ชายหนุ่มหน้าตาดี กำลังหยิบโทรศัพท์มือถือ ที่กำลังมีเสียงข้อความจากเพื่อนของเขา

ในแชทนั้นได้เขียนระบุไปว่า "ไอ้ชอมึงมามหาลัยเดี๋ยวนี้เลยนะ" ชายหนุ่มได้แต่สงสัย และได้ตอบกลับไปว่า"เออๆ เดี๋ยวกูรีบไป"พร้อมกับรีบหยิบกระเป๋าคู่ใจ

...มหาวิทยาลัย...

ชายหนุ่มได้มาถึงมหาวิทยาลัยของเขา ชายหนุ่มได้มองไปและได้พบกับเพื่อนอีก 5 คน ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบวิ่งไป

"พวกมึงเรียกกูมาทำไม"ชายหนุ่มได้เอ่ยถามเพื่อนไป

เพื่อนของเขาได้แต่มองหน้ากันแล้วหัวเราะ

"ไอ้เหี้ยชอวันนี้สอบไอ้สัส"เพื่อนคนนึงที่อยู่ในกลุ่มได้พูดไป

หลังจากเสือเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มพูดจบประโยคชายหนุ่มก็ได้ทำหน้าตกใจ "เออว่ะ! เชี้ยกูคิดว่าวันนี้มีเรียนบ่าย"หลังจากชายหนุ่มได้พูดจบประโยคไปเพื่อนของเขาทั้งหมดก็ได้หัวเราะกันอีกครั้ง

"โอ๊ยไอ้โง่ มึงดูไอ้คอบเป็นตัวอย่างดิ แม่งตั้งใจเรียนชิบหาย"หลังจากวายเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มผู้จบไปชายหนุ่มได้หันไปมองคอบ และต้องแบบตามไม่กระพริบในใจเขาตอนนี้ไม่คิดอะไรอีกแล้ว

"(ไอ้เชี้ย ทำไมใจกูเต้นว่ะ)"ชายหนุ่มได้พูดในใจแต่สีหน้ารู้ได้เลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่ พอคอบรู้ตัวอย่างนั้นก็ได้หันไปมองคนตัวเล็กกว่า

"มองเชี้ยไร"หลังจากที่คอบพูดจบไปนั้นชายหนุ่มก็ได้ให้ทำหน้าหงอย

เพื่อนอีกทั้ง 3 คนก็ได้แต่แอบมองและได้ซุบซิบกันว่า"กูสงสารว่ะ"โค้กชายผู้ที่ตัวใหญ่ที่สุดในกลุ่มได้เอ่ยขึ้นและได้มีเสียงของเพื่อนพูดตามว่า"เออน่าสงสาร ชอบเขาแต่เขามาทำแบบนี้ใส่"เสือผู้ที่ปากไม่ดีอยู่แล้วพอได้พูดก็จะทำให้ชายหนุ่มเจ็บไปเลย"นินทากูก็ให้เงียบๆหน่อยนะ"เพื่อนอีกทั้ง 3 คนได้แต่ตกใจ"อุ๊ย ขอโทษครับ"หลังจากโค้กพูดจบประโยคไปก็ได้มีเสียงดังตามมา"แล้วสรุปจะไปสอบไหม เหลืออีกแค่ 10 นาทีนะเว้ย"พอคอบพูดจบไปนานเพื่อนๆก็ได้รีบดึงและวิ่งไป

หน้าห้องสอบนั้นหลังจากทั้ง 5 คนได้เข้ามาก็ได้มีเสียงของอาจารย์วิมลลักษณ์พูดเอ่ยขึ้น"จะเข้ามาไม่ทันอยู่แล้ว จะสอบไหมเนี่ย" หลังจากที่อาจารย์วิมลลักษณ์พูดจบได้มีเสียงของคอบเอ่ยขึ้นมา"ขอโทษนะครับอาจารย์พอดีว่าผมติดธุระอ่ะครับอาจารย์"อาจารย์วิมลลักษณ์ได้หันไปมองและพูดกับลูกศิษย์คนโปรดว่า"ไม่เป็นไรไม่เป็นไรไปนั่งไป"

ทั้งหมดได้ไปนั่งที่รายได้เต็มตัวเข้าสอบ

จบ

เดี๋ยวมาต่อให้นะค่ะ

หลังจากชอชายหนุ่มได้สอบเสร็จเขาขอตัวกลับบ้านก่อนเพราะเหมือนว่าทางบ้านเรียกเขากลับกะทันหัน ชอแทบจะไม่ได้บอกอะไรเพื่อนได้แค่ว่า"กูกลับก่อนนะ"แล้วก็เดินออกมา

