิ*!!!...ก็..ได้..คับ*

-โยโกะ*ดี มาเดี๋ยวพี่นอนเล่านิทานให้ฟังอยากฟังมั้ย*

-สึกิ*!! อยากคับ!*

-โยโกะ*ฮิฮิ~ เหมือนเดิมเลยนะ*

//โยโกะได้เล่านิทานให้น้องฟังโดยแต่งจากเรื่องที่นางไปเจอมาทุกวัน แล้ว สึกิก็หลับไป..

.

.

รุ่งเช้า

โยโกะก็ได้ออกไปทำงานช่วยชาวบ้านเหมือนทุกวัน.. แต่วันนี้..มันต่างออกไป ?

-โยโกะ*ทำถึงเงียบแบบนี้ล่ะ??*

-หญิงชรา*เพราะว่ามีเหตุการณ์ที่น่ากลัวเกิดขึ้นน่ะ ยัยหนูไม่รู้เหรอ*

-โยโกะ*เหตุการณ์น่ากลัว? คืออะไรเหรอคะคุณยาย หนูไม่เห็นรู้เลย*

-หญิงชรา*... ตอนเช้ามีคนพบศพของเจ้า

'โทริบะ'กับพักพวกของมัน..ในสภาพร่าง

"เหวอะหว่ะ"บนใบหน้ามีรอยเหมือนรอยโดนฉีกจนเนื้อหลุด ตายกันอยู่ท้ายหมู่บ้าน สภาพการตายของพวกมันน่ากลัวมาเลย..* เมื่อหญิงชราเล่าจบ//

-โยโกะ*ช็อก... จริงเหรอคะ.. *

-หญิงชรา*พยักหน้า*

-หญิงชรา*ตอนนี้ชาวบ้านกำลังจัดพิธีศพให้พวกมันอยู่ แต่ก็ทำให้ชาวบ้านบางคนกลัวจนไม่กล้าออกจากบ้านเลยก็มี..*

-โยโกะ* งั้น..มีอะไรที่หนูพอช่วยคุณยายได้บ้างมั้ยคะ?*

-หญิงชรา*ทำไมเหรอจ๊ะ?*

-โยโกะ*หนูต้องทำงานเลี้ยงน้องน่ะคะต้องเอาข้าวไปให้น้องกิน..*

-หญิงชรา* อืม..งั้นมาช่วยยายถูบ้านหน่อยละกันนะจ๊ะ *

-โยโกะ* ค่ะ!(⁠☆^☆⁠) *//

.

เมื่อช่วยถูกบ้านให้หญิงชราเสร็จ**

-หญิงชรา*นี่จ่ะ ค่าตอบแทน *

-โยโกะ*ขอบคุณค่ะ! ถ้ามีอะไรให้หนูช่วยก็บอกนะคะ!หนูจะช่วยให้เต็มที่เลย!*

-หญิงชรา*จ่ะ"

//โยโกะเดินจากไป..

-หญิงชรา*.....*

-หญิงชรา*เป็นเด็กที่อบอุ่นเหมือน

ดวงสุริยันต์เสียจริง..*

.

.

//โยโกะ เดินมาที่ร้านขาย"ข้าวปั้น"

//

-โยโกะ* ขอซื้อข้าวปั้นสี่ก้อนค่ะ! *

-ลุงขายข้าวปั้น* ได้จ่ะหนู แต่ต้องรอลุงปั้นก่อนนะ หนู มาทันสี่ลูกพอดี *

-โยโกะ*??ทำไมหมดเร็วจังล่ะคะ เพิ่งเที่ยงเอง?*

-ลุงขายข้าวปั้น*ลุงต้องรีบไปช่วยพิธีบูชา เทพเจ้า น่ะ..*

-โยโกะ*บูชา?*

-ลุง*หนูคงยังไม่รู้สินะ.. พอเกิดโศกนาฏกรรมที่น่ากลัวแบบนั้น ชาวบ้านจึงช่วยกันทำพิธีไล่สิ่งชั่วร้าย และบูชาเทพเจ้าให้เขาช่วยปกปักษ์รักษาหมู่บ้านน่ะ*

-โยโกะ*...งั้นเหรอคะ..*

-ลุง* เอ้า! ข้าวปั้นของหนูลุงทำเสร็จล่ะ *

-โยโกะ*ขอบคุณค่ะ!*

//

//

หลังเดินออกมาจากร้านข้าวปั้น//

-โยโกะ* ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้นะ.. บางทีเราก็ควรไปร่วมพิธีด้วย .. พอเกิดเรื่องแบบนี้..ก็อดเป็นห่วงน้องไม่ได้เลย...*

..

เมื่อตกเย็น//

-โยโกะ* พี่กลับมาแล้วว!*

(เงียบ)..

-โยโกะ* สึกิ?..เอ๋?(ปกติน้องเราจะขานตอบตลอดทำไมวันนี้ถึงเงียบล่ะ???... หรือว่า!!)

-โยโกะ*รีบวิ่งไปดูน้อง!!!*

-โยโกะ* สึกิ!! สึกิ!! เจ้าอยู่ไหน!!*

//โยโกะหาทุกห้องแล้วก็ไม่เจอวี่แววของน้องชายเลย/

-โยโกะ*น้องพี่...อยู่ไหนกัน?//นึกถึงเรื่องเมื่อเช้าที่หญิงชราพูด//

-โยโกะ* คง..ไม่ใช่นะ...//น้ำตาไหล..//*

//

-สึกิ*?? พี่..?*

-โยโกะ*!!! สึกิ!*

-สึกิ*??พี่ร้องไห้ทำไม..ใครทำอะไรพี่?*( ! )

//โยโกะรีบพุ่งไปกอดน้องชายของตนเองทันที

-โยโกะ*..ข้าคิดว่าเจ้าตายไปแล้ว..*

-สึกิ*ข้าแค่ออกไปเดินเล่นเอง.. ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะท่านพี่?*

