เอาตัวรอดในต่างแดน
เพราะอาหาร
แม่นอ.
ไปเอาอาหารมาหน่อยนะลูกอาหารหมดแล้ว
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ข้าไม่อยากไป
พ่อนอ.
เอแม่ให้ไปก็ไม่ยอมไป//หัวเราะ
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
พ่อรึป่าวเถอะ//พูดเบา
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ไม่มี..มะ..ไม่มีอะไรทั้งนั้นนั่นแหละท่านพ่อ
แม่นอ.
ไปเถอะลูกอย่ามัวทะเลาะกับพ่อเลยเดี๋ยวแม่จัดการเอง
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
เจ้าค่ะท่านแม่//ยิ้ม+เดินออกไปจากบ้าน
ณ ตลาดแห่งหหนึ่งที่มีคนจีนมาอาศัย
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
(น่ากินจัง)
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
(แอบเอากลับบ้านดีกว่า)
พ่อค้าเมืองจีน
นี่นังหนู!!!//คว้ามือ
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
อะโอ้ยยข้าเจ็บนะ//จับมือพ่อค้า
พ่อค้าเมืองจีน
ข้าจะส่งเจ้าไปอยู่ในคุกเมืองจีน//กระซิบ
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ไม่นะไม่จริง//ล้มลงและร้องไห้
พ่อค้าเมืองจีน
เจ้ามีอะไรจะแก้ตัวไหม?
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ข้าต้องเอาไปให้คนในบ้านข้ากิน
พ่อค้าเมืองจีน
งั้นหรอ//หัวเราะเบาๆ
วันแรกในคุก
ทหารเฝ้าซิงซิง
เจ้าอยู่ที่นี่//ผลักนอ.
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
โอ้ย//ลุกขึ้นนั่ง
ทหารเฝ้าซิงซิง
ข้าไปล่ะ//เดินออกไป
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ข้าจะออกจากที่นี่ได้ยังไงนะ
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ช่วยด้วย//ตะโกน
เธอตะโกนจนหมดแรงและเผลอหลับไป
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
อ้าวนี่ข้าหลับไปหรือ//มึนงง
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
(ข้าคงออกไปไม่ได้แล้วสินะ)
หญิงในคุก
เจ้าเหมือนกับข้าตอนมาวันแรกเลย//เสียงแหบแห้ง
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ห๊ะ!?เสียงใคร//ตกใจ
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
//หันไปหาต้นตอของเสียง
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
เอ๋ท่านเป็นใครกัน//มึนงง
หญิงในคุก
ข้าเป็นแค่ชาวบ้านธรรมดาน่ะ
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
แล้วท่านมาที่นี่ได้ยังไงตอนแรกไม่มีใครอยู่หนิ//มึนงง
หญิงในคุก
//หัวเราะดังขึ้นเรื่อยๆ
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
หยุดหัวเราะสักทีหยุดดด//สะดุ้งตื่น
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
(เฮ้อความฝันหรอเนี่ยทำไมเหมือนจริงจัง)
วิธีการหนีออกจากคุก
ทหารเฝ้าซิงซิง
ข้าเอาอาหารมาให้เจ้า//วางอาหารหน้ากรงขัง
ทหารเฝ้าซิงซิง
//เดินออกไป
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
อย่างน้อยก็มีอาหารมาให้กิน//ค่อยๆลุกไปเอาอาหาร
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
(น่าตาก็ดูน่ากินนะลองกินดีกว่า)
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
//คายออกจากปากอย่างรวดเร็ว
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
อะไรเนี่ยไม่เห็นอร่อยเลย//โมโห
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
นี่มีคนอยู่ข้างบนอกม้ายย//ตะโกน
ทหารเฝ้าซิงซิง
นี่เจ้าจะแหกปากทำไมหนักหนา//โมโห
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
มีอะไรให้ดูน่ะ//ยิ้ม
ทหารเฝ้าซิงซิง
งั้นหรอไหนล่ะ//มองหน้า
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ข้าว่าข้าเห็นหนู//เสียงสั่น
ทหารเฝ้าซิงซิง
ไหนมันอยู่ตรงไหน
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ตรงนั้น//ชี้ไปตรงผ้าผืนหนึ่ง
ทหารเฝ้าซิงซิง
แกไม่รอดแน่เจ้าหนู//ยิ้ม
มาลิกาหยิบอิฐที่อยู่ข้างขึ้นมา
ผิงหลีเต้อ(นอ.)
ข้าขอโทษนะ//ตุบ!!
ผิงหลีเต้อใช้อิฐฟาดไปที่หัวของทหารคนนั้นจนสลบ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
