อคินณ์
..."ยอมรับตรงๆตั้งแต่ชั้นเกิดมาไม่เคยเจอผ.ญที่มีกลิ่นดอกไม้ติดตัวแบบเธอซึ่งเธอเป็นคนแรกแต่เธอดูจืดชืดสิ้นดี"...
เมษา
...(มันคือประโยคชื่นชมหรือตำหนิกันน่ะ.)...
...^^^+++++++++++++++++++++^^^...
อคินณ์
..."เธอเลิกมายุ่งกับชั้นได้รึยังชั้นรังเกียจ"...
เมษา
..."ค่ะ"(ชั้นไปยุ่มยามในชีวิตคุณตอนไหน.)...
...+++++++++++++++++...
อคินณ์
..."เธอหายไปไหน!!!!ไปตามเธอกลับมา!!!"...
การ์ด
..."ครับ!"...
...++++++++++++++++++...
อคินณ์
"ไม่คิดว่าเธอจะเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับฉันได้แถมเป็นเพื่อนกันอีก"
...ก่อนหน้านั้น...
อคินณ์
"ต่อให้เธอเรียนที่ไหนก็ต้องเข้ากับเธอให้ได้ต้องใช้วิธีไหนหรือเงินกี่บาทก็ตาม"
...++++++++++++++++...
...ตัวประกอบB...
"คุณชายสูงส่งอย่างเขาน่ะหรอจะมาคบเพื่อนกับสาวต้อยต่ำอย่างเธอ"
อคินณ์
..."ถ้ายังไม่เลิกพูดจาหมาไม่แดกชั้นจะเลาะ****ฟันเธอออกมาเป็นซี่ๆจนเธอกินข้าวไม่ได้."...
...++++++++++++++++...
เจ๊แคลร์
..."เมื่อไหร่มึงจะตื่นว่ามึงชอบเขา"...
อคินณ์
..."อย่าพูดซี้ซั้วผมไม่ได้ชอบมัน"...
...+++++++++++++++++...
เมษา
..."ถ้าสมมุติคุณรู้ว่าชั้นไม่ได้มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้วคุณจะทำยังไงหรอคะ"...
อคินณ์
..."ทำไมชั้นต้องทำยังไงเพราะเธอก็ไม่ได้อยู่ในสายตาหรือมีคุณค่าพอให้ชั้นสนใจตั้งแต่แรกแล้ว"...
...+++++++++++++++++...
อคินณ์
..."ซื้อมาให้หัดกินข้าวเช้าได้ล่ะร่างกายไม่แข็งแรงอยู่"...
เมษา
..."อื้อ ขอบคุณค่ะ"...
...++++++++++++++...
อคินณ์
..."เธอรู้ตัวมั้ยเมษาเธอช่างโง่เขลาเธอมันไม่ฉลาดเธอ....ฮึก....
เจ๊แคลร์
..."กูก็รักของกูมาตั้งนานกูดูแลมันมาอย่างดีพวกมึงเป็นใครมาพรากเพื่อนกูไป!!!!...
อคินณ์
..."อึก..มันไม่ใช่ของมึงตั้งแต่แรกผู้หญิงคนนั้นมันเป็นของกู."...
...++++++++++++++++...
เจ๊แคลร์
..."ไอ้คินณ์ มึงมันรักใครไม่เป็น."...
...++++++++++++++++++++++++...
...อคินณ์ (คินณ์) นายคินณ์คตะ วัชระเดชชานุกร...
...[ลูกครึ่งไทย-รัสเซีย]...
...******เมษา****** (เมย์) นางสาว มัณฑนา จันดารา...
...[ลูกครึ่ง ไทย-ญี่ปุ่น]...
เจ๊แคลร์ (แคลร์) นางสาวคิริญญา ประพักษ์พิรินณ์นามวง
...[ลูกครึ่งไทย-เกาหลี]...
