ข้ามภพ ประสบรัก
ตอนที่1 ความฝัน
กริ๊งงง กริ๊งงงงง // เสียงโทรศัพท์
ผู้กำกับ
นี่! เธอเขียนบทละครเรื่องใหม่เสร็จรึยัง
เกาซูลี่
เอ่ออ..ฉันยังเขียนไม่เสร็จเลยต่ะ แต่ถ้าเสร็จแล้วเดี๋ยวฉันจะรีบส่งให้ทันทีเลยนะคะ
ผู้กำกับ
แล้วเธอเขียนเรื่องเกี่ยวกับอะไร
เกาซูลี่
ฉันเขียนเรื่องความรักค่ะ
ผู้กำกับ
ฮ่าๆๆๆ อย่างเธอเนี่ยนะ เขียนเรื่องความรัก
ผู้กำกับ
เธอไม่มีแฟนเธอจะเข้าใจความรักได้ยังไง ฮ่าๆๆๆ
ผู้กำกับ
เปลี่ยนเรื่องใหม่เลย ฉันว่าเธอเรื่องนี้เธอเขียนไม่ได้เรื่องหรอก
เกาซูลี่
ผู้กำกับคะ แค่เขียนเรื่องความรัก จำเป็นต้องมีแฟนด้วยหรอคะ
เกาซูลี่
ถึงยังไงฉันก็จะเขียนเรื่องนี้ คุณรอดูได้เลย!!
เธอพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน พร้อมกับรีบกดวางสาย
เกาซูลี่
(เหอะ แค่เขียนเรื่องความรัก จะไปยากอะไร)//คิดในใจ
นั่งเขียนงานได้สักพัก เธอก็รู้สึกเมื่อยล้า จึงได้ฟุบหลับลงกับโต๊ะทำงาน
และจู่ๆเธอก็ฝันเห็น ชายปริศนาคนหนึ่ง ในความฝันเขากำลังพูดกับเธอ
ชายปริศนา
นังหนูเอ้ยย ข้าจะพาเจ้าไปหารักแท้ เพื่อให้เจ้าได้รู้ ว่าความรักจริงๆแล้วมันเป็นยังไง และถ้าเมื่อไหร่คนที่เจ้ารัก ทำให้เจ้าเสียใจ เจ้าจะต้องถูกพิษคำสาป เมื่อพิษไหลเข้าสู่หัวใจ เจ้าจะปวดใจเป็นอย่างมาก
ชายปริศนา
และยาถอนพิษก็คือรักแท้เท่านั้น!! เจ้าจะต้องหารักแท้ของเจ้าให้เจอ จงจำไว้ว่า คนแรกที่เจ้าเห็น นั่นคือรักแท้ของเจ้า~~ ฮ่าๆๆๆ
ชายปริศนาพูดทิ้งท้ายด้วยเสียงหัวเราะชอบใจ
ตอนที่2
เกาซูลี่ เธอนอนหมดสติอยู่ที่กระท่อมแห่งหนึ่ง เธอได้รู้สึกตัว และค่อยๆลืมตาขึ้น ดวงตาอันพร่ามันของเธอ ทำให้เธอเห็นร่างชายผมยาว สวมชุดสีขาว กำลังเดินหันหลังจากเธอไป ..และเธอก็ได้หมดสติไปอีกครั้ง
เธอรู้สึกตัวและลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง และได้เห็นชายคนนึงยืนอยู่ตรงหน้า
เกาซูลี่
(หรือว่าเขาคือ...)
ชายปริศนา
(ชายที่เจ้าพบคนแรก ก็คือรักแท้ของเจ้า)
ยิ้มตาเบิกโพง พร้อมกับทำหน้าทะเล้น
จางจิ้นไฉ
//รู้สึกไมพอใจ จึงใช้ดาบวางที่คอของเธออย่างทันที!!!
พร้อมกับองครักษ์ที่รีบวิ่งเข้ามาดูเหตุการณ์
เกาซูลี่
//เธอตกใจพร้อมกับทำหน้าสงสัย
เกาซูลี่
(ไหนบอกว่าเป็นรักแท้ไง)
เกาซูลี่
(นี่มันคู่อาฆาตรชัดๆ)
เกาซูลี่
(ไม่คิดเลยว่าจะเร้าใจขนาดนี้)
เธอนึกในใจ ยิ้มพร้อมกับทำหน้าเล้น
เกาซูลี่
มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากันสิ ทำไมต้องใช้ดาบด้วย
องค์ครักษ์ (จางจิ้นไฉ)
บังอาจ!! ยังคิดล่วงเกินประมุขน้อยอีก
เกาซูลี่
(แบบนี้..เราก็เป็นว่าว่าที่ฮูหยินเจ้าสำนักน่ะสิ)
//ยิ้มทำหน้าทะเล้น
ผู้เขียน: //ยัง ยังจะทำหน้าทะเล้นอีก คิดไปถึงไหนเนี่ย😂
องค์ครักษ์ (จางจิ้นไฉ)
เจ้าฆ่าหมอเทวดา!!
