ณ มาเกรฟรัฐจอเจียร์ประเทศUSAเด็กหนุ่มกับผองเพื่อนฟื้นขึ้นมาพร้อมกันและพบกับว่าทุกคนมีแผลเต็มตัวและคนที่เริ่มพูดคนแรกคือโทบี้ ดอลเขาถามว่า"นี่มันเกิดอะไรขึ้น"ทุกคนมองหน้ากันสตีฟที่ตั้งสติได้ก็ลุกขึ้นจากเตียงและเดินช้าเหมือนคนไม่มีแรงไปที่เตียงของเอเมียผู้เป็นที่รักและถามว่า"นายเป็นไงบ้าง"เอเมียที่เสียตาไปหนึ่งข้างก็ตอบไปด้วยน้ำตาว่า"ฉันดีใจที่ได้เห็นหน้านายเจ้าทึ่มหัวทองของฉัน"จิมที่มองไปรอบๆและไม่เห็นราโมน่าก็ถามไปว่า"ราโมน่าไปใหน!"และไม่นานหมอก็เดินเข้ามาและถามไปว่า"พวกคุณเป็นยังไงบ้าง"จิมก็ถามไปตรงๆเลยว่า"ราโมน่าอยู่ใหน!"หมอก็ยิ้มและตอบว่า"ถ้าเป็นคุณฟราเวอร์ก็คงกำลังอยู่ที่มหาลัยคานิบาล"จิมก็ถามไปว่า"เราอยู่ใหน"หมอก็ตอบว่า"ที่นี่มาเกรฟจอเจียร์"ทุกคนที่ได้ยินก็ตกใจและจิมถามไปว่า"แล้วราโมน่าไปที่คานิบาลได้ยังไง"หมอก็ตอบมาว่า"ต้องขอบคุณคุณที่เอาตัวมาบังเธอทำให้เธอไม่ได้รับบาดเจ็บเยอะและฟื้นตัวเมื่อ1เดือนก่อน"จิมก็ตกใจและถามไปว่า"นี่เราหลับไปนานแค่ใหน"หมอก็ยื่นมือถือให้ดูว่านี่ผ่านมา3เดือนแล้วและราโมน่าก็กำลังไปเรียนที่คานิบาลรอพวกจิมและโทบี้ก็ถามคำถามที่จิมเองก็ไม่รู้สึกตัวเลยว่าหายไปนั้นก็คือ"โทนี่อยู่ใหน"หมอก็ทำหน้าเศร้าและตอบมาว่า"คุณโทปัสเธอโดนกระแทกอย่างแรงจนตอนนี้ก็ยังไม่ได้สติ"ทุกคนได้ยินก็ตกใจและก็เศร้ากันมากและหมอก็พูดขึ้นมาว่า"แต่ครอบครัวพวกคุณไว้ใจให้อยู่ที่นี่แล้วเพราะงั้นพวกคุณก็รักษาตัวซักพักและที่นี่คือมาเกรฟเพราะงั้นพวกคุณถูกลงชื่อไว้ที่มหาลัยคานิบาลให้แล้วดีใจด้วย"ทุกคนยิ้มและพูดว่า"งั้นเราคงต้องเรียนที่นี่แล้วแหละนะ"สตีฟกับเอเมียไม่ติดอะไรส่วนโทบี้ก็ดูเหมือนจะยังไม่ได้สติเยอะพอแถมยังหลงๆลืมๆอยู่แต่ก็มีคนที่เปิดประตูเข้ามานั้นก็คืออลิสโทบี้มองไปด้วยความคิดถึงและถามไปว่า"ไงอลิส"อลิสทำแจกันตกลงกับพื้นและรีบวิ่งมากอดโทบี้พร้อมพูดว่า"ฉันคิดถึงนายมากเลยโทบี้"และเวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโกหกพวกเรารักษาตัวจนหายและพร้อมจะไปที่คานิบาลแล้วแต่แปลกที่ราโมน่าไม่มาเยี่ยมเราเลยแต่ผมก็ตั้งใจจะมาพบเธอที่คานิบาลอยู่แล้วและนั้นก็คือจุดเริ่มต้นของความมืดลูกใหม่ที่จะซัดเข้ามาแต่ไม่ใช่คลื่นแบบครั้งก่อนๆ!ต่รอบนี้จะเป็นซึนามิลูกใหญ่เลยละ

