หนี้รักไม่พ้นเธอ

ep.1

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นตามจินตนาการไม่ได้มีเจตนาทำให้บุคคลในภาพเสียหายแต่อย่างใด อาจมีคำและเนื้อหาที่ไม่สุภาพโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

07:00

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ไม่เอานะป๊า!!

ไกรภพ{พ่อ นอ.}

แต่ป๊ารับปากคุณหิรัญกับคุณรินดาไปแล้วนะ!

ไกรภพ{พ่อ นอ.}

ยังไงแกก็ต้องไป!

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ไม่เอา!

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ทำไมต้องเป็นหนูด้วย!!

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

ก็ต้องเป็นแกอยู่แล้วสิ!

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

ไม่ใช่แกแล้วจะเป็นใคร!

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ก็ส่งยัยไอ้ริสลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคุณไปสิ!

ไอริส{น้องสาวต่างแม่ นอ.}

ม๊าหนูไม่ไปนะคะ😟

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

จ๊ะๆ ม๊าไม่ให้หนูไปหรอก.ลูบหัว

ข้าวฟ่าง{นอ.}

เหอะ ได้ฉันไปเอง!.เดินขึ้นไปเตรียมของ

ไกรภพ{พ่อ นอ.}

.มองตาม

ไกรภพ{พ่อ นอ.}

ป๊าขอโทษ.พูดเบาๆ

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

ไปไอ้ริสลูกไปช็อปปิ้งกัน.เดินออกไป

ไอริส{น้องสาวต่างแม่ นอ.}

ค่ะม๊า.เดินตาม

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ไปก็ได้ว่ะ.เก็บของเสร็จ

ข้าวฟ่าง{นอ.}

จะได้ไปพ้นๆจากบ้านหลังนี้สักที.หอบของลงมาชั้นล่าง

ไกรภพ{พ่อ นอ.}

ข้าวฟ่าง.พูดเบาๆ

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ไล่เขาเองแต่มาทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไงว่ะ🤨.พูดเบาๆ

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

เสร็จยังครับ

ไกรภพ{พ่อ นอ.}

นะ น่าจะเสร็จแล้วครับคุณเจมส์.ก้มหน้า

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ค่ะ เสร็จแล้วค่ะ.ถือของ

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

มาครับเดะผมช่วย.แย่งของมาถือ

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ขอบคุณนะคะ.ยิ้ม

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

ครับ มันคือหน้าที่ครับ.เย็นชา

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

.เอาของไปไว้รถ

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

อุ๋ย คุณเจมส์ สวัสดีค่าา.ไหว้

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

สวัสดีครับ.เย็นชา

ไอริส{น้องสาวต่างแม่ นอ.}

นี้ใครหรอคะแม่. กระซิบ

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

คุณเจมส์น่ะสิ เขาเป็นบอดี้การ์ดของคุณหิรัญไงลูก.กระซิบ

ไอริส{น้องสาวต่างแม่ นอ.}

หล่ออ่ะแม่.กระซิบ

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

ใช่ไหมละ.กระซิบ

ข้าวฟ่าง{นอ.}

หลบไป.เดินชนไหล่ทั้งสอง

ไอริส{น้องสาวต่างแม่ นอ.}

ว้ายย!

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

อ๊ายย!!

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ขวางทางอยู่ได้ ชิ.เดินไปขึ้นรถ

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

.มองเงียบๆ

แพรวพราว{แม่เลี้ยง นอ.}

ยัยข้าวฟ่าง แก!

