กุหลาบของแวมไพร์
๑
ในโลกอันกว้างใหญ่อันซับซ้อนนี้
มีหลายอย่างแอบแฝงอยู่ภายใต้ความซับซ้อนนั้น
ชนชั้น...อำนาจ...ความสง่างาม...ความน่าหลงใหล..ความกระหาย
ถูกซ่อนอยู่ภายใต้บุปผาสีโลหิต
บุปผาสีโลหิตหรือที่เรียกกันว่ากุหลาบทมิฬกระหายเลือด
เพียงหนึ่งกลีบก็พอให้อยู่ได้ตลอดทั้งเดือนและตลอดชีวิต
แวมไพร์ชั้นต่ำทำได้เพียงหลบอยู่ในเงามืด
ชนชั้นสูงสามารถออกสู่แสงสว่างได้โดยไม่ต้องกังวลสิ่งใด
หากต้องการกุหลาบทมิฬกระหายเลือดที่สีดำให้แดงฉานเพียงปักมันลงตรงกลางอกของเหยื่อ
โดยที่ไม่ต้องกัดเหยื่อโดยตรงนี้คือชนชั้นสูงของเหล่าแวมไพร์
กุหลาบที่เหล่าแวมไพร์ชนชั้นสูงปลูกจึงเป็นสีดำ..เมื่อปักมันลงกลางอกของเหยื่อกุหลาบก็จะดูดกลืนกินเลือดของเหยื่อเพื่อหล่อเลี้ยงดอกให้กลายเป็นสีแดงฉาน...และกลับกันตรงที่กุหลาบที่ปักในแจกันในคฤหาสน์ของเหล่าแวมไพร์ชนชั้นสูงจึงเป็นสีแดง
หลังจากนั้นก็เด็ดกลีบของกุหลาบออกมาทีละกลีบเพื่อจะดื่มด่ำกับอาหารชั้นเลิศ..เพียงเท่านี้ก็ประทังชีวิตได้โดยที่ไม่ต้องฆ่าเหยื่อให้ตาย
เพียงแค่ทรมานทุรนทุรายเหมือนตายทั้งเป็น..
และกุหลาบทมิฬกระหายเลือดนี้เองก็มีต้นกำเนิดเช่นกัน
มีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่เป็นที่ต้องการของเหล่าแวมไพร์ชนชั้นสูงและแม้กระทั่งชนชั้นกลางด้วยเช่นกัน
เพราะเธอคือต้นกำเนิดของกุหลาบทมิฬกระหายเลือด..เพราะรากของมันได้ฝั่งลึกลงไปในร่างกายของเธอ..
เหล่าแวมไพร์จึงต้องการตัวเธอเพราะถ้าหากได้กลืนกินเลือดจากตัวเธอโดยตรงจะกลายเป็นอมตะไม่กระหายและไม่เจ็บปวดอีก
เธอก็แค่มนุษย์สาวธรรมดาคนหนึ่งที่ถูกคาดหวังมากจนเกินไป
ตระกูลของเธอฝากความหวังไว้ที่เธอแต่เธอไม่สามารถทำมันได้..ความคาดหวังของพวกเขาจึงพังทลายเธอจึงหมดประโยชน์กับตระกูล
พวกเขาจึงยกตัวเธอให้กับแวมไพร์ชนชั้นสูงจุดศูนย์กลางของแวมไพร์ที่มีอำนาจมากที่สุด
และเธอก็ได้เข้าไปอยู่ในตระกูลแวมไพร์ตระกูลหนึ่งและเป็นคนหนึ่งในตระกูลของแวมไพร์และเป็นมนุษย์เพียงคนเดียว
ถึงแม้ว่าพวกเขารู้ว่าเธอคือเหยื่อและอาหารอันโอชะและรสเลิศแต่ไม่แม้จะแตะต้องเธอให้บอบช้ำเลยแม้แต่นิดเดียว
รู้สึกเหมือนว่าพวกเขากำลังปกป้องเธอจากแวมไพร์ตนอื่น
จะปกป้องหรือจะกินอาหารอันโอชะนี้นั้นเธอก็ไม่สนใจเพราะเธอต้องการจะมีชีวิตอิสระหาสถานที่เงียบสงบของเธอ
และตัวเธอเองก็ดูเหมือนจะไม่รู้ตัวว่าตัวเธอพิเศษขนาดไหนเธอรู้สึกแค่ว่าเธอแตกต่างจากพวกเขาและเพราะเหตุนี้เธอจึงพยายามตีตัวห่างจากพวกเขา
และระวังตัวเป็นอย่างมาก
เป็นตระกูลของชายหนุ่มอันสง่างามที่ต่างตระกูลถูกมนุษย์เคยล่าและกำจัด
มาอยู่รวมกันในตระกูลเดียวและตั้งตระกูลขึ้นมาใหม่
