คอนโดย่านลาดพร้าว

" 153 "

"ไอ้อิน มังฟังกูก่อนได้ไหม"เสียงคนทะเลาะดังมา

"จะให้กูฟังอะไรในเมื่อมึงเอากับเพื่อนกู" เสียงคนที่พูดด้วยความโกรธที่เกินกว่าจะระบายออกมาได้ ณ ตอนนั้นมันโกรธที่แฟนตัวเองที่กำลังจะเป็นพ่อคนนอกใจไปเอากับคนอื่น

"กูถูกมึงนอกใจกูนอกกายกูทั้งที่กูท้องอยู่" คนที่กำลังจะเป็นแม่มองไปที่สามีที่ยืนขอร้องอ้อนวอนให้อภัยเขา "เจษ ถ้ามึงรักลูกจริงมึงปล่อยกูเหอะนะ

คนที่ทนรับความเจ็บใจมามากพอพูดออกมาว่าให้??ปล่อยเขาไปแต่อีกคนกับรับไม่ได้ที่ภรรยาจะทิ้งตนไป "มึงจะทิ้งกูไปเพราะเรื่องแค่นี้หรอวะ อิน"

เขาพูดออกมาโดยที่ไม่รู้สึกว่าตนผิดที่นอกใจคำพูดของเขาทำให้คนที่ยืนฟังอยู่ตระหนักอยู่ในใจว่าตนเรือกแฟนผิด "มึงกำลังจะเป็นพ่อคนใช่แต่มึงไม่สามารถเป็นพ่อคนได้จริงๆ"คำนี้มันจุกอยู่ในใจของคนที่รับฟัง"ไปเอาเด็กออกได้ไหมนะ"หลังจากจบคำนี้ทั้งสองได้แต่เงียบใส่กัน สั้นนี้มันเป็นวันที่หนักหนาของทั้งสอง "มึงแม่งไม่มีความเป็นคน"

การย้อนอดีตไปเมื่อ5ปีก่อน ณ ตอนนี้เด็กคนนี้ยังมีชิวิตอยู่แต่เขาได้อยู่พ่อที่กับเขาเหมือนคนไม่มีหัวใจ เพราะเขาคือต้นเหตุที่ทำให้แม่ตาย

คนที่เจษไม่เคยนึกถึงความรู้สึกคือคนที้ไปเอาด้วยณ.วันนั้น เขาไม่ได้สมยอมด้วยซ้ำเพียงแต่คนกระทำเมาปละไปขมขืนเขา!:: อิน::มึงทำอะไรวะซิน

ปัจจุบัน

บอสครับมีคนอยากพบ"ใคร"เสียงสุดเข้มทักขึ้น

"เดี๋ยวซินไปเองครับบอส" เสียงมือขวาของบอสใหญ่ที่เสนอออกไปคุยเอง"ต้อนรับเขาดีๆละอย่าให้ตายขึ้นมา" เสียงสุดเข้มสั่ง"ครับบอสซินจะพยามไม่ให้บาดเจ็บมากครับ" ได้แต่เพียงรับปากเพราะเขาเป็นแค่มือขวาไม่ว่าไปทางไหนก็ตายแต่ไม่รู้จะตายวันไหนในเมื่ออยู่ในรังโจรหน้าที่มือขวามันคือความจำเป็นที่ต้องดูแลคนในบ้าน

.

.... ณ.สว่นหน้าบ้าน *ยิง!* ปัง ปัง!!!เสียงปืนดังขึ้นหลายนัดต่อด้วยเสียงกรี้ดร้องของคนที่ถูกยิงแต่ในบ้านกับมีคนยืนมองด้วยความพึงพอใจ

"ขอโทษด้วยวะกูก็ไม่อยากทำมึงแต่ถ้าไม่ทำกูก็ตาย" *เห้ย* ยิ่ง!! "ไม่เป็นไรหรอกวะมันเป็นหน้าที่คิดงี้ดิวะเพื่อน"เสียงของไอ้บาสทักขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง

.

