นักล่าพลังวิเศษ
ปฐมบท
ศร
เดี๋ยวก่อน เราอยู่ตรงนี้ได้ไงเนี่ย
ศรพยายามยกแขนขึ้น แต่ก็ดันโดนอะไรสักอย่างบาด
เสียงเครื่องจักรก็ได้ดังขึ้น
ศร
เห้ยเดี๋ยวๆ แกล้งกันปะเนี่ย
ศร
ของปลอมแน่ ไม่มีทางเป็นของจริงหรอก
จอทั้งด้านซ้ายและด้านขวาได้ถูกเปิดขึ้น
เครื่องทรมาน
-//ปุ่มขวา\\-
ศรเห็นในหน้าจอว่าฝั่งขวาของเขามีปุ่มเรืองแสงออกมา
ศร
ไอปุ่มเขียวหรอ จะเอื้อมไปกดปุ่มได้ปะเนี่ย
ศรพยายามกดปุ่มนั้นและกดสำเร็จได้
เครื่องทรมาน
-//ปุ่มซ้ายล่าง\\-
ศร
นี่มันให้เราเล่นอะไรเนี่ย
ศร
แล้วปุ่มซ้ายล่างนี้คือปุ่มตรงเท้าข้างซ้ายปะเนี่ย
ศรมองไปที่หน้าจอและเห็นว่าตรงข้างๆ เท้าข้างซ้ายของเขานั้นมีปุ่มเรืองแสงขึ้นมา
ศรสามารถกดปุ่มซ้ายล่างได้
เครื่องทรมาน
-//ปุ่มขวาล่าง\\-
ศรก็ยังสามารถกดปุ่มขวาล่างได้
เครื่องทรมารค่อยๆขยับเข้าหาหน้าของศรอย่างช้าๆ
เครื่องทรมาน
-//ปุ่มซ้าย\\-
ศร
ถ้าสมมุติเราเอามือไปดันไอเครื่องบ้านั้น มันจะหยุดรึป่าว
พอพูดเสร็จศรก็เอามือออกมาเพื่อไปดันเครื่องทรมานนั่น
ใบเลื่อยเริ่มขยับเข้ามามือของศร
ศรก็ได้ดึงมือกลับเข้าหาตัว เพราะโดนใบเลื่อยบาด
ศรเลยเลยตัดสินใจกดปุ่มให้มันเสร็จๆ ไป
ศร
โอ้ย จบสักทีแล้วอะไรต่ออะ
ศรหายใจถี่ขึ้นจากความเครียด
ศร
ห๊ะ อะไรนะ?!! เดี๋ยวๆๆ ไม่ๆๆ ไม่จริง... ต้องล้อเล่นแน่ๆ ไม่เอาแล้ว!!
เสียงของเขาเหมือนกำลังสิ้นหวังกับสิ่งที่เขาได้ยิน
ศร
เรายังมีอะไรหลายอย่างให้ทำอยู่นะก่อนตาย
ศร
เห้ย!!! มีใครได้ยินมั้ย
ศร
...แล้วทำซ้ำคืออะไรวะ กดปุ่มเดิมหรอ
ศรกดปุ่มด้านซ้ายซ้ำอีกรอบ
เครื่องทรมาน
-//ยินดีด้วย แกได้รอดจากทรมานในครั้งนี้แล้ว\\-
ศรหายใจออกอย่างหนักหลักจากได้ยินเสียงนั้น
ศร
รอดแล้วสินะ ปล่อยเราออกไปได้แล้ว
เครื่องทรมาน
-//ล้อเล่น แกทำผิดพลาด\\-
ศร
เอ้าแล้ว... แล้วมันคืออะไรอะ
ศร
มันให้กดซ้ำตั้งแต่ต้นหรอ?
