สวัสดีค่า จะมาเเนะนำตัวนะค่ะ

ผู้เขียนมีด้วยกัน2คน

1.บิว 13-14 ขวบ ส. 150 น. 34 เพศ ญ (ได้หมด)

2.น้ำ13 ขวบบ ส. 166 น.-- เพศ ญ (ทอม)

คนที่เเต่งบ่อยเเละตัวหลักเลยก็คือ บิว ที่ปรึกษาคือน้ำ อยากบอกว่าบิวชอบน้ำนะ55จีบอยู่ เเต่น้ำอ้ะทำฟรอมม์ คนอ่ารั้ยยยน่ารักน่าชัง นี้แหละว่าที่เเฟนในอนาคตมั้งงง🤣

ถ้าพร้อมเเล้วเชิญรักชมตอนเเรกได้เลยค่ะ

ณ วัดเเห่งหนึ่งใน"เมืองสินทักษิณกราช"

.เพล้ง!!!

เสียงของวัตถุไม่ที่เเข็งเเรงดังมาจากห้องครัว

นางสนม 1 : นี่นัง"เยอรพัณร์" ชั่นบอกให้เเกทำกับข้าวให้ท่าน "บุษวิศาร" เเล้วทำไมเเกยังทำไม่เสร็จ ห้ะ!!! นี่มันกี่โมงกี่ยามเเล้วห้ะ?!

ท่าน"บุษวิศาร" จะได้ทานรึไม่?

เยอรพัณร์ : ข้าเเต่เห็นว่ามีหนอนมาบนรนเจ้าค่ะ

ข้าจึ-!

นางสนม 2 : เเหม่ๆ คงจะทำสำออย

กลัวหนอนสิน่ะนังตัวดี!!!

เยอรพัณร์ : ปล่าวนะเจ้าค่ะ

นางสนม 1 : จะไม่ใช่ได้เยี่ยงไรของเจ้า ถ้าเจ้ายังไม่รีบข้าจะไปฟ้องท่าน "บุษวิศาร"

.เเอ๊ด...

เสียงประตูเปิดเเล้วมีหญิงสาววัยใกล้กลางคนเดินเข้ามา...

นางสนม 2 : "ท่านบุษวิศาร" ?! //นำมือไปสะกิดนางสนม 1 //

นางสนม 1 : ทะ-ท่าน "บุษวิศาร"?!

บุษวิศาร : เออนะสิเจ้าเห็นข้าเป็นผีรึไง ถึงได้ทำหน้าอย่างกับกลัวเช่นนี้?

นางสนม 1 : ปล่าวนะเจ้าค่ะ พวกข้าเเค่-

นางสนม 2 : กำลัง เอ่อ... คือ....

บุษวิศาร : หืม?

นางสนม 1 : พวกข้าก็เเค่...

กำลังจะสอนนาง "เยอรพัณร์" ทำกับข้าวอยู่เจ้าค่ะ!

ไม่ทราบว่าท่าน"บุษวิศาร" มีธุระอันใดรึเจ้าค่ะ

//นางสนม//ต่างพากันรีบตอบเเต่กลับไม่กล้าเเม้เเต่จะเงยหน้าขึ้นมามอง ท่าน "บุษวิศาร" เลยเเม้เเต่น้อย เพียงเพราะกลัวว่าจะโดนจับได้ว่ารังเเก

นาง "เยอรพัณร์" อยู่

บุษวิศาร : ข้าเเค่ได้ยินเสียงของเเตก เลยมาเยี่ยมมาเยียนพวกท่าน ว่าพวกท่านเป็นเยี่ยงไรบ้างเดือดร้อนรึเปล่า?

สายตาของ "บุษวิศาร" ได้เหลือบไปเห็น "เยอรพัณร์ " ที่ร่างกายกำลังกลัวจนตัวสั่น เเละก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าที่จะพูด เเละสบตาเลยเเม้เเต่น้อย

บุษวิศาร : ใยเจ้าจึงตัวสั่นได้เยี่ยงนี้ ? .....