ฮั่นแน่ปากแข็งจังน่ะคะน้องอคินณ์สุดหล่อขอให้ทุกคนอ่านพอสนุกน่ะคะไม่จริงจังน่ะคะเอาพอควรเน้ออ
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งแบบบรรยายกำลังศึกษาไปทีละเล็กละน้อยหากผิดพลาดประการใดขอโทษไว้ในจุดๆนี้ด้วยน่ะคะ😭🙏
***ติชมกันได้ให้คำแนะนำได้แต่พอควรน่ะคะ***
**ขออนุญาตเจ้าของรูปด้วยน่ะคะหากชื่อที่ตั้งมาตรงกับชื่อใครขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยค่ะ🙏**
พ.อ อคินณ์ (คินณ์) หรือนาย คินณ์คตะ วิชญ์ชระเดชชานุกูล ผู้ชายมากหน้าหลายตาเสน่ห์หามากมีหล่อรวยครบเครื่องแถมยังมีพ่อแม่เป็นเจ้าของธุรกิจ เฟรนไชส์ต่างๆเป็นหน้าเป็นตาต่อสังคมรวยอยู่ระดับต้นๆของประเทศยังว่าได้ แต่ตัวอคินณ์เองกลับมีนิสัยเจ้าชู้ควงสาวไม่ซ้ำหน้าหรือชอบความสำพันธ์แบบ One Night stand เป็นที่ต้องการตามหนุ่มสาวเลยก็ว่าได้เพียงขอแค่ได้ขึ้นเตียงกับเขาก็คงเป็นบุญวาสนาของพวกเขาแล้วจริงๆ
...++++++++++++++++++...
ณ สนามบาส ในรั้วร.ร
Perfect for us ร.รที่เต็มไปด้วยความสวยงาม หรูหราและ"ความสมบูรณ์แบบ" สร้างมาเพื่อตระกูลคุณหนูลูกหลานเจ้านางเธอต่างๆ เป็นร.รชั้นนำของเมืองๆนี้ยังว่าได้ ค่าเทอม5xxxx+ต่อเดือนเลยทีเดียว
...++++++++++++++++...
"อากาศดีเว้ยพวกเหี้ยมาเล่นบาสกันดีกว่า" หนุ่มสูง 179 ผมสีดำ ผิวสีขาวออกเหลืองหน่อยๆ ใส่เสื้อบาสทำให้เห็นกล้ามแขนแน่นๆพร้อมเส้นเลือดกำลังศึกษาอยู่ระดับมัธยมม.5 ได้มองไปบนฟ้าอากาศนั้นเป็นใจในการ exercise เล่นบาสอย่างยิ่งไม่ร้อนเกินไปและใช่หนุ่มคนนั้นเขาคือ "อคินณ์"
"โถว่ววววไอ้คินณ์เพื่อนรักมึงไม่เกรงใจสีผิวกุเลยกุดำจนจะกลายเป็นพิรุนจำบังล่ะเนี่ย"
หนุ่มที่ตอบกลับไปนั้นคือเพื่อนสนิทของ
อคิณณ์ "บอสตั้น" หนุ่มพราวเสน่ห์สุดหล่อสูง177 ย้อมผมแดงทั้งหัว ใส่เสื้อนักเรียนของห้องม.5 ฉายาพ่อหนุ่มคารมณ์ดีพ่อแม่ทำธุรกิจส่งออกต่างประเทศและที่นิยมส่งออกมากที่สุดคือ"ถุงเท้าเย็น"
เลิกพูดมากลงมาเหอะเดี๋ยวน้องแพรก็มาดูไม่โชว์สเต็ปลีลาหน่อยหรอ" อคินณ์ตอบกลับไปยิ้มๆ
"ไหนๆๆๆๆมาๆๆๆๆกูพร้อมเล่นอย่าแย่งซีนกูนาไอ้หล่อ" เมื่อสิ้นเสียงของบอสตั้นอคินณ์ยิ้มสายหน้าไปมากับความปัญญาอ่อนของเพื่อนตนเองพร้อมคิดว่าตนไปเป็นเพื่อนกับมันได้ไง
...+++++++++++++...