ศรก็พยายามกดปุ่มที่ซ้ายล่างและขวาล่าง
ใบเลื่อยนั้นก็เริ่มค่อยๆ ขยับมาช้าๆ
ศร
โอ้ย!! โดนเลื่อยบาดที่ขาขวา คงไม่เป็นไรหรอก
ศรพยายามกดปุ่มซ้าย แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะโดนเลื่อยบาด
ศร
เดี๋ยวๆๆ เอาไงดีเนี่ย มันเอื้อมไม่ถึงแล้วนะเนี่ย มันเป็นไปไม่ได้แล้ว
เครื่องทรมานเริ่มเข้าใกล้หน้าของศรแล้ว
ศร
เห้ย!!! ใครก็ได้ปล่อยเราออกไปที
ศร
เชี้ยๆๆ ตายแน่ๆ เราต้องทำยังไงเนี่ย
ศรกำลังเตรียมใจสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต
เขาเอื้อมแขนสุดลิตรจนใบเลื่อยหั่นหน้าของเขา
ศร
อ้าาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงเป่านกหวีดก็ได้ดังขึ้น
ฮันต์
โอ้ย มาปลุกอะไรตอนนี้เนี่ย
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ตื่นกันได้แล้ว
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ขออะไรอีก!! นี่มัน6โมง10นาทีแล้ว ชักช้าอย่างงี้อยากโดนบทลงโทษใช่มั้ย
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ชักช้า กบสวรรค์10นาที
แสงศรี
ไม่ไหวแล้ว เมื่อคืนก็โดนมาเยอะแล้วอะ
เทียน
จารย์ไม่เท่าเทียมเลยว่ะ เต็นท์นู้นยังไม่โดนเลยอะ
ฮันต์
คนก็คนเหมือนกันป่าวอะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
20นาที
ทุกๆ คนเงียบไปสักพักหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่นายพลพูด
ฮันต์
ครับๆ จารย์เดี๋ยวจัดการให้
เทียน
โหจารย์ พูดงี้คุยกันรู้เรื่องหน่อย
แสงศรี
ก็ได้ๆ ผมเชื่อฟังคนง่ายอยู่แล้ว
ไบร์ท
ชิวๆ 15นาทียังทำได้เลย
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
โอเคทุกคนออกมา เสียเวลาปล่าวๆ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
โอเคทุกคน วิดพื้น20รอบ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
เรายังไม่วอร์มกันเลย
ฮันต์
เชี้ย ไม่น่าตื่นสายเลย
ไบร์ท
อย่าให้รู้นะว่าใครตื่นสายอะ
เทียน
ใช่เดี๋ยวต่อยให้หน้าแหกเลย
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
เงียบ!!! อย่าลืมลุกนั่งด้วยล่ะ
หลังจากที่ทุกคนวอร์มเสร็จแล้ว ทุกคนก็ต้องไปประจำการพื้นที่ของตัวเอง
ฮันต์
เองคิดว่ามันจะมีอาชีพไหนที่ดีกว่านี้อะ
ฮันต์
ไม่อยากโดนกบสวรรค์แล้วอะ โหดเกิน
เทียน
จริง เล่นเกมเศรษฐีปะ
มีรถคันนึงกำลังมุ่งหน้ามาหาพวกเขา
กุ้ง
เองไปคุยกันคนขับ เดี๋ยวพวกเรา2คนจะค้นรถ
ทั้ง2คนนั้นเดินไปตรวจรถคันนั้น
ฮันต์
คุณครับ เปิดหน้าต่างหน่อยครับ
ฮันต์
ขอดูใบขับขี่หน่อยครับ
ต้นสนยื่นใบขับขี่ให้ฮันต์
ฮันต์
โอเคขอบคุณครับ //ยื่นกลับ
ฮันต์
อืม แล้วนี่จะไปไหนหรอครับ
ฮันต์
เออ ขอถามอะไรหน่อย คุณคิดว่ามีงานไหนเหมาะกับทหารบ้าง
ต้นสน
ทำไมหรอ มันมีอะไรไม่พอใจรึปล่าว
ฮันต์
ก็แบบ... คิดถึงน้องอะนะ
ต้นสน
มีน้องด้วยหรอ อ๋อ คงคิดถึงมาเลยสินะ
ฮันต์
ผมก็ไม่ได้เจอน้องผมก็ประมาณ7ปีได้อะครับ
ฮันต์
แล้วก็เอาจริงนะ ผมคิดว่ามันไม่ค่อยเหมาะกับผมเท่าไหร่แล้วล่ะ
กุ้ง
เช็คแล้วไม่มีของผิดกฎหมายเลยพวก
ฮันต์
อ่อ งั้นขอให้โชคดีนะครับ
หลักจากนั้นพวกเขาก็นั่งคุยกัน
เทียน
โอ้วน่าเบื่อ เล่นเกมเศรษฐีปะ
ฮันต์
เมื่อไหร่เกมจะจบเนี่ย
กุ้ง
ใช่ เกมมันเริ่มนานเกินแล้วนะ
ไบร์ท
เห้ยพวก เปลี่ยนกะได้ละ
ไบร์ท
นี่มัน5โมงครึ่งแล้วนะ ที่จริงนี่เร็ทไปครึ่งชั่วโมงแล้วนะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
เห้ยพวกเวร ทำไรเนี่ย
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
พวกเองจะเลิกเล่นหรืออยากโดนกบสวรรค์
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
แล้วพวกเองก็กลับไปค่ายฝึกได้ละ
ฮันต์
ก็คงไม่หรอก แต่ก็จะ6โมงละ
ฮันต์
เรารีบปลุกคนอื่นให้ตื่นเหอะ
กุ้ง
เอาเลย แต่ขออีก5นาทีนะ
ฮันต์ กับ แสงศรี ปลุกทุกๆคนจนตื่น
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
//เป่านกหวีด เห้ยพวกเองตื่นกันหมดแล้วเนอะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
โอเคทุกคน ไปตั้งแถวข้างนอกได้ละ ยกเว้นไอฮันต์
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ไม่ต้องถาม รีบๆไปหรืออยากโดนทำโทษ
กุ้ง
เฮ้พวก อย่าลืมบอกด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น
ทุกๆคนยกเว้นนายพลกับฮันต์ก็ออกข้าง
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ตามฉันมา
ฮันต์
อืม... ผมทำอะไรผิดอะ ถึงขนาดต้องมาที่ห้องนี้ด้วยล่ะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
คือ... ครอบครัวนายมีแค่แกกับน้องแกใช่มั้ย
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ก็คือ... เอิ่ม...
