มีหญิงสาวผู้หนึ่งมีนามว่า พิมพ์ เป็นหญิงสาวอายุ 15ปี หญิงสาวเป็นเด็กหัวดื้อหัวรั้นคนหนึ่ง ผู้ใหญ่เตือนอะไรก็ไม่ค่อยจะเชื่อฟัง คืนหนึ่งหญิงสาวได้ขอหญิงสาวสูงวัยคนหนึ่ง ผู้เป็นป้าของพิมพ์ มีชื่อว่าจัน พิมพ์ได้ขอป้าจันไปเที่ยวยามกลางคืนกับเพืีอน
"ป้าจัน พิมไปเที่ยวกับเพื่อนนะ กลับไม่ดึกหรอก"
ถึงผู้เป็นป้าจะไม่อยากให้หลานสาวของตนออกไปยามวิกาลแบบนี้ก็ตาม แต่พิมพ์ก็ยืนยันที่จะไป ผู้เป็นป้าก็ได้แต่กล่าวเตื่อนหลานสาวด้วยความเป็นห่วง
"ได้จ้ะ แต่ระวังตัวด้วยนะจ้ะ เดินไปอย่าหันกลับมามองทางข้างหลังล่ะ"
ผู้เป็นป้ากล่าวเตื่อน หญิงสาวได้แต่ตอบรับอย่างไม่เต็มใจนัก
"จ้ะๆ"
สิ้นเสียงขานรับห้วนๆของหลานสาว ก็ได้ยินเสียงจักรยานยนต์ของ หลิว เพื่อนสนิทของพิมพ์ พิมพ์ขึ้นซ้อนท้ายจักรยานยนต์ของเพื่อนแบบไม่บอกลาป้าจันสักคำ ป้าจันได้แต่ถอนหายใจลากยาวด้วยความเอือมระอา
"เห้อ พิมพ์เอ้ย"
ส่วนพิมพ์ก็ออกมาเดินเล่นกับหลิวเพื่อนสนิทได้สักพัก
"เออพิมพ์ มึงเคยได้ยินคนแก่ชอบพูดป่ะ ว่าเดินตอนกลางคืนอ่ะ อย่าหันกลับมามองทางข้างหลัง"
หลิวถาม พิมพ์ที่เป็นเด็กหัวดื้อหัวรั้นได้ยินละก็นึกสนุก อยากท้าทาย
"ทำไมจะหันไม่ได้ หันละมันจะต/ยหรือไง"
พิมพ์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงกวนๆ
"เห้ย มึงอย่าท้าทายดิ เดี๋ยวก็ได้เจอดีหรอก"
หลิวได้พูดห้ามปราม
"โอ้ย มันจะมีอะไร เดี๋ยวกูหันให้ดูเลย"
พิมพ์พูดพร้อมกับหยุดเดินและหันหลังกลับไปดูทางที่เดิมมา
"เห้ย มึงอย่า"
เสียงหลิวห้ามปรามดังขึ้นอีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันเสียแล้ว พิมพ์หยุด ยืนทำหน้าเหวอไป ใบหน้าพิมพ์ซีดเซียวราวกับคนเห็นผี น้ำตาค่อยๆไหลอาบแก้ม ลงมาอยู่ที่สันกราม และไหลลงมาจบที่คาง
"เห้ยพิมพ์ มึงเป็นไร"
หลิวพูดพร้อมกับหันไปทางเดียวกับพิมพ์ สีหน้าหลิวหลังจากหันไปแทบไม่ต่างอะไรกับพิมพ์ หลังจากเห็นว่าข้างหลังคืออะไร สิ่งที่เห็นคือร่างหนาสีผิวดำสนิท นัยตาดูน่ากลัว
"อ..อิพิมพ์"
แต่หลิวที่มีสติกว่าพิมพ์ ก็กรี้ดและวิ่งหนีไป ทิ้งพิมพ์ให้ยืนอึ้งอยู่อย่างนั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
