น้องสาวที่ไม่ปรากฏในเนื้อเรื่อง! ตำนานจอมยุทธ์ภูตถังซาน
ตอนที่1
แอด
จริงๆนี่ไม่ใช่เรื่องแรกของแอด
แอด
เลยไม่ได้แต่งต่อให้คุณนักอ่านที่น่ารัก🥲
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
อึก
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
//ดิ้น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
//เหงื่อออก
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
อึก ฮึก ฮือ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท ท่านพี่!!!//สะดุ้งตื่น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
เอ้ะ?
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
อ่า
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
เป็นแค่...
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ความฝัน
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ใช่มั้ย?
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ฮึก
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท ท่านแม่....
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เสี่ยวเฟย!!?//เปิดประตู
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าเป็นอะไร!!?//เป็นห่วง
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านพี่..
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้า...
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะ//ฝืนยิ้ม
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าแค่ฝันร้ายเท่านั้น
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ไม่เป็นไรนะเสี่ยวหลิน
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
มันเป็นแค่ความฝันเท่านั้น//กอดปลอบ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ค่ะท่านพี่..//กอดตอบ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
(ข้าหวังเพียงว่า มันจะเป็นเพียงความฝัน ที่ข้าเห็นท่านพ่อ ท่านแม่ และท่านพี่ต้องเจ็บปวด)
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
(และข้าก็หวังเพียงว่า เด็กผญ.ที่ข้าเห็นในความฝันนั้น จะเป็นเพียงในร้ายของข้า ไม่ใช่ชาติปางก่อน...)
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
//ทำหน้าคิดหนัก
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
หึ//ยิ้มเบาๆ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เด็กโง่
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าคิดอะไรอยู่ ถึงได้ทำหน้าคิดหนักจนคิ้วผูกกันเป็นปมขนาดนี้//ดีดหน้าผาก
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
หากเป็นเพียงเรื่องในความฝัน
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าจงอย่าได้ใส่ใจนักเลย
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
วันนี้เป็นวันดีที่เจ้าและข้าจะได้ไปปลุกวิญญาณยุทธ์
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าควรร่าเริงเหม่อนปกติสิ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ค่ะท่านพี่//ยิ้มตอบ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าเพียงคิดอะไรนิดหน่อยเท่านั้น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
เดี๋ยวก่อนที่จะไปปลุกวิญญาณยุทธ์
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าจะไปเก็บสมุนไพรในป่ามาทำเป็นยาเอาไว้
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
หือ??
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ยาอะไรหรอ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ข้าว่า หมู่นี้ก็ไม่ได้มีใครบาดเจ็บแล้วนี่
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้า..
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าแค่อยากมีวิชาแพทย์เอาไว้ติดตัว
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เพราะความฝันของเจ้าหรอเสี่ยวหลิน
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ค่ะ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านพี่
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านสัญญากับข้าได้มั้ย
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านจะรักษาตัวเองให้ดีที่สุด
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ไม่ว่าจะโศกนาฏกรรม
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านจะฝ่าฟันมันไปโดยปลอดภัย
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านให้สัญญากับข้าได้มั้ย
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ได้
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ข้าให้สัญญา
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ถึงแม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าในความฝันของเจ้านั้น
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เกิดอะไรขึ้นบ้าง
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
แต่เจ้าจงจำไว้ เจ้ายังมีข้าเสมอ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
พี่ชายของเจ้าคนนี้ต่อให้ต้องตาย
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ข้าก็สัญญาว่า เจ้าจะปลอดภัย
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
แต่ข้าก็จะดูแลตัวเองให้ดี
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ไม่แยกจากเจ้าเด็ดขาด
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
(เจ้าคือสมบัติอันลํ้าค่าที่ท่านแม่เหลือไว้ให้ข้า)
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
(ข้าจะดูแลเจ้าให้ดีที่สุด)
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
(น้องสาวอันเป็นที่รักของข้า)
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านพี่//คิดหนัก
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าหน่ะ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ไม่สบายใจเลยค่ะ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ในความฝันของข้านั้น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
คือโศกนาฏกรรมที่โหดร้าย
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
....
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าเล่าให้ข้าฟังได้มั้ย
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ได้ค่ะ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
...
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ข้าว่า
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าอย่าพึ่งใส่ใจนักเลย
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าไปเก็บสมุนไพรก่อนดีกว่า
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
นี่ก็ใกล้จะเย็นแล้ว
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
กลับมาให้ทันปลุกวิญญาณยุทธ์นะ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ข้าจะทำอาหารไว้รอ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
(ไม่ว่าความฝันนั้นจะจริงหรือไม่ ข้าก็จะไม่ให้มันเกิดขึ้นเด็ดขาด)
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
(เด็กผช.และเด็กผญ.งั้นหรอ)
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ค่ะท่านพี่
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าขอตัวก่อน//เดินออกไป
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
โชคชะตาที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงงั้นหรอ...
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เมื่อชาติที่แล้วของข้า
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ข้าตัวคนเดียว
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ชาตินี้
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ข้ามีน้องสาว ข้าจะไม่ให้โศกนาฏกรรมนั้นเกิดขึ้นกับเจ้าแน่
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เสี่ยวหลิน
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ต่อให้มันจะเกิดขึ้นกับข้าแทนก็ตาม
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
อึก
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
อึก อ่า//พยามวิ่งหนี+บาดเจ็บหนัก
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
//มองเห็นถังเฟยหลินกำลังเก็บสมุนไพร
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ม แม่นางน้อย..//ล้มลงที่พื้น
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ช ช่วยข้าด้วย//หมดสติ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
//หันไปเห็นเฉินอี้หยางนอนบาดเจ็บ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
อ เอ้ะ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท ท่านชายน้อย
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่าน
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
เอ่อ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่าน...