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
น้องแกตอนนี้อยู่ในโรงพยาบาล อาการค่อนข้างแย่
ฮันต์
เดี๋ยว!! เกิดอะไรกับน้องผมอะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ก็เท่าที่รู้มานะ เหมือนกับแค่โดนปืนยิงน่ะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ก็เมื่อ2-3วันที่แล้ว
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
จะเอาไงล่ะ จะหยุดไปหาครอบครัวแกหรือจะทำอะไร
ฮันต์
คือ... ผม //ถอนหายใจ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
อ่าว ทำไมรึ
ฮันต์
ก็ผมกำลังคิดอยู่พอดีว่าจะลาออกไปทำอะไรดี แล้วก็... ไม่รู้สิผมคิดว่ามันไม่เหมาะกับผมอะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
งั้นวันพรุ่งนี้ค่อยออกปะล่ะ
ฮันต์
ผมขอไปเลยดีกว่า ไม่อยากรอละ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
โอเค แล้วทำไมถึงอยากออกเร็วขนาดนั้นเลยน่ะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
แกแค่ลาหยุดก็พอแล้วมั้ย
ฮันต์
อย่างที่อาจารย์รู้... ผมมีแค่ผมกับน้องผม ถ้าน้องผมเป็นอะไรอีกก็คงจะไม่ได้เจอกันอีก
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
โอเคงั้นขอให้โชคดีรวมถึงน้องแกด้วยนะ
ทุกๆ ยืนรอฮันต์อยู่และอยากถามว่าเกิดอะไรขึ้น
ไบร์ท
เขาให้นายเข้าไปทำไมอะ
ฮันต์ทำสีหน้าไม่พอใจกับอะไรสักอย่าง
ฮันต์
คือน้องฉันตอนนี้อยู่ในโรงพยาบาล ไม่รู้ว่าปกติดีรึปล่าว
กุ้ง
ยังไงก็ตาม... แล้วจะเอาไงต่ออะ
ฮันต์
คือฉันได้เงินมา4หมื่น5พัน ก็คงจะไปหาน้องฉันเลย
ฮันต์
ขอให้โชคดีสำหรับการเป็นทหารต่อนะ
แสงศรี
หวังว่าน้องเองจะยังโอเคอยู่นะ
หลังจากนั้นฮันต์เดินก็ออกไป
นายพลเดินออกมาและเห็นทุกคนยืนอยู่ข้างหน้าห้องออฟฟิศ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
แล้วพวกแกมายืนอะไรตรงนี้
กุ้ง
พวกผมแค่มาหาฮันต์เฉยๆ
เทียน
พวกเราแต่เป็นห่วงฮันต์ว่าเขายังสบายดีมั้ย
แสงศรี
แล้วจารย์รู้ปล่าวว่าฮันต์มีน้องเป็นผู้ชายด้วย
ไบร์ท
นี่นายเป็นอะไรกันน้องเขารู้ปล่าว
แสงศรี
เอ้าเราก็พึ่งรู้อะว่าเขามีน้องด้วย
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
คือโอเค... ฉันรู้ว่าพวกแกเศร้าแต่เธอก็เศร้าไม่ได้ทั้งวันหรอกนะ
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
สักวันเดี๋ยวพวกแกก็เจอเขาเอง
นายพล ซักอย่าง ค่อยเปลี่ยน
ยังไงก็ตามพวกแกก็ต้องทำงานของแก เพราะฉะนั้นไปทำงานซะ
พวกเขาวิ่งไปขับรถเพื่อที่จะไปประจำงานของพวกเขา
นายพลถอนหายใจลงและเข้าไปข้างในออฟฟิศอีกรอบ
เกิดอะไรขึ้น
1วันต่อมาหลังจากออกจากค่าย
ฮันต์เปิดประตูออกมาเพื่อมาหาใครสักคน
พิทย์
นี่ๆ เราอยู่นี่ฮันต์
ฮันต์เดินเข้าไปนั่งที่นั่งข้างๆ พิทย์
พิทย์
มันเป็นยังไงบ้างอะ เป็นทหารสนุกมะ
พิทย์
เออแล้วนี่ลาออกมาทำไมอะ
ฮันต์
อ๋อ ก็มาดูแลน้องเราอะ
พิทย์
อ่าวแล้วเกิดอะไรขึ้นกับน้องเอง
ฮันต์
ก็เหมือนนายพล... อาจารย์นี่แหละ คืออยู่ดีๆเขามาบอกกับเราว่า "โอยๆ น้องแกใกล้ตายละ จะไปไหนก็ไป" อะไรประมาณนั้นแหละ
พิทย์
โอเคๆ แล้วนี่เองพอรู้มั้ยว่าอยู่ไหนล่ะ เดี๋ยวเราจะพาไปส่ง
ฮันต์กำลังคิดว่าน้องของเขาจะถูกรักษาที่ไหน
พิทย์
เฮ้ย! นี่รู้ปะเนี่ย จะได้พาไปส่ง
ฮันต์
เราไม่รู้อะ... เขาไม่บอกเลยว่าอยู่ที่ไหน
พิทย์
เองพอเดาได้มั้ยว่าอยู่ที่ไหน
ฮันต์
น่าจะเป็นที่ที่น้องเราทำประกันเอาไว้น่ะ
ฮันต์ก็เดินเข้าไปที่โรงพยายาล
เชี่ยนี่หมอ
สวัสดีค่ะ วันนี้มาทำอะไรคะ
ฮันต์
ผมมาหาเอิ่ม... นิรุชาอะครับ
เชี่ยนี่หมอ
นิรุชา นามสกุล....