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

เฮ้อ!.ถอนหายใจ

ไกรภพ{พ่อ นอ.}

.ยืนมองจากในบ้าน

บรึ้น~~~

เสียงรถได้ขับออกไป

ep.2

16:00

เอี๊ยด~

<รถได้มาจอดอยู่หน้าคฤหาสน์แห่งหนึ่ง>

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

.ลงจากรถ

ข้าวฟ่าง{นอ.}

.ลงจากรถ

ข้าวฟ่าง{นอ.}

แม่เจ้าโว้ย!! นี่มันบ้านหรือพระราชวังหลังโคตรใหญ่.ตกใจสุดๆ

นวลจันทร์{แม่บ้าน}

เอ๋ กลับมาแล้วใช่ไหมคะคุณเจมส์

นวลจันทร์{แม่บ้าน}

คุณท่านและคุณหญิงกำลังรออยู่ในแล้วค่ะ😊

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

ครับ

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

คุณข้าวฟ่างเชิญด้านในครับ.เย็นชา

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ค่ะ.เดินเข้าไป

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

ฝากจัดการของในรถหน่อยนะครับ

นวลจันทร์{แม่บ้าน}

ได้เลยค่ะ

เจมส์{ลูกน้องพ่อ พอ.}

.เดินเข้าไปข้างใน

หิรัญ{พ่อ พอ.}

มากันแล้วสินะ.เสียงนิ่งๆ

รินดา{แม่ พอ.}

นั้นสิ.ยิ้ม

ข้าวฟ่าง{นอ.}

เอิ่ม สวัสดีค่ะ คุณหิรัญคุณรินดา.ไหว้

รินดา{แม่ พอ.}

ไม่ต้องมากพิธีหรอกจ้ะ

หิรัญ{พ่อ พอ.}

ใช่

หิรัญ{พ่อ พอ.}

งั้นเข้าประเด็นเลยแล้วกัน.เสียงเรียบ

หิรัญ{พ่อ พอ.}

เธอคงรู้อยู่แล้วสินะว่าพ่อเธอติดหนี้ฉันอยู่!

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ค่ะ พอจะทราบอยู่แล้วค่ะ.ใจเย็น

หิรัญ{พ่อ พอ.}

ดี!

หิรัญ{พ่อ พอ.}

แล้วเธอรู้เหตุผลที่เธอมาอยู่ที่นี่หรือเปล่า!

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ค่ะ ฉันรู้ดี.พยายาตั้งสติ

หิรัญ{พ่อ พอ.}

ไหนลองพูดมาซิ!

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ที่ฉันต้องมาอยู่ที่นี่ ก็เพราะว่าฉันต้องมาใช้หนี้แทนพ่อค่ะ....

รินดา{แม่ พอ.}

เขาบอกเธอแค่นั้นหรอ?

ข้าวฟ่าง{นอ.}

คะ?

รินดา{แม่ พอ.}

เขาคงไม่ได้บอกเธอเรื่องนั้นสินะ.ลุกขึ้น

ข้าวฟ่าง{นอ.}

บะ บอกอะไรหรอคะ.ทำหน้างง

รินดา{แม่ พอ.}

ก็เรื่องที่เธอต้องมีทายาทให้กับตระกูลพวกฉันนะจ๊ะ

ข้าวฟ่าง{นอ.}

อะ อะไรนะคะ!!. ลุกพรวดขึ้นทันที

หิรัญ{พ่อ พอ.}

อืม ลูกชายฉันน่ะมันไม่สนใจผู้หญิงเลยทำไงได้

หิรัญ{พ่อ พอ.}

เธอเลยต้องมารับหน้าที่นี้คือต้องมีทายาทให้พวกฉันให้ได้!

หิรัญ{พ่อ พอ.}

แล้วฉันจะยกหนี้ให้เธอ!!

รินดา{แม่ พอ.}

ใช่จ๊ะ แถมฉันยังจะให้เงินเธอไปตั้งหลักอีกด้วยนะถึงจะไม่เยอะมากก็เถอะ.ยิ้ม

ข้าวฟ่าง{นอ.}

ทะ เท่าไหร่หรอคะ

รินดา{แม่ พอ.}

100ล้านจ๊ะ

ข้าวฟ่าง{นอ.}

โอ้ เยอะมาก.พูดเบาๆ

นวลจันทร์{แม่บ้าน}

ขออนุญาตค่ะคุณท่านคุณหญิง.ก้มหัว

หิรัญ{พ่อ พอ.}

อืม

หิรัญ{พ่อ พอ.}

มีไรก็ว่ามา.เย็นชา

นวลจันทร์{แม่บ้าน}

เอิ่ม คือว่า.ก้มหน้า

รินดา{แม่ พอ.}

ว่าไงละนวล

นวลจันทร์{แม่บ้าน}

คุณชายกลับมาแล้วค่ะ!

หิรัญ{พ่อ พอ.}

หึ! ดี

เรียกผมมา มีอะไรครับ..

ep.3

ขุนพล{พอ.}

เรียกผมมา มีไรครับ..

