-

-

-

ณ โรงเรียนโอรัน

เวลาพักเที่ยง

Tsubaki Tech.

สวัสดีครับ ผมชื่อ โฮโนกะ สึบากิ อยู่ปี1ห้อง Aตอนนี้กำลังโดน สุโอ ทามากิ ตามตื้อให้เข้าชมรมด้วย และตอนนี้ผมกําลังทานข้าว และอีกตามเคยสุโอ ทามากิมาตามตื้อผมอีกแล้ว

End of take.

"สึ-บา-กิ-จังงงงง!!"ขณะที่ผมกําลังทานอาหารอยู่ อยู่ๆชายผมทองประธานชมรมโฮสต์คลับ ที่ชื่อสุโอ ทามากิก็ได้วิ่งมาหาผม และจับไหล่ผม ผมบอกเลยโครตเจ็บ "เข้าชมรมกับฉันเถอะนะ!!" เขาพูดเสียงดังมากซึ้งผมขี้ตกใจอยู่แล้ว เลยทำการปาซุปที่อยู่ในเส็จอาหารใส่หน้าทามากิ โอโทริ เคียวยะ เพื่อนสนิทและรองประธานชมรมโฮสต์คลับของทามากิ ที่ยืนอยู่ข้างๆทามากิ แถบกลั้นขำไม่อยู่จบไหล่สั่น "ขะ-ขอโทษครับ" ผมรีบขอโทษทามากิ เพราะกลัวแฟนคลับของเขามาตามตบ "ไม่เป็นไรๆ~" ทามากิได้หยิบผ้าเช็ดหน้าลายน้องหมีมาเช็ดหน้าตน และผมได้พูดขึ้นทันที "ขอโทษนะครับ แต่ผมไม่เข้าชมรม" กล่าวจบผมก็วิ่งหนีหายไป ทามากิแค่มองตาม ทามากิคิดว่าเดี๋ยวไปตามตื้อที่ห้องเรียนต่อเพราะเขาเรียนที่ห้องเดียวกัน

.........

ในตอนนี้ผมอยู่ ปี2ห้อง a แล้ว และโชคร้ายที่ผมยังได้อยู่ห้องเดียวกันกับทามากิ และอีกเช่นเคยผมโดนตื้ออีกแล้วแต่ว่า...

"สึบากิจัง!มาเข้าชมรมเถอะนะ!"คนผมทองเอ่ยตื้อคนผมเขียวมิ้นตามเคย"ม-ไม่ครั-"ก่อนที่คนผมเขียวมิ้น จะกล่าวจบคนผมดำสวมแว่นก็ได้พูดข้อเสนอสุดแสนจะน่าสนใจ "ถ้านายเข้าชมรมด้วย ฉันจะให้เงินนาย413365เยน ต่อเดือน" แน่นอนคนเห็นแก้เงินอย่างสึบากิตอบตกลงทันควัน "ตกลงครับ!" ถึงแม้สถานะทางตระกูลโฮโนกะของสึบากิ จะรํ่ารวยแต่แปลกที่คนในตระกูลส่วนใหญ่จะชอบเงินบอกได้เลยว่าเงินคือชีวิตของพวกเขาดูเหมือนว่าสึบากิจะเป็นเหมือนกัน หลังกล่าวจบคนผมทองก็กระโดดโลดเต้นอย่างดีใจที่ในที่สุดคนที่ตื้อยากที่สุดอยางสึบากิ ยอมเข้าชมรมของเขา

