ร่องเรือรักช่างเหนือฝัน
ตอนที่ 1
เสี่ยวโหลว
วันใหม่ฉันยังคงต้องเริ่มต้นใหม่ๆซ้ำๆเรื่อยๆ
อวี่หนาน
นี่ๆ พี่เสี่ยวโหลว
อวี่หนาน
อย่ามัวแต่อ่านหนังสือไร้สาระ
อวี่หนาน
มาดูนี่ แม่จะพาไปที่เที่ยวใหม่ที่เซี้ยงไฮ้ด้วย
เสี่ยวโหลว
หนังสือไร้สาระหรอ พอโตขึ้นเธอจะได้รู้
หนิงเยว่
มาๆ กินข้าวกันได้แล้ว
อวี่หนาน
วันนี้พ่อออกไปทำงานเร็วจังเลยนะคะ
หนิงเยว่
วันนี้คงจะมีงานรีบน่ะ
หนิงเยว่
ว่าแต่ทำไมพี่ลูกยังไม่ลงมาล่ะ
อวี่หนาน
อ่านหนังสืออยู่ค่ะ
หนิงเยว่
เสี่ยวโหลวลงมากินข้าวได้แล้ว!
หนิงเยว่
มากินข้าวก่อนได้ไหมก่อนที่จะมัวอ่านหนังสือ
เสี่ยวโหลว
นี่หนูตั้งใจเรียนนะ
หนิงเยว่
แต่การกินข้าวตอนเช้าสำคัญต่อลูกมากกว่า
เสี่ยวโหลว
หนูกินอยู่แล้วน่า
อวี่หนาน
อื้อ ว่าแต่ที่แม่บอกว่าจะพาไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้น่ะ
หนิงเยว่
อืม แม่ขอคิดดูก่อนนะ เพราะพ่อลูกแทบจะไม่ว่างเลย
อวี่หนาน
งั้นก็ให้พ่อไปทีหลังก็ได้
เสี่ยวโหลว
เธอก็ห่วงแต่เที่ยว
อวี่หนาน
ก็ไม่ได้ทำตัวเป็นคนแก่เอาแต่อ่านหนังสือไปวันๆหนิ
อวี่หนาน
ไม่คิดจะคิดเรื่องโลกภายนอกบ้างเลยรึไงล่ะ
อยู่ๆสายตาของแม่และเสี่ยวโหลวก็จับจ้องไปที่อวี่หนาน
เสี่ยวโหลว
พี่ไม่ได้แก่ซักหน่อย
เสี่ยวโหลว
( ว่าแต่มันตรงกับแม่อยู่นะ )
หนิงเยว่
( ลูกคงไม่ได้ตั้งใจจะเอาฉันไปเกี่ยวด้วยหรอกมั้ง )
เสี่ยวโหลว
ไปก่อนนะคะอิ่มแล้ว /ถือไปชามด้วย
หลังจากนั้นทุกคนต่างกินข้าวเช้าเสร็จหมดแล้ว
หนิงเยว่
ไปยกชามกับข้าวมาหน่อยสิ
อวี่หนาน
ได้ค่า.. /เดินแบบจ๋อยๆ
เสี่ยวโหลว
คณิตจอมมารอีกแล้วซิ
เสี่ยวโหลว
ความงงกับโง่บังเกิดแล้วสิ
จินเหอ
เธอว่างไหม ฉันอยากพาไปเที่ยวที่เซี่ยงไฮ้
จินเหอ
นะๆ ถ้าว่าเธออย่าปฎิเสธฉันสักครั้งจะได้ไหม
เสี่ยวโหลว
วันนี้ฉันต้องอ่านหนังสือ
จินเหอ
ยังไม่ถึงวันใกล้สอบเลยหนิ
เสี่ยวโหลว
ฉันไม่เหมือนเธอนะที่วันๆจะชวนฉันไปเที่ยวบ่อยๆ
จินเหอ
งั้นตอนเย็นเธอว่างไหมล่ะ ฉันจะไปรับนะ
จินเหอ
อืม เที่ยวเล่นไปเรื่อย ไม่ไกลหรอก
เสี่ยวโหลว
เฮ้อ ชอบพูดแบบนี้อีกแล้ว
จินเหอ
อื้อ เอาน่า อย่าลืมนะนัดตอนเย็นห้าโมง ห้ามลืมห้ามหนี
ตอนที่ 2
อวี่หนาน
พี่ต้องมาช่วยหนูทำงานบ้านบ้างสิ ไม่ใช่มัวแต่อ่านหนังสืออยู่
เสี่ยวโหลว
มีอะไรว่ามา /เปิดประตู
อวี่หนาน
อ่ะนี่ ของฝาก /ยื่นแปรงขัดห้องน้ำให้
เสี่ยวโหลว
อะไรกันเนี่ย..?