เชี่ยนี่หมอ
อ๋อ อยู่ที่ห้อง225ค่ะ
เชี่ยนี่หมอ
อ๋อ ตามดิฉันมาเลยค่ะ
ฮันต์
เอิ่ม... จะดีหรอครับ ผมว่าเดี๋ยวผมไปเองดีกว่า
ฮันต์
เอิ่มแล้ว... ห้อง225นี่มันอยู่ไหนหรอครับ
เชี่ยนี่หมอ
เอิ่ม... ตรงที่ตึกฝั่งรางจอดรถอะค่ะ แล้วก็ขึ้นไปชั้น2 แล้วก็แต่ละห้องเนี่ยจะมีป้ายอยู่ ลองไปหาดูได้ค่ะ
ฮันต์
อ่า... อ๋อ ขอบคุณครับ
เชี่ยนี่หมอ
ยินดีต้อนรับค่ะ
ฮันต์วิ่งหาออกตามหาห้อง225 ที่คุณหมอเคยบอกไว้
ฮันต์
//หอบ เจอสักที น่าจะมาตรงนี้ตั้งแต่แรก
หมอน้องกู
อ่าวคุณ มาทำอะไรตรงนี้เนี่ย
หมอน้องกู
แล้วทำไมคุณถึงไปวิ่งวนอยู่ตรงนู้นอะครับ
ฮันต์
แล้ว... แล้วคุณใช่คนที่รักษาน้องผมปะครับ
หมอน้องกู
คุณนิรุชาหรอคับ ใช่ครับ
คุณหมอก็พาฮันต์ไปดูน้องตัวเอง
ในห้องที่มีแสงสีแดงมืดนั้น เขาได้เห็นน้องของเขากำลังนอนสาหัสอยู่
หมอน้องกู
ตอนแรกผมก็ร้องอย่างงั้นแหละ
หมอน้องกู
แต่ตอนแรกสภาพเนี่ย มันไม่ใช่อย่างนี้นะ มันแย่กว่านั้น
หมอน้องกู
เอิ่ม... คือมัน... ผมขอโทษที่ต้องพูดอย่างนี้นะ แต่มันดูแย่มากๆ
หมอน้องกู
ผมไม่- ผมไม่เคยเห็นคนไข้คนไหนที่มีสภาพแย่ขนาดนั้น
ฮันต์
โห... มันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ผมควรดีใจมั้ยเนี่ย //ขำแห้ง
หมอน้องกู
พวกผมวินิจฉัยมาแล้ว คือตอนนี้เนี่ยน้องคุณกำลังจะตาย
หมอน้องกู
น้องคุณเนี่ย โดนแทงเข้าที่แขนกับลำตัว
หมอน้องกู
มีรอยช้ำอยู่หลายจุดเลย เหมือนน้องคุณโดนต่อยมา และก็ยังมีรอยกระสุนปืนอีก
หมอน้องกู
ถือว่าโชคดีมากเลยนะครับที่เขายังรอดมาได้จนถึงตอนนี้
หมอน้องกู
ถ้าถูกช่วยช้าไม่กี่ชั่วโมงเนั่ย เขาก็คงอาจจะตายไปแล้ว
หมอน้องกู
และสิ่งที่พวกเราทำได้คือต้องยื้อชีวิตเขาจนกว่าพวกเขาจะมาช่วย
ฮันต์
เอิ่ม... พวกเขานี่พวกเขาไหนครับ
หมอน้องกู
คือคนที่มีพลังวิเศษที่สามารถรักษาน้องคุณได้
ฮันต์
อ๋อๆ ครับๆ ต้องให้พวกเขามาเนี่ยต้องเท่าไหร่ครับ
หมอน้องกู
เดี๋ยวผู้จัดการหรืออะไรพวกนั้นจะมาจัดการเองครับ
ฮันต์
แล้วมันยังเป็นไปได้มั้ยที่พวกคุณจะรักษาน้องผมให้เป็นปกติ แบบไม่พึ่งพลังวิเศษ
หมอน้องกู
ตอนนี้ก็คงจะเป็นไม่ได้นะครับ
ฮันต์
อ๋อ โอเคครับ แล้วจะรักษาเสร็จตอนไหนหรอครับ
หมอน้องกู
ผมคาดการณ์ไม่ได้หรอกครับ แต่คงไม่เกินปีนี้แน่นอน
หมอน้องกู
โอ้วๆ ปล่าวครับๆ ผมหมายถึงยื้อชีวิตได้เป็นเฉยๆ
ฮันต์
ว้าว ครับผม งั้นผมไปแล้วนะครับ
ตอนนี้ฮันต์รู้แล้วเกี่ยวกับอาการของน้องเขาตอนนี้
ถึงแม้โอกาสที่น้องเขาจะรอดน้อยมาก แต่เขาเชื่อว่าเขาสามารถช่วยน้องตัวเองได้
พิทย์
แล้วสรุปน้องเองเป็นไงบ้างอะ
ฮันต์
หมอเขาบอกว่าแย่มาก ก็ไม่รู้เขาพูดอะไร
