กาลครั้งหนึ่งหมู่บ้านแห่งหนึ่งเต็มไปด้วยความสนุกสนานมีการละเล่นมากมายหลายอย่างทุกๆคนต่างก็เล่นกันอย่างมีความสุขมีบ้านหลังหนึ่งซึ่งอาศัยเป็นครอบครัวซึ่งพวกเขาไม่ค่อยสนใจเรื่องนั้นเเละพวกเขามีลูกสาวชื่อว่า วีร่า อายุ7ขวบเด็กคนนี่มีผมสีม่วงสวยงามมีใบหน้าหน้าคมสวยและมีมารยาทที่ดีงามอีกด้วย

เช้าต่อมา วีร่า ขอออกไปรับลมบรรยากาศที่ดีกับเพื่อนๆต่อมาเธอได้เจอกับเด็กชายคนหนึ่งซึ่งมีหน้าตาหล่อคมและเขามีชื่อว่า ไมเคิ้ล อายุ9ขวบ เป็นเด็กนอกหมู่บ้านพึ่งมาอาศัยด้วยความที่ วีร่า ถูกเลี้ยงมาด้วยมารยาทที่ดีงามจึงวิ่งเข้าไปทักทาย วีร่า:สวัสดีจ้ะ ไมเคิ่ล

ไมเคิ่ล:เอิ่ม..หวัดดี^^ วีร่า:ไม่ต้องเขิ้ลจ้ะไปเล่นกัน

วีร่ากับเพื่อนๆก็พากันไปเล่นกัน เมื่อเกือบเย็น

แม่วีร่า:วีร่า!!!กลับบ้านได้แล้ว| วีร่า:ค่ะ!งั้นฉันไปก่อนน่ะ

ต่อมา วีร่า ได้พาไมเคิ้ลเพื่อนใหม่ของเธอมาที่บ้านเพื่อให้พ่อแม่รู้จัก|ไมเคิ้ล:สวัสดีครับผมเพื่อนวีร่าครับ

แม่วีร่า:จ้ะๆๆนั่งเล่นกันก่อนน่ะลูก|ไมเคิ่ล:ได้ครับ

วีร่า:แม่ค่ะงั้นหนูขอออกไปตลาดกับเพื่อนน่ะค่ะ

แม่วีร่า:ได้สิ้จ้ะต้องรีบกลับน่ะ|วีร่า:ค่ะแม่!!

//วีร่ากับเพื่อนๆไปตลาด//

เมื่อถึงเวลาเกือบเย็นวีร่าก็กลับบ้านเพื่อที่จะไปอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน แม่วีร่า:วีร่านอนได้แล้วฝันดีจ้ะ

วีร่า:ค่ะแม่ฝันดี//เมื่อรุ่งเช้ามาถึงไมเคิ้ลเดินทางมาที่บ้านของวีร่ากับพอแม่ของเขา ไมเคิ่ล:วีร่า!!อยู่ไหมครับ?

แม่วีร่า:อยุ่จ้ะมีอะไรป่าวเดี่ยวป้าไปเรียกให้น่ะ

//วีร่าเดินลงมาหน้าบ้าน//

วีร่า:เอ้าไมเคิ้ลเทอจะไปไหนล่ะ|ไมเคิ้ล:ฉันต้องย้ายแล้วล่ะขอบคุณสำหรับทุกอย่างน่ะที่เธอมีให้ฉันน่ะแต่ฉันต้องไปแล้วไว้เจอกันน่ะวีร่าาา//ไมเคิ้ลให้จดหมายวีร่า//

วีร่า:โอเครไว้เจอกันใหม่น่ะ//รับจดหมายมา//

//ไมเคิ้ลขึ้นรถแล้วเดินทางออกไป//

วีร่า:ร้องให้มากที่ต้องจากเพื่อนคนนี้ไป//เทอได้เปิดจดหมายพบว่าในนั้นมีรุปของพวกเราที่เล่นด้วยกันและถ่ายเพื่อเป็นความทรงจำกันและกันหลังจากคืนนั้นวีร่านอนไม่หลับอีกเลย แม่วีร่า:วีร่านอนได้แล้วลูกดึกแล้ว

