อยู่ ๆ ก็มีผัวเป็นมาเฟียโหดสุดในย่าน
0 พบเจอ
โซ. (พ.อ)
หึ.. มึงมานี่เลย ไอ้สวะ.!
โรเวีย (น.อ)
ซ-โซ!.. อ-อย่านะครับ!..
โซ. (พ.อ)
มึงไม่มีอะไรเหลือเเล้วในชีวิตมึงเพราะฉนั้น..
โซ. (พ.อ)
กูมีข้อเสนอให้มึงเลือก..
โรเวีย (น.อ)
ข-ข้อ..เสนออะไร..
โซ. (พ.อ)
1. มึงต้องถูกฆ่า
โซ. (พ.อ)
2. มึงต้องมาเป็นทาสกู 2ปี
โซ. (พ.อ)
3. พ่อมึงกับน้องชายมึงตายเเน่
โซ. (พ.อ)
4. ทรัพย์สินทั้งหมดของมึงจะเป็นของกู เเต่ มึงก็จะต้องตายเหมือนเดิม
โซ. (พ.อ)
ติก ตอก ติด ตอก..
โซ. (พ.อ)
กูให้เวลามึง5วิ..
โรเวีย (น.อ)
(ไม่ไหวเลย..ไอ้หม่อนี่..)
โรเวีย (น.อ)
(เป็นไงเป็นกัน.. เอาก็เอา)
โซ. (พ.อ)
/จับคางของโรเวีย+เอายาบางอย่างให้กิน
โรเวีย (น.อ)
!!?- อื้อ!!?-
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊ะๆ!-อึก.. !!!? /กลืนยา
โรเวีย (น.อ)
น-นายจะทำอะไร!..
โซ. (พ.อ)
นายหน่ะก็เเค่ไอ้สวะหน้าสมเพชที่ไม่มีอะไรทั้งนั้น
โซ. (พ.อ)
/บีบคอ+อุ้มขึ้น+เดินไปที่รถ
โรเวีย (น.อ)
(ย-ยาสลบเหรอ..?)
ไดโซ (พ.พ.อ)
มึงไม่กลัวข้อมูลรั่วไหลหรอ
โซ. (พ.อ)
จะรั่วไหลได้ไงว่ะ!?
โซ. (พ.อ)
กูก็บอกเเล้วไง ถ้าตัวไหนมันอยากลองดีกูจะฆ่ามันให้หมดเลย
โซ. (พ.อ)
มึงว่าในชีวิตนี้กูเคยกลัวใครไหม??
โซ. (พ.อ)
กูอ่ะ.. ถ้าใครมันจะฆ่ากูก็รอกูมีคนมารับช่วงต่อก่อนดิ
โซ. (พ.อ)
กูถึงจะยอมตายง่ายๆ
โซ. (พ.อ)
เเต่มึงอย่างหวังจะได้เห็นกูตาย
โซ. (พ.อ)
เพราะกู จะไม่ตายด้วยมือของไอ้สัสหน้าโง่ๆ
โซ. (พ.อ)
กูขอเเค่กูไม่ตายเพราะมัน
โซ. (พ.อ)
เเละไม่ใช่เพราะมึงด้วย
ไดโซ (พ.พ.อ)
เอาซ่ะจริงจังเลยนะ
ไดโซ (พ.พ.อ)
เวลามึงด่านี่ด่ายาวเป็นห่างว่าวเลย
ไดโซ (พ.พ.อ)
อึ้ยยย พูดเเล้วคันหู
โซ. (พ.อ)
กูไม่มองมึงสกปรกหรอก
โซ. (พ.อ)
เข้ามาทำไมกูยังไม่ได้บอกให้เข้าเลยนะเว้ย..
บอดี้การ์ด 1
ไอ้เด็กนั้นหน่ะ มันหายไปไหนเเล้วก็ไม่รู้!
บอดี้การ์ด 1
ผมตามหาทั้งในกล้องวงจรปิดทั้งหมดเเล้วเเต่มัน—
ไดโซ (พ.พ.อ)
เขาก็เป็นคนเเบบนี้แหละเนอะ
ไดโซ (พ.พ.อ)
ไหนๆ.. พาไปดูดิไอ้นั้นที่ว่าคือใคร
บอดี้การ์ด 1
ลูกชายของเอสเวียครับ
ไดโซ (พ.พ.อ)
เขา.. ไม่เคยถูกรับอนุญาตให้เข้ามาในพื้นที่นี้เลยนะ
บอดี้การ์ด 1
เรื่องมันยาวครับ
บอดี้การ์ด 1
เเล้วนี่คุณรู้ได้ไง?
บอดี้การ์ด 1
เอ๊อะ- /พยุงตัวเองลุกขึ้น
โรเวีย (น.อ)
เราอยู่ที่ไหนเนี้ย..?
โรเวีย (น.อ)
(ห้องอะไรอ่ะ…)
โรเวีย (น.อ)
(ว้าว.. ห้องสวยจัง..)