สวัดดีผู้ท่านที่น่ารักผมดีใจที่ได้กลับมานานแล้วที่ไม่ได้กลับมาคงคิดถึงผมละสิหรือไม่กันนะหุหุหุหุไม่รู้หรอกแต่ผมดีใจนะที่ได้กลับมาในรอบหลายเดือนขอให้สนุก

ณ มาเกรฟวันนี้เป็นวันสุดพิเศษเพราะเจม เลค จูเนียร์และผองเพื่อนกำลังจะไปเรียนมหาลัยวันแรกมันเริ่มขึ้นที่การแนะนำตัวหน้าชั้นเพราะพวกจิมเข้ามาหลังเปิดเทอมแล้วครูจึงต้องให้พวกจิมแนะนำตัวคนแรกที่เริ่มพูดก็สตีเฟ่น เวลเขาเป็นนักนักกีฬาผิวขาวผมสีทองสวยและหุ่นแน่นน่าฟัดสาวๆในคณะก็มองตาค้างสตีฟเริ่มแนะนำตัวว่า"ฉันสตีฟ เวลชอบเล่นกีฬาและมีแฟนแล้ว"สาวๆในห้องพอได้ยินว่าสตีฟมีแฟนแล้วก็ทำท่าโกรธเหมือนพร้อมจะฆ่าแฟนของสตีฟทันทีที่เห็นและคนต่อมาก็คือเอเมียเขาเป็นหนุ่มร่างเปราะบางตัวเล็กผิวขาวราวหิมะในตาสีขาวผมสีขาวที่เหมือนช่วงหิมะตกเอเมีนแนะนำตัวว่า"สวัดดีผมเอเมีย ไดส์ไม่ได้ชอบเล่นอะไรเป็นพิเศษชอบอยู่กับสตีฟแฟนของผม"และคนที่ท้ายแต่ไม่ท้ายสุดโทบี้เขาเป็นชายร่างอ้วนผิวขาวใส่เหล็กดัดฟันแต่ทรงผมเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยโทบี้เริ่มแนะนำตัว"สวัดดีผมโทไบอัส ดอสผมไม่ชอบกีฬาและมีแฟนแล้วครับ"ทุกคนในห้องพอได้ยินก็ตกใจและคงกำลังคิดว่าจะมีไอ้บ้าที่ใหนรับไอ้อ้วนนี่ไปเป็นแฟนวะแต่คนต่อมาที่แนะนำตัวก็คืออลิสเธอเป็นสาวห้าวชอบใช้ความรุนแรงมีอาการทางจิตที่รุนแรงและเป็นยัยเดเระเต็มขั้นเธอเป็นคนผิวขาวผมสีเหลืองออกไปทางสีทองแต่ไม่ทองจ๋าเหมือนของสตีฟใส่แจ็กเก็ทหนังสีดำกับถุงมือนิ้วกุดอลิสเริ่มแนะนำตัว"สวัดดีฉันอลิส สมิธชอบมีเรื่องและก็กำลังคบกับโทบี้แค่นั้น"วินาทีแรกที่เธอเดินออกมาแนะนำตัวผู้ชายทุกคนมองไปที่เธอด้วยสายตาหื่นกระหายแต่พอบอกว่าเธอคบกับโทบี้ผู้ชายทุกคนในห้องนอกจากพวกจิมก็เกลียดโทบี้กันไปหมดเลยและคนสุดท้ายจิมจิมเป็นหนุ่มผิวขาวตาสีฟ้าผมสีดำตัวสูงพอประมานหุ่นก็ดูพอใช้ได้แต่ไม่ได้เล่นกล้ามขนาดนั้นเขาชอบใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวจิมเริ่มแนะนำตัว"สวัดดีผมเจม เลค จูเนียร์จะเรียกจิมก็ได้ผมไม่ค่อยชอบกีฬาและผมก็มีแฟนแล้ว"และก็ครบทุกคนแล้วและพวกจิมก็ไปนั่งและคนที่เดินเข้ามาก็คือราโมน่า ฟราเวอร์ เป็นดาวมหาลัยคานิบาลและพอเธอเดินเข้ามาในห้องจิมก็ยืนขึ้นพร้อมพูดว่า"ไงราโมน่า"ราโมน่าที่ยังเหมือนเดิมทุกอย่างก็ยิ้มทั้งน้ำตาและพูดว่า"ไงจิม"และทั้งคู่ก็ได้มาพบกันอีกครั้ง

