อากราม:)
ตอนที่1
น้ำใส
ไม่ทราบว่าห้อง1435 อยู่ตรงไหนคะ
พยาบาล
อยู่ถัดจากตรงนี้ไปสองห้องค่ะ
น้ำใส
ค่ะ//เดินไปที่ห้องพักคนไข้
น้ำใส
//เดินเข้าไปใกล้ๆเตียง
น้ำใส
ทำไมคะ แค่เรื่องนี้เว้นไม่ได้หรอคะ
น้ำใส
ทำไมต้องทำให้หนูอึดอัด //ตาแดง
น้ำใส
ในเมื่อคนที่สร้างเรื่องไม่ใช่หนู
อนันญา
แกลืมไปหรือป่าวน้ำใส ว่าใครให้กำเนิดแก
ใช่ เขาทวงบุญคุณความเป็นแม่เป็นลูกที่ต้องชดใช้อีกแล้ว บุญคุณที่ต้องใช่คืนอย่างแสนสาหัส
น้ำใส
ไม่หรอกค่ะแม่ //ปาดน้ำตา
น้ำใส
แต่น้ำจะไม่รับผิดชอบแทนใครทั้งนั้น
น้ำใส
แม้แต่..คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้อง
อนันญา
แต่นั่นมันน้องแก คลานตามกันมานะ
อนันญา
แค่ครั้งนี้ แล้วแกจะทำอะไรตามใจแก
อนันญา
ช่วยน้องหน่อยนะน้ำ แม่มีแค่แกคนเดียว
น้ำใส
ก็ได้ค่ะ รักษาคำพูดด้วยนะคะ
น้ำใส
//เปิดประตู+เดินออกจากห้อง
อนันญา
ออกมาอันดา //เสียงเรียบ
อันดา
//เดินออกมาจากห้องน้ำ
อันดา
ค่าาแม่ //ไถจอโทรศัพท์ไม่สนใจ
น้ำใส
ฮึก..ฮืออ //มือกุมหน้า
น้ำใสไม่ได้ไปไหน เธอยืนอยู่หน้าห้องตลอดตั้งแต่เดินออกมา จนได้ยินเสียงของอันดาที่อยู่ในห้องกับผู้เป็นแม่
น้ำใส
พ่อคะ หนูเหนื่อยเหลือเกิน
จากนั้นน้ำใสก็กลับบ้านเตรียมเก็บของ ตามประสงค์ของผู้เป็นแม่
ที่จะให้ไปรับผิดชอบเรื่องของน้องสาวได้ก่อเอาไว้แทน
แจ้งนิดนึงน้าาา แอคเก่าเข้าไม่ได้เสียดายมากกกก ฝากติดตามด้วยนะคะ
ตอนที่2
น้ำใส
พ่อคะ..ฮึกก //น้ำตาไหล
พ่อของน้ำใสเสียไปเมื่อ 4ปีที่แล้ว
แต่แม่ของเธอไม่มีน้ำตาสักหยดกับการจากไปของพ่อเธอเลย
ราวกับว่าหล่อนรอวันนี้มานานแสนนาน
น้ำใส
//ปาดน้ำตา+ลุกขึ้นยืน
จากนั้นน้ำใสก็ออกจากบ้าน เพื่อไปที่ๆนึง
บ้านอากราม สโรชาวิเศษสุข [บ้านส่วนตัว]
น้ำใส
อากรามอยู่มั้ยคะ //ยิ้ม
แม่บ้าน
อยู่ค่ะ เข้ามาก่อนค่ะ
จากนั้นแม่บ้านก็เปิดประตูให้น้ำใสเข้าไปนั่งในบ้าน
แม่บ้าน
เดี๋ยวจะไปเรียนคุณกรามให้ค่ะ
ไม่นานเสียงเดินก็ใกล้เข้ามา ตามด้วยร่างสูงใหญ่ของอากราม
อากราม
มีอะไร? //เสียงเรียบ
น้ำใส
ก็ไม่มีอะไร //มองคนตรงหน้า
อากราม
แล้วมาทำไม ถ้าไม่มีก็กลับไปซะ!!
น้ำใส
ร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอคะ
อากราม
ไหนล่ะน้องสาวเธอ ทำไมไม่มาด้วยล่ะ
น้ำใส
มาก็เห็นนั่นแหละ //😒
น้ำใส
จะให้ชดใช้อะไรก็ว่ามาเลยดีกว่าค่ะ
น้ำใส
พูดให้มันดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง
อากราม
แต่ถ้าเป็นน้องเธอล่ะก็…
น้ำใส
[หยุดทำหน้าแบบนั้นจะได้มั้ย]
อากราม
ฉันไม่เอานะ..แต่จะส่งต่อน่ะ
อากราม
//มองไปทางกระเป๋าเสื้อผ้า
อากราม
[เธอก็ต้องมาพึ่งฉันคนเดี๋ยวแล้วล่ะแม่หนู]
จากที่ลุกจากที่นั่ง อากรามก็ได้เดินกลับห้องด้วยความสบายใจ
โดยที่ปล่อยให้คนตัวเล็กนั่งคิดหนักอยู่คนเดียว
ยังไงเขาก็เดาไม่ผิด ว่าคนตัวเล็กไม่มีทางเลือกอื่นแน่นอน
ตอนที่3
น้ำใส
คงไม่มีทางเลือกอื่นสินะ หึ!
เสียงเท้าเดินลงมาจากชั้นบน
อากราม
//เดินลงตามขึ้นบันได
อากราม
ที่นั่งรอนี่…ตัดสินใจแล้ว?
น้ำใส
ก็คงจะนั่งรออยู่ที่นี่มั้งคะ
อากราม
พูดดีๆบ้างไม่เป็นหรือไง
น้ำใส
เป็นค่ะ แต่เฉพาะบางคน
น้ำใส
เงื่อนไขมีอะไรบ้างคะ
อากราม
ฉันหิวข้าว //เดินไปโต้ะกินข้าว
อากราม
เดี๋ยวฉันจะให้แม่บ้านเตรียมห้องให้
อากราม
เธอก็..ตามแม่บ้านไปแล้วกัน
พอคุยกับน้ำใสเสร็จ อากรามก็สั่งแม่บ้านเรื่องห้องนอน จนร่างเล็กที่ได้ยินต้องท้วงขึ้น
อากราม
อย่าเรื่องมาก!! //หันมอง
อากราม
แค่นั้น //เสียงเรียบ
แม่บ้าน
เอ่อ.. ตามมาเถอะค่ะคุณ
อากราม
[ให้มันได้อย่างนี่สิ]
แอดเองค้าบบบ
จะอัพให้สองตอนน้า แต่ไม่ยาวมาก
แอดเองค้าบบบ
เนื้อเรื่องอาจจะเดินไวหน่อย ตัวละครยังไม่ช่วง5-6แรกนะคะ
แอดเองค้าบบบ
ช่วงกลางๆจะมีมาเพิ่มเรื่อยๆ ไม่อยากให้มีบทบาทเยอะ กลัวจะผิดๆถูกๆ
แอดเองค้าบบบ
ฝากนิยายด้วยนะคะ🥰
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