-เมื่อถึงเวลาเข้าชมรม-

ตอนนี้สึบากิได้มาอยู่ในห้องดนตรี3เรียบร้อยโดยคนที่ลากเขามาก็คือ สุโอ ทามากิ คนดีคนเดิม"เอาล่ะสึบากิจังแนะนำตัวกับคนในชมรมเร็วว"คนผมทองตบหลังคนผมเขียวมิ้นปุๆ เป็นเชิงให้กำลังใจ(ล่ะมั่ง) "ฮะโฮโนกะ สึบากิ ครับ"คนผมสีเขียวมิ้นรู้สึกประหม่าสุดๆก็นะสึบากิเป็นพวกขี้อายแถมยังไม่มั้นใจในตัวเองอีก ถึงเรื่องเงินเจ้าตัวจะสู้ขาดใจก็เถอะ "โอ้ คนตระกูลโฮโนกะสินะ ชอบเงินรึเปล่า?"2ฝาแฝดฮิตาจิอินได้พูดขึ้นหลังจากพิจารณาคนผมสีเขียวเสร็จ "เอ่อ ถามไปทำไมอ่ะครับ? แต่ถ้าอยากให้ตอบล่ะก็ ชะ-ชอบครับก็เข้าชมรมมาเพราะเรื่องนี้นี่นา" 2ฝาแฝดฮิตาจิอินพยักหน้ากันอย่างเข้าใจ(?) "เน่ๆ สึบะจัง เค้าชื่อ ฮันนิโนะสึกะ มิสึกุนิ น้าาแล้วว่าฮันนี่ก็ได้"คนผมสีเหลืองที่อุ้มน้องต่ายสีชมพูอยู่พูดขึ้น ตัวเล็กจังปี3แน่หรอ? "ส่วนคนนี้ ทากาชิ" พูดจบคนตัวเล็กก็ปืนตัวรุ่นพี่หน้าตายคนนี้เพื่อขี้หลัง ขอดีๆไม่ได้อ๋อ? "ส่วนพวกฉัน ฮิตาจิอิน ฮิคารุ กับ คาโอรุ" 2ฝาแฝดฮิตาจิอินพูดขึ้นพร้อมกัน คนเป็นฝาแฝดเนี่ยจำเป็นต้องพูดพร้อมกันขนาดนี้เลยหรอ? "เอ้าๆที่นี้ก็รู้จักกันแล้วเนาะ ต่อไปนี้สึบากิจังจะมาเป็นโฮสต์คนใหม่ของชมรมเรา"

นั่นแหละครับจุดวุ่นวายในชีวิตของผม แต่ผมก็ปฎิเสธความสุขนี่ไม่ได้หรอกครับมันก็สนุกดีนะครับ

สวัสดีดีครับ ผมโฮโนกะ สึบากิ คนดีคนเดิมครับ(เพิ่มเติมขี้งกและรักเงิน//ไรท์) ก็ตอนนี้เวลาก็ผ่านมานานแล้วหลังจากที่ผมได้เข้าชมรมโฮสต์ครับนี้ ก็เหมือนทุกๆวัน แต่ที่ต่างจากเดิมก็คงเป็นผมว่างมาก ก็นะผมไม่ค่อยเป็นที่น่าสนใจซะเท่าไหร่นานๆทีจะมีคุณเลดี้มาใช้บริการ ปกติก็เป็นลูกค้าประจำอะแหละแต่ดูเหมือนลางสงหรณ์ของผมร้องเตือนว่า วันนี้คงวุ่นวายเป็นพิเศษ แย่ล่ะสิลางสังหรณ์ผมยิ่งแม่นอยู่ด้วย โดดคลับดีไหมเนี่ย?

*โป้ก!*

ก่อนที่ผมจะคิดแผนการโดดคลับออกไปจริงๆ ผมก็โดนสันหนังสือทุบหัวเข้าให้1ที คนที่ทุบหัวผมคือออ โอโทริ เคียวยะ! คนหน้าเงินไม่แพ้เขานั้นเองงง!นายคนนี้เป็นอะไร กับหัวเขาก็ไม่รู้!? เดี๋ยวทุบ เดี๋ยวตี เดี๋ยวลูบ เดี๋ยวขยี้หัวผม!

"ฉันว่าตอนนี้นายคงกำลังบ่นฉันในใจ" อัยยะหมอนี่รู้ยังไง!

"แล้วก็เมื่อกี้นายกำลังคิดจะโดดคลับล่ะสิ" เห้ย! รู้เกิ๊น!