-โยโกะ*เมื่อเช้า..ชาวบ้านเขาลือว่า มีคนตายอยู่ท้ายหมู่บ้าน...*

-โยโกะ*ข้ากลัวว่ารายต่อไปจะเป็นเจ้า...*

-สึกิ* ... *

-สึกิ*ท่านพี่ห่วงตัวเองบ้างเถอะ..ผมไม่เป็นไรหรอก!<⁠(⁠￣⁠︶⁠￣⁠)⁠>*

-โยโกะ*ไม่ได้..เจ้าต้องอยู่แต่ในบ้านห้ามออกไปไหนตอนตกเย็นเด็ดขาด!*

-สึกิ*ก็ได้..ท่านพี่*

-โยโกะ*แล้วหิวหรือเปล่าวันนี้ข้าได้ข้าวปั้นมาเยอะเลยนะ!*

-สึกิ*อืม..คับ*

-โยโกะ*กินเยอะๆเลยนะไม่ต้องห่วงพี่ พี่กินแล้ว*

-สึกิ*คับ!(⁠*⁠´⁠ω⁠｀⁠*⁠)*

.

สองพี่น้องได้อยู่ด้วยกันเหมือนทุกวันและทุกๆคืนที่ทั้งสองนอนกอดกัน พวกเขาจะรู้สึกถึงกันไม่ว่าจะแยกจากกันในทุกๆวัน แต่พวกเขาก็ไม่ได้รู้สึกเหงาหรือโดดเดี่ยว.. แต่..ตอนนี้ชะตาของทั้งสองกำลังต่างออกไป.. แต่จะแตกต่างอย่างไร พวกเราไม่อาจรู้ได้ ได้แต่รอให้ฟ้าลิขิตเท่านั้น...

//จบตอนที่1)

อายากะ โคซุเกะ-ayaka kosuke

(นักร้องยามรุ่งอรุณ..)

*ความหนาวเย็นกำลังคืบคลานเข้ามา เมื่อยามหลับ ความมืดจะเข้าปกคลุมหมู่บ้าน ทำให้เกิดดวงวิญญาณของอสูรกาย และปีศาจ ทำให้คนในหมู่บ้านไม่กล้าแม้แต่จะออกจากบ้านเพราะกลัวอสูรพวกนั้นพรากชีวิตของพวกเขาและครอบครัว พวกอสู่รบางตัวแค่พวกเขาจ้องมองมัน แค่เสี้ยวเดียวก็ทำให้คนๆนั้นเสียสติกลายเป็นบ้า พูดแต่ว่า อสูรกายนั้นน่ากลัวมาก พูดวนแบบนั้นเรื่อยไป*

-โคซุเกะ(แม่) * นี่จึงเป็นเหตุผลที่เราไม่ควรออกจากบ้านในตอนกลางคืน*

-โยโกะ*งั้นเหรอคะ... น่ากลัวอ่ะ!*

-สึกิ*ฮืออ.. ฮือฮา..ฮึก*

-โคซุเกะ*ร้องไห้ทำไมเหรอจ๊ะ พ่อฮันเกะซึตัวน้อย กลัวเหรอจ๊ะ?*

-สึกิ*ฮืออ..ฮึก..//พยักหน้า*

-โคซุเกะ*โอ๋ๆ..ไม่ต้องกลัวไปหรอก แม่อยู่นี่แล้วนะจ๊ะ//กอดสึกิ*

-สึกิ*นอนหลับนิ่งๆ*

-โยโกะ*ข้าก็กลัวเหมือนกัน! ทำไมท่านแม่ไม่กอดข้าบ้างล่ะ!.. กอดแต่น้อง!.. *

-โคซุเกะ*นี่โยโกะเจ้าเป็นพี่..เจ้าโตกว่าน้องเจ้าจะคิดถึงแต่ตนเองไม่ได้นะ..เจ้าต้องเข้มแข็งจะอ่อนแอ่ไม่ได้.. เพื่อปกป้องน้องชายของลูก..*

-โยโกะ*.. ไม่ยุติธรรม!//ร้องไห้*

-โยโกะ*..ฮือออ..ฮึกฮืออ*

-โคซุเกะ*เฮ้อ~เอาแต่ใจจริงๆเลยโคฮารุตัวน้อยของแม่ เอ้ามานี่มา*

-โยโกะ*//ขยับเข้าไปใกล้ๆแม่*

-โคซุเกะ*//กอด//กระซิบข้างหูโยโกะ*

-โคซุเกะ*(นี่..โยโกะลูกแม่..ช่วยดูแลน้องชายของลูกแทนแม่ด้วยนะ

ดูแลให้ห่างจากชายคนนั้น.. ..ฮึก..ฮือ..//ร้องไห้.)*

//

-โยโกะ*(สะดุ้งตื่น)เฮือกก!! ...เฮ่อ..เฮ้อ..นี่..ข้าฝันไป...เหรอ*

-สึกิ*ท่านพี่.. ท่านฝันร้ายเหรอข้าเห็นท่านนอนละเมอ..*

-โยโกะ*พี่นอนลำเมอ..เหรอ?

พี่ละเมอพูดเหรอ?*

-สึกิ*ใช่..*

-โยโกะ*พี่พูดว่าอะไร..*

-สึกิ*ท่านละเมอพูดว่า...ท่านแม่...และชายคนนั้น...คืออะไรเหรอท่านพี่?...*

-โยโกะ*... คงไม่มีอะไรหรอก พี่อาจจะฝันไปเรื่อย น่ะ*

-สึกิ*คับ..*

-โยโกะ*วันนี้จะไปในหมู่บ้านกับพี่หรือเปล่า*

-สึกิ*?..ไปทำไมเหรอท่านพี่*

-โยโกะ*ก็วันนี้มีพิธีขับไล่สิ่งชั่วร้ายน่ะสิ พี่เลยจะชวนไปงานพิธีด้วย อาจจะมีของกินบ้างอะนะ*

-สึกิ*ข้าจะไปด้วย!*

-โยโกะ*แหมม พอได้ยินว่ามีของกินจะไปอย่างเดียวเลยนะ*

-สึกิ*ฮ่าฮ่า ก็ผมหิวนิ*

-โยโกะ*ไปกัน!*

//

.