พิทย์
อ่อๆ ตั้งใจฟังเกิน ตั้งแต่เรื่องนายพลละ
พิทย์
แล้วเรียกมานี่มีอะไร
ฮันต์
อืม... คือพอดีเราอยากถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น
พิทย์
ถ้าถามเรานะ เราก็ไม่รู้นะว่ามันเกี่ยวกับน้องเองรึปล่าวนะ
พิทย์
แต่คือน้องนายเป็นตำรวจใช่ปะ
พิทย์
คือมันมีข่าวๆนึง เมื่อ3-4วันที่แล้ว มันเกี่ยวกับจับหัวหน้ามาเฟียอะ
ฮันต์
เดี๋ยวก่อนนะ... 3-4วันที่แล้ว... มันอยู่ที่ไหน
พิทย์
อยู่ในเมืองนี้เนี่ยแหละ แต่เราก็ไม่รู้นะ รู้แค่ว่าตอนนี้ตำรวจกำลังตรวจสอบที่บ้าน อาคาร... สักอย่างนี่แหละ
ฮันต์
หืม... โอเค แล้วยังไงต่อ
พิทย์
คือพวกตำรวจเนี่ยกำลังจะไปจับหัวหน้ามาเฟียอยู่ที่อา... เรียกว่าบ้านละกันนะ
พิทย์
แต่มันคือกับดักล่อตำรวจให้มาตาย
พิทย์
จำได้ว่าไปกันประมาณ10-20คน แต่ก็รอดมาไม่ถึง5คน
ฮันต์
หนึ่งในนั้นคือน้องเราที่รอดใช่ปะ
พิทย์
ใช่ๆ แต่อันนี้แค่ในข่าวนะ และเท่าที่เราจำได้ด้วย เราก็ไม่ได้ตั้งใจฟังขนาดนั้น
พิทย์
บางทีมันอาจจะมีอะไรมากกว่านี้ก็ได้
ฮันต์
พอบอกได้มั้ยว่าคนที่รอดนี่อยู่ไหนหรอ
พิทย์
เอาจริงก็ไม่รู้นะ น่าจะไม่มีใครรอดเลย
พิทย์
แล้วเองจะรู้ไปทำไมอะ จะเอาไปแก้แค้นคนที่ฆ่าน้องเองหรอ
ฮันต์
เองก็คิดมากเกินแต่ทำไงได้ ใครๆ คนเราก็อยากรู้กันหมดนี่แหละ
พิทย์
เองเป็นคนที่ห่วงน้องนะเรารู้ ขนาดตอนประถม จะมีคนมาล้อน้องเองก็เกือบมีมวยกันแล้ว แถมเรื่องแบบนี้ใครๆ เขาก็รับไม่ได้
พิทย์
ยิ่งเป็นเองยิ่งรับไม่ได้เข้าไปใหญ่
ฮันต์
ไม่เป็นไรๆ เรารู้ว่าเราจะทำอะไร
ฮันต์กำลังลุกออกจากที่นั่งเพื่อออกจากร้าน
พิทย์
ป่าวๆๆ ถ้าจะหาจริงๆเนี่ย เราช่วยได้
พิทย์ยื่นนามบัตรใครสักคนให้ฮันต์
พิทย์
จ้างนักสืบ เผื่อเองต้องการ
พิทย์
ถ้าเองจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้จริง อย่าเลยดีกว่า
ฮันต์เก็บนามบัตรนี้แล้วจากออกไป
พิทย์
โอเค... ทำไมรู้สึกเหมือนมีอะไรสักอย่าง... ตามฮันต์อยู่
พิทย์หันไปที่สักที่หนึ่งก่อนจะลุกออกจากร้านไป
สืบสวนสอบสวน
นักข่าว
ตอนนี้เกิดเหตุการณ์นักสืบเอกชนได้หายตัวไป
นักข่าว
ตำรวจสัณนิษฐานว่าอาจหายตัวไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
นักข่าว
เพราะว่ากล้องวงจรปิดในตอนนั้นเกิดเสียพอดี ซึ่งเป็นไปได้ว่านักสืบอาจหาญตัวไปในช่วงเวลานั้น
นักข่าว
และอาจมีความเกี่ยวข้องกับคดีตำรวจทั้ง20คนนั้น ถูกหลอกล่อให้ไปในที่ที่เป็นอันตราย
ฮันต์ก็ได้นั่งเคร่งเครียดอยู่บนเตียง
ฮันต์
นักสืบที่สืบคดีนั้นก็ยังหายตัวไปอีก
ฮันต์
แต่... ค่าจ้างมันกี่บาทนะ
ฮันต์โทรไปหาเบอร์โทรในนามบัตร