โรเวีย (น.อ)
(จะว่าไป.. ฉันอยู่ที่ไหนเนี้ย?? เดินมาในโถงทางเดินมืดๆ.. น่ากลัวว…)
โรเวีย (น.อ)
/เดินเข้าไปในห้อง
โรเวีย (น.อ)
ขออนุญาตนะครับ..?
โรเวีย (น.อ)
(เอ๊ะ.. เเต่นี่ไม่ใช่บ้านเรานะ..?)
โรเวีย (น.อ)
(เข้ามาเเบบนี้.. ไร้มารยาทจริงๆ..)
โรเวีย (น.อ)
(เเต่เอายังไงก็ได้ ขอเเค่รอดจากไอ้บ้านั้น.. น่ากลัวชะมัด…)
ปึ้ง ปึ้ง ปึ้ง ปึ้ง ปึ้ง!!
โรเวีย (น.อ)
/สะดุ้ง+หันไปมองที่ประตู
โซ. (พ.อ)
ไอ้.. ไอ้สวะน่าสมเพชนี่..?? มึงเข้ามาในห้องกูได้ยังไง!!!?
โซ. (พ.อ)
/ปิดประตู+เดินไปจับเเขนโรเวีย
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊า!— มันเจ็บ!-!
โซ. (พ.อ)
มึงคิดว่ามึงเป็นใครมาจากไหนกูถึงอนุญาตให้มึงมาในห้องกู!!?!!
โซ. (พ.อ)
มึงเป็นบ้าไปเเล้วรึไง??!!
โซ. (พ.อ)
เดี๋ยวมึงจะได้เจอดี..
โซ. (พ.อ)
กูไม่ได้อยากให้ใครมาเข้าห้องกู มึงก็เป็นสวะตัวเเรกนี่เเหละที่ เสร่อมาเข้าห้องกู!!
โซ. (พ.อ)
กูจะเอาให้มึงร้องขอชีวิตเลย
โรเวีย (น.อ)
อ-อื้อ..- ป-ปล่อยนะเว้ย..! ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่เลยด้วยซ้ำ!..
โซ. (พ.อ)
หึ มึงเป็นคนทำตัวมึงเองนะเว้ย สงสัย มึงคงลนหาที่ตาย
โซ. (พ.อ)
มึงจะได้ตายตราบเท่าที่มึงต้องการ
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก!!—?! อ-อ๊ะ.. ป-ป..ปล่อย!!
โซ. (พ.อ)
งั้นมึงก็ขอจนกว่ากูจะพอใจล่ะกัน! /บีบเเน่นขึ้น+ต่อยท้อง
โรเวีย (น.อ)
อ๊-อ๊าก!- /กุมท้อง
โซ. (พ.อ)
ขนาดใกล้จะตายก็ยังจะมายั่วกู
โซ. (พ.อ)
เหอะ น่าเกลียดชิบหายเลย
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊ะ.. เเฮ่กๆ.. เเค่ก.. /กุมท้อง+นํ้าตาคลอ
โซ. (พ.อ)
มึงร้องไห้ทำไม??? มึงอยากตายดีนักนิ
โซ. (พ.อ)
/กระชากคอเสื้อให้ลุกขึ้นมา
โซ. (พ.อ)
ถ้ามึงอยากอยู่ในนี้มึงก็ต้องอยู่ในนี้ห้ามออกไปไหน
โซ. (พ.อ)
ไหนๆมึงก็จะตายเเล้วให้กูทรมานมึงเล่นๆหน่อยสิว่ะ
โซ. (พ.อ)
หึ ไอ้ร่าน /โยนลงบนเตียงเเบบไม่ปราณี
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊าก! อึก- อ๊า- ฉันไม่ได้ร่าน…
โรเวีย (น.อ)
ไอ้บ้านี่! อย่านะ
โซ. (พ.อ)
อย่าอะไร??? กูก็เเค่จะขังมึงไว้
โซ. (พ.อ)
เดี๋ยวมึงก็หนีอีก
โซ. (พ.อ)
กูขี้เกียจตามสวะอย่างมึง
โซ. (พ.อ)
โสโครกชะมัด /หยิบโซ่มาล่ามไว้ที่ขาของโรเวีย
โซ. (พ.อ)
เอ๊อะ- ไอ้เหี้ยนี่ /จับขาโรเวีย
โซ. (พ.อ)
มึงจะเล่นอย่างงี้กับกูใช่ไหม??! /หยิบมีดที่อยู่ในเสื้อ+เเทงเข้าที่ขาของโรเวีย
โรเวีย (น.อ)
อ๊ากก!!-? อ๊า—!! มันเจ็บ!! อึก!- อื้อ.. เอาออกไป!- /ร้องไห้+จับเเขนโซเเน่น
โรเวีย (น.อ)
ข-ขอร้อง!!!- เอามันออกไป!! อึก!- ฮื้อ…- /จับที่ขา+กำเสื้อโซเเน่น
โซ. (พ.อ)
ก็ได้.. /เอามีดออก
โซ. (พ.อ)
เเหม่ๆ เลือดออกเยอะเชียว
โซ. (พ.อ)
/เลียเลือดของโรเวียที่ติดอยู่มีด
โซ. (พ.อ)
ก็.. (อร่อยว่ะ..) อืม.. งั้นๆ /หันหลัง+เเอบเลียเลือดที่ติดอยู่มีดอีก
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊า..อึก!- อื้อ..ฮื่อ… /พยายามหาผ้ามาห้ามเลือด
โซ. (พ.อ)
มึงเจ็บขนาดนั้นเลยหรอว่ะ?? เเค่เเทงนิดเดียวเองนะเว้ย..