เดินออกจากบ้าน//

.

.(เสียงดนตรี)

-โยโกะ*น่าจะใกล้เริ่มงานแล้วไปเร็ว!//ดึงสึกิให้รีบเดิน*

-สึกิ*อ่า...คับๆ*

// ทั้งสองเดินไปถึงงานพิธี เมื่อถึงงานทั้งก็ได้ร่วมพิธีจนจบวันนั้น ทั้งคู่ได้ทั้งขนม อาหารที่ชาวบ้านช่วยกันแจกให้กันและกันใครอยากกินก็หยิบกินให้พอ ให้อิ่มถือว่าวันนี้คือวันที่ดีที่สิ่งชั่วร้ายจะออกจากหมู่บ้านไป//

(ตกเย็น)//สองพี่น้องเดินกลับบ้าน

-สึกิ*สนุกสุดๆไปเลย! ข้าชอบวันนี้ที่สุดเลย*

-โยโกะ*ฮึฮึ~ คงเพราะเป็นวันที่เจ้าได้รู้สึกอิ่มเป็น

ครั้งแรกล่ะมั้ง ฮ่าฮ่าๆ*

-โยโกะ*เจ้าตัวกินจุตัวน้อยของพี่*

-สึกิ*ผมไม่ได้กินจุซะหน่อย

แค่หิวเอง//หน้ามุ่ย*

-โยโกะ*ฮ่าๆ ทำหน้ามุ่ยเป็นก้นเป็ดไปได้นะ

เจ้าเนี่ยะแค่พูดเล่นเอง ฮ่าๆ*

-สึกิ*//หน้ามุ่ยไม่หาย*

-โยโกะ*นี่.. โกรธพี่เหรอเนี่ย..*

-สึกิ*//กัดฟันพูด//ไม่...ได้..โกรธ..ซะหน่อย..*

-โยโกะ*ฮ่าๆ ก็ได้ ก็ได้ พี่ขอโทษที่ล้อ ให้อภัยให้พี่น้าาา*

-สึกิ*อืม... ก็ได้!*

-โยโกะ*ยิ้มแฉ่งเลยนะ พ่อฮันเกะซึน้อย*

//

.

(ถึงบ้าน)

-โยโกะ*เอาล่ะ ได้เวลาไปอาบน้ำแล้ว! วันนี้เที่ยวทั้งวันเลย ตัวเหม็นหมดแล้ว*

-สึกิ*ข้ายังไม่อยากอาบอ่ะ น้ำมันเย็น..*

-โยโกะ*ไม่ได้!*

-สึกิ*ไม่เอาอ่ะะะ//โดนลาก*

-โยโกะ*//ลากไปที่อ่าง*

//ห้องอาบน้ำ

-โยโกะ*//จับน้องลงอ่าง*

-สึกิ*ไม่! ข้าไม่ชอบ//เกาะขอบอ่าง*

-โยโกะ*เดี๋ยวพี่อาบให้ไม่เป็นไรหรอกน้ำมันอุ่นแล้ว อาบได้ไม่หนาวหรอก ถ้าหนาวเดี๋ยวพี่ไปต้มน้ำอุ่นมาให้*

-สึกิ*ก็..ได้..//ยอมลงอ่าง*

-สึกิ*....*

-โยโกะ*เป็นไง*

-สึกิ*น้ำ...อุ่น..จัง*

-โยโกะ*พี่บอกแล้วว่าน้ำอุ่นน่ะ

//

.

(หลังอาบน้ำเสร็จ)

//โยโกะจัดที่นอน

-โยโกะ*เอาหล่ะได้เวลานอนแล้ว*

-สึกิ*อื้ม!*

-โยโกะ*//เป่าตะเกียง/ฟูวว์*

-สึกิ*//นอน*

//

.

//

-???* หิว...เหลือ..เกิน.. วิญ..ญาณ..ของผู้..บริสุทธิ์..//คลานมาหาโยโกะ*

-???*แค่มอง...ก็รู้แล้ว...ว่านี่แหล่ะ..อาหาร..ชั้นเริศ..*

-???*ข้าจะดูดกินให้หมดเลย!..*

-???*(!!!!) นี่...มันอะไรกัน! รังสีอาฆาต...นี่มัน..อะไรกัน..(รู้สึกว่าข้างหลัง...มันมี..แรงอาฆาตที่น่าสะพรึงอะไรสักอย่าง...)*

-???*ขยับ...ไม่ได้เลย...ทำไมกัน*

-???*//หันหลัง//เฮือก!! ..*

-(สึกิ)* ? *

-???*(//หวาดกลัว//นี่มัน...ยิ่งกว่า..อสูรกาย

..ซะอีก..ทำไง..ดีข้าไม่รอดแน่..)*

สึกิได้มองไปที่บุคคลปริศนา

-???*(มีเสียงใครเข้ามาในหัวข้า..)*?