เกาซูลี่
ห๊าาา!!//ทำหน้าตาตกใจ
เกาซูลี่
(หมอเทว เป็นใคร?)
เกาซูลี่
//หันไปเห็นศพคนตาย
เกาซูลี่
เจ้าบอกว่าข้าฆ่าคน ข้าก็ต้องฆ่าหรือ
เกาซูลี่
งั้นถ้าข้าบอกว่า เจ้าเป็นคนฆ่าแล้วโยนความผิดมาให้ข้าล่ะ
องครักษ์อีกคน
🗣️ประมุขน้อย ยังมีคนรอดชีวิตขอรับ
คนที่รอดชีวิต กำลังหายใจโรยริน ใช้มือชี้ไปที่ตัวของเกาซูลี่
จางจิ้นไฉ
//หันมามองเธออย่างสงสัยทันที
เสียงซุบซิบๆ (นางนี่แหละ ใช่ๆ นางนี่แหละ)
เกาซูลี่
//เธองงกับเหตุการณ์ และทำหน้าตาไม่รู้เรื่อง
เกาซูลี่
//และได้หันไปมองหน้าต่างด้านหลังเธอ ว่าคนที่รอดชีวิตกำลังชี้ไปที่อะไรกันแน่
เกาซูลี่
(บอกพวกเขาสิว่าฉันไม่ใช่ฆาตกร)
เกาซูลี่
(เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉันนะ)
เธอคิดในใจ และเริ่มรู้สึกกลัว
เธอทำหน้าตกใจ ตอนที่เห็นผู้รอดชีวิตคนนั้นขาดใจตาย
องครักษ์ โกรธมากที่เธอไม่ยอมรับผิด จึงได้ชักดาบจะแทงเธอ
องค์ครักษ์ (จางจิ้นไฉ)
นางนี่แหละ ฆ่านาง!!!
องค์ครักษ์ (จางจิ้นไฉ)
//ชักดาบแทง
เกาซูลี่
//เธอรีบหยิบหมอนขึ้นมาบังตัวเองไว้
และได้มีคนใช้พลังช่วยเธออยู่นอกหน้าต่าง ทำให้ดาบไม่สามารถแทงถึงตัวเธอได้
จางจิ้นไฉ
//รีบวิ่งจะเข้าไปห้าม
ผู้เขียน : //มาช้าไปหรือเปล่าพ่อหนุ่ม😅
ฉึก!! เสียงดาบที่แทงโดนหมอน ทำให้หมอนขาดกระจุยเป็นปุยนุ่น ล่องลอยเต็มไปหมด
แต่ทว่าไม่ได้ทำให้เธอ(เกาซูลี่)กลัวเลยสักนิด กลับทำให้เธอเห็นภาพบรรยากาศสุดโรแมนติก กับประมุขน้อยที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอ
ผู้เขียน: //คิดไปนู่นอี๊ก นางเอกฉัน กลัวเขาสักนิดเถอะลูก😂
ตอนที่3
ผู้เขียน: มาต่อ
เผื่อใครไม่เข้าใจนะคะ ตัวละครที่แอดทำสัญลักษณ์ (..) คือคำพูดที่ตัวละครกำลังคิดอยู่ในใจนะคะ.