แฮ่กๆๆ ฟึบ! (เสียงโยนลูกบาสลงห่วง)
กรี๊ดดด&#-#-#--฿- " เมิงงงงเห็นพี่คินณ์มั้ยยยหล่อมากแม่แถมเก่งสุดๆๆผัวกุชัดๆ&฿-฿-" เสียงคนดูข้างสนามที่นั่งบนสแตนต่างพากันกรี๊ดกร๊าดเมื่อเห็นว่าหนุ่มที่ตนหมายปองนั้นได้โยนลูกบาสลงห่วงในระยะไกล สิ้นสุดจากเสียงของเด็กสาวที่คล้ายว่าดูอายุประมาณ15-16ปีก็มีเสียงนึงตะโกนมาจากคนที่นั่งบนสแตนหัวตัวเอง
"ผัวสูแม่มึงติ!! ผัวเพื่อนกูค่าาาสาววอย่ามามั่น" เสียงนี้เป็นเสียงของแหนมน้อยสาวประเภทสองที่อยู่ม.6เป็นรุ่นพี่มีผิวสีโทนคล้ำและยังไม่แปลงเพศ แหนมน้อยค่อนข้างดูแลอารักขาหรือง่ายๆว่าประจบสอพลอเพื่อนสนิทของตนอย่าง " เซญ่า " สาวสวยเซ็กซี่หุ่นxที่กำลังมีข่าวลือซุบซิบว่านางแอบคุยๆอยู่กับคินณ์
" หึ... ใฝ่สูง " เซญ่าได้พูดเสียงเหยียดๆปะปนกับดูถูกพร้อมมองต่ำๆใส่นักเรียนหญิงสองคนนั้น ทำเอานักเรียนหญิงพากันเขยิบหนีเซญ่าเพราะพ่อของเธอเป็นถึงคณะกรรมการของโรงเรียน
"โอ้โหไอ้หล่อไหนบอกจะไม่แย่งซีนกูไงนอยด์ว่ะ" บอสตั้นได้พูดน้ำเสียงเศร้าๆปนประชดนิดๆแต่มองยังไงก็รู้ว่ากวนส้นตีนเมื่อเห็นว่าเพื่อนนั้นโยนลงห่วงมีสาวกรี๊ดกร๊าดแถบสติจะหลุด ตัดมาที่ตนที่ยังโยนไม่ลงสักที
"น้องแพรยังไม่มาจังหวะนี้พี่ขอน่ะ"พร้อมขยิบตาให้บอสตั้นเป็นการเอาคืน
"นอกสนามกับกูซักรอบม่ะเพื่อนรัก" บอสตั้นกวนกลับไปไม่จริงจังนัก
เนื่องจากต้องใช้สมาธิในการเล่นและแยกประสาทคุยกับเพื่อนที่ปัญญาอ่อนทำให้อคินณ์แอบหลุดโฟกัสรอบตัวไปชั่วขณะจังหวะนั้นเองมีสาวน้อยกำลังเดินมาและคุยอยู่กับเพื่อนของสาวน้อยเลยไม่ได้สังเกตุเห็นอคินณ์...
ฟรึบ..ปัก!! อ๊ะ..
ทั้งคู่ได้ชนกันโดยไม่ได้ตั้งใจจังหวะนั้นอคินณ์ตกใจแต่เขารวบรวมสติและได้ม้วนตัวหันกลับไปกอดหญิงสาวไว้ไม่ให้เจ็บตัวมากกว่านี้..ในตอนนั้นเขาได้กลิ่นตัวหอมๆคล้ายกลิ่นดอกพุดซ้อนออกมาจากตัวหญิงสาวอ่อนๆหลังจากนั้น ทำให้ทั้งคู่ได้ล้มลงไปพร้อมกันและได้สบตากันชั่วขณะ
(ในตอนนั้นผมมองตาเธอผมรู้สึกว่า...สายตาเธอทำไมมันช่างดูไร้เดียงสาอะไรเช่นนี้)
ปึก!!!
"ซี๊ดดด.." (เจ็บจังว่ะ..) อคินณ์ได้ลืมตาเห็นว่าทั้งคู่ล้มก็จริงแต่อคินณ์ได้หันตัวเองเป็นฝ่ายข้างล่างทำให้เจ็บมากกว่าหญิงสาวขณะนั้นได้มองตาหญิงสาวอีกครั้งพบว่าตอนนี้แว่นตาที่เธอสวมก่อนหน้านี้ได้หายไปแล้วคาดว่าน่าจะตกแถวๆบริเวณนี้
ตึกๆ..ตึกๆ..ตึกๆ
เสียงหัวใจของอคินณ์กำลังเต้นอย่างวุ่นวายเมื่อได้มองหน้าและสบตากับหญิงสาว
" อ่ะ!!.." หญิงสาวได้รีบลุกจากตัวอคินณ์อย่างล่กลนและได้คลำหาอะไรบางอย่างทั้งที่ตัวเธอยังไม่ได้ปัดฝุ่น
อคินณ์มองหญิงสาวคนนั้นอย่างสำรวจ พบว่าเธอสูงประมาณ 164 หน้าตาน่ารักหมวยนิดๆ ใส่แว่นแน่นอนเพราะเมื่อกี้ตอนล้มเขาหันไปโอบรัดเธอไว้ ผมเธอดูมีเสน่ห์ ผิวเธอนั้นขาวเด่นมากทำเอาอคินณ์คิดว่าเธอเปรียบดังหิมะเกล็ดน้ำค้าง.