-สึกิ(ร่างปีศาจ)*(เจ้า...เป็น...ใคร...)*

-สึกิ*(แล้ว..เจ้า..จะทำอะไรพี่สาวข้า)..?*

-???*ข้า.... ข้า.......ข้-*

(เงียบ พูดไม่ออกเพราะแรงกดดันมหาศาล)*

-สึกิ*(ข้า...ถามว่า..เจ้าเป็นใคร!)*

-???*ข้าเป็น..ปีศาจ..ผู้ต่ำต้อย.ข้าชื่อ..อาคิ...ให้อภัยให้ข้าด้วยที่ได้ล่วงเกินท่าน!!...//ก้ม*

-สึกิ*....*

-อาคิ(ปีศาจ)*ให้ข้า...ทำอะไรก็ได้!..ข้าจะติดตามท่าน...ทำตามที่ท่านสั่งทุกอย่าง..ขอแค่..อย่าทำลาย..ดวงวิญญาณของข้าเลย...*

-สึกิ*....*

-สึกิ*(ไสหัวไปซะ)//เย็นชา*

-สึกิ*(ไม่อย่างนั้นข้าจะทำให้..เจ้าดูดกินวิญญาณผู้อื่นไม่ได้อีกต่อไป...)*

-อาคิ(ปีศาจ)*ขอรับ...//สลายไป..*

(หลังจากอาคิหายไปไม่นาน)

//

-สึกิ*//สะดุ้งตื่น//เห้อะ? ข้าจำได้ว่า..ข้านอนอยู่..แต่ทำไมตอนนี้ข้ากำลังยืนอยู่ล่ะ??..*

-สึกิ*//นั่งลง(สงสัย)*

-สึกิ*... สงสัยข้าคงนอนละเมอเหมือนพี่ละมั้ง แต่มัน..เหมือนความจริงเลย..ข้าฝันว่าข้ากำลังคุยกับใครอยู่นะ....แปลกจัง.. ข้าได้ยินแต่เสียงแต่ไม่เห็นอะไรเลย...*

-สึกิ*//ค่อยๆล้มตัวลงนานข้างพี่สาว*

-สึกิ*(อืม...คิดมากปวดหัว นอนดีกว่า..)//หลับตาลง//*

.

.

มันเกิดอะไรขึ้นกับ ทสึกิคุงกันนะ หรือว่า..มีอีกคนอยู่ในร่างของ สึกิคุง? ไม่มีใครรู้นอกจากรอดูต่อไป //จบตอนที่2

รุ่งเช้า

-สึกิ* ท่านพี่ ท่านพี่!*

-โยโกะ* มีอะไรเหรอสึกิ?*

-สึกิ*เมื่อคืนข้าฝันแปลกๆอะ ข้าไม่เข้าใจเกี่ยวกับฝันนี่เลย*

-โยโกะ*หืม? เจ้าฝันว่าอะไรล่ะ?*

-สึกิ*ข้า..อธิบายไม่ถูก เหมือนกับว่าข้ากำลัง ยืนอยู่ในที่มืดๆกับเสียงแปลกๆ แต่ข้ามองอะไรไม่เห็นเลย พอตื่นมา ข้าก็เห็นว่าตนเองกำลังยืนอยู่*

-สึกิ*ท่านพี่ว่าแปลกมั้ยอะ*

-โยโกะ*อืม.. แปลกสิ เจ้าคงจะละเมอแหล่ะอย่าไปคิดมาก เดี๋ยวพี่จะไปข้างนอก*

-สึกิ*(เหมือนท่านพี่ไม่ค่อยจะเชื่อเลยแฮะ..)

-โยโกะ*อยู่บ้านดีๆนะ แล้วอย่าไปเดินเล่นที่ไหนอีกนะน้องพี่*//ลูบหัว

-สึกิ*คับๆรู้แล้วน่าา พี่ก็ห่วงเกินไป*

-โยโกะ*ไม่ให้ห่วงได้ยังไง น้องดื้อแบบนี้*

-สึกิ*ผมไม่ได้ดื้อซะหน่อยอะ*

-โยโกะ*ฮ่าๆ พี่ไปล่ะ*

โยโกะออกจากบ้าน*

-สึกิ*ท่านพี่ไปแล้วสินะ*//ลุกขึ้น

-สึกิ*วันนี้จะไปที่ไหนอีกดีน้า~*//คิด

*ทสึกิตัวน้อยได้แอบไปทางหลังบ้าน สถานที่ ที่เขาไปคือ แหล่งน้ำลำธาร ทุกๆวันเขาจะไปที่นั่น เพราะนั่นเป็นที่ ที่แม่ของเขาเคยพาไปกับพี่ แล้วนั่งร้องเพลงให้ฟัง*

*เขาชอบไปนั่งเล่นบนต้นไม้คอยมองดู ปลาน้อยใหญ่ว่ายไปว่ายมา สัตว์เล็กสัตว์น้อยวิ่งไปวิ่งมา* นั่นทำให้เขารู้สึกสงบเหมือนกับว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว มีสัตว์ตัวน้อยคอยเป็นเพื่อน ยามเขาหลับ นกน้อยจะร้องเพลงให้เขาฟัง กระต่ายจะเข้ามาให้เขาอุ้ม กระรอกจะเอาผลไม้มาให้ ลูกกวางก็จะมานอนพิงตัวเขา**

-สึกิ*ข้าไม่อยากจากที่นี่ไปเลย..*

-สึกิ*พอได้อยู่กับพวกเจ้าข้ารู้สึกอบอุ่นเหมือนได้อยู่กับครอบครัว..*

-นกน้อย*จิ๊บ จิ๊บจิ๊บ~*

(ข้าก็รู้สึกอบอุ่นเหมือนกัน)

-กระรอก*//วางเบอร์รี่*

-สึกิ*เจ้าให้ข้าเหรอ?*

-กระรอก*//มองตา*(เอาไปกินสิ)

-สึกิ*ขอบคุณนะ.. แต่ข้ายังไม่หิวเลย..เจ้ากินเถอะ*

-กระรอก*//มองตา*

(โถ่เสียดายจังอุตส่าห์เลือกเบอร์รี่ที่หวานที่สุดในป่ามาให้เลยนะ!)