รินดา{แม่ พอ.}

ขุนพลมานี้สิลูก.จับนั่ง

หิรัญ{พ่อ พอ.}

หึ ฉันกับแม่แกกำลังปรึกษากันเรื่องมีทายาทพอดีเลย

ขุนพล{พอ.}

ทายาท?

รินดา{แม่ พอ.}

ใช่ ป๊ากับม๊าก็อายุมากแล้วจะตายวันตายพรุ่งก็ยังไม่รู้.จับไหล่

รินดา{แม่ พอ.}

ป๊ากับม๊าก็แค่อยากมีหลานมาวิ่งเล่นในบ้านสัก 2-3 คนเอง.ยิ้ม

ขุนพล{พอ.}

ผมก็เคยบอกไปแล้วว่าผมยังไม่พร้อม

ขุนพล{พอ.}

แต่ถ้าป๊ากับม๊าอยากได้จริงๆงั้นผมก็จะไปรับเลี้ยงเด็กมาให้สักคนสองคนดีไหมครับ

หิรัญ{พ่อ พอ.}

น้ำมันจะมาข้นกว่าเลือดได้ยังไงล่ะ

ขุนพล{พอ.}

...

รินดา{แม่ พอ.}

ใช่ๆ เลือดสิต้องข้นกว่าน้ำ นี้ไงหนูข้าวฟ่าง

รินดา{แม่ พอ.}

คนที่จะมาเป็นคนอุ้มทายาทให้กับเรา.ยิ้ม

ข้าวฟ่าง{นอ.}

เอิ่ม...

ขุนพล{พอ.}

.มอง

ข้าวฟ่าง{นอ.}

คือว่-

ขุนพล{พอ.}

ผมไม่เอาด้วยหรอกนะครับ.ลุกขึ้น

รินดา{แม่ พอ.}

เดียวสิขุนพล.จับแขน

รินดา{แม่ พอ.}

ทำเพื่อป๊ากับม๊าสักครั้งเถอะลูกน่าา.จับแขน

ขุนพล{พอ.}

เฮ้ออ ก็ได้ครับ

รินดา{แม่ พอ.}

.ยิ้ม

หิรัญ{พ่อ พอ.}

มันต้องอย่างนี้สิลูกชาย

ข้าวฟ่าง{นอ.}

.เกร็ง

ขุนพล{พอ.}

.มอง

หิรัญ{พ่อ พอ.}

งั้นคืนนี้ก็ให้หนูข้าวฟ่างไปนอนห้องแกเลยแล้วกัน

ขุนพล{พอ.}

เฮ้ออ ครับๆ

รินดา{แม่ พอ.}

.ยิ้ม

ข้าวฟ่าง{นอ.}

.....

รินดา{แม่ พอ.}

แล้วก็ป้ากับม๊ามีเรื่องหนึ่งที่อยากจะบอก

ขุนพล{พอ.}

อะไรหรอครับ

รินดา{แม่ พอ.}

.มองสามี

หิรัญ{พ่อ พอ.}

ป๊ากับม๊าต้องไปเคลียร์งานที่ต่างประเทศน่ะอีกหลายเดือนเลยล่ะกว่าจะกลับ

รินดา{แม่ พอ.}

ใช่ ป๊ากับม๊ากลับมาต้องมีข่าวดีนะจ๊ะ.บีบแก้มลูกชาย

ขุนพล{พอ.}

ครับม๊า

หิรัญ{พ่อ พอ.}

งั้นป๊ากับม๊าไปละเดี๋ยวขึ้นเครื่องไม่ทัน.ลุกเดินออกไป

รินดา{แม่ พอ.}

ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะ

รินดา{แม่ พอ.}

นวล

นวลจันทร์{แม่บ้าน}

คะคุณหญิง

รินดา{แม่ พอ.}

อย่าลืมดูแลข้าวปลาอาหารให้คุณชายด้วยล่ะ

นวลจันทร์{แม่บ้าน}

ได้เลยค่ะนวลจะดูแลอย่างดีไม่ให้ขาดตกบกพร่องอะไรเลย

รินดา{แม่ พอ.}

ดีมาก

รินดา{แม่ พอ.}

งั้นม๊าไปแล้วนะ

ขุนพล{พอ.}

เดินทางปลอดภัยนะครับ

รินดา{แม่ พอ.}

จ้า.เดินออกไป

ขุนพล{พอ.}

.หันมอง

ข้าวฟ่าง{นอ.}

. นั่งเกร็ง

ตัด

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!