อวี่หนาน
นี่พี่จะแกล้งซื่อบื่อไปทำไม
เสี่ยวโหลว
แล้วห้ามมาที่ห้องพี่อีกเด็ดขาด!
อวี่หนาน
พี่เสี่ยวโหลว เดี๋ยวซิ!
เสียงปิดประตูดังปั้งทันที
อวี่หนาน
ให้ตายเถอะ ทำไมฉันต้องมามีพี่ที่ขี้เกียจทำงานบ้านแบบนี้ด้วย
เสี่ยวโหลว
ไปหาอะไรกินซักหน่อยน่าจะดี
อวี่หนาน
สำหรับคนขี้เกียจทำงานบ้าน!
เสี่ยวโหลว
โหย พี่ก็อ่านหนังสืออยู่ไหมล่ะ
เสี่ยวโหลว
จะไปเอาเวลาไหนมาขี้เกียจ
อวี่หนาน
อย่ามาทำเป็นขยันของพี่เลย
อวี่หนาน
พี่ไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำก็เห็นอยู่
เสี่ยวโหลว
งั้นไม่เป็นไร /เดินเตร่ออกไปจากบ้านเหมือนเด็ก
อวี่หนาน
เฮ้อ อย่างกับเด็กออกจากบ้านไปเรียนหนังสือ
เสี่ยวโหลว
เอิ่ม ( เอาไรดี )
ไป๋ถิง
นึกไม่ออกลองดูก่อนก็ได้
เซียวเหรียน
ขอน้ำมะนาวหน่อยครับ
เสี่ยวโหลว
( เมื่อกี้จะพูดอยู่แล้วเชียว )
เสี่ยวโหลว
เอ่อ ฉันเอาน้ำส้มค่ะ
เซียวเหรียน
ขอบคุณครับ เท่าไหร่
เซียวเหรียน
/เดินออกไปจากร้าน
เสี่ยวโหลว
จะให้ฉันกินฟรีรึไงกัน
ไป๋ถิง
คือแม่ของเธอมาซื้อของแล้วตอนนั้นฉันไม่มีทอนให้เขาน่ะ
ไป๋ถิง
เกินมา3หยวนพอดีกับค่านมขวดเลย
เสี่ยวโหลว
แล้วแม่ฉันจะไม่ว่าหรอ
เสี่ยวโหลว
เผื่อเขาจะมาเอาเวินทอนคืน
ไป๋ถิง
ไม่หรอก เธอก็บอกเขาสิ
เสี่ยวโหลว
งั้นเอาเป็นว่านี่ค่านมฉัน
เสี่ยวโหลว
ส่วนเงินที่ติดไว้ของแม่เดี๋ยวฉันเอาไปให้เองดีกว่า
ไป๋ถิง
ทำไมถึงต้องบ่นด้วยล่ะ ยังไงเธอก็เป็นลูก
ตอนที่ 3
ไป๋ถิง
เธอไม่รู้สึกแบบชอบเขาหรอ
ไป๋ถิง
ก็ผู้ชายคนนั้นไง เธอไม่รู้สึกหวั่นไหวเหมือนกับฉันบ้างหรอ
เสี่ยวโหลว
เเล้วเธอจะบอกฉันทำไม..