"ปะเปล่านะครับ" ผมพยายามไม่เลิกลั่กให้มากที่สุดแต่ก็นะสกิลการโกหกของผมมันติดลบ

"อย่าปฏิเสธให้ยาก นายทำตาแบบนั้นแถมยังเหม่อลอย ไม่คิดโดดคลับก็มีแผนร้าย" เอ๊ะ? ตาแบบนั้นตาแบบไหนอ่ะ "ตาแบบไหนหรอครับ?"ก็ผมสงสัยเลยถามออกไป ก่อนเคียวยะจะหยิบมือถือตัวเองที่ถ่ายรูปผมตะกี้อยู่ ห๊ะ?ถ่ายตอนไหนฟระพอผมเห็นภาพในมือถือเคียวยะผมก็แถบขำตาตัวเอง หรี่ตาแบบอาเนีย!?โอมายก็อด! แต่เอ๊ะเหมือนขาดอะไร อ๋อ!ทามากิล่ะหายไปไหนจากห้องเรียน ผมหันไปมองนาฬิกาก่อนจะพบว่าใกล้เวลาเข้าคลับซะแล้ว

ปึ้ง!

เสียงเปิดประตูดังขึ้น ฮะฮะเพิ่งพูดถึงตะกี้ก็มาเลยแฮะ

"สึบากิจัง เคียวยะ ไปชมรมกัน!"

ทามากิพูดแบบนั้นก่อนจะจับลากผมกับเคียวยะไปห้องชมรมเพื่อไปเตรียมตัวรับแขกหรือที่ผมชอบพูดแทนตัวเธอคือ'เลดี้' ส่วนผมก็ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมากก็ไม่ได้นิยมอะไรนี่นะผมจึงเลือกไป นั่งกินเค้กกับรุ่นพี่ฮันนี่เค้กบลูเบอร์รี่อร่อยมากบอกเลยกินพร้อมกับนมเย็นๆอ่า~~ มีความสุข

-

-

-

ตอนนี้ผมกำลังเสิร์ฟนํ้าเสิร์ฟขนมให้แก่แขกอยู่ตอนนี้ผมต้องไปเสิร์ฟนํ้าชาให้โต๊ะของ2แฝดตัวแสบ ไม่ค่อยอยากใกล้โต๊ะนี้เลยก็2แฝดมันชอบแกล้งเขานี่

"เฮ้! คาโอรุ ฮิคารุ ปล่อยฉัน!" ครับตามคาดผมโดนแกล้งโดยโดน2แฝดดึงไปนั่งตัก อร๊ากกกกก ปล่อยโว้ยยย

"ลูกแมวน้อยตัวนี้พยศจังเนาะคาโอรุ"

"เนาะฮิคารุ"

มานงมาเนาะไอ้2ตัวนี้ผมหันไปมองหน้าแขกทั้ง2ท่านแต่ดูเหมือนพวกเธอกำลังทำหน้าฟิน พร้อมกัดผ้าในมือและเลือดกำเดาไหล ห๊ะ?ทำไมอ่ะ ก่อนที่ผมจะคิดไปมากกว่านี้ผมก็โดนยกขึ้นอุ้มท่าเจ้าหญิง จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเคียวยะ เทวดามาโปรดเคียวยะมาช่วยไว้ตลอดเลย!

"พวกนายอย่าแกล้งแมวสิ เดี๋ยวแมวขวัญเสียหมด"

กล่าวจบพร้อมมอง2แฝดด้วยสายตาเรียบนิ่ง สึบากินี่ไม่ระวังตัวเลยจริงๆ ก่อนจะเดินออกไปทั้งๆที่ยังอุ้มแมวตา2สีอยู่

"เฮ้ เคียวยะวางผมลงได้แล้ว" คนผมดำไม่สนใจพร้อมเดินไปนั่งที่ของตนบวกกับจับเจ้าแมวตา2สีนั่งข้างๆตน ก่อนจะจดหยิกๆๆ

คนผมเขียวมองคนข้างๆก่อนจะทำหน้ามุ้ย จับเขามานั่งทำไมอ่ะยังเสิร์ฟไม่เสร็จเลยนะ เขาควรทำไงอ่ะ เขามองเคียวยะอีกรอบก่อนจะทำหน้าเบื่อหน่ายและฟุบลงโต๊ะ พร้อมโดนความง่วงกลืนกิน และเข้าสู่ห่วงนิทราไป คนผมดำผละออกจากสมุดและมองไปที่ คนผมเขียวมิ้นและลูบหัวเบาๆ