นักสืบ ฌอน
สวัสดีครับ มีอะไรให้ช่วยครับ
ฮันต์
คุณรู้จักคดีตำรวจ20คนมั้ยครับ
นักสืบ ฌอน
รู้จักสิครับ ออกเป็นข่าวหน้าหนึ่งเลยนะครับ
นักสืบ ฌอน
แล้วคุณชื่ออะไรหรอครับ
นักสืบ ฌอน
ครับผม เรียกผมว่าฌอนนะครับ
ฮันต์
ครับผม แล้วถ้าผมจะจ้างคุณฌอนให้สืบคดีนั้นเนี่ย ราคาเท่าไหร่ครับ
นักสืบ ฌอน
ค่อยมาคุยที่สวนสาธารณะได้มั้ยครับ
ฮันต์
ก็ได้ครับ กี่โมงครับ
ฮันต์
ไม่อยากไปเลย โถ่เอ้ย
ฮันต์ถอนหายใจเพราะความเครียด
ฮันต์
ฮัลโหลครับ อยู่ไหนแล้วครับ
นักสืบ ฌอน
อยู่ที่รางจอดรถครับ
ฮันต์
งั้นเจอตรงที่นั่งนะครับ
นักสืบ ฌอน
มีอะไรให้ช่วยหรอครับ
ฮันต์
คุณช่วยสืบเกี่ยวกับน้องผมได้มั้ยครับ
นักสืบ ฌอน
น้องคุณมีปัญหาอะไรหรอครับ
ฮันต์
คือผมหมายถึงว่าใครทำร้ายน้องผมอะครับ
นักสืบ ฌอน
อะ แล้วน้องคุณเป็นใคร ชื่ออะไร
ฮันต์
ชื่อวาฬครับ เป็นตำรวจ
นักสืบ ฌอน
อ่อ-อ๋อ คนในคดีตำรวจทั้ง20คนใช่ปะ
นักสืบ ฌอน
คือผมจะบอกอย่างนี้ คุณไม่จำเป็นต้องจ้างผมก็ได้ คือมีหลายคนจ้างผมมาเยอะละ
ฮันต์
อ่าวแล้ว ผมจะ... ทำอะไรได้
ต่างฝ่ายต่างเครียดว่าจะทำอย่างไรต่อดี
นักสืบ ฌอน
แต่ผมพอยังมีข่าวดีอยู่ สำหรับคุณ
นักสืบ ฌอน
คืออย่างนี้ คือผมคิดว่าจะสืบคดีตั้งแต่วันพรุ่งนี้ ซึ่งคุณก็อาจจะมาช่วยผมก็ได้
ฮันต์
ทำไม ทำไมครับ คุณไม่จำเป็นต้องมีผมแล้วด้วยซ้ำ
นักสืบ ฌอน
ไม่เป็นไร คือมันซับซ้อน คุณไม่เข้าใจหรอก
นักสืบ ฌอน
เดี๋ยวผมจะโทรหาคุณอีกทีในวันพรุ่งนี้นะ น่าจะประมาณ8โมง
ฮันต์
วันนี้ก็น่าจะทำได้นะครับ ทำไมไม่ทำเลย
นักสืบ ฌอน
วันนี้ผมต้องเคลียร์เรื่องชู้สาวก่อน ต้องขออภัยด้วยนะครับ
ฮันต์
ครับๆๆ คงไม่มีอะไรเพิ่มเติมใช่มั้ยครับ
ต่างคนต่างเดินทางแยกออกไป
ฮันต์
สวัสดีครับ ให้ผมมาที่นี่ทำไมเนี่ย
นักสืบ ฌอน
ที่ให้มาที่นี่เนี่ยคือฟังหนึ่งในผู้รอดชีวิต
นักสืบ ฌอน
คือเผื่อคุณจะคิดมากว่าตัวเองไร้ค่า ผมคิดมากไปเองแหละ
ฮันต์
ผมไม่ได้เครียดถึงขนาดนั้นหรอก //ขำ
นักสืบ ฌอน
เออใช่ ถ้าเผื่อคุณอยากรู้เรื่องชาวบ้าน ก็ใช้สกิวนักสืบได้
ฮันต์
ผมคงไม่มีวันได้ใช้หรอก
นักสืบ ฌอน
สักวัน คุณจะได้ใช้แน่ๆ
ฮันต์
แล้วจะสอนอะไรผม ในเมื่อมันก็แค่ไปคุยกับคนเฉยๆ คงไม่ได้จับโกหกใครหลอก
นักสืบ ฌอน
เออมันก็จริงแฮะ //ขำ
นักสืบฌอนมุ่งไปที่ห้องๆหนึ่ง
นักสืบ ฌอน
คนนี้น้องคุณต้องรู้จักแน่ๆ
นักสืบ ฌอน
จริงด้วย... แต่ชั่งมันเถอะ
มีใครสักเปิดประตูห้องที่นักสืบฌอนจะไป
หมอน้องกู
สวัสดีครับ เข้ามาเลยครับ
หมอน้องกู
อ่าวสวัสดีครับคุณฮันต์ มีอะไรอีกรึป่าวครับ
ฮันต์
ผมแค่ตามเขาไปเฉยๆ ครับ
นักสืบ ฌอน