เกาซูลี่
เจ้าทำข้าตกใจหมดแล้ว
เกาซูลี่
จะ..เจ้าอย่าฆ่าข้าเลยนะ
พูดกับประมุขน้อยจางจิ้นไฉ
จางจิ้นไฉ
แม่นางไม่ต้องกลัว ข้าคือจางจิ้นไฉ
จางจิ้นไฉ
พ่อข้าเป็นประมุขยุทธภพคนปัจจุบัน
จางจิ้นไฉ
แม่นางมีชื่อเสียงเรียงนามว่ากะไร ใยจึงมาอยู่ที่นี่
เกาซูลี่
//มองประมุขน้อยด้วยความคิดบ้าบอของนาง😂
เกาซูลี่
(ลูกชายของประมุขยุทธภพ)
เกาซูลี่
(แบบนี้ที่บ้านก็มีที่ดินเป็นหมื่นไร่)
เกาซูลี่
(มีบริวารนับไม่ถ้วนน่ะสิ)
จางจิ้นไฉ
ข้าต้องการรักษาโรคให้ท่านพ่อ จึงมาขอผลไม้วิเศษจากหมอเทวดาเพื่อนำไปรักษา
จางจิ้นไฉ
แต่ไม่คิดว่าจะมาพบคดีฆาตกรรมนี้
จางจิ้นไฉ
แม่นางทราบอะไรมาบ้าง บอกมาตามความจริงก็พอ
เกาซูลี่
(ฉันจะไปรู้อะไรได้)
เกาซูลี่
(ตาเฒ่าปริศนาไม่เห็นบอกอะไรเลย)
เธอจึงเข้าไปใกล้ประมุขข้อย ทำให้ประมุขน้อยประหม่า จึงจับดาบจะชักออกทันที
เธอหน้าเสีย และมองไปตามมือที่จับดาบ พร้อมกับกลืนน้ำลาย ทำตาปริบๆ
จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของเขา เธอค่อยๆพูดบรรจงทีละคำ
เกาซูลี่
ข้า...คือ..ฮูหยิน...ในอนาคตของเจ้า😊
ทันทีที่ได้ยินเธอพูดจบ เขาก็แสดงอาการไม่พอใจทันที
จางจิ้นไฉ
เหลวไหลทั้งเพ! เจ้าเป็นใครกันแน่!!
องค์ครักษ์ (จางจิ้นไฉ)
ประมุขน้อย ข้าพบสิ่งนี้ในลิ้นชักของหมอเทวดา
จางจิ้นไฉ
//หยิบขึ้นมาเปิดดู
"ซูฮวา สตรี พบว่าตายที่หมู่บ้านซางเถียน หลังจากฟื้นคืนชีพ สูญเสียความทรงจำไป"
เกาซูลี่
เจ้าเรียกข้าหรือ?. ชื่อเชยชะมัด
จางจิ้นไฉ
หรือจะเสียความทรงจำจริงๆ //พูดพึมพำ
เกาซูลี่
(เสียความทรงจำเหรอ)
เกาซูลี่
(อึม. วางตัวละครได้ไม่เลว)
องค์ครักษ์ (จางจิ้นไฉ)
ในเมื่อตอนนี้ทุกคนต่างก็ชี้ไปที่ตัวนาง เช่นนั้นนางจะต้องเป็นคนที่ฆ่าหมอเทวดาแน
จางจิ้นไฉ
ข้าตรวจสอบมือนางแล้ว
จางจิ้นไฉ
ไม่เหมือนคนมีวรยุทธ์
เกาซูลี่
(สามีสุดยอดไปเลย☺️) //ทำหน้าปลื้มใจ
จางจิ้นไฉ
เจ้าตามข้ากลับไปที่สำนักเพิ่งหมิง
เกาซูลี่
(พาฉันกลับไปเหรอ) //ยิ้มกรุ้มกริ่ม
เกาซูลี่
(แบบนี้ก็มีโอกาสเพียบเลยสิ)
องครักษ์ (หยางเยว่สือ)
ท่าประมุข มีข่าวมารายงานเจ้าค่ะ
องครักษ์ (หยางเยว่สือ)
หลังจากซูฮวาทรยศท่าน ชีวิตก็หาไม่
องครักษ์ (หยางเยว่สือ)
หลายวันก่อนได้ยินว่า นางกินผลไม้วิเศษของหมอเทวดาเข้าไป
องครักษ์ (หยางเยว่สือ)
ทำให้ตายแล้วฟื้นคืนชีพ ทั้งยังสูญเสียความทรงจำ
องครักษ์ (หยางเยว่สือ)
ตอนนี้ได้รับการช่วยเหลือจากสำนักเพิ่งหมิง
องครักษ์ (หยางเยว่สือ)
จะให้ผู้น้อยจับตัวนางกลับมา ถามเรื่องผลไม้วิเศษให้แน่ชัดหรือไม่
หยางเยว่สือ
เจ้าไร้เดียงสาเกินไปแล้ว
หยางเยว่สือ
ผลไม้วิเศษคืออะไร ก็แค่สิ่งที่มอมเมาใจคนเท่านั้น ให้พวกผดุงคุณธรรมวุ่นวายกันไปเถอะ
หยางเยว่สือ
ทว่านางไปอยู่กับจางจิ้นไฉอีก
หยางเยว่สือ
ช่างน่าสนใจนัก😏
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