-กระรอก*//ก้ม หยิบเบอร์รี่มาแทะ*

( แต่ชั่งเถอะข้ากินเองก็ได้)

ตอนเที่ยง

-สึกิ*เฮ้ออ~ ข้าเบื่อจังเลยอากาศก็ร้อนอยากจะเล่นน้ำชะมัด*

-นกน้อย* จิ๊บๆ จิ๊บ //บินมาเกาะบนมือสึกิ

(ตามข้ามาๆ)

-สึกิ* หืมม? จะให้ข้าตามเจ้าไปเหรอ*

-นกน้อย* จิ๊บ! จิ๊บๆ*(ใช่แล้วเจ้าซื่อ)

-สึกิ*ก็ได้ๆ เจ้านำเลย//ลงจากต้นไม้*

//

หลังจากตามเจ้าน้อยน้อยมาได้ซักพัก ก็ได้เจอบ่อน้ำลำธารขนาดใหญ่ *

-สึกิ*ที่นี่เหรอ ที่เจ้าให้ข้ามาน่ะ!*

-สึกิ*สวยสุดๆไปเลย!*

-นกน้อย*จิ๊บๆ จิ๊บๆ*(ใช่มั้ยล่ะ)

-สึกิ*ขอบคุณนะ!*

-นกน้อย*จิ๊บๆ จิ๊บๆ*

(ไม่ต้องขอบคุณ เดี๋ยวข้าจะกลับมารับ)

นกน้อยบินจากไป*

-สึกิ*ข้าอยากเล่นน้ำจะตายแล้ว!

//ถอดกิโมโนออก*

-สึกิ*ฮึฮึ คงไม่มีใครมาหรอก*

สึกิได้กระโดดลงแม่น้ำ

-สึกิ*เฮือก! ฮู้ววว~ น้ำเย็นสบายจังเลย!*

-สึกิ*//ลอยอยู่บนน้ำ ฮ่าๆเงียบสงบแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ*

แต่อยู่ๆก็มีบางอย่างผุดขึ้นจากน้ำ

-พลายน้ำสาว(?)*เฮือก!... *

-สึกิ*อ๊ากกก!*

-พลายน้ำสาว(?)*อี๊บ!

//ตกใจ พยายามจะว่ายหนี*

-สึกิ*เอ๋! เดี๋ยวก่อนส-!*

สึกิยังพูดไม่ทันจบพลายน้ำสาวก็ว่ายหนีไปแล้ว*

-สึกิ*อะไรกันเนี่ยะ

ว่ายขึ้นและก็ตกใจข้าเนี่ยะนะ

ข้าออกจะหล่อ(น่ารัก)มีอะไรให้น่ากลัวกัน?*

-สึกิ*แช่น้ำพอล่ะเดี๋ยวตัวเปื่อย//กำลังจะขึ้นจากน้ำ*

-สึกิ*!!*

อยู่ๆก็มีมือจากไหนไม่รู้ขว้ามือของสึกิไว้

-สึกิ*//หันไป !*

-สึกิ*เจ้านี่เอง*

-พลายน้ำสาว*//ไม่ยอมปล่อยมือ *

-สึกิ*นี่เจ้า..ปล่อยมือข้าเถอะ*

-พลายน้ำสาว*//จับแน่น*

-สึกิ*เห้อออ~ มีอะไรให้ข้าช่วยกันล่ะ*

-พลายน้ำสาว*! ...//ค่อยๆปล่อยมือ *

-พลายน้ำสาว*ใช้ภาษามือ ✋🏻*

(ช่วยข้าหน่อยสิ..)

-สึกิ* ? จะให้ข้าตามเจ้าไปเหรอ?*

-พลายน้ำสาว*พยักหน้า งึกๆ*

-สึกิ*แต่ข้าลงน้ำไม่ได้นะ หมายถึงข้าหายใจในน้ำไม่ได้//ตอบด้วยภาษามือ*

-พลายน้ำสาว*ตอบด้วยภาษามือ ✋🏻*(ข้ารู้ เดี๋ยวข้าจะทำให้เจ้าลงน้ำได้เอง)

พอตอบด้วยภาษามือเสร็จ พลายน้ำสาวก็รีบดำลงไปในน้ำ ปล่อยให้สึกิ นั่งงงอยู่ตรงนั้น*

ระหว่างรอสึกิก็ได้ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย

และไปนั่งรอนางข้างๆแม่น้ำ

แต่สักพักนางก็ขึ้นจากน้ำ

และนำบางอย่างมาด้วย*

-พลายน้ำสาว*เฮือก//พุ่งขึ้นมาบนผิวน้ำ*

-สึกิ*//เปียกอีกรอบ*

-พลายน้ำสาว*//ยื่นบางสิ่งให้*

-สึกิ*หืม นี่มันสร้อยนี่น่า นี่เหรอที่เจ้าบอกจะทำให้ข้าหายใจใต้น้ำได้น่ะ*

-พลายน้ำสาว*//พยักหน้า*

-สึกิ*อืม..สวยจัง//สวมสร้อย*

หลังจากสึกิใส่สร้อยที่พลายน้ำสาวนำมาให้ พลายน้ำสาวก็รีบกระชากตัวเขาลงน้ำทันที

-สึกิ*!! เหว๊อออ!*

ตู้มม*

-สึกิ*แค่กๆ!!*

-พลายน้ำสาว*นี่เจ้าน่ะอย่าลืมสิว่าหายใจใต้น้ำได้แล้วน่ะ*

-พลายน้ำสาว*ลองตั้งสติแล้วหายใจดู *

-สึกิ*!!....เฮือก.. เฮ่ออ*

-สึกิ*หายใจได้แล้ว!*

-สึกิ*เดี๋ยวก่อนนะ เจ้าพูดได้??*

-พลายน้ำสาว*แค่ในน้ำเท่านั้นแหล่ะ*

-สึกิ*ทำไมล่ะ*

-พลายน้ำสาว*...*

-พลายน้ำสาว*เลิกถามข้าแล้ว มาเข้าเรื่องดีกว่า*

-สึกิ*(นิสัยต่างจากบนผิวน้ำสิ้นเชิงเลย...ดุขึ้น..)

