ตัวประกอบที่รัก
ตอนที่1
เสี่ยวเยียน
อึก...ปวดหัวจัง
ไป่ลู่
อ่ะ!!คุณหนูสาม ข้าทำท่านตื่นหรือเจ้าคะ
เสี่ยวเยียน
//หือ? ใครอ่ะ?
เสี่ยวเยียน
อ่า เปล่าๆ (ลุกขึ้นนั่ง)
เสี่ยวเยียน
//จำได้ว่า ฉันนั่งอ่านนิยายเรื่องหนึ่งในห้องน้ำนานเกือบ5ชั่วโมงจนจบ
เสี่ยวเยียน
//ขณะที่ฉันกำลังโมโหฉากจบที่ไม่ยุติธรรมอยู่นั้น จู่ๆก็วูบไป...ใช่ไหมนะ?
เสี่ยวเยียน
//หรือฉันโดนลักพาตัว!!!!
เสี่ยวเยียน
//ไม่ๆๆๆ พนักงานที่เงินติดกระเป๋าไม่ถึง10หยวนจะลักพาตัวฉันมาทำไมกันล่ะ?
เสี่ยวเยียน
เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ?
ไป่ลู่
คะ คุณหนูสามเจ้าค่ะ?
ไป่ลู่
คุณหนูไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าเจ้าคะ
เสี่ยวเยียน
ไม่...ไม่เป็นไร
เสี่ยวเยียน
เธอ...เจ้าออกไปก่อนเถอะ
ชื่อ เสี่ยวเยี่ยน บุตรสาวคนที่3ของตระกูลอู๋
ในขณะที่พ่อแม่และพี่ชายทั้งสองออกเดินทางไปพักร้อน เสี่ยวเยี่ยนได้ขออาสาอยู่เฝ้าบ้าน เนื่องจากขี้เกียจเดินทางไกล
วันหนึ่ง น้องสาวต่างมารดาของแม่ก็มาขอพักที่จวนตระกูลอู๋ โดยอ้างว่าเป็นห่วงความปลอดภัยของเจ้าของร่าง
พอตกค่ำก็มีอาหารมากมายตั้งอยู่บนโต๊ะ นางพูดจาอ่อนหวานแล้วหยิบอาหารใส่จานให้เสี่ยวเยี่ยน เจ้าของร่างไม่ได้หวั่นกลัวอะไร เพราะสายเลือดของตระกูลอู๋นั้น มีภูมิต้านพิษทุกชนิด
นางตักอาหารเข้าปากแค่คำเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าอาหารนี่มายาพิษแน่นอน หลังจากกินข้าวเสร็จ ทุกอย่างก็ดูปกติดี
ลู่เหนียง
นังคนรับใช้ชั้นต่ำ
ลู่เหนียง
เจ้ากล้าวางยาพิษหลานข้าได้ยังไงห๊ะ!!
ไป่ลู่
ข้าไม่ได้ทำนะเจ้าคะ
ลู่เหนียง
หนอย ยังจะปากแข็งอีกเหรอ พวกเจ้าจับมันไว้เดี๋ยวนี่!!!
ไป่ลู่
โอ๊ย!! ปล่อยข้านะ ข้าไม่ได้ทำ
ไป่ลู่
คุณหนูสามช่วยข้าด้วย อึก!!
ลู่เหนียง
//หึ ข้าได้ใช้ยาพิษชนิดรุนแรงที่สุดเจ้าจะรอดได้ยังไงกันล่ะ55555
ลู่เหนียง
จับตัวมันไปขัง ตัดนิ้วมันแล้วนำตัวมันไปขายต่อซะ
ไป่ลู่
ไม่!!ปล่อยข้า ข้าไม่ได้ทำ
เสี่ยวเยียน
โอ๊ยย หนวกหู!!