ชอได้แต่ขับรถมาและคิดวนอยู่ในหัวกับตัวเองว่า

"พ่อกับแม่มีปัญหาอะไรวะ ทำไมอยู่ดีๆถึงเรียกกลับบ้านแบบกะทันขอให้ไม่มีอะไรด้วยเถิด"

ชายหนุ่มได้ขับรถมาตามแนวทางไปจนถึงบ้านหลังใหญ่ เขาได้ชะเง้อมองและได้พบกับพ่อของเขา ที่กำลังคุยกับคนปริศนาอยู่ ชอได้จอดรถและเดินลงมา ในขนาดที่ชอเดินลงมานั้นผู้ใหญ่ที่คุยกันอยู่ก็ได้หันมามองและมีเสียงของบิดาเอ่ยขึ้น

"ชอมาหาพ่อเร็ว"ชอไม่ได้ตอบอะไรรายได้เดินไปหาบิดาอย่างงงๆ

"มีอะไรครับพ่อ ทำไมถึงเรียกมาแบบกะทันหันแบบนี้"ชอได้เอ่ยถามบิดาไปอย่างสงสัย"คือ พ่อจะให้แกหมั้นกับลูกชาย เพื่อนพ่อ"ชอตกใจเป็นอย่างมากเขาได้แต่คิดกับตัวเองว่า

"(ทั้งที่ตัวเองมีคนที่ชอบอยู่แล้วแล้วเขาคนนั้นเป็นใครทำไมพ่อถึงต้องทำแบบนี้ด้วย)"ในขณะที่ชอกำลังอึ้งอยู่นั้นก็ได้มีเสียงรถปริศนาดังขึ้น เขาคิดว่าน่าจะเป็นเสียงรถของคนที่จะได้มาเป็นคู่หมั้นกับเขา คนปริศนาได้ลงมาจากรถชอได้แต่ตกใจ เพราะคนนั้นคือ

"ไอ้คอบ!!"ชอได้แต่ตกใจ แต่อีกฝ่ายก็ตกใจอย่างนั้นเช่นกัน

"ไอ้ชอ"อีกฝ่ายได้แต่ยืนมองคนตัวเล็กกว่าเขาไม่กี่เซนที่กำลังทำตาโต

ชอได้หันไปหาบิดา แล้วได้พูดไปว่า

"แต่งวันไหนครับพ่อ"ผู้ใหญ่อีกทั้งสองคนได้ยิ้ม

"มันหมายความว่ายังไงครับพ่อ"คอบที่พึ่งมาได้เอ่ยถามบิดาของเขา

"พอดีว่าพ่อจะให้แกหมั้นกับขอลูกชายของเพื่อนพ่อ"คอบที่ตอนนี้กำลังอึ้งอยู่ไหนได้มีเสียงของคนตัวเล็กกว่าเอ่ยขึ้น

"แล้วว่าแต่จะแต่งงานวันไหนหรอครับ"คอบที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้มองแรงใส่อีกฝ่ายอีกฝ่ายได้แต่ยิ้มอย่างสดใสอยู่เช่นเคยให้กับอีกคนไป

"เอาเป็นว่าค่อยพิจารณาดูอีกทีนะ เรื่องวันแต่งงานนะ"ผู้ใหญ่อีก 2 คนได้พูดขึ้นทำให้ชอดีใจเป็นอย่างมาก แต่อีกคนหนึ่งแทบจะอารมณ์เสียไปแล้วด้วยซ้ำ

"งั้นผมขอฝากเนื้อฝากตัวไว้ด้วยนะครับ"ชอได้พูดให้กับคุณพ่อสามีในอนาคต อีกฝ่ายได้แต่ยิ้มและรูปหัว สื่อถึงว่าโอเค

"ยังงั้นฉันกับลูกกลับก่อนนะ"พ่อของคอบได้เอ่ยขึ้น

"เออๆเดี๋ยวเจอกัน"แล้วได้มีเสียงของชอได้พูดต่อไปว่า

"แล้วเจอกันนะ คอบ"ชอได้ยิ้มให้กับอีกฝ่ายไป แต่อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรได้แต่เข้าไปนั่งรอในรถ

และพ่อลูกทั้งสองคนได้ขับรถออกไปจนรับสายตาของชอ หลังจากนั้นชอก็ได้ขอตัวกลับคอนโดไปก่อน