วีร่าตื่นมาทุกๆเล้ากลับไม่มีเพื่อนคนเดิมอีกแล้วทำให้เธอไม่อยากออกไปไหนอีกเลยเธอจึงตั้งใจเรียนสูงๆเพื่อที่จะได้เจอกับไมเคิ้ลที่โรงเรียยมัธยม

//ผ่านไป6ปีวีร่าได้ขึ้นมัธยปีที่1//

และเธอได้เข้าเรียนในโรงเรียน//พีมิกซ์นิวเยียร์//

เป็นโรงเรียนดังในประเทศนั้นและเธอก็ได้ทำมันได้

//เมื่อวันเปิดเทอมมาถึง//

วีร่า:ได้พบเพื่อนใหม่เยอะมากแต่เทอก็ไม่สนใจและมีเพื่อนผ.ญคนหนึ่งเดินมาที่เธอ//เธอมีชื่อว่าโรซี่//

โรซี่:สวัสดีจ้ะ ฉีนชื่อโรงซี่นะเทอล่ะ|วีร่า:เอิ่ม.ฉันชื่อวีร่านะยินดีที่ได้รุ้จักจ้ะ|โรซี่:งั้นเราไปหาอะไรกินกันไหมล่ะ

วีร่า:เอ้าสิ้นไป!! //ทั้งสองเดินมาร้านไอติมและวีร่าพบชายคนหนึ่งเขาหน้าคล้ายๆไมเคิ้ลเลยอะ|โรซี่:เธอมองใครอะ|วีร่า:เปล่าๆ!|โรซี่: งั้นเราขึ้นห้องกันม่ะ

วีร่า:ได้สิ้!//หลังเลิกเรียนวีร่าเดินมารอแม่มารับก็เจอเข้ากับไมเคิ้ลแต่เหมือนว่าเค้าจะไม่รุ้จักเธออีกแล้วล่ะเพราะทั่งสองหน้าเปลี่ยนไปมากแต่วีร่าก็ยังจำเพื่อนของเขาได้

//วันต่อมาวีร่าได้ทักแชทไปหาไมเคิ้ล//

/แชท/

วีร่า:ไมเคิ้ลจำกันได้ป่ะ

ไมเคิ้ล:เธอเรียนโรงเรียนนี้หรอ

วีร่า:ใช้สิ้🥹

ไมเคิ้ล:เย็นนี้ไปหาไรกินม่ะ☺️

วีร่า:ได้เลยไว้เจอกัน

//ร้านขายของข้างถนน รร. //

วีร่า:ไม่ได้เจอกันานเลยอะเป็นไงบ้างล่ะสบายดีไหม

ไมเคิ้ล:ก็ดีน่ะ//เราข้ามไปฝั่งนู้นไหม

วีร่า:จะดีเหรอรถมากน่ะแถมรถคันใหญ่ๆด้วย

ไมเคิ้ล:มาเถอะน่ะ//วิ่งไป//

วีร่า:ไมเคิ้ลอย่าน่ะ!!!!!!!!

// ปั้ง//

//มีเด็กนักเรียนถูกรถชน//

วีร่า:ฮื้อๆๆๆๆๆไม่น่ะไมเคิ้ล

โรซี่:วีร่าแกเป็นอะไรรึเปล่า

วีร่าฉันไม่เป็นไรเลยน่ะเเต่เพื่อนฉันถูกรถชน

โรซี่:นี่แก!เป็นเพื่อนกับพี่ไมเคิ้ลเหรอ

วีร่า'ตอนเด็กๆๆๆต่างหากล่ะ//วีร่าร้องให้หนักมาก/และเธอก็กลับบ้านไปเพื่อเตรียมไปงานศพไมเคิ้ลในวันพรุ่งนี่

//งานศพของไมเคิ้ล//

ขอเชิญเพื่อนมาช่วยไว้อาลัยด้วยกันน่ะค่ะเชิญเลยค่ะ

เพื่อนๆน้องๆๆทุกคนต่างร่วมร้องเพลงไว้อาลัยเพื่อส่งไมเคิ้ลไแก่การทางที่ดีกว่านะและเชิญน้องๆพี่ๆทุกคนเดินไปบอกอะไรไมเคิ้ลสักคำน่ะค่ะเชิญค่ะ

ซาร่า:ถ้าเรามีโอกาสได้เจอกันอีกฉันสัญญาจะดูแลแกให้ดีกว่านี้นะเพื่อนนน จบ!!