"อื้อ!!...อยู่ไหนน่ะขอร้องล่ะอยู่ไหน"หญิงสาวได้พูดเสียงหวานๆปนเศร้าสร้อยออกมาทำเอาคนแถวนั้นใจละลายได้เลยและเอ็นดูได้เลย
อคินณ์เรียกสติกลับมาพร้อมหันไปมองหญิงสาวและเดาว่าเธอน่าจะหาแว่นตาแน่ๆอคินณ์จึงมองรอบๆพอเห็นแว่นเขารีบหยิบล่ะได้เดินไปใกล้ๆเธอและพูดว่า...
"หาแว่นตาอยู่รึป่าวคะ" หญิงสาวได้มองเขาไม่ค่อยชัดเพราะตอนนี้ไม่มีแว่นแต่เธอก็พยักหน้ารัวๆ ทำเอาอคินณ์อดเอ็นดูเธอไม่ได้เลยยอมรับว่า...การกระทำเมื่อกี้ของเธอช่าง.."น่ารัก"
"กูพูดได้มั้ยว่ามีคนกำลังจ้องมองมึงอย่างกับจะแดกไส้" บอสตั้นพูดพร้อมเดินมาหาอคินณ์อย่างชิลๆการกระทำเมื่อกี้ที่เกิดขึ้นใช่ว่าบอสตั้นจะไม่เห็นแต่เขาเพียงแค่่กำลังสำรวจหญิงสาวว่ามาดีรึป่าว
อคินณ์หันไปมองด้วยหางตาพบว่าสาวๆบนสแตนนั้นกำลังมองเหตุการณ์เมื่อกี้อย่างหึงหวงและหนึ่งในนั้นมีเซญ่าที่กำลังกอดอกมองมาอย่างคาดหัวอคินณ์สุดๆ
"อือ" เขาไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรอยู่แล้วเพราะเขาไม่ได้ต้องการให้ใครมาตามเขาต้อยๆตั้งแต่แรกแม้กระทั่ง
"เซญ่า"เขาเพียงแค่สนุกๆกับเธอเท่านั้นเขาไม่สนว่าใครจะไปพูดอะไรยังไงหรือใครจะโกรธก็ตาม
"ระวังญ่าๆสุดที่รักมึงตามตบน่ะ555"บอสตั้นเขาเพียงแซวเล่นๆเท่านั้นไม่ได้จริงจังอะไร
"ญ่าๆ father มึงสิ " อคินณ์ตอบกลับไป
--------------------------------------------------
อร้ายแรงมากค่ะอคินณ์นายดูสนใจลูกสาวเราน่ะ
ตอนแรกมาแว้ววว ผิดพลาดประการใดกราบงามๆนาคา
...คอนโดวัชระเดชชานุกูล...
ติ๊ด (เสียงเปิดคีการ์ด)
อคินณ์เข้ามาในห้องของตัวเองซึ่งที่เขาพักอยู่ก็คือคอนโดของตระกูลเขาเองตัวคอนโดค่อนข้างสูงสวยหรูเอามากๆและตั้งอยู่ใจกลางเมืองกันเลยทีเดียว
"เห้อออ" อคินณ์ทิ้งตัวนอนบนโซฟาพร้อมกับคิดว่าตัวเขาก็อยู่ที่โรงเรียนมาเป็นเวลานานหรืออยู่ตั้งแต่ม.ต้นเลยก็ว่าได้เพราะโรงเรียน Perfect for us ก็อยู่ในเครือของตระกูลเขาเช่นเดียวกัน ทำไมเขาถึงไม่เคยเจอหน้าแม้แต่คุ้นตาก็ไม่ อคินณ์นอนคิดไปสักพัก
