หน้ากากบริสุทธิ์ The King
1
ฉันมีอาวุธ"เป็นอาวุธคมเฉียบที่เสียดสีกับอะไรบางอย่างแล้วดัง เช้ง! และอาวุธนี้สามารถพาชีวิตฉันรอดได้
มันคือความรู้ที่พ่อเบียดเสียดกระเบียดเหยียดให้ฉันตอนที่แม่ได้ตายไปแล้ว..
ธิเบศ
ไม่มีชีวิตไหนจะตอบแทนชีวิตไหนได้
ธิเบศ
คนบนโลกนี้อยู่ได้เพราะเขาเข้มเเข็ง
และปัจจัยที่เป็นข้อเตือนใจของเขาเองมันอยู่ที่ว่าเขาจะเชื่อมั่นมากๆกับสิ่งหนึ่งสิ่งใด
ชายอายุ40อัพกำลังยืนจับไหล่ปลอบโยนลูกสาวที่กำลังจะใช้ชีวิตด้วยการดิ้นรนคนเดียวในหนทางที่ไร้เขาและผู้เป็นปู่
ปู่นั่งไขว่ห้างมองฉันด้วยสายตาเชื่อมั่นในเมื่อชีวิตฉันจะต้องอยู่กับความเข้มแข็งแล้วฉันจะต้องสนอะไรด้วย
ฉันต้องถูกส่งมาอยู่กับชายสามคนที่ไม่รู้จักและเป็นผู้คนจำพวกไม่คบค้าสมาคมอะไรเลยแต่เขากละบเป็นสหายรักพ่อ
และนี่คือการใช้ชีวิตในแต่ละวันของฉันเอง
°สิงห์ครา°
//อ่านหนังสือพิมพ์
พวกเขาสามคนนั่งล้อมวงอาหารบนโต๊ะหรูหราราคาแพงฉันนั่งก้มหน้านิ่งไม่สามารถพูดอะไรได้
°สิงห์ครา°
เธอเคยคิดจะทำอะไรบ้างรึเปล่า
°สิงห์ครา°
ถามตัวเองดูในวันนึง..มึงได้ประโยชน์อะไรบ้าง!!//ขว้างหนังสือพิมพ์
°ค่าย°
หนี้สินบริษัทที่ติดไอ้ธาริตอยู่..คราวนี้มันคงไม่ปล่อยพวกผลาไปไหนแน่ๆ
ชายหน้าตาบางขาวฉายตามาที่ฉันเหมือนจะบอกอะไรกับอีกสองคนที่นั่งร่วมโต๊ะอาหารกันอยู่
มีแต่ความเงียบสงัดที่ปกคลุม
°เมฆา°
เธอคิดจะทำอะไรอยู่มาเรีย
ฉันไม่สามารถเข้าไปยุ่งอะไรได้และถ้าหากเข้าไปเกี่ยวพันชนกันจะต้องเป็นฉันที่ติดอยู่ในบ่วงนายพราน
ฉันวางช้อนที่ใช้จิกน้ำตาลใส่ในชาเมื่อกี้ลงบนจานสีขาวโปร่งของตัวเอง
มาเรีย"สาวใช้
คุณชายลองคิดดูดีๆสิคนที่ไม่เคยปลงลงกับคุณอยู่ดีๆก็ส่งลูกสาวของตัวเองมา
มาเรีย"สาวใช้
ไม่แปลกไปหน่อยเหรอคะ
°สิงห์ครา°
เขาไม่ทรยศพวกกู"เหมือนมึง"ทำไมกูจะเชื่อไม่ได้
°สิงห์ครา°
เขาส่งมึงมาขัดดอกสินบน
°สิงห์ครา°
ไม่ได้ให้มาอยู่กับพวกกูสักหน่อยหนิ?