นำด้วย...ริชาร์ด...ซานเดอร์..มอร์แกน
เบนสัน
แวมไพร์ทั้งสี่มาจากคนละตระกูลแต่กลมกลืนกันดั่งพี่น้องสายเลือดเดียวกัน
และดันมีตระกูลคู่แข่งที่ไม่ค่อยถูกกันมานานนับหลายปี
นำโดย..อาร์วิน..เกซิม...ลาซาร์ท..เอดอน
ทั้งสองตระกูลเป็นขุนนางแวมไพร์ชนชั้นสูงและเป็นดั่งหยกและทองในเวลาเดียวกัน..จึงเป็นที่จับตามองของ
เหล่าแกรนด์ดยุกขุนนางแวมไพร์ชนชั้นสูงเช่นกัน
และแกรนด์ดยุกชนชั้นสูงสุดของเหล่าแวมไพร์อย่าง..
เดวิส..เบอร์โก..ก็จับตามองพวกเขาเช่นกัน
๒
แม่ของโรซา
/คุกเข่าก้มหัวลงกับพื้น
แม่ของโรซา
ได้โปรดอย่าทำอะไรตระกูลของข้าเลย..ข้า..ยินดีรับใช้ท่าน..ท่านเดวิส
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
หึ..รับใช้ข้าเหรอ!?..
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
มนุษย์อย่างพวกเจ้าเป็นทาสรับใช้หรือว่าเป็นอาหารให้พวกข้ากันแน่ล่ะ
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
เลือดมนุษย์เป็นที่ต้องการของเหล่าแวมไพร์อยู่แล้ว
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
ไม่จำเป็นต้องเข้ามาถวายตัวถึงถิ่นของข้าหรอก
/มองกดดันอีกฝ่าย
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
เขตแดนกั้นกันระหว่างเมืองมนุษย์และเมืองของแวมไพร์..ถ้าหากแวมไพร์อย่างข้ากระหายเลือดของพวกเจ้า
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
เพียงแค่บุกโจมตีพริบตาเดียวมนุษย์อย่างพวกเจ้าก็จบสิ้นแล้ว
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
มนุษย์ก็แบ่งแยกชนชั้นไม่ต่างจากแวมไพร์..ถ้าหากจะใช้ชีวิตพวกชนชั้นต่ำคงจะยากลำบากไม่ต่างจากพวกทาสแวมไพร์
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
แต่เจ้า...เป็นถึงคนชนชั้นสูงในเมืองมนุษย์..แต่เหตุใดถึงยอมก้มหัวคลานเข้ามาขอความเมตตาจากแวมไพร์อย่างข้า...!?/มองต่ำ
แม่ของโรซา
ได้ยินมาว่าท่านกำลังทดลองและกำลังค้นหาบางสิ่งบางอย่าง..ในหนังสือโบราณของท่าน
แม่ของโรซา
บางทีข้าอาจช่วยท่านได้..
/พูดพลางเงยหน้าขึ้น
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
ช่วยเหรอ..มนุษย์อย่างเจ้าเนี่ยนะจะช่วยข้า..
แม่ของโรซา
ข้ารู้มาเพียงว่าการทดลองของท่านต้องใช้เชื้อสายเลือดชนชั้นสูงในการทดลอง..
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
แล้วยังไง..
แม่ของโรซา
ข้าเลยอยากจะมอบเด็กให้กับท่าน
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
หึ..ได้...แล้วเจ้าต้องการอะไร..แลกเปลี่ยน
แม่ของโรซา
ข้าอยากได้อำนาจอยากให้ตระกูลของข้ามีหน้ามีตามากกว่านี้..