โซ. (พ.อ)
มีดก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น อย่าสำออย
โซ. (พ.อ)
/เปิดลิ้นชัก+หยิบผ้าพันเเผล
โซ. (พ.อ)
งั้นเดี๋ยวกูกลับมา
โซ. (พ.อ)
ถ้ามึงคิดจะหนีล่ะก็.. ไม่พ้นสายตากูหรอก
โรเวีย (น.อ)
/รีบหยิบผ้าพันเเผล
โรเวีย (น.อ)
/พันเเผลที่ขาตัวเอง
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก.. เเล้วเเกจะขังฉันอยู่นี่ตลอดไม่ได้นะ
โซ. (พ.อ)
เห้ย.. ไม่ได้เป็นอะไรกับกูก็หุบปากไปเเล้วไม่ต้องสั่งไม่ต้องพูด
โซ. (พ.อ)
เเล้วมึงก็เลือกครางทำเป็นอ่อยกู เเล้วหยุดสำออย
โรเวีย (น.อ)
ฉ-ฉันไม่ได้สำออย…
โรเวีย (น.อ)
(ไอ้บ้านี่ กล่าวหากันหรอว่ะ ฉันก็ไม่ได้อยากร้องให้ได้ยินสักหน่อย เเต่มันเจ็บนี่ทำไงได้)
โซ. (พ.อ)
/เปิดที่ลิ้นชักอีกอัน+โยนขนมอัดเเท่งให้โรเวีย
โซ. (พ.อ)
เอาไปกิน กว่ากูจะกลับมามึงคงอาจจะหิวตายก็ได้
โซ. (พ.อ)
เเต่เเค่นี้มันคงไม่พอสำหรับคนอย่างมึงหรอก
โซ. (พ.อ)
กูรู้ว่ามึงอยากได้อาหารหรูๆใช่ไหมล่ะ?
โซ. (พ.อ)
มึงจะไม่มีทางได้กินมันอีก
โซ. (พ.อ)
/เดินออกไป+ล๊อคประตูจากข้างนอก
โรเวีย (น.อ)
อะไรของเขา??? อยู่ๆก็นิสัยดี.. /หยิบขนมอัดเเท่งมา
โรเวีย (น.อ)
ก็ยังโอเคอยู่?.. เห้อ.. ชีวิตฉัน
โรเวีย (น.อ)
ทำไมต้องเจออะไรเเบบนี้ด้วย..
โรเวีย (น.อ)
พ่อ.. ผมขอโทษ.. ผมผิดไปจริงๆ ผมจะเชื่อคำพูดของพ่อ.. รอผมก่อนนะ.. ฮึก เดี๋ยวผมจะรอดกลับไปหาพ่อ.. /ร้องไห้+นอนกอดตัวเอง
1 ฆ่าผมเถอะ
โซ. (พ.อ)
เหี้ยอะไรอีกไอ้สัสนี่ ถ้ามึงถามคำถามนี้เสร็จไม่ต้องถามอะไรกูอีกจนกว่าจะถึงเวลาเลิกงานมึง
ไดโซ (พ.พ.อ)
ดุอย่างกับหมา
โซ. (พ.อ)
เออ เดี๋ยวกูเห่าเลย
ไดโซ (พ.พ.อ)
ว้ายย กูหลบทัน
ไดโซ (พ.พ.อ)
มึงไปจับลูกของเอสเวียทำไม
โซ. (พ.อ)
ใครบอกว่ากูจับมันมา?
โซ. (พ.อ)
ไอ้สวะอย่างมันควรโดนเเบบนี้เเหละ
โซ. (พ.อ)
กูไม่อยู่คฤหาสน์ให้มัน ดูสิมันจะหนีออกไปได้รึป่าว
โซ. (พ.อ)
เหอะ ถ้ามันหนีล่ะก็.. กูจะจับมันมาฆ่าทิ้งเเน่
โซ. (พ.อ)
ฆ่ายันรากเง้ามันเลย
ไดโซ (พ.พ.อ)
ดูจำได้ว่ามึงเคยสนิทกับไอ้เด็กนั้นมากๆเลยนิ
โซ. (พ.อ)
กูเคยเห็นหน้ามันครั้งเดียว จากนั้นกูก็มไ่เห็นอีกเลย
โซ. (พ.อ)
เเล้วมึงไม่ต้องมาพูดว่ากูสนิทกับมัน
โซ. (พ.อ)
คนร่านๆอย่างมันกูไม่เอาหรอก
ไดโซ (พ.พ.อ)
เดี๋ยวมึงจะได้เปลี่ยนคำพูด
ไดโซ (พ.พ.อ)
กูรู้นะมึงเป็นคนยังไง
โซ. (พ.อ)
รู้จักกูดีขนาดนี้เป็นพ่อกูหรอ??