"เอ๊ะ" อคินณ์ลุกขึ้นนั่งล่ะกดเข้าเบอร์โทรศัพท์เลื่อนหาแป็ปเดียวเท่านั้นล่ะกดโทรออกซึ่งเบอร์ที่่เขากดไปนั้นคือเบอร์ของ"เจ๊แคลร์"หรือแคลร์ ลูกพี่ลูกน้องของเขานั้นเองซึ่งทั้ง2คนก็สนิทกันเอามากๆเพียงแต่เมื่อวานนั้นแคลร์บอกจะไปหาเพื่อนที่ย้ายมาจากญี่ปุ่นและใช่เพื่อนคนนั้นคือเมษาหญิงสาวที่เขาเดินชนเมื่อที่ร.รนั้นเองแคลร์นั้นเป็นสาวสวยหุ่นดีผมยาวสวยมีความฝอหน่อยๆ สูง168 ผิวขาว หน้าตามีเสน่ห์ที่บ้านเธอทำธุรกิจอสังหาริมทรัพพ่อแม่เป็นคนใหญ่คนโตกันทั้งคู่เลยซึ่งเธอเรียนซ้ำชั้นอยู่3ปีเพราะน่าจะรอเมษาบินมาจากญี่ปุ่นแน่ๆ
"ว่าไงค้าาาาาโทรมาครั้ง4เอ๊ะหรือ5"เสียงหญิงสาวได้พูดขึ้น
"เจ๊ว่างมานั่งนับสายหรอครับ"อคินณ์พูดยิ้มๆ
"เข้าเรื่องเลยพี่พรุ่งนี้พาเพื่อนพี่มาแนะนำหน่อย"อคินณ์พูดเสียงจริงจัง
"หื้มม? ใครอ่ะเมย์หรอ"
(ชื่อเมย์หรอ) อคินณ์ยิ้มมุมปากพร้อมปล่อยควันบุหรี่ออกมาพร้อมวางสายทิ้งทำเอาอีกฝ่ายของการสนทนานั้นงงเป็นไก่ตาแตก
"เอ้าไอ้หล่อนี้บทจะวางก็วาง" แคลร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสับสนเล็กน้อยแต่ไม่ได้ติดใจคิดไรมาก
...++++++++++++++++...
...โรงเรียน Perfect for us...
"เอ๊ะคินณ์ทำไมมึงรีบมาจังว่ะปกติมึงมา9โมงนินี่พึ่ง7โมงเองมึงรีบมาไม"บอสตั้นที่พึ่งขึ้นห้องมาพบว่าในห้องมีอคินณ์ที่กำลังนั่งดูดบุหรี่อยู่ริมหน้าต่าง
"หึทีมึงยังมาไวได้เลย"อคินณ์ตอบกลับไปแต่ไม่ได้หันไปมอง
"ไม่ๆๆมึงไม่ปกติแดกไรผิดสำแดงแน่ๆ"บอสตั้นรีบมาทางอคินณ์
"เห้ยกูว่าแล้วว่ามึงต้องมาไวแน่นอนไอ้เสือ" เสียงหญิงสาวพูดขึ้นซึ่งเจ้าของเสียงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเจ๊แคลร์พี่สาวสุดที่รักของอคินณ์
"หึ..พี่เก่ง" ครั้งนี้อคินณ์หันมาพร้อมดับบุหรี่ในมือเพราะรู้ว่าพี่สาวของตนไม่ชอบแต่เขาก็ไม่สามารถเลิกบุหรี่ได้จริงๆ
"แล้ว...."อคินณ์พูดเสียงลากยาวพร้อมมองไปก็เห็นว่าพี่ของตนมาคนเดียวไม่ได้พาใครที่เขาต้องการมาด้วยเขาผิดหวังเล็กน้อยแต่ก็ไม่อะไรมาก
"อ่อออออ เดี๋ยวเขาก็มาพอดีแวะซื้ิอขนมเข้ามาไถ่โทษนายอยู่มั้ง555" แคลร์พูดออกมาขำๆ
"เอ๊ะ ไรว่ะเชี่ยนี่กูพลาดข่าวอะไรแน่ๆพี่แคลร์คร้าบบ~" บอสตั้นพูดเสียงออดอ้อนล่ะหันไปเกาะแกะแคลร์ทำเอาหญิงสาวที่โดนกระทำใส่เขิลไม่เป็นท่า
"เห้ยๆมึงออกมา"อคินณ์พูดพร้อมเดินไปดึงตัวบอสตั้นออกมาจากพี่สาวของตนด้วยความหวง
และใช่พวกเขาทั้ง3คนล้วนเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากคบกันอยู่3คนซึ่งทั้ง3มีฉายาแก๊งโซฮอตเพราะแต่ล่ะคนไม่ใช่ระดับที่จะเข้าไปตบหัวเล่นกันได้
...+++++++++++++++...