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
แล้วชีวิตของเด็กล่ะ...
แม่ของโรซา
จะมีค่าอะไรถ้าตระกูลไร้อำนาจชื่อเสียง
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
ได้...
ตระกูลชนชั้นสูงในเมืองมนุษย์ถ้าหากต้องการอำนาจมีชื่อเสียงบางตระกูลถึงต้องยอมสละคนในตระกูลของตนให้กับแวมไพร์
เพื่อจะให้ได้ซึ่งอำนาจและชื่อเสียงของตนต่อให้เสียสละมากหรือน้อยก็ตาม..
หรือแม้กระทั่งชนชั้นกลางเองหากต้องการให้ตระกูลตัวเองสูงขึ้นมีอำนาจมากขึ้นก็ต้องเสียสละแลกมันมาเช่นกัน
แม่ของโรซา
/อุ้มตัวโรซายื่นให้กับเดวิส
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
/รับตัวโรซาอุ้ม
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
/อุ้มโรซา+มอง
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
ได้เมื่อเจ้าต้องการข้า..จะสนองความต้องการของเจ้าเอง...
แม่ของโรซา
ขอบพระคุณมากเจ้าค่ะ..
/ก้มหัว
แม่ของโรซา
/ลุกขึ้นเดินออกไป
อัคคา♣️
/เดินสวนเข้ามาอย่างรวดเร็ว
อัคคา♣️
/หันหลังกลับไปใช้กริชแทงเข้าไปข้างหลังอีกฝ่าย
แม่ของโรซา
อึก...ทะ....ท่านหลอก....ข้า...
/👀ค่อยๆมองไปทางเดวิส+เลือดออกทางปาก
แม่ของโรซา
💀/ล้มทรุดลงกับพื้น
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
/อุ้มโซรา+มอง
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
อัคคาเจ้าทำอะไร!?..😠
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
ช่างเถอะ..สมควรแล้ว..มนุษย์ก็คือมนุษย์....มีความต้องการเป็นของตัวเองอยากได้ก็ต้องได้..
อัคคา♣️
แล้วท่านจะทำยังไงต่อกับเด็กมนุษย์คนนั้น
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
กุหลาบทมิฬกระหายเลือดสมควรที่จะแสดงตัวขึ้นมาได้แล้ว
มนุษย์และแวมไพร์ต่างทำกันเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง..
เพียงการเสียสละของเธอเพียงผู้เดียว
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
..แอนนี่..ทีอารา..
แอนนี่♣️
เจ้าค่ะ...
/มายืนอยู่ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
ถึงเวลาทำพิธีตามหนังสือโบราณนั่นแล้ว..
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
/ส่งตัวโรซาให้ทีอารา
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
/หยิบกุหลาบทมิฬ
เดวิส♣️แกรนด์ดยุกแวมไพร์
/ปักลงตรงกลางอกโรซา
โรซาวัยเด็ก
แฮ่..../ร้องลั่น
เดวิสหยิบดอกกุหลาบทมิฬทดลองปักลงตรงกลางของเด็กน้อยโรซา..และกลีบดอกกุหลาบก็ค่อยๆบานสะพรั่งและรากก็ค่อยๆแตกขยายเข้าไปในร่างกายของเธอ