คุณหมอจะมาฟังที่เขาพูดมั้ย
หมอน้องกู
ไม่เอา... ก็ได้ๆ ผมขอฟังด้วย
ทั้ง3คนเข้าไปข้างในห้องผู้ป่วย
ในห้องหลังนั้นมีแต่แสงสีแดง
นักสืบ ฌอน
ทำไมห้องมันสีแดงเนี่ย
หมอน้องกู
กลัวว่าคนไข้จะแสบตาอะครับ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
อ่าวคุณหมอ กลับมานี่ลืมอะไรรึ
หมอน้องกู
ไม่ได้ลืมๆ แค่อยากฟังคุณเล่าเฉยๆ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
อ๋อ โอเคๆ
นักสืบฌอนเตรียมเก้าอี้มาสำหรับทุกคน เพื่อมาฟัง
นักสืบ ฌอน
แล้วคุณจะเล่าตอนนี้เลยมั้ย หรือว่าไม่อยากแล้ว
พลตำรวจตรี ปาล์ม
คุณฌอน ผมเนี่ยรอเวลานี้มานานมาก ผมโคตรเครียดเลย มันแบบ... โอเคงั้นผมจะเล่าตั้งแต่เริ่มจนจบเลยนะ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
จะเริ่มตรงไหนดีนะ
นักสืบ ฌอน
ตอนต้นเลยก็ได้ ผมอยากฟัง
ปาล์มกำลังคิดว่าจะเล่าแบบไหนดี
พลตำรวจตรี ปาล์ม
โอเคๆ ทุกอย่างมันเริ่มจากพวกเราได้ช่าวมาว่าฐานทัพของไอพวกมาเฟียเนี่ยมันอยู่ไหน
พลตำรวจตรี ปาล์ม
พวกเราก็เลยไปกัน ตอนนั้นก็ประมาณ3ทุ่ม เพราะคิดว่ามันคงเป็นเวลาที่เหมาะสมแล้วที่จะบุกไป
พลตำรวจตรี ปาล์ม
เราก็แบ่งกันเป็น2กลุ่ม กลุ่มละ10คน ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก มันก็คงเป็นงานง่ายๆ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ฐานนั้นมีอยู่2ชั้น กลุ่มพวกเราก็เลยไปสำรวจที่ชั้นล่าง ส่วนอีกกลุ่มก็จะขึ้นไปชั้นบน
พลตำรวจตรี ปาล์ม
เราก็เลยไม่รู้ว่าข้างบนนั้นมีอะไรรึปล่าว แต่ก็คงเจอแบบพวกเรานั่นแหละ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
พวกเราก็เดินไป สำรวจแต่ละห้อง แต่ดันมีอะไรบางที่แปลกไป
พลตำรวจตรี ปาล์ม
แสงในห้อง... ทุกๆที่เลย มันเปลี่ยนไป มันกระพริบไปมา เปลี่ยนสีไปมา โคตรแสบตาเลย
พลตำรวจตรี ปาล์ม
แถมยังมีเสียงอะไรก็ไม่รู้ ฟังแทบไม่ออกเลย ที่ได้ยินก็จะ หนีไปๆ อะไรประมาณนั้น
พลตำรวจตรี ปาล์ม
แต่ทุกอย่างมันเริ่มแปลกขึ้นเรื่อยๆ ตอนนั้นผมยังจำได้ไม่เคยลืม
พลตำรวจตรี ปาล์ม
อยู่ดีๆ มีคนนึง คิดอะไรก็ไม่รู้ ยิงเพื่อนตัวเองตาย แล้วก็วิ่งหนีไป
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ตอนนั้นทุกๆคนตกใจกันหมด ไม่รู้ว่าไอหมอนั่นไปกินอะไรมา
พลตำรวจตรี ปาล์ม
บางคนก็วิ่งเตลิดออกไป บางคนก็ฆ่าตัวตาย ทุกๆคนสติแตกกันหมด แต่มีอยู่คนๆนึง
พลตำรวจตรี ปาล์ม
เขาชื่อวาฬ ใช่น้องแกรึปล่าว
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ใช่ แกนั่นแหละ
ฮันต์