จบ

รอต่อนะคะ⁰3⁰ /

ชอได้กลับไปที่คอนโด ที่มาคอบอยู่ด้วย ขอได้เดินเข้ามาในห้องที่เงียบสนิท มีแต่แสงอาทิตย์ที่กำลังจะตกพอให้เห็น ชอได้เดินลงไปนอนที่เตียงขนาดกำลังพอดี

ชอได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับเปิดเข้าไปที่แชทของคอบที่แทบจะไม่ได้คุยกันเลย

แชท คอบ

"ชอ"คนตัวเล็กที่ยังไม่ได้พิมพ์อะไรลงไปก็ได้มีแชทของคุณตัวสูงกว่าเด้งขึ้นมา

"ว่า"

"มึงอย่าเอาเรื่องที่กูกับมึง จะได้แต่งกันให้พวกไอ้เสือเด็ดขาด"หลังจากที่ชออ่านแชทไปก็ได้แต่เศร้า

"เออ"คนตัวเล็กพิมพ์ตอบกลับไปยังไม่ได้ตอบอะไรอีก

ชอได้กดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนของเขา

"ว่าไงมึง"เสียงของชายที่ได้ดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้น

"ไปแดกเหล้ากัน"คอบได้พูดกับวายไป

"เออๆ เดี๋ยวกูออกไป ร้านเดิมใช่ไหม"วายได้พูดกับชอด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

"เออ"ขอพูดจบประโยคก็ได้ตัดสายทิ้งไป และได้เดินลงไปจากคอนโดด้วยสีหน้าแววตาที่ดูเศร้าหมอง

ชอได้ขับรถมาจอดอยู่ตรงหน้าผับแห่งหนึ่งซึ่งเป็นร้านของเฮียปั้นพี่ชายคนโตของเขาที่แทบจะเอาใจสาวๆไปครอบครอง

ชอได้เดินเข้าไปในร้านและได้พบกับเฮียของเขา ชอไม่ได้พูดอะไรได้แต่เดินไปหาเขายังไม่ได้เอ่ยอะไรมากเฮียก็ได้ชิงพูดมาก่อน

"ไอ้น้องชาย พ่อให้แกแต่งงานหรอ"ชอไม่ได้พูดอะไรแต่เดินไปหาเพื่อนของเขา

วายที่มาถึงร้านตั้งนานแล้วได้มานั่งรอ อยู่ตรงโต๊ะที่จองเอาไว้

"ไอ้คอบ พูดแทงใจดำอีกแล้วอ่ะดิ"วายได้เอ่ยถามเพื่อนเขาไป

"เออดิว่ะ!!"หลังจากชอบพูดจบก็ได้ดื่มเบียร์ที่อยู่บนโต๊ะ

"ไม่เป็นไรนะมึง"วายได้พูดปลอบใจเพื่อนของเขาไปแต่ดูท่าทางว่าน่าจะไม่ดูปลอบใจให้บ้างเลย

"ไม่เป็นไรเหี้ยอะไรล่ะ!"ชอได้พูดน้ำเสียงที่เศร้าให้เพื่อนของเขาไป

วายไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ตบไปที่ไหล่ของชอเบาๆ

2 ชั่วโมงผ่านไป

วายได้ขอตัวกลับไปก่อนเหลือเพียงแต่ชอที่กำลังนั่งดื่มอยู่ ไม่นานนักก็ได้มีคนเดินเข้ามาหาชอ

"เมาเลยดิมึง เป็นภาระชิบหาย"เสียงของคอบได้เอ่ยบอกคนที่กำลังนั่งดื่มอยู่ตรงนั้น

ตอบไม่ได้พูดอะไรต่อได้แต่อุ้มอีกคนพาดบ่าและได้เดินออกไป

"มึงมาได้ไง"ชอได้พูดด้วยน้ำเสียงเมาและงอแงให้คนที่ตัวสูงกว่า

"มาเอาภาระกลับบ้าน"คอบพูดออกไปทำให้ชอ เริ่มมีน้ำสีใสหยดลงมา

คอบไม่ได้สนใจอะไร ได้แต่พาอีกคนขึ้นรถแล้วมาส่งที่คอนโด

จบ

เดี๋ยวจะต่อให้เรื่อยๆนะคะ ช่วงนี้ว่างถ้ามาต่อช้าขอโทษด้วยนะคะพอดีว่าขี้เกียจ อิอิ