แอ๊ดด
"เอิ่ม..."ทันทีที่เมษาได้เปิดประตูเข้าไปในห้องเมษาก็เห็นว่าอคินณ์กำลังต่อยบอสตั้นและมีแคลร์ที่กำลังห้ามซึ่งเธอตกใจคิดว่าเพื่อนทะเลาะกันจึงรีบเข้าไปห้ามจนลืมดูสถานการณ์ว่าจริงๆแล้วทั้ง3เพียงแค่หยอกล้อกันเพียงเท่านั้น
ทันทีที่วิ่งไปก็ถูกมือใหญ่หน้าและด้านจับบริเวณหน้าผากและใช่มือที่ว่านั้นคืออคินณ์นั้นเองเพราะตัวเองเป็นคนที่ไวต่อสิ่งรอบตัว
"อ่ะ! "หญิงสาวตกใจพร้อมมองเจ้าของมือที่กำลังสัมผัสหน้าผากเธอพบว่าเป็นคนที่เธอพึ่งเดินชนเมื่อวานจึงรีบถอยออกมาล่ะก้มตัวโค้งคำนับเป็นการขอโทษ
"ไม่ๆๆไม่ต้องทำ" แคลร์รีบวิ่งไปห้ามเมื่อเห็นว่าเพื่อนตัวเองกำลังก้มหัวขอโทษคินณ์
หญิงสาวสับสนเล็กน้อยพร้อมหันไปมองคินณ์ด้วยสายตาหวาดกลัวและเกร็งเล็กน้อย
"ไม่ต้องหรอกเมื่อวานเธอไม่ผิดชั้นไม่มองทางเองเหละ"อคินณ์พูดพร้อมหันกลับไปนั่งที่หน้าต่างและจังหวะนั้นเขายิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นหญิงสาวที่สนใจอีกครั้ง
หญิงสาวสับสนแต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ติใจเอาเรื่องก็รีบเดินไปที่หน้าห้องพร้อมหยิบขนมมาให้อคินณ์เป็นการไถ่โทษเล็กน้อย
อคินณ์มองขนในมือน้อยๆสีขาวนั้นพร้อมมองหน้าเธอ
"ขอบใจ" อคินณ์พูดพร้อมรับถุงขนมมาล่ะยื่นไปให้พี่สาวและเพื่อนรักคนล่ะห่อซึ่งทั้ง2กำลังอึ้งกับการกระทำเมื่อกี้เพราะอคินณ์ไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้ตนมาเกินไปแต่เมื่อกี้อคินณ์เพียงแค่สัมผัสเล็กน้อยและไม่เอาความทำเอาทั้ง2อึ้งล่ะมองหน้ากันพร้อมคุยกันทางสายตาทันที
"อยากขอโทษชั้นจริงจังมั้ย?"อคินณ์พูดอีกครั้งพร้อมน้ำเสียงจริงจังเล็กน้อย
"อื้อได้"หญิงสาวพูดด้วยสายตาที่บริสุทธิ์
"เอาเบอร์เธอมาแลกกับนวดไหล่ก็น่าจะพอเพราะเมื่อวานชั้นรับตัวเธอ"อคินณ์พูดพร้อมยิ้มมุมปาก
พรึ่บ!
เป็นเสียงของทั้ง2คนที่อึ้งล่ะขาอ่อนทันทีทำเอาหญิงสาวรีบเข้ามาดูเพราะเป็นห่วง
"ไม่ต้องสนใจพวกเขาหรอกเดะก็ตื่นไม่ตื่นก็ให้พวกเขานอนต่อไปถือส่ะว่าเป็นการพักผ่อนชั่วคราว"อคินณ์พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
______________________________________
... โรงแรมวัชระเดชชานุกูล...
...โรงเรียน Perfect for us ...
--------------------------------------------------
เดี๋ยวน่ะคินณ์เมื่อวานตอนกลับไปก็ปกติดีนี่หน่าทำไมจู่ๆถึงปวดแขนหว่าแล้วขอเบอร์ลูกสาวเราอีกมีพิราบๆ
ตอนที่2มาแว้ววตอนแรกเป็นไงบ้าง งงมั้ยค่า ขอโทษน่ะคะหากผิดพลาดประการใด🙏
ปล.ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยน่ะคะและทุกอย่างที่เกิดขึ้นคือการสมมุติน่ะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