ไดโซ (พ.พ.อ)
ใช่ไงไอ้ลูกเว-
โซ. (พ.อ)
หมดเวลาที่มึงต้องคุยกับกูเเล้ว กูไปล่ะ
ไดโซ (พ.พ.อ)
อ่าว!? มึงเทกูเเบบนี้เลยหรอ
โซ. (พ.อ)
กูจะเป็นเเบบไหนก็เรื่องของกู!!
ไดโซ (พ.พ.อ)
เออๆ ออกไปได้ล่ะ..
ไดโซ (พ.พ.อ)
ไอ้สัสเอ๊ย… ดุเป็นหมาเลย
ไดโซ (พ.พ.อ)
ตลอด5ปีที่กูอยู่กับมันนี่กูอยู่ได้ไงว่ะ..
โรเวีย (น.อ)
อื้อ.. เมื่อไหร่จะหมดวันกัน.. กี่โมงเเล้วเนี้ย…
โรเวีย (น.อ)
ทำไมเขาให้นอนอยู่เฉยๆ.. ฉันไม่อยากจะเจอเขา
โรเวีย (น.อ)
อยากหนีออกไปจากที่นี่..
โรเวีย (น.อ)
อื้อ.. /ลุกขึ้นนั่ง
โรเวีย (น.อ)
/มองที่นาฬิกา
โรเวีย (น.อ)
จะสองทุ่มเเล้วหรอ?..
โรเวีย (น.อ)
อ-อื้อ!!?- ค-ใคร!-
โซ. (พ.อ)
ตกใจอย่างกับเจอผี
โซ. (พ.อ)
เป็นอะไรไปไอ้งั่ง
โซ. (พ.อ)
สบายเชียวนะมึงอ่ะ
โซ. (พ.อ)
มึงคิดจะหนีใช่ไหม?..
โซ. (พ.อ)
มึงพูดได้คำเดียวรึไง??
โซ. (พ.อ)
มึงไม่อยากพูด เดี๋ยวกูทำให้มึงพูดเอง
โรเวีย (น.อ)
อ-อะไร!?- ปล่อยนะ
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก!- ข-ขอขอร้อง!!.. ม-ไม่เอามีดม.ไม่เอา
โรเวีย (น.อ)
ข-ข..ขอร้องอ-อย่า!!.
โรเวีย (น.อ)
พ-พอเเล้ว!..- ผม.ผมกลัวเเล้ว..
โซ. (พ.อ)
กูไม่ได้อยากให้มึงกลัวกูเเต่กูก็ชอบนะเวลามึงกลัว ไอ้ร่าน
โซ. (พ.อ)
เเหม่ คิดจะอ่อยกูรึไง?? ใส่เสื้อเปิดหัวไหล่หน่ะ
โซ. (พ.อ)
มึงโคตรยั่วเลยว่ะ เเต่โทษทีกูเเม่งไม่ชอบคนร่านๆเเบบมึง
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก.. ผ-ผมปล่าวร่าน
โรเวีย (น.อ)
ผมไม่อยากเป็นเเบบนี้เลยด้วยซ้ำ..
โซ. (พ.อ)
พูดดีๆกับกูนี่ก็ดี..
โซ. (พ.อ)
กูอยากเล่นอะไรกับมึง
โรเวีย (น.อ)
(ถ้าตอบตกลงเขาจะเอามีดแทงเราไหมอ่ะ…)
โรเวีย (น.อ)
ผม-ผมลองก็ได้
โซ. (พ.อ)
เออ กูนึกว่ามึงจะไม่ตอบซ่ะล่ะ
โซ. (พ.อ)
กลัวกูจนสั่นเลยนะมึงอ่ะ /เก็บมีดไว้ในเสื้อ
โซ. (พ.อ)
/หยิบเซ็กทอยเเบบสั่นออกมา
โรเวีย (น.อ)
(ห-เชี่ย!..! ชิบเเล้วไง..)
โซ. (พ.อ)
อะไร? กผุนึกว่าร่านๆเเบบมึงจะชอบซ่ะอีก
โรเวีย (น.อ)
ผ-ผมไม่เคยลอง เเละไม่อยากลอง
โรเวีย (น.อ)
มัน-มันคงจะเจ็บ..
โซ. (พ.อ)
/มัดเเขนของโรเวีย
โรเวีย (น.อ)
/พยายามขัดขืน
โซ. (พ.อ)
มึงจะหยุดดิ้นดีๆหรือจะหยุดดิ้นทั้งนํ้าตา
โรเวีย (น.อ)
/กลัว+หยุดดิ้นเเต่ขาสั่น
โซ. (พ.อ)
ดี /มัด+ถอดกางเกงโรเวียออก
โรเวีย (น.อ)
/สั่น+หน้าเเดง
โรเวีย (น.อ)
อ-อย่าทำแบบนั้น ข-ขอร้อง!..