ถ้าเขียนตรงใหนไม่เหมือนมหาลัยจริงๆก็ขอโทษด้วยครับพอดีผมยังไม่ได้เรียนมหาลัย

ณ มาเกรฟจิมที่ได้พบกับราโมน่าอีกครั้งก็รีบวิ่งไปกอดในทันทีแต่ว่าก็มีคนเดินเข้ามาขวางไว้เขาชื่อแบด โดกัลเป็นรุ่นพี่เขากำลังตามจีบราโมน่าอยู่แล้วดูเหมือนคนทั้งหมาลัยจะจิ้นคู่ราโมน่ากับแบดด้วยแต่ไม่ใช่จิมกับผองเพื่อนแบดเดินมาผลักจิมออกและพูดว่า" ทำอะไรของแกวะไอ้ไก่อ่อน" จิมก็รีบถามกลับว่า "แกทำบ้าอะไร" ราโมน่ารีบผลักแบดออกและรีบมาดูจิมพร้อมพูดว่า "แบดฉันบอกแล้วไงว่ามีแฟนอยู่แล้วเลิกตามมาได้!" จิมได้ยินก็ยิ้มพร้อมมองไปที่แบดแต่เขายังไม่ทันได้มองสตีฟกระโดดเขาลอยเข้าหน้าแบดจนกระแทกพื้นสลบคาที่ลูกน้องของแบดพุ่งเข้าใส่สตีฟแต่ก็โดนโทบี้กับเอเมียจัดการไว้ได้ทำให้บอสใหญ่ต้องออกมาเขาชื่อกรี ลาค เขาเป็นหนุ่มลาตินตัวใหญ่ผิวเข้มแต่ไม่ถึงกับดำเขาเริ่มด้วยการพยายามจับตัวราโมน่าแต่จิมก็รีบมาห้ามไว้ได้ทันจิมจับไปที่ข้อมือของกรีพร้อมพูดว่า "อย่าได้คิดเลย" แต่กรีตัวใหญ่กว่ามาตินเยอะเขาจับจิมทุ่มกับพื้นจนนิ่งไปโทบี้พุ่งใส่กรีแต่ก็พลาดท่าโดนต่อยท้องจนจุกอลิสที่เห็นก็โกรธมากพุ่งใส่กร่แต่ก็ถูกจับแขนไว้ได้กรีพยายามจะลวนลามอลิสแต่เขาก็โดนท่าไม้ตายของจิมเข้าไปถึงกับทรุดลงกับพื้นจิมเตะไปที่ไข่ของกรีจนเขาร้องไห้ออกมาขอให้จิมหยุดแต่ด้วยอะไรบางอย่างจิมกระหน่ำเตะไปที่ไข่ของกรีอย่างต่อเนื่องจนกรีแทบขาดใจตายจนราโมน่าต้องมาห้ามไว้ว่า "พอได้แล้วเขาสมควรโดนแล้ว" จิมได้ยินก็ปวดหัวและก็ล้มลงจากนั้นก็มองไปรอบๆเห็นคนในห้องเรียนกำลังหวาดกลัวและเขาก็รีบเดินออกไปราโมน่ารีบตามาด้วยความเป็นห่วงแต่จิมก็รีบวิ่งหนีไปที่ๆจิมมาก็คือโรงพยาบาลที่พวกเขารักษาตัวเขามาเพื่อมาเยี่ยมโทนี่จิมนั่งข้างๆและถามโทนี่ว่า "เธอคิดว่าฉันยังเป็นคนดีอยู่มั้ย" แล้วก็มีเสียงที่คุ้นเลยดังขึ้น "ลูกยังเหมือนเคยตลอดนะเจ้าชายน้อย" จิมหันหลังไปแล้วพบกับแม่ของเขาที่มายืนอยู่หน้าประตูจิมรีบวิ่งไปกอดแม่ของเขาแล้วร้องไห้เบลร่าร้องไห้พร้อมกับปรอบจิมไปด้วยจิมก็เล่าเรื่องที่มหาลัยให้ฟังแม่ก็ยิ้มพร้อมกับถามจิมว่า "ลูกอยากกลับรอนโตกับแม่มั้ย"

....โปรดติดตามตอนต่อไป....