-พลายน้ำสาว*นี่เจ้าเลิกมองข้าแบบนั้นได้รึยัง..)

-สึกิ*เอ๋.. ข้าขอโทษที พอดีมีเรื่องให้คิดเฉยๆน่ะ*

-สึกิ*แล้วเรื่องที่เจ้าจะให้ช่วยคือเรื่องอะไรเหรอ*

-พลายน้ำสาว*อืม.. ที่ข้าขอให้เจ้าช่วยเหรอ..*

-พลายน้ำสาว*ข้าอยากให้เจ้าช่วยตามหาน้องสาว

ของข้าหน่อย หน้าตาของน่าจะคล้ายๆกับข้ามีนิสัย ขี้กลัวตกใจง่าย*

-สึกิ*คุ้นๆจัง เหมือนพลายน้ำอีกคนที่ว่ายพุ่งมาหาข้าแล้วตกใจข้าเลย*

-พลายน้ำสาว*คงเป็นน้องข้าแหล่ะ นางเป็นแบบนี้เพราะเคยแปลงเป็นมนุษย์แล้วโดนมนุษย์จับได้เลยเกือบถูกจับไปเผาทั้งเป็นน่ะสิ ดีนะข้าไปช่วยไว้ก่อนเพราะคนในหมู่บ้านเขาเชื่อว่า พลายน้ำอย่างพวกเราคือสิ่ง อัปมงคลต่อหมู่บ้าน *

-พลายน้ำสาว*น้องข้าเลยกลัวโลกภายนอกไปเลย*

-สึกิ*(น่าเศร้าจังแหะ

..เหมือนข้ากับพี่เลย..)//เหม่อ*

-พลายน้ำสาว*นี่ๆเจ้าเหม่ออะไรกัน*

-สึกิ*ฮึก..ไม่มีอะไร..*

-พลายน้ำสาว*งั้นรีบไปหาน้องสาวข้ากัน*

-พลายน้ำสาว*ข้าจะไปทางซ้ายเจ้าไปอีกทาง*

-สึกิ*ได้เลย!*

ทั้งคู่ได้แยกทางกันไป

สึกิเจอกับถ้ำลึกลับ

-สึกิ*อืม.. ข้าว่านางคงไม่ได้อยู่ในถ้ำแบบนี้หรอก

มั้งมันน่ากลัวเกินไป.. แต่สำรวจก่อนเผื่อจะเจอ*

สึกิเข้าไปในถ้ำ*

-สึกิ*อืมมืดจังแหะ..เอ้ะ..//สร้อยเรืองแสง*

-สึกิ*เรืองแสงได้ด้วยสวยจั-*

หลังจากที่สร้อยเรืองแสง ก็มีบางอย่างดึงขาสึกิอย่างแรง*

-สึกิ*อั่ก!..//โดนดึง*

//

-สึกิ*เจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่..//แสงจากสร้อยค่อยๆสว่างขึ้น*

-สึกิ*(!!)*

ตรงหน้าของสึกิคือ..

ปีศาจปลาหมึกยักษ์ที่ดึงขาเขาไม่ปล่อย

-ปลาหมึกปีศาจ* (นี่สินะอาหารรายต่อไป)

//ดึงสึกิให้เข้ามาใกล้ๆ*

-สึกิ*อะไรเนี่ยะ! หยุดดึงนะเฟ้ยยย//ขัดขืน*

-ปลาหมึกปีศาจ*(อยู่นิ่งๆซะทีเจ้าปลาน้อย)*

-ปลาหมึกปีศาจ*//เอาหนวดรัดตัวสึกิ*

-สึกิ*อึก..//เริ่มหายใจไม่ออก *

ทันใดนั้นเอง

-หญิงสาวปริศนา*//พุ่ง เข้ามาหาเจ้าหมึก*

-ปลาหมึกปีศาจ*(อะไรกัน!!)//ไม่ทันตั้งตัว*

หญิงสาวปริศนาได้ทำการกัดและฉีกกระชากเนื้อเจ้าปลาหมึกอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เจ้าปลาหมึกบาดเจ็บ และพยายามเอาหนวดที่เหลือมาพันตัวนางแต่ไม่สามารถหยุดหญิงสาวที่กำลังกินเนื้อตนเองได้เลย และได้คลายหนวดที่พันรอบตัวสึกิ

-สึกิ* //ตกใจ *

-ปลาหมึกปีศาจ*(ทรมาน...ได้โปรดหยุดที!)*

หญิงสาวคนนั้นไม่แม้แต่จะหยุดกัด เจ้าปลาหมึกเลย

-ปลาหมึกปีศาจ*(อ้ากก..)*

เมื่อเห็นท่าไม่ดีเจ้าปลาหมึกก็ได้ปล่อยน้ำหมึกสีดำออกมาจำนวนมาก ทำให้รอดจากคมเขี้ยวของหญิงสาวมาได้*

-หญิงสาวปริศนา*//อุ้มตัวสึกิ แล้วว่ายออกจากถ้ำ*

-หญิงสาวปริศนา*เจ้า...ไม่เป็น..ไรนะ..*

-สึกิ*ข้า..โอเค..แต่เจ้าปล่อยตัวข้าได้แล้วนะ*

-หญิงสาวปริศนา*(!!)..อิ๊บ!..//รีบปล่อยตัวสึกิทันที*

เสียงเรียกของพลายน้ำสาว*

-พลายน้ำสาว*น้องพี่!//รีบว่ายมาหา*

-หญิงสาวปริศนา*(!!)ท่าน..พี่!*

-พลายน้ำสาวคนพี่*น้องพี่...//เข้ามากอด*

-พลายน้ำสาวคนน้อง*ท่าน..พี่//กอด*

-สึกิ*พี่น้องคู่นี้น่ารักดีนะเนี่ยะ

(นึกถึงข้ากับท่านพี่เลย...)//ยิ้ม*

ทั้งสามคน(?)ได้ว่ายขึ้นบกเพื่อส่งสึกิ*

-พลายน้ำสาวคนพี่*//ภาษามือ

(ขอบคุณเจ้ามากเลยนะ!)*

-สึกิ*ไม่เป็นไรหรอกเรื่องแค่นี้เอง ข้าต้องขอบคุณน้องเจ้ามากว่า ที่น้องเจ้าช่วยชีวิตข้าไว้*