โซ. (พ.อ)
หุบปาก!!! มึงไม่มีสิทธิ์มาสั่งกู!!..
โซ. (พ.อ)
/ถ่างขาอีกฝ่ายออก+ใส่เซ็กทอยเเบบสั่นไว้ในช่องรักของอีกฝ่าย
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊า!— อ๊ะ-.. ม-มันเจ็บ!!- อึก! /สั่นเเรง+สะดุ้ง
โรเวีย (น.อ)
พ-พอเถอะครับ!!.. มันไม่ดี!- อึก..
โรเวีย (น.อ)
มันเเย่มากเลย!—
โซ. (พ.อ)
กูปากให้มึงหุบปากไป!! ถ้าจะครางก็ครางออกมา!!! /ตบหน้าอีกฝ่าย
โรเวีย (น.อ)
อ๊ะ-! /เบือนหน้าหนี+ตัวสั่นเเรงมาก
โซ. (พ.อ)
เห้อ.. กูเเม่งโคตรจะเกลียดคนเเบบมึงเลยว่ะ ทำกูอ่อนเเอ..
โรเวีย (น.อ)
อ๊า— อึก!. /อ้าปากค้าง+พยายามหายใจ
โซ. (พ.อ)
/กดเครื่องสั่นให้ทำงาน
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก!!- อ๊าา!!!-? อ๊ะ-! อ-อย่า!- ห-หยุดนะ!! ผ-ผมขอร้อง!- อ๊ะ..—!? /ตัวกระตุกเล็กน้อย+ขาสั่น
โซ. (พ.อ)
ครางอีกดิ ขอร้องกูอีก กูถึงจะยอมมึง /บีบคอเเน่นขึ้น
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊ะ!- อ๊า..!??- มันเจ็บ..
โซ. (พ.อ)
(เเม่ง.. เดี๋ยวมันตาย..)
โซ. (พ.อ)
/ปล่อยมือ+กดหยุดเครื่องสั่น
โรเวีย (น.อ)
อ-ฮ๊าา..! อึก- เเค่กๆ!!. เเฮ่ก..เเฮ่ก.. /ไอ+จับที่คอ
โรเวีย (น.อ)
ผ-ผมเจ็บ.. มัน.. เเค่กๆ!!. พอเถอะครับ.. ผมยอมเเล้ว.. อึก.. /นํ้าตาคลอ
โซ. (พ.อ)
กูเเม่ง.. เหอะ ดีเเล้วกูไม่ฆ่ามึงตอนนี้
โรเวีย (น.อ)
อึก!- อื้อ… /ร้องไห้
โซ. (พ.อ)
ตอเเหล!! /รูดซิปกางเกงออก
โซ. (พ.อ)
/เอาเเก่นกายออกมา
โรเวีย (น.อ)
(ใ-ใหญ่.. พ-พ่อจ๋า.. ช่วยลูกด้วย.. ลูกขอโทษนะพ่อ..)
โซ. (พ.อ)
มึงโคตรยั่ว.. /เอาเเก่นกายจ่อที่รูรัก
โรเวีย (น.อ)
!!?- อ-อย่า!!
โซ. (พ.อ)
/ไม่ฟัง+ใส่เข้าไปมิดด้าม
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊าาา!!-?!… อ-อ๊า!?- อึก.!!- เจ็บ!!- อื้อ… อึก!.. /หอบหายใจเเรง+ตัวสั่นตัวกระตุก+กลัว
โซ. (พ.อ)
มึงสมควรโดน.. ชอบใช่ไหม?..
โรเวีย (น.อ)
อึก..ฮื่อ../ส่ายหน้าทั้งนํ้าตา
โซ. (พ.อ)
เหอะ.. /เริ่มขยับ
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊าา!!- อึก..!- อ๊าา- อ-อย่า!-อ๊ะ!!-อื้อ!-
โรเวีย (น.อ)
พ-พอ!!-พอเดี๋ยวนี้!!- อึก!!อ๊าาๆ!!- /จับผ้าปูที่นอนเเน่น+ร้องไห้
โซ. (พ.อ)
มึงก็ครางดีๆหน่อยสิเว้ย.. เดี๋ยวกูจะหมดความอดทนเเล้วเเทงมึงตายคาที่นะเว้ย!! /บีบขาอีกฝ่ายเเรงๆ
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก!!- อื้อ!!-อ๊าา!!-อ๊าาง!!~ มันเจ็บ!!- ฮื่อ-อ๊ะ?! /ตัวกระตุก+ร้องไห้หนักมาก
โซ. (พ.อ)
มึงจะได้สนุกกับกูทั้งคืน..