ดูดกลืนกินเลือดของโรซาขึ้นมาหล่อเลี้ยงกลีบดอกของมัน..จากกุหลาบสีดำทมิฬกลายเป็นกุหลาบสีแดงฉาน..สีแดงที่พิเศษกว่ากุหลาบทั่วไปทั้งกลิ่นหอมหวานยวนชวนให้หลงใหล..ไม่อาจหักห้ามใจให้อดกลั้นได้
และเสียงร้องที่ดังลั่นนั้นก็ค่อยๆเงียบหายไป
แวมไพร์ชนชั้นสูงแกรนด์ดยุกแวมไพร์ทั้งสี่ก็ค่อยๆเด็ดกลีบกุหลาบออกทีละกลีบเพื่อลิ้มลองอาหารรสอันเลิศล้ำ
นี่คือการกินอาหารอันโอชะของแวมไพร์แบบผู้ดีชนชั้นสูงที่ไม่ได้กัดกินเหยื่อมูมมามแบบแวมไพร์ทั้วไป
เพียงหนึ่งดอกก็สามารถอยู่ได้ไม่กระหาย
กุหลาบทมิฬกระหายเลือดคือกุหลาบที่หนังสือโบราณได้บันทึกไว้..ถ้าหากมันปักลงตรงกลางอกของเหยื่อ..มันก็จะดูดเลือดของเหยื่อขึ้นมาเพื่อมาเป็นอาหารให้กับเหล่าแวมไพร์
โดยที่แวมไพร์ไม่ต้องกัดกินเลือดของเหยื่อโดยตรง....เพราะถ้าหากผ่านรากและลำต้นของมันขึ้นมา..เลือดของเหยื่อนั้นก็เหมือนเลือดอมตะแล้ว
แต่ถ้าหากต้องการให้เป็นอมตะได้นานตลอดการเป็นเช่นมนุษย์ที่ใช้ชีวิตกับแสงแดดได้นั้นก็ต้องกินเหยื่อที่เป็นต้นกำเนิดและเป็นตัวทดลองตั้งแต่แรกเริ่ม
แต่ดูเหมือนว่าเดวิสจะมองข้ามสิ่งที่ถูกบันทึกในหนังสือนี้ไป
เมื่อตัวโรซากลายเป็นตัวทดลองให้กับเขาแล้วเขาจึงเข้าใจคิดว่าเธอหมดประโยชน์กับเขาแล้ว..
เขาจึงยกเธอให้กับตระกูลเคนดริก
ลอยด์เพื่อเป็นรางวัลให้กับตระกูล..
๓
คฤหาสน์ตระกูลเคนดริก ลอยด์
ฮานา£สาวรับใช้ตระกูลเคนดริกลอยด์
คุณหนูโรซาตื่นเถอะเจ้าค่ะ
โรซา🌹น.อ
/ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
ฮานา£สาวรับใช้ตระกูลเคนดริกลอยด์
รีบแต่งตัวแล้วก็ลงไปข้างล่างกันเถอะคะคุณชายรอคุณหนูอยู่..
โรซา🌹น.อ
รอเหรอ...รอทำไม..
ฮานา£สาวรับใช้ตระกูลเคนดริกลอยด์
วันนี้เป็นวันที่คุณหนูจะได้เข้าเรียนวันแรกนะเจ้าค่ะ..
โรซา🌹น.อ
นั่นสินะ..ข้าเกือบลืมไป..
ฮานา£สาวรับใช้ตระกูลเคนดริกลอยด์
คุณชายทั้งสี่เลยรอส่งคุณหนูไปเรียนเจ้าค่ะ
โรซา🌹น.อ
ข้าไปเองได้ไม่จำเป็นต้องรอไปส่งข้าหรอก..
ฮานา£สาวรับใช้ตระกูลเคนดริกลอยด์
แต่คุณชายทั้งสี่ตั้งใจรอคุณหนูนะเจ้าค่ะ
โรซา🌹น.อ
ข้าไม่อยากให้พวกเขาต้องมาเสียเวลากับข้างั้นก็ลงไปกันเถอะ
ฮานา£สาวรับใช้ตระกูลเคนดริกลอยด์
เจ้าค่ะ
โรซา🌹น.อ
/เดินบันไดลงมาข้างล่าง
ฮานา£สาวรับใช้ตระกูลเคนดริกลอยด์
/เดินตามหลังลงมา
เบนสัน£
/หยิบไวน์ขึ้นดื่ม+มอง
โรซา🌹น.อ
/เดินมาที่โต๊ะที่ทั้งสี่นั่ง
ซานเดอร์£
อรุณสวัสดิ์...ยัยหนูโรซา..
ซานเดอร์£
วันนี้คงเป็นวันแรกเลยสินะที่เจ้าจะได้เข้าเรียน
มอร์แกน£
นี่เจ้า...ท่านพี่ซานพูดดีๆกับเจ้าทำไมเจ้าถึง..!!?