ลู่เหนียง
อึก!!//อะไรกัน...เป็นไปไม่ได้
อู๋ถัง
มีเรื่องอะไรกัน เสียงดังออกไปถึงด้านนอก
ลู่เหนียง
ท่านพี่ท่านกลับมาแล้วรึ
ลู่เหนียง
นังคนรับใช้ทรยศคนนี้มันวางยาพิษเสี่ยวเออร์เจ้าค่ะ
ไป่ลู่
นายหญิงข้าไม่ได้ทำเจ้าค่ะ ฮือฮือ ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามียาพิษ
ลู่เหนียง
แล้วขวดยาที่ซ่อนไว้ใต้หมอน เจ้าจะอธิบายยังไงห๊ะ
เจียงหลี่
ออ น้องสาวข้าโดนยาพิษงั้นหรอ
เจียงหลี่
(เพิ่งเดินเข้ามา)
เสี่ยวเยียน
//สีหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนเลยแฮะ😑
ต้าเปย
อ่าา ร้อนจังแฮะ เสี่ยวเยี่ยนเจ้ากินข้าวยังล่ะ
เสี่ยวเยียน
ยัง ข้าเพิ่งตื่นน่ะ
เจียงหลี่
ข้าซื้อของมาฝากเจ้าเยอะแยะเลยล่ะ
ต้าเปย
ข้าก็ซื้อของที่เจ้าชอบมาทั้งหมดเลยเดี๋ยวจะให้คนนำไปให้นะ
เสี่ยวเยียน
ได้ ท่านเพิ่งกลับมารีบไปพักเถอะ
ลู่เหนียง
ท่านพี่ ท่านจะปล่อยคนร้ายไว้อย่างนี่หรอเจ้าคะ?
เสี่ยวเยียน
แต่ว่านะท่านน้า~
เสี่ยวเยียน
ข้าสงสัยเรื่องหนึ่ง ท่านพอจะให้คำตอบข้าได้หรือไม่
เสี่ยวเยียน
เหตุใดท่านน้าถึงรู้ว่ามียาพิษ แล้วท่านรู้ได้อย่างไรว่าขวดยาพิษอยู่ในห้องนอนของไป่ลู่บ่าวของข้า
ลู่เหนียง
คะ คือว่า ข้า....ข้า บังเอิญผ่านไปเห็นเข้าน่ะ
เสี่ยวเยียน
ท่านเห็นแต่ก็ปล่อยให้ข้ากินงั้นเหรอ
ชิงหลาน
นี่มันเรื่องอะไรกันลู่เหนียง
ตอนที่2
ลู่เหนียง
ข้า...ข้าจะห้ามแล้วแต่เจ้าดันกินมันก่อนน่ะสิ
เสี่ยวเยียน
อุ๊บ!! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า โอ๊ยมาห้ามตอนรุ่งสางเนี๊ยนะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
เสี่ยวเยียน
ท่านน้า ข้ารู้ว่าท่าน *แก่ แล้ว อาจจะหลงๆลืมๆ #ลืมแม้กระทั่งในอาหารมียาพิษ
เสี่ยวเยียน
แต่ก็น่าแปลกนะ
เสี่ยวเยียน
เรากินอาหารร่วมโต๊ะกันสองคน กับมีเพียงข้าที่กินยาพิษอยู่คนเดียว
ลู่เหนียง
เจ้า...หรือเจ้าจะหาว่าข้าวางยาพิษเจ้ากันหะ
เจียงหลี่
ท่านน้าลู่ คำกล่าวของตระกูลของข้าคืออะไรท่านรู้หรือเปล่า
ต้าเปย
บุญคุณต้องทดแทน ความแค้นต้องชำระ
ต้าเปย
ศัตรูนั้นควรฆ่า ใครร้ายมาอย่าปราณี