-สึกิ*จะว่าไปข้ายังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย

ข้าชื่อทสึกินะหรือจะเรียก สึกิเฉยๆก็ได้*

-สึกิ* พวกเจ้าชื่ออะไรกันล่ะ?*

-พลายน้ำสาวคนพี่&คนน้อง*//ทำภาษามือพร้อมกัน.. (พวกเราไม่มีชื่อหรอก)...*

-สึกิ*เห้~? ไม่มีชื่อเหรอ งั้นข้าขอตั้งชื่อให้พวกเจ้าได้มั้ยล่ะ ข้าชอบตั้งชื่อสุดๆไปเลย!

//ตื่นเต้น*

-พลายน้ำสาวคนพี่&คนน้อง*//มองหน้ากัน*

-สึกิ*น้าๆๆๆๆ//ตื้อ*

-พลายน้ำสาวคนพี่*ภาษามือ(เอ่อ..ยังไงก็ได้)*

-สึกิ*เย้ๆ งั้น...คนน้องชื่อ~ ฮิเดโอะ! และคนพี่ชื่อ โอกิ เป็นไงๆข้าตั้งชื่อเก่งมั้ย!*

-พลายน้ำสาวคนน้อง*//หน้าแดง ทำภาษามือ//(ข้าชอบ...ชื่อนี้นะ..)*

-พลายน้ำสาวคนพี่*//ภาษามือ(ก็งั้นๆ..//หน้าแดง)

-สึกิ*ว่าแต่ข้าสงสัย *

-โอกิ*?//ภาษามือ (เจ้าสงสัยอะไร?)*

-สึกิ*ทำไมพวกเจ้าพูดใต้น้ำได้แต่ทำไม พูดตอนอยู่เหนือผิวน้ำไม่ได้ล่ะ?*

-โอกิ*//ภาษามือ (เพราะเวลาอยู่บนบก เมื่อพวกข้าไม่ได้โดนน้ำ และเวลาพูดจะทำให้ตัวพวกข้าแห้งคอแห้ง อีกเหตุผลก็คือ เสียงของพวกข้า จะดึงดูด ทุกสิ่งรวมถึงสิ่งไม่ดีด้วย)*

-สึกิ*งั้นเหรอ อารมณ์แบบว่า

สะกดจิตได้งี้เหรอ*

-โอกิ*//ภาษามือ (ประมาณนั้น)*

-ฮิเดโอะ*//ทำหน้าตาย*

-สึกิ*ทำไม ฮิเดโอะ ถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ*

-ฮิเดโอะ*//พูดเบาๆ.. "เพราะคำสาป"...*

-สึกิ*//ได้ยิน(?)*

อยู่ๆ ฮิเดโอะก็มีเลือดไหลออกจากปาก....

-โอกิ* (!?!? น้องพี่!!) *

-สึกิ*//ตกใจมาก เกิดอะไรขึ้น?! *

-โอกิ*//ภาษามือ (เจ้ารีบกลับไปซะ! น้องข้าเดี๋ยวข้าดูเองไม่ต้องห่วง)*

-สึกิ*ได้!...*

-โอกิ*//พาน้องลงน้ำไป*

-สึกิ*เกิดอะไรขึ้นกับนางกัน... แล้วนางหมายถึงอะไรกัน?? "คำสาป?"

ไม่นานเจ้านกน้อยก็กลับมาพา สึกิกลับบ้าน

-นกน้อย*จิ๊บๆ จิ๊บ จิ๊บๆ จิ๊บจิ๊บ*(ข้ามาแล้วทำไมหน้าซีดอย่างกะเห็นผีล่ะ)*

-สึกิ*มาแล้วเหรอ แค่เล่นน้ำนานไปหน่อย ตัวเลยออกซีดๆน่ะ*

-สึกิ*ไปๆกลับกัน*

-เสียงผู้หญิงปริศนา*(หึ นี่เหรอ

น้องเล็กที่สุดในตระกลู อย่าเก่งกว่าข้าก็แล้วกัน~)*

-เสียงผู้ชายปริศนา*(รอตอนที่เจ้านั้นอายุสิบหกก่อนเถอะ แล้วพวกเราค่อยมารับมัน)*

-เสียงเด็กผู้ชาย1*(ฮึ..ฮึฮึ! น่าสนใจจังเลย~เนอะท่านพี่~)*

-เสียงเด็กผู้ชาย2*(อืม...งั้นๆ..)*

-เสียงผู้ชายเบาๆ*(รอไม่ไหวแล้วสิ..หึ)*

หมอกลง และเสียงทั้งหมดก็หายไป*

หลังจากเจ้านกน้อย กับ ทสึกิกลับไปแล้ว

ทางด้านของ โอกิ และ ฮิเดโอะ*

ใต้น้ำ*

-ฮิเดโอะ* แค่กๆ!//ไออย่างหนัก*

-โอกิ*เจ้าไม่ควรพูด!*

-ฮิเดโอะ*แต่..แค่ก..*

-โอกิ*ไม่มีแต่ เจ้าลืมไปแล้วเหรอ ว่าถ้าหากเราพูดแม้แต่คำเดียว คำสาปจะเริ่มทำงาน...*

-ฮิเดโอะ*พวกเรา...สองพี่น้องจะไม่เป็น...แบบนี้ ถ้าเกิดว่ายัยนั้น....ไม่ยุ่งมากับพวกเรา...เพราะมัน..คน...เดียว..*

//

ย้อนอดีตฮิเดโอะ

-ฮิเดโอะ* ลั้นลาลั้นลา~ //นั่งอยู่เเถวโขดหิน ร้องเพลงให้พวกปลาฟัง*

//เสียงใบไม้พริ้วไหว ลมเริ่มแรง

พวกปลานั้นพากันแตกตื่น แล้วว่ายหนีไป*

-ฮิเดโอะ*ฮื่อออ หนาววจัง..