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊าาา!!- อึก- อื้อ!..อ๊ะๆๆ!!?-อ๊างง!!-อื้อ!! /ตัวสั่น+ยังคงร้องไห้เหมือนเดิม
โซ. (พ.อ)
มึงอย่ายั่วกูได้ป่ะ.. กูชักจะคลั่งเเล้ว.. /ปล่อยมือออกจากขาอีกฝ่าย+ก้มลงไปกัดต้นคออีกฝ่าย+กระเเทกเเรงๆ
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊าาง!!!- อ๊าา!!-อ๊ะๆๆ!!?- อื้อ!!! /โดนจูบ+ไม่อยากจูบเเต่สู้ไม่ได้
โซ. (พ.อ)
/กัดลิ้นอีกฝ่ายจนมีเลือดออกเล็กน้อย+เลียกินเลือดของอีกฝ่าย+ยังคงกระเเทกเเรงอยู่
โรเวีย (น.อ)
อ-อื้อ!!- อึก-อ๊าา!!-ลิ้นผม-อื้อ!!-อ๊ะๆๆ!??-!! อ๊าาง!!!~ /กลัว+เจ็บลิ้น+ตัวสั่นเเรง
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก!!-ช่วยด้วย-…อ๊าาา!!??-!อ๊าา!!-อึก!-
โซ. (พ.อ)
มึงเป็นของกู.. คนเดียว..
โซ. (พ.อ)
(เห้อ….. ไอ้เด็กนี่.. เเม่ง.. เอาซ่ะกูสติไม่อยู่กับตัวเอง..)
โซ. (พ.อ)
(กูคิดอะไรกับมันกันเเน่ว่ะ…)
โซ. (พ.อ)
(กี่โมงว่ะเนี้ย..)
โซ. (พ.อ)
(สมควรพักล่ะ.. พรุ่งนี้กูจะใช้มันให้มันได้รู้จักคำว่าการเป็นทาสที่ดี…)
โซ. (พ.อ)
/มองอีกฝ่ายที่นอนเจ็บอยู่
โซ. (พ.อ)
/กัดต้นคอของอีกฝ่ายเบาๆ
โซ. (พ.อ)
มึงจะเป็นของกูตลอดไป..
โซ. (พ.อ)
ไม่ว่าจะกรณีไหนก็ชั่งหัวมัน..
โซ. (พ.อ)
/กอดอีกฝ่ายจากข้างหลัง
โซ. (พ.อ)
(สัส อย่าครางไอ้เหี้ย.. กูไม่อยากลักหลับมึง)
2 อย่าทำเเบบนี้เลย..
โรเวีย (น.อ)
(เมียคืนนี้เราทำอะไรลงไป..)
โรเวีย (น.อ)
/มองโซ่ที่ล่ามไว้อยู่ที่ขา
โซ. (พ.อ)
/เอามือข้างหนึ่งโอบเอวอีกฝ่าย
โรเวีย (น.อ)
อ-อะไรขอ-ของนาย?!
โซ. (พ.อ)
ครางดังจังเลยนะ..
โรเวีย (น.อ)
ไม่ต้องมาคุยกับผมเลย..
โซ. (พ.อ)
มึงจะทำได้ยังไง?? อีกตั้ง2ปี.. มึงถึงจะหลุดพ้นจากตรงนี้
โซ. (พ.อ)
มึงนี่ยั่วเก่งจริง..
โซ. (พ.อ)
กูไม่ได้จะให้มึงอยู่สบายๆในคฤหาสน์กูหรอก
โซ. (พ.อ)
กูจะให้มึงทำความสะอาดคฤหาสน์ของกู
โซ. (พ.อ)
เเล้วทำตามที่กูบอก
โซ. (พ.อ)
มึงจะไม่มีสิทธิ์ออกเสียง
โซ. (พ.อ)
เเล้วจำไว้ กูไม่ใช่คนใจดีหรือคนนิสัยดีอย่างที่มึงคิด!!
โซ. (พ.อ)
มึงมันก็เเค่ไอ้สัสที่ไม่รู้อะไร!
โซ. (พ.อ)
เเล้วไม่ต้องมาอ่อยกู
โซ. (พ.อ)
/เอาโซ่ออก+เดินไปใส่เสื้อผ้า+เดินออกไป
โรเวีย (น.อ)
อีกตั้งสองปี..
โรเวีย (น.อ)
เราต้องทนมันให้ได้..
โรเวีย (น.อ)
จำไว้ๆ.. ผมต้องอดทน
โรเวีย (น.อ)
/พยายามลุกขึ้น
โรเวีย (น.อ)
ผมคงไม่มีสิทธิ์อะไรเลยจริงๆ..
โรเวีย (น.อ)
/เดินไปที่ห้องครัว
บอดี้การ์ด 2
มึงมาทำอะไรว่ะ??
บอดี้การ์ด 2
คุณโซได้บอกมึงให้มาตรงนี้ไหม??
บอดี้การ์ด 2
ถ้าคุณโซไม่ได้บอกก็อย่าเสร่อมา
บอดี้การ์ด 1
ดูมันดิ อย่างกะกระดูกผอมจะตายล่ะ
โรเวีย (น.อ)
ผมไม่ได้.. โวบอกว่าให้ผมมาทำความสะอาดคุณพอจะเห็น-
บอดี้การ์ด 1
ไม่ต้องถาม /เอาถังนํ้าสาดใส่หน้าโรเวีย
บอดี้การ์ด 1
เเม่งโคตรเชี่ยเลยว่ะ!
บอดี้การ์ด 2
ดูมันทำหน้าดิ~!