ใช่ครับ น้องผมเองครับ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ขอบอกเลย น้องแกนี่มันสุดจริงว่ะ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ทุกคนเสียสติกันหมด แต่มีเขานั่นแหละมาเตือนสติพวกเราเอาไว้
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ส่วนคนชั้นบนก็ร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
เราก็รู้เลยว่าที่นี่มันอันตรายเกินไป
พลตำรวจตรี ปาล์ม
พวกเราก็เลยรู้ว่าข้างบนก็เวรไม่ต่างกัน เลยตัดสินใจว่าจะออกไปเลย
พลตำรวจตรี ปาล์ม
วาฬเป็นคนที่จะนำทางไป ส่วนฉันก็คุมสถานการณ์เอาไว้ไม่ให้ทุกคนบ้าไปก่อน
พลตำรวจตรี ปาล์ม
พอถึงหน้าประตู ประตูมันก็ยังล็อคอีก วาฬก็เลยจะไปช่วยคนข้างบนเผื่อจะมีคนรอด ส่วนผมก็พังประตู
พลตำรวจตรี ปาล์ม
เราได้ยินทั้งเสียงปืน เสียงคนกรีดร้อง แต่เราก็ไม่อยากสนใจ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
หลังจากนั้น วาฬก็ล่วงลงมาจากชั้น2 มีรอยมีด รอยกระสุนปืน เลยเลยว่าข้างบนหนักกว่าพวกเราอีก
พลตำรวจตรี ปาล์ม
มีคนนึงกระโดดลงมา กะจะแทงเขาให้ตาย โชคดีที่มีคนนึงมาช่วยเขาเอาไว้
พลตำรวจตรี ปาล์ม
แต่ก็โดนฟันคอตาย พวกเราก็ใช้จังหวะนั้นในการฆ่าเขาก่อน
พลตำรวจตรี ปาล์ม
และเราก็เปิดประตูได้สำเร็จ ถึงเราจะช่วยใครแทบไม่ได้เลย แต่พวกเราก็ยังรอดมาได้
ฮันต์
ผมอยากถาม ในขณะที่คนอื่นเขาจะเป็นจะตายกับอะไรบางอย่าง คุณแค่แสบตาเนี่ยนะ
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ก็ใช่ ตอนนั้นฉันใส่แว่นกรองแสงอยู่
พลตำรวจตรี ปาล์ม
เขาใส่แว่นดำ
นักสืบ ฌอน
ไม่มีพวกแก๊สหรือหรือควันอะไรใช่มั้ยตอนนั้น
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ไม่มีนะ เท่าที่ผมจำได้
นักสืบฌอนยื่นภาพวาดภาพหนึ่งให้ดู
นักสืบ ฌอน
คุณเคยเจอไอตัวนี้มั้ย
พลตำรวจตรี ปาล์ม
ก็เห็นแบบลางๆนะ
นักสืบ ฌอน
ก็หนึ่งในตำรวจนี่แหละ
นักสืบ ฌอน
แล้วหมดคิดว่าไงบ้าง
หมอน้องกู
ก็อึ้งครับ ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าเจอกลับตัวเนี่ยจะเกิดอะไรขึ้น
นักสืบ ฌอน
งั้นเดี๋ยวผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
ทั้ง2คนก็เดินออกจากห้องนั้น
ฮันต์
แล้วคุณคิดว่าได้อะไรบ้างอะ
นักสืบ ฌอน
คุณ พวกเราได้รู้เลยนะว่าเหตุการณ์ข้างในมันเกิดอะไรขึ้นเลยนะ
นักสืบ ฌอน
แต่ว่าผมควรเช็คข้อมูลเพิ่มเติมที่เคยจดเอาไว้
นักสืบ ฌอน
งั้นเรามาเจอกันอีกที่ตอน10โมงนะครับ
ฮันต์
โอเคๆ แล้วจะเจอกันที่ไหน
นักสืบ ฌอน
ที่เกิดเหตุนั่นอะ เราอาจจะเจออะไรเพิ่มเติมในนั้นก็ได้
ฮันต์
เคครับ งั้นผมขอกลับไปก่อนนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