เขาเริ่มขึ้นอารมณ์ฟัดเหวี่ยงทำหน้าทำตาใส่สาวใช้คนนั้น
ฉันยังฟังบทสนทนาที่เลี้ยหูนี่ต่อไปแท้มันจะข่มขื่นในการฟังก็ตาม
°ค่าย°
เธอไม่มีค่าแล้วสาวน้อย
°ค่าย°
ถ้าไม่ใช่ว่าพวกเราช่วยไว้ก็คงโดนทิ้ง
°ค่าย°
เหมือนหมาข้างทางนั่นแหละ
เขาพูดออกมาง่ายดายอย่างกับคนตรงหน้าเขาคือสัตว์เดรัจฉาน
มาเรีย"สาวใช้
ยังมีหน้ามาจิบชาต่อหน้านายท่าน
°เมฆา°
เธอก็ถือเป็นนายท่านของเธอเช่นกันนะมาเรีย//ยกชาขึ้นจิบ
°เมฆา°
เธอเป็นแค่สาวใช้เงียบไปจะไม่ดีกว่ารึไง
เขาใช้คำพูดที่แทงแค้นเสี้ยนเข้าไปข้างในของสาวใช้ให้เธอรู้ว่าชาติเกิดเธอเป็นยังไง
2
รู้ใช่ไหม?ว่าจะต้องทำยังไง
ลูกของมันไม่ได้หายไปไหนหรอก...มันอยู่ในกำมือกูต่างหาก
ชายฉกรรจ์สองคนกำลังสนทนากันพลางเดินมุ่งไปที่ห้องเหล็กที่มีร่างของใครบางคนที่กำลังโดนล่ามโซ่อยู่
เมื่อสายตาฉายแววมาที่ชายทั้งสองใครคนนั้นก็ลุกขึ้นเหมือนที่โดนฝึกมาให้เชื่อง
เขาคนนั้นกึ่งนั่งกึ่งคลานเขาพนมมือไหว้ชายทั่งสองที่เดินเข้ามา
แกร็ก! เสียงล็อกรั้วเหล็ก
ธาริต
โอ๋ๆ//นั่งยอง+จับคาง
ธาริต
เดี๋ยวมึงก็ไม่ต้องทรมาณแล้ว
ธาริต
ทนอีกหน่อยจะเป็นอะไรไป
ธาริตเขากำลังคิดอะไรอยู่?สองเดือนสี่วันแล้วที่เขาทารุณกรรมร่างกายชายปริศนาคนนี้อยู่ไม่ว่าจะปล่อยให้เขานั่งในมุมเย็นๆ
หรือนำเศษแก้วมาถูตามตัวร่างของชายคนนี้ไม่พอ..เขายังจะราดน้ำร้อนที่เดือดครุคระใส่เท้าของชายคนนี้อีก
เขาคงเจ็บไม่น้อยสหายเก่าเขาในตอนนี้กลายเป็นคนที่เขาหมายหัวมากที่สุด
°°••
มึงเกลียดกูขนาดนั้นเลย
เหรอ?
ธาริต
ให้กูได้ยินเสียงอ้อนวอนของมึง
ธาริตแสยะยิ้มออกมาด้วยความคลั่ง
หมาย
เดี๋ยวก็ไม่เหลือร่างให้ทรมานหรอก
ธาริต
ยังมีอีกหลายตัวที่กูไม่ได้ลอง//หยิบเศษแก้ว
กูขอร้อง!กูกราบล่ะนะ กูขอร้องมึงจะเอาเงินแค่ไหนก็ได้กูให้มึงหมดเลย!
กูขอร้อง...อึก..กูไม่อยากตาย...
ธาริต
แน่ใจนะว่าไม่อยากตาย
ธาริต
กูไม่ได้ฆ่ามึง ถุ้ย!!
เขาลุกขึ้นแล้วถ่มน้ำลายใส่หน้าของชายหนุ่มคนนั้น
ธาริต
//เอาเศษแก้วกรีดหน้าผาก
อ้ากกกก!!...ม..มึงทำอะไรไอ้ธาริตกูขอล่ะไอ้ธาริตกูไม่ไหวแล้ว!...
°สิงห์ครา°
//อ่านหนังสือพิมพ์
เป็นรูปผู้ชายที่ยิ้มอย่างอร่ามหน้าตาของเขาดูหล่อเหลา
สิงห์คราที่อ่านหนังสือพิมพ์เคลื่อนสายตาเขมิ่นมองเธอด้วยสายตาอยากรู้เขานั่งไขว่ห้างมองเธออยู่ไม่ห่างจากเธอมากนัก
°ค่าย°
พ่อฉันตอนเข้าไปรับตระกูลใหม่ๆ
ฉันต้องแปลกใจเมื่อมีชายร่างโปร่งยื่นรูปที่ชัดกว่านั้นให้ดู
เขามองสิงห์คราด้วยความตะหงึดก่อนจะเดินมาข้างๆขวาฉัน
°ค่าย°
พ่อของฉันกับเธอเขาทำงานร่วมกันมานานแล้ว
°ค่าย°
แต่ปีนี้คงเป็นเป็นปีที่พ่อได้รับ อิทธิพลมากที่สุดเขาสร้างผลงานไว้มากมาย
สิงห์คราเเค่นเสียงในลำคอก่อนจะดึงรูปจากมือฉันไป
°สิงห์ครา°
แต่เขาทำไปในทางที่ผิด//เดินออกไป
เขาเป็นหนี้สินบนธาริตอยู่200ล้านเพราะช่วงที่ขาตกพ่อของพวกฉันไม่ไหวค่าจ้าง
เลยตกสินบนไว้แต่สุดท้ายคดีพลิกธาริตก็เป็นหนี้สินบนกับธนาคารเช่นกันเขาให้เงินที่เขายื้มมากับธนาคาร200ล้านกว่าๆให้พ่อฉัน
แต่ไฉนพ่อฉันคิดไม่ถึงเขาได้ทั้งดอกเบี้ยและค่าสินบนพ่อฉันเลยตกเป็นสินล่างและกลายเป็นหนี้แทนเขา
°สิงห์ครา°
พ่อพวกเราเลยถูกหมายหัวน่ะ
พอมาถึงตรงนี้ก็นึกถึงที่พ่อบอกไว้เลย..