โรเวีย (น.อ)
/หลบหน้า+หยิบถังขึ้นมา
บอดี้การ์ด 1
เอานี่ไหม??? /โยนผ้าใส่
บอดี้การ์ด 1
เอาไปเช็ดกระจกนะ~
บอดี้การ์ด 1
ฮ่ะๆๆ!! บอกเลยว่าถ้าไม่เสร็จได้ตายเเน่
บอดี้การ์ด 2
/มองเอวโรเวีย
บอดี้การ์ด 1
เห้ย! /ตบหัวบอดี้การ์ด2
บอดี้การ์ด 1
ไปเถอะ เรามีงานต้องทำอยู่
บอดี้การ์ด 2
เออ ก็ได้เว้ย
โรเวีย (น.อ)
…ฮึก.. อึก.. ฮื่อ..
โรเวีย (น.อ)
/พยายามเช็ดกระจก+สั่น
โรเวีย (น.อ)
ห-หนาวจัง.. เเฮ่กๆ.. ฮึก..
โรเวีย (น.อ)
ผมจะโดนอะไรอีกกันนะ2ปี…
โรเวีย (น.อ)
(ทั้งหิวทั้งหวานทั้งเหนื่อย.. ยังทำความสะอาดไม่เสร็จเลย..)
เรเซีย (พ่อ พ.อ)
เด็กที่ไหนเนี้ย..
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊ะ- ผ-ผมขอโทษครับ??!- ผมเกะกะรึป่าว..
เรเซีย (พ่อ พ.อ)
ก็ไม่ เเม่บ้านหรือพ่อบ้านกันเนี้ยตัวเปียกโชกเลยนะ
เรเซีย (พ่อ พ.อ)
/ถอดเสื้อเเขนยาวตนออก+เอาให้โรเวีย
เรเซีย (พ่อ พ.อ)
ฉันทำให้นายได้เเค่นี้นะเจ้าหนู.. หน้าตานายคุ้นๆนะ มันทำให้ฉันนึกถึงคนบางคน..
เรเซีย (พ่อ พ.อ)
ที่ฉันเคยตัดสินใจทิ้งไป
โรเวีย (น.อ)
ขอบคุณครับ.. รู้สึกซาบซึ้งใจจริงๆ
โรเวีย (น.อ)
ขอบคุณจริงๆนะคับ..
เรเซีย (พ่อ พ.อ)
ไม่ต้องขนาดนั้น ฉันให้นายไปนะ
เรเซีย (พ่อ พ.อ)
โชคดีล่ะ ดูเเลตัวเองด้วย ข้าไปล่ะ
โรเวีย (น.อ)
ครับ.. ผมขอบคุณจริงๆ
โรเวีย (น.อ)
(ในคฤหาสน์นี้..ก็มีคนดีกับเขาบ้าง..ดีจัง)
โรเวีย (น.อ)
/ใส่เสื้อเเขนยาว
โรเวีย (น.อ)
ฉันต้องทำอีกจนถึงเมื่อไหร่เนี้ย..
โรเวีย (น.อ)
เเฮ่กๆ.. อึก.. /พยายามที่จะเช็ดกระจกที่อยู่สูงๆ
ไดโซ (พ.พ.อ)
/จับผ้ามา+เช็ดให้เเทน
โรเวีย (น.อ)
เอ๊ะ!- อ๊าา.. .. ขอบคุณนะครับ
โรเวีย (น.อ)
(ใครอีกล่ะทีเนี้ย..?ไม่คุ้นเลย)
ไดโซ (พ.พ.อ)
โอ๊วว.. โรเวีย.. บังเอิญจัง
ไดโซ (พ.พ.อ)
พึ่งคุยงานเสร็จเลย
ไดโซ (พ.พ.อ)
ดีใจนะที่ได้เจอ
ไดโซ (พ.พ.อ)
เพื่อนของโซ ผมได้ยินเรื่องคุณมาบ้าง
ไดโซ (พ.พ.อ)
เเล้วนี่? มาทำอะไรดึกๆ?
ไดโซ (พ.พ.อ)
สองทุ่มเเล้วนะ
โรเวีย (น.อ)
…ผมต้องบอกคุณใช่ไหม
ไดโซ (พ.พ.อ)
ใช่เเล้วล่ะเจ้าหนู
โรเวีย (น.อ)
โซบอกว่าให้ผมมาทำความสะอาดคฤหาสน์
ไดโซ (พ.พ.อ)
มันบ้าไปเเล้วเเน่ๆ..
ไดโซ (พ.พ.อ)
เเต่ผมยังคง.. มียศตํ่ากว่าโซ.. ผมเสียใจที่ผมช่วยอะไรคุณไม่ได้
โรเวีย (น.อ)
ไม่เป็นไร.. ผม.. ผมคิดว่าผมสมควร
โรเวีย (น.อ)
ดีใจที่ได้รู้จักครับคุณไดโซ
ไดโซ (พ.พ.อ)
ผมขอตัวไปก่อนนะครับ.. /ลูบหัว
โรเวีย (น.อ)
อื้อ.. ครับ โชคดีนะครับ
ไดโซ (พ.พ.อ)
ขอบคุณเจ้าตัวเล็ก /โบกมือลา+เดินไป
โรเวีย (น.อ)
… เพื่อของโซทำไมดูเป็นคนดีเเต่ตัวของเขาเอง.. มันเเย่มากเลย
โรเวีย (น.อ)
อ-เอ่อ!!-? ด-เดี๋ยวมาได้ไง?-
โซ. (พ.อ)
กลัวกูหรอ เหอะ..