เบนสัน£
/มองโรซา+กลืนน้ำลาย
ริชาร์ด£
เบนสัน...!!/พูดพลางมองเบนสัน
โรซา🌹น.อ
วันนี้พวกท่านเป็นอะไรกัน..ถึงได้อยู่กันพร้อมหน้ากันแบบนี้
โรซา🌹น.อ
ปกติพวกท่านแทบจะไม่มีเวลาไม่ใช่
เหรอ..!?
ซานเดอร์£
พวกข้าแค่อยากไปส่งเจ้าแล้วก็ดูแลความปลอดภัยให้กับเจ้า..ก็เลยหาเวลาว่างมากันให้ได้
โรซา🌹น.อ
ความปลอดภัยเหรอ...ข้าว่าถ้าหากข้าเป็นอะไรไปจริงๆล่ะก็..พวกท่านไม่จำเป็นต้องห่วงข้าหรอก
มอร์แกน£
เจ้า..!!😠/กำหมัดแน่น
เบนสัน£
หึ...น่าสนใจดีนี่..ทั้งคำพูดทั้งความดื้อด้าน..
ริชาร์ด£
/มองโรซา+เย็นชา+นิ่ง
ซานเดอร์£
โรซา..พวกข้ากลัวว่าเจ้าจะตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกจนไม่มีสติทำอะไรบุ่มบ่าม
ซานเดอร์£
ข้ากับริชาร์ดจะไปส่งเจ้าเอง
โรซา🌹น.อ
(จริงสิเราไม่เคยได้ออกจากเมืองเลยนี่และนี่ก็ครั้งแรกด้วย)
โรซา🌹น.อ
ถ้าหากเป็นเช่นนั้นล่ะก็...ขอบคุณในความหวังดีของพวกท่าน
ซานเดอร์£
/หันมองริชาร์ด+ลุกขึ้นเดินตามออกไป
โรซา🌹น.อ
(ท่านซานเดอร์พูดอยู่กับเราเกือบบ่อยแต่ท่านริชาร์ดสิแทบจะเงียบไม่พูดอะไรด้วยเลยนอกจากสายตาที่เย็นชานั่นแล้ว)
/มองริชาร์ด
โรซา🌹น.อ
(คงจะไม่คิดที่พูดกับเราจริงๆสินะ...แต่ก็ช่างเขาเถอะ)
เบนสัน£
/มองโรซาที่เดินออกไปไม่ละสายตา
มอร์แกน£
ข้าไม่ชอบนางเลย..น่ารำคาญชะมัด..😤😒
มอร์แกน£
ไม่รู้แหละแต่ข้าไม่ชอบนาง..
เบนสัน£
เจ้าไม่ชอบที่นางเป็นมนุษย์หรือว่าไม่ชอบที่นางเป็นอาหารให้กับพี่ๆของเจ้ากันแน่..
เบนสัน£
หึ..../ยกยิ้มมุมปากพลางลุกขึ้นเดินออกไป
เมื่อเข้าเมืองมนุษย์เหล่าแวมไพร์สามารถใช้ชีวิตเหมือนมนุษย์ได้โดยไม่ต้องปลอมตัวหรือหลบๆซ่อนๆ....
ซานเดอร์£
/เปิดประตู+เดินลงมาจากรถ
ซานเดอร์£
/ยื่นมือไปรับโรซา
โรซา🌹น.อ
ขอบคุณค่ะ../ยื่นมือจับมือซานเดอร์
โรซา🌹น.อ
เช่นนั้นก็ขอบคุณพวกท่านที่มาส่ง..งั้นข้าขอตัวก่อน..
/หันหลังจะเดินเข้าไป
โรซา🌹น.อ
/หันกลับ+เดินเข้าไป
ริชาร์ด£
ดูท่าทางเจ้าจะเป็นห่วงนางหนูโรซาซะเหลือเกินนะ
ซานเดอร์£
ข้าก็แค่หวังดีกับนาง..
ริชาร์ด£
ถ้าหากว่าวันหนึ่งนางรู้เข้าว่าที่เจ้าทำมาทั้งหมดเจ้าหวังดีกับนางเพียงเพราะนางเป็นอาหารของเจ้าล่ะ..
ซานเดอร์£
เจ้าเองก็ด้วยไม่ใช่เหรอ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