(แปลกแหะตอนแรกไม่มีลมเลย..*

-เสียงผู้หญิงปริศนา* เสียงในลำคอ//ฮือออ เสียงไพเราะน่ารำคาญที่สุด... น่าอิจฉาจัง~ฮึฮึ..*

-ฮิเดโอะ*หื้ม?!(ทำไมเสียงมัน...

เข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ? ข้ารู้สึกกลัว...)

-ฮิเดโอะ*(!?)*

-หญิงปริศนา* ไม่ได้ๆ!...จะเสียงไพเราะกว่าข้า..ดีกว่าข้าไม่ได้!!! ต้องโดนสาป...ฮึ..ฮึ...ฮ่าา ฮ่าๆ*

-ฮิเดโอะ*คุณเป็นใครกัน...*

-หญิงปริศนา*เจ้าสินะ ที่ดีกว่าข้า อืมมม หน้าตาก็..ดีกว่าข้า...ต้องถูกสาป!..*

-โอกิ*น้องพี่! เกิดอะไรขึ้น...*

คนพี่รีบขึ้นมาจากน้ำเพราะรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

-โอกิ*เจ้าเป็นใครกัน*

-หญิงปริศนา*หืม...มีอีกคน? แถมยังดู..สง่ากว่า...ข้า!..ยอมไม่ได้!.. ยอมไม่ได้!*

-โอกิ*อะไรของเจ้ากัน "เจ้าปีศาจ"//เน้นคำ*

-หญิงปริศนา*เจ้า.. เจ้ากล้ามากนะที่เรียกข้าแบบนั้น... ไม่กลัวตายเลยล่ะสิ...หึได้..ในเมื่อเจ้ากล้าข้าจะให้เจ้าลอง! ทั้งพี่ทั้งน้องเลย!! ฮ่า!ฮ่าๆๆ!!//หัวเราะแบบบ้าคลั่ง//เริ่มพูดภาษาแปลกๆ*

เริ่มมีหมอกหนาขึ้นเรื่อยๆ

-โอกิ*(!?!!?!) เกิดอ-//เลือดกกปาก*

-ฮิเดโอะ*(!!!?)ท่า-//เลือดกกปากเหมือนกัน*

-หญิงปริศนา*ฮ่า!!ฮ่า !!ฮา ฮ่า!! สำเร็จ!! แค่นี้ก็ไม่มีใครเก่งกว่าข้าแล้วว!!*

-หญิงปริศนา*หึ ขอให้มีความสุขกับคำสาปของข้านะฮ่าๆๆ//หายไปพร้อมกับหมอก*

-ฮิเดโอะ*

(ข้าจะ...ไม่..มี..วัน..ให้อภัย..เด็ดขาด!)

ปัจจุบัน

-ฮิเดโอะ*ข้าจะ..ไม่ให้อภัยเด็ดขาด...*

-โอกิ*ใจเย็นนะน้องพี่//กอด..

(ข้าจะต้องหาวิธีคลายคำสาปให้ได้..)

ตัดมาที่บ้านโยโกะ&ทสึกิ //อาทิตย์เริ่มตก

-สึกิ*เดินเข้าข้างหลังบ้าน//

เห้อ~ถึงซะที...ท่านพี่....//เหงื่อตก*

-โยโกะ*เจ้า..แอบไปไหนมาอีก..*

-สึกิ*ข้า...แค่ออกไปเดินเล่นเท่านั้นเอง...*

-โยโกะ*เมื่อเช้าพี่บอกว่าไง...*

-สึกิ*ห้ามออกจากบ้าน...คับ..*

-โยโกะ*อืม...//ยกถ้วยที่มีราเม้งมา

-สึกิ*//ตาวาว*

-โยโกะ*ไปอาบน้ำก่อน แล้วเจ้าก็มากิน*

-สึกิ*//รีบไปอาบน้ำอย่างไว*

-โยโกะ*//เปลี่ยนสีหน้า

ฮึๆ แหมโกรธไม่ลงเลยยย~*

หลังจากสึกิอาบน้ำเสร็จ

-สึกิ*//นั่งกินราเม้ง*

-โยโกะ*//นั่งดูน้องกิน*

-สึกิ*//หยุดกิน .มอง*

-โยโกะ*หยุดกินทำไมล่ะ*

-สึกิ*ทำไมพี่ไม่กินด้วยล่ะ*

-โยโกะ*พี่กินแล้ว.. //โครกกกเสียงท้องร้อง..*

-สึกิ*พี่กินแล้ว? ทำไมยังหิวอยู่ล่ะ หรือพี่ไม่ได้กิน*

-โยโกะ*เห้อทั้งวันพี่ไม่ค่อยได้กินเลย..*

-สึกิ*ทำไมล่ะ..*

-โยโกะ*ร้านบางร้านปิดน่ะสิ*

-โยโกะ*ยังดีที่มีร้านขายผัก กับเครื่องปรุงเปิดอยู่หน่อย เลยซื้อมาทำให้..*

-สึกิ*//ยกถ้วยไปให้พี่ เอาไปกินน้องอิ่มแล้ว*

-โยโกะ*พี่ไม-*

-สึกิ*จ้อง*

-โยโกะ*อืม..โอเคกินก็กิน*

หลังจากกินเสร็จทั้งคู่ก็ปูฟูกแล้วล้มตัวลงนอนหลับไป*

//จบตอนที่3