.

                           ห้องประชุม

"ท่านครับผมจัดการเรียบร้อยแล้วครับ"คนตัวเล็กได้เอ่ยปากบอกบอสของตนที่กำลังกินอาหารอยู่

"ดีฉันชอบนะที่แกเป็นแบบนี้"คนร่างเล็กได้แต่เพียงพยักหน้ารับคำชม"ครับ" พรุ่งนี้ลูกชายฉันจะกลับมาบ้าน" คนตัวเล็กตกใจเล็กน้อยเพราะลูกชายของบอสนั้นคือคนที่ตัวเองเคยสร้างปมไว้ให้เขา

"ทำไมหรอครับบอส"คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยเสียงที่จริงจัง"แกก็เหมือนลูกของฉันทำความรู้จักกันไว้นะ"คนตัวเล็กพยักหน้ารับคำ (รู้จักดีเลยละครับบอสไม่ต้องทำความรู้จักก็รู้ครับ) คนตัวโตที่มองคนที่ก้มหน้าอยู่ด้วยความสงสัยอะไรบ้างอย่าง

"พ่อแม่แกไปไหนทำไมถึงทิ้งแกไว้ให้โตมากับฉัน"

คนตัวเล็กอึ้งกับคำถามของคนตรงหน้าเพราะตั้งแต่เขาเกิดมาเขารู้แค่ว่าพ่อแม่เขาทำงานเป็นมาเฟียคุมเขตนี้เป็นมือขวาของพ่อบอส

"ป๊าม๊าผมเขาเป็นมือขวาให้พ่อบอสอะครับแต่ว่าตอนนี้เขาเสียแล้ว"คนตัวเล็กเอ่ยปากบอกคนตรงหน้า"ผมขอตัวนะครับ" คนตัวเล็กเอ่ยปากลา

"อืมไปสิ"

             (ณ.ร้านเหล้าหรู)

"เป็นไงบ้างไอ้ซิน" ไอ้บาสถามคนตัวเล็ก

"ก็ไม่มีอะไรอะแต่กูว่าบอสน่าจะรู้แล้วว่ากู"คนตัวเล็กเงียบไปสักพักจนไอ้บาสเพื่อนสนิทต้องถามซ้ำสอง"เป็นอะไร" "กูท้องลูกของลูกชายเขาแต่กูก็แท้งไปแล้ว" คนตัวเล็กย้อนนึกไปถึงเรื่องราวเก่าๆ

"มึงแม่งแกร่งวะที่ผ่านมาได้ขนาดนี้"ไอ้บาสเอ่ยชม

"พอๆละมึงอะครอบครัวดีป่ะ"คนตัวเล็กเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่พึ่งแต่งงาน"ก็ดีแต่เมียกูท้องวะ"

"ก็ดีละป่ะวะ"คนตัวเล็กเอ่ยบอกเพื่อนตัวเอง

"กูยังไม่พร้อมสะว่าจะทำแท้ง"คนตัวเล็กตกใจที่เพื่อนตัวเองคิดแบบนี้เพราะตนเข้าใจความรู้สึกตอนเสียงลูกไป"มึงอย่าคิดงี้ดิวะรู้ป่าวเขาเกิดมาก็ดีแล้ว" คนตัวเล็กทักเตือนเพื่อนตัวเองที่กำลังหลงทาง "อืมกูรู้แล้วเพื่อน"

(ณ . หน้าบ้านใหญ่)

"มาแล้วหรอไอ้ลูกชายไอ้ลูกหมา"คนเสียงเข้มวันนี้กับดูสดใสที่ลูกชายจริงๆกลับมาทำให้อีกคนน้แยใจเพราะเขาคือลูกบุญธรรมที่ถูกรับเลียงมาให้เป็นมือขวา"แล้วไหนละพี่ชายบุญธรรมของแม่แก"

"ผมอยู่นี่ครับ"คนเสียงเข้าเดินมาจากรถหรู"

"มากันครบเข้าบ้านกันเถอะ"