"บุษวิศาร" พูดด้วยความโกรธเเค้น

นางสนมทั้ง 2 ต่างพากันก้มหน้าเเละเงียบ.......

💐💐💐💐โปรดติดตามตอนต่อไป💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐.

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้า ของหญิงสาวใกล้วัยกลางคนกำลังเดินมาหา......

บุษวิศาร : เจ้า.....ลุกขึ้นมาสิ ?

เยอรพัณร์ : จะ-เจ้าค่ะ

นางสนม 1 : (หน้าด้านเจ้านี่มัน หึ้ย! นังอัปปรีย์!

คอยดูเถอะ ท่าน "บุษวิศาร" จะต้องเป็นของข้าเเละเจ้า จะไม่มีที่ยืนในเมืองนี้อีกตลอดไป!)

ความคิดของ นางสนม 1 ชั่งเเค้นซะเหลือเกิน เเต่ก็ไม่สามารถที่จะ เอ่ยปากเอ่ยปริออกมา ให้ได้ยินทำได้เเค่เพียง เก็บความเเค้นอันหนักเเน่นนี้ภายในใจจนกว่าจะถึงเวลาอันเหมาะสมที่จะเเก้เเค้น...

ตึก ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าของ "บุษวิศาร" เดินนำ "เยอรพัณร์"

ไปยังท่าเเพ

เเสงพระอาทิตย์ในตอนเที่ยง ชั่งร้อนระอุซะเหลือเกิน

บุษวิศาร : นี่เจ้า...? ใยเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้กันหล่ะ

เยอรพัณร์ : หม่อมชั้น เเต่มาหางานทำเพื่อเเลกกับของอันมีค่า เช่น เงิน เช่น ทอง หน่ะเจ้าค่ะ

บุษวิศาร : เจ้าอายุเพียงเท่าใดใยเจ้าจึงมาทำงานเเบบนี้? ไหนจะ...หน้าตาสะสวยเงาระงามตาได้เพียงนี้กันหล่ะ หืม...?

เมื่อ"บุษวิศาร" พูดจบก็ใช้มือ ลูบใบหน้าที่สวยงามของอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน

เยอรพัณร์ : ตัวข้าเเค่อยากได้ของมีค่า เเล้วนำมันไปเเลกกับยาเจ้าค่ะ พอดีว่า...ท่านเเม่ของข้าท่านป่วยมาหลายวันเเล้วไม่มีทางไหนที่จะรักษาได้อีกเเล้วหล่ะเจ้าค่ะ....

....ท่านเเม่ของ"เยอรพัณร์"ท่านได้ป่วยเป็นโรคที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ทำได้เเค่เยียวยา

อาการของท่านที่เริ่มอ่อนเเอขึ้นลงในทุกๆวัน....

คงจะอยู่ได้อีกไม่ถึง 5 ปี...

บุษวิศาร : อย่างงี้เองรึ? ข้าเองก็ว่าอยู่เจ้ายอมให้นางสนมของข้าข่มเหงเจ้าเยี่ยงทาสเช่นนี้ ข้านับถือเจ้าที่เป็นเเบบนี้นะ "เยอรพัณร์"

บุษวิศาร : งั้นเอาเช่นนี้ดีรึไม่? ข้าอยากจะให้เจ้ามาคอยช่วยเเละดูเเลชีวิตข้า เเล้วเจ้าจะได้เงินทองมหาสารจากข้าไปรักษาท่านเเม่ของเจ้ากันหล่ะ?

ถึงตอนนั้น"เยอรพัณร์" ที่ได้ยินข้อเสนอที่ดีเช่นนี้มีรึนางจะไม่รับหน่ะ

เยอรพัณร์ : ด่ะ-ได้เจ้าค่ะ ได้อยู่เเล้วเจ้าค่ะ!

"เยอรพัณร์"รีบตอบโดยเร็ว

บุษวิศาร : งั้นก็ดี ข้าอยากจะไปอาบน้ำ เจ้าช่วยขัดตัวให้ข้าเถิดหนา?

เยอรพัณร์ : เจ้าค่ะ

💐 โปรดติดตามตอนต่อไป 💐

คร้านเด้🤣