°ค่าย°
//ขยับเข้าไปใกล้อาอิช
"อยากร่วมมือกับพวกเราไหม?"
3
กลางคืนที่แทบไม่มีเสียงคระคราจากที่ไหนเลยแม้แต่จั่กจั่นกลางคืนก็ไม่ได้ยินฉันแคงอยู่ในห้องที่ดำขลับแทบมองไม่เห็นอะไรเลยมีเพียงแสงจากโคมไฟที่อยู่ใกล้เตียงที่แสงสว่างให้เห็นเป็นรางๆ
°สิงห์ครา°
"ฉันให้เวลาคิดคืนนี้นะ"
ฉันลบความคิดในห้วงเวลานั้นออกไปตอนนี้ฉันระบมไปหมดจะอาบน้ำก็ไม่มีแรงอะไรทั้งนั้น
นึกถึงภาพในวันนั้นที่พ่อออกจากเรือนจำใหม่ๆและแม่กับฉันไปรอรับกันด้วยความตื้นตัน
มันเป็นครั้งแรกที่พ่อฉันเข้าคุกและนี่จะเป็นครั้งที่สองเหรอฉันถามหัวใจตัวเองแต่ดีที่พ่อไม่ถูกพาดหน้าข่าวเลยหากินอยู่ง่าย
อาอิช
ออกไปหาอะไรกินดีกว่า
ฉันวางหมาดเท้าเบาๆไม่ให้ใครได้ยินไม่แน่หากเดินออกมาคนเดียวสาวใช้คนนั้นอาจจะอยู่สักเเห่งที่มุมตรงไหนก็ได้
กลิ่นเหม็นของควันบุหรี่ลอยคลุ้งเข้ามาในห้องครัวจนทำให้ฉันวอดและเกิดความสงสัย
เสียงคนฮำเพลงเบาๆแทรกผ่านเข้ามาในหู
กึด...ครืด~ฉันเลื่อนประตูบานใสบาๆ
เขาปัดควันที่ลอยฝ่าหน้าเขาก่อนจะเปิดประตูเลื่อนให้ฉันออกมา
°เมฆา°
มาทำอะไรกลางคืนสาวน้อย
°เมฆา°
พวกนั้นยื่นข้อเสนอแนะอะไรให้เธอสาวน้อย
เขามองไปทางอื่นและสอดแนมคำถามอย่างแนบเนียนในเมื่อเขารู้แล้วฉันคงปิดบังไม่ได้..แต่ก็ว่าแล้วว่าต้องถามอยู่ดี
เขาเป็นพี่ของสองคนนั้นแน่ๆ
°เมฆา°
ไอ้สิงห์ยื่นข้อเสนอให้ใช่ไหม
เขาลอดคำถามอย่างพรวดพราดเหมือนกับฉันไม่รู้เลยรึไง?ว่ากำลังหลอกถาม
เขาหัวเราะกรุ่มกริ่มก่อนจะสางผมขึ้น
°เมฆา°
จับได้แล้วสินะสาวน้อย//ยิ้มอ่อน
เขาเดินแทรกไปอย่างเชื่องช้าก่อนจะผุดไปในบ้านแล้ว
°เมฆา°
เธออันตรายต่อฉัน..//เดินขึ้นห้อง
เขาไม่แม้แต่จะหันกลับมาเลยปล่อยฟลอให้ฉันยืนท่ามกลางความมืดอยู่ด้านล่างตรงนั้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