ไป๋ถิง
ก็แบบอาการของผู้หญิงทั่วไปไง
ไป๋ถิง
เจอผู้ชายตรงสเปคก็ต้องมีคิดมีพูดกันบ้างสิ
ไป๋ถิง
มันเป็นเรื่องปกตินั่นแหละ
ไป๋ถิง
ว่าไง เธอก็คิดเหมือนฉันหรอ
เสี่ยวโหลว
ไม่นะ แค่รู้ว่าเธอคิด
ไป๋ถิง
นี่เธอพูดจริงๆหรอว่าไม่คิด
ไป๋ถิง
หรือว่าไม่รู้เรื่องพวกนี้กัน
เสี่ยวโหลว
อื้อ ฉันปกติไม่คิดแบบนั้นอยู่แล้ว
ไป๋ถิง
ด เดี๋ยวนะ! นี่เธอจะบอกว่าฉันไม่ปกติหรอ
เสี่ยวโหลว
ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น
เสี่ยวโหลว
คือฉันไม่อยากรู้ อีกอย่างฉันไม่ได้รู้สึกเหมือนที่เธอบอกเลย
ไป๋ถิง
เธอควรดูซีรีย์เพิ่มนะ
ไป๋ถิง
หรือหาวงไอดอลผู้ชายดูเยอะๆเลย ตอนนี้
เสี่ยวโหลว
ทำไมต้องดูตอนนี้
เสี่ยวโหลว
ฉันเก็บไว้ดูตอนว่างๆดีกว่า
ไป๋ถิง
เพราะมัวแต่อ่านหนังสือเป็นเด็กเรียนไง
ไป๋ถิง
สมกับเป็นเด็กเรียนดีที่สองของห้อง ใช่มะ
เสี่ยวโหลว
แบบนั้นไงฉันถึงอยากตั้งใจเรียนมากขึ้น
เสี่ยวโหลว
เพราะว่า ถ้าฉันอยากเรียนเก่งขึ้นเป็นที่หนึ่งของห้อง
เสี่ยวโหลว
แล้วฉันก็ต้องสนใจการเรียนมากว่าบ้าผู้ชายอยู่แล้ว
เสี่ยวโหลว
ฉันต้องไปละ คุยนานแล้วนะ /เดินออกไปจากร้าน
ไป๋ถิง
แต่รู้สึกเหมือนเธอพูดเข้าตัวฉันเลยที่บ้าผู้ชายอ่ะ
เสี่ยวโหลว
แม่คะ กลับมารึยัง
เสี่ยวโหลว
นี่เงินที่ไป๋ถิงติดแล้วต้องทอนฝากมาให้คุณแม่ค่ะ
เสี่ยวโหลว
ไม่เป็นไรค่ะ หนูซื้อนมขวดของโปรดมาแล้ว
อวี่หนาน
แม่คะ มีอะไรกินบ้างหรอ
หนิงเยว่
ดื่มน้ำผลไม้ไปก่อนนะ
หนิงเยว่
นี่ลูกๆ วันนี้แม่ว่าจะพาไปร้านหนังสือ
อวี่หนาน
ไหนว่าจะพาไปเซี่ยงไฮ้ไงคะ
อวี่หนาน
จะได้ไปตอนไหน เมื่อไหร่ล่ะ
เสี่ยวโหลว
เธออย่าหมกหมุ่นกับการเที่ยวจะได้ไหม
เสี่ยวโหลว
ชีวิตนี้เธอก็ได้อยู่อีกห้าสิบแปดสิบปีได้ไปอยู่แล้วไม่ต้องห่วงหรอก
เสี่ยวโหลว
มันก็ไม่ได้หายไปหนิ
อวี่หนาน
แล้วเมื่อไรพี่จะเลิกสอนฉันล่ะ
หนิงเยว่
ใจเย็นๆก่อนซิทั้งสองคน
อวี่หนาน
ทีพี่ล่ะหมกหมุ่นอยู่แต่หนังสือ
อวี่หนาน
หนังสือเรียนโง่ๆพี่ยังหมกหมุ่นกับมัน
อวี่หนาน
เรียนไปแล้วได้อะไรล่ะ ชีวิตนี้จะได้ไปเที่ยวอย่างมีความสุขไหม
เสี่ยวโหลว
นั้นมันไม่เกี่ยวกับเที่ยวของเธอซักหน่อยหนิ
อวี่หนาน
ใช่ไงอะไรๆเราก็ต้องเรียนๆ
อวี่หนาน
เป็นบ้าเพราะการเรียนไปแล้วรึไง
อวี่หนาน
มันสำคัญกว่าความสุขน้องสาวมากเลยใช่ไหมล่ะ
เสี่ยวโหลว
หยุดคิดอะไรแบบนั้นเถอะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