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
จะให้ข้าช่วย
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ไม่ได้ดูตัวข้าและตัวท่านเลยหรือไงนะ...
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
งั้นข้าคงทำได้แค่ลากตัวท่านไปด้วยเท่านั้น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ขออภัย..//ลากตัวเฉินอี้หยาง
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
//หอบ+ลากเสี่ยวหยาง
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
พ พี่
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านพี่
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เสี่ยวหลิน!!!
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าเอาใครมาด้วยเนี่ย!!//ตกใจ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านพี่ช่วยมาแบกเขาไปที่เตียงก่อนได้มั้ยคะ//หอบ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เอ่อ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ได้ๆๆๆ
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
//แบกเสี่ยวหยาง
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
//นอนบนเตียง
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
อึก
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ปวดหัว...//ลุกขึ้นนั่ง
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
//มองรอบๆ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
อ้าว//เปิดประตูมาพร้อมถือถ้วยข้าวต้ม
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
พี่ชาย ท่านฟื้นแล้วหรอคะ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ทานข้าวต้มร้อนๆก่อนเถอะ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
แล้วเราค่อยคุยกัน//ยิ้ม+วางถ้วยข้าวต้ม
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
อือ//กินข้าวต้ม
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
//ตกใจ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
พี่ชาย
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านไม่สงสัยหน่อยหรอ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าอาจจะวางยาท่านก็ได้
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ข้าจะสงสัยผู้ช่วยชีวิตของข้าได้ยังไง
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
อ่า
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
นั่นสินะคะ//ขำเบาๆ
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
//กินหมดเกลี้ยง
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
พี่ชาย
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านอื่มแล้วหรือยัง
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
อือ//พยักหน้ารับ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
เช่นนั้น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านตอบคำถามข้ามาได้มั้ย
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
..
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านมาจากที่ไหน
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
แล้วทำไมถึงได้บาดเจ็บขนาดนั้น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ทั้งที่ในป่านั้นไม่มีสัตว์วิญญาณสักตัวเดียว
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
แถมการแต่งตัวของท่านดูไม่ใช่ชาวบ้านธรรมดาๆ
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
งั้นข้าจะขอตอบทีละคำถาม
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ข้าชื่อ เฉินอี้หยาง อายุ6ขวบ
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ที่บ้านของข้าถูกโจมตี
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
และข้าก็ถูกไล่ล่า
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ใช่
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ข้าไม่ใช่ชาวบ้านธรรมดา
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
แต่ข้าก็ไม่ได้วิเศษวิโสไปจากใคนอื่น
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
งั้นข้าขอถามท่านอีกสักข้อ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่าน
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
มีที่ไปหรือไม่ตอนนี้
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ไม่
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ที่บ้านข้าถูกโจมตี
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
และคนที่บ้าน
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ก็ไม่เหลือแม้เพียงคนเดียว
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
พวกเขาทุกคน สละชีวิตเพื่อข้าเพียงคนเดียว...
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
งั้น ท่านอยู่กับพวกข้ามั้ย
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
มาเป็นพี่ชายของข้า
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
//ตกใจ
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ข้า...
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ข้าสามารถอยู่กับพวกเจ้าได้หรอ
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ได้สิ ใช่มั้ยคะท่านพี่ ท่านพ่อ//หันไปมอง
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เห้ออออออ ไอ้ได้มันก็ได้นั่นแหละ
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
ก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ได้จริงๆใช่มั้ยครับ....
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
อื้อ!!
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
งั้นข้าขอถามได้มั้ย
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ง่าพวกท่านชื่ออะไร
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าชื่อ ถังเฟยหลิน
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
ข้า ถังซาน
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
ถังเฮ่า
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
เจ้าจะเรียกข้าว่า เสี่ยวหลินก็ได้นะ//ยิ้มอ่อน
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
งั้นเข้าก็เรียกข้าว่าเสี่ยวหยางแล้วกัน
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ไม่ได้หรอก
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ท่านเป็นพี่ข้า
ถังเฟยหลิน(นอ.ตอนเด็ก)
ข้าขอเรียกท่านว่าพี่หยางแล้วกันนะ
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
อื้อ ได้อยู่แล้ว
ถังซาน(พี่ชายนอ.ตอนเด็ก)
เจ้าเรียกข้าว่าพี่ซานก็ได้
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ครับ พี่ซาน
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
เรียกข้าว่าท่านพ่อก็ได้..
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ครับ//ยิ้ม
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
แต่ตอนนี้
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
พวกเจ้าต้องไปปลุกวิญญาณยุทธ์ได้แล้ว
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
เจ้าด้วยนะ
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
เสี่ยวหยาง
เฉินอี้หยาง(พอ.ตอนเด็ก)
ข้าก็ไปได้ด้วยหรอครับ
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
ใช่
ถังเฮ่า(พ่อนอ.และถังซาน)
ไปได้แล้ว
แอด
จะเป็นการเล่าเรื่องความฝันของนางเอกของเรานั่นเอ๊งง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