โซ. (พ.อ)
ไม่เข้าใจเลยว่าไอ้พ่อเหี้ยนั้นกับไอ้สัสนั้นเห็นใจมึงได้ยังไง
โรเวีย (น.อ)
ม-มันเเล้วเเต่คนนะ
โซ. (พ.อ)
กูไม่ได้อยากให้ทาสกูได้รับการยกย่องมากกว่าคนในตระกูล
โซ. (พ.อ)
มึงก็เเค่ไอ้เด็กเหงือขอชั้นต่ำ
โซ. (พ.อ)
เเถมยังเป็นกระหรี่ชอบอ่อยผู้ไปเรื่อยๆ
โซ. (พ.อ)
มึงมันก็เเค่ไอ้สัสเตี้ยเห็นเเกตัว
โรเวีย (น.อ)
/นํ้าตาคลอ+หันหน้าหนี
โรเวีย (น.อ)
ทำไมไม่ฆ่าผมให้จบๆไปเลยล่ะ..
โซ. (พ.อ)
ก็นะทรมานคนอย่างมึงอ่ะ มันสนุกนะเว้ย.. คนเหี้ยๆอย่างมึง กูเเม่งอยากจะเก็บมาทรมานให้ตายช้าๆในคฤหาสน์กู
โรเวีย (น.อ)
ค-เเค่กๆ-!? อ๊ะ- เเฮ่กๆ..
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก..- อื้อ.. เเค่ก-
โซ. (พ.อ)
มึงจะได้รับรสถึงความเจ็บปวด.. /ปล่อย+อุ้มอีกฝ่ายพาดบ่า
โรเวีย (น.อ)
อ-อื้อ- /จับที่คอของตัวเองเบาๆ
โซ. (พ.อ)
สมควรโดนมึงอ่ะ กูไม่อยากฆ่ามึงเลยด้วยซ้ำกูอยากจะเก็บมึงได้ทรมานเล่นให้สนุก
โซ. (พ.อ)
กูเองก็เบื่อกับงานบ้าๆ เเต่กูก็อยากทำเพราะกุอยากมีอำนาจมากกว่าไอ้สระเลวพ่อกู
โรเวีย (น.อ)
(ทุกอย่าง..? เอามาลงกับฉันเนี้ยนะ..บ้าไปเเล้วจริงๆ)
โรเวีย (น.อ)
(เเล้วทำไมเขาถึงได้ทำขนาดนี้.. เขาไม่ชอบพ่อเขาขนาดนั้นเลนหรอ..)
โรเวีย (น.อ)
อึก- /โดนทุ่มลงเตียง
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊า- มันจุก..
โซ. (พ.อ)
ชอบใช่ไหม??? /บีบคอ+ต่อยที่ท้องของโรเวีย
โรเวีย (น.อ)
อ-อ๊าก-!!? มันเจ็บ..- อื้อ!!- อึก..ปล่อยเถอะ.-
โรเวีย (น.อ)
อื้ออ!อึก-ฮื่อ… เเค่กๆ..
โซ. (พ.อ)
มึงจะได้ไม่ตายดี
โรเวีย (น.อ)
ห-ห๊ะ!- อึก..-
โรเวีย (น.อ)
ไม่เอาไม่เอาไม่เอาไม่เอาไม่เอาไม่เอาไม่เอา!
โซ. (พ.อ)
มึงมานี่ อีกระหรี่ตัวน้อย..
โซ. (พ.อ)
/หยิบมีดมา+กีดเเขนของอีกฝ่ายเป็นคำว่า Mine เเปลว่า ของฉัน
โซ. (พ.อ)
มึงเป็นของกู.. เเละมึงจะไม่มีสิทธิ์ที่จะคัดค้าน
โซ. (พ.อ)
กูเป็นเจ้าของมึง
โรเวีย (น.อ)
/ร้องไห้+ตัวสั่น
โรเวีย (น.อ)
ผม-ผมเจ็บ!- อื้อ..
โซ. (พ.อ)
หยุดสตอเเล้วยอมรับว่ามึงชอบสักทีจะได้ไหม??!
โซ. (พ.อ)
เป็นเหี้ยอะไรชอบขัดกูตลอด!!.. มึงทำอารมณ์กูเสียโว๊ยย!!!
โรเวีย (น.อ)
อ-อึก!!- อ๊าา!-
โรเวีย (น.อ)
/ตาลอย+ตาเบลอ+ตัวสั่น
โรเวีย (น.อ)
(เจ็บไปหมดเลย.. ผมจะตายเเล้วใช่ไหม….)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