ลู่เหนียง
เจ้าหมายความว่ายังไง
ลู่เหนียง
เจ้าจะใส่ร้ายข้ารึ
ลู่เหนียง
ข้าจะวางยาพิษหลานตัวเองยังงั้นเหรอ
เจียงหลี่
พูดให้ถูก พวกเราแค่ถามท่านไม่ใช่สงสัย
เจียงหลี่
สาวใช้คนนี้ คิดว่าจะมีอำนาจถึงขั้นไม่รักชีวิตเลยงั้นเหรอ
ลู่เหนียง
พวกเจ้า ข้าอุตสาห์ข้าหวังดี แต่พวกเจ้านี่ช่างเป็นเด็กเนรคุณจริงๆ
ชิงหลาน
ลูกรักเจ้าเป็นยังไงบ้าง
เสี่ยวเยียน
ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ
เสี่ยวเยียน
ไปทำหน้าที่ของเจ้าต่อเถอะ
ไป่ลู่
คุณหนูหายสงสัยบ่าวแล้วหรือเจ้าคะ
เสี่ยวเยียน
ข้ามองคนออก พิษแค่นั้นทำอะไรข้าไม่ได้หรอก
เสี่ยวเยียน
//แต่ก็อย่าเจออีกจะดีกว่านะ ต้องระวังเรื่องการกินซะแล้ว
เสี่ยวเยียน
ท่านพ่อข้ามาแล้ว
ชิงหลาน
เสี่ยวเออร์ มานี่มะ
ต้าเปย
ท่านพ่อ ท่านจะส่งยัยตัวเล็กไปจริงหรอขอรับ
เสี่ยวเยียน
ไปไหนหรือเจ้าคะ
อู๋ถัง
พ่อจะส่งเจ้าไปเมืองฮวา
เสี่ยวเยียน
//เมืองฮวา...ฮวา...คุ้นๆแหะ
เจียงหลี่
ท่านแน่ใจหรือ ข่าวว่าท่านอ๋องเยว่ที่ปกครองเมืองนั้นโหดมากเลยนะขอรับ
ชิงหลาน
แม่เคยเจอเขาตอนเด็ก ช่วงงานเฉลิมฉลองครบรอบ8ขวบขององค์รัชทายาท
ชิงหลาน
ตอนนั้นเขาน่าจะ6-7ขวบได้ เป็นเด็กยิ้มเก่งและเชื่อฟังมารดามากเลยหละ
อู๋ถัง
ได้ข่าวว่าหลังจากที่พระสนมจินเสียชีวิต เขาก็ถูกฮ่องเต้ไล่ออกจากพระราชวัง
อู๋ถัง
โดยการให้เขาปกครองทางทิศใต้ที่เป็นที่ตั้งอาณาเขตที่ทางการไม่สามารถเขาครอบครองได้
อู๋ถัง
เขาใช้เวลาเพียงสามปีในการจัดการดูแลจนกลายเป็นอาณาเขตที่รุ่งเรือง
เสี่ยวเยียน
//เฮือก!!!! หรือข้าจะหลงเข้ามาในนิยายเรื่องดอกไม้ของเหล่าเจ้าชายทั้ง7
เสี่ยวเยียน
//ชื่อของข้าไม่มีบทในเรื่องงั้นก็คือตัวประกอบ
เจียงหลี่
นี่!! เจ้าเสียสติไปแล้วรึไง
อู๋ถัง
ดี ที่ข้าส่งเจ้าไปเพราะอยากให้เจ้าช่วยไปเจรจาเรื่องการค้ากับทางฝั่งนั้นให้หน่อย
อู๋ถัง
พี่ชายทั้งสองของเจ้าเป็นคนใจร้อนข้าไม่อยากส่งเจ้าพวกนี้ไป
อู๋ถัง
หากเจรจาสำเร็จหรือไม่นั้นขอแค่เจ้ากับมาอย่างปลอดภัยก็พอแล้ว
ชิงหลาน
แม่ได้เตรียมเครื่องรางให้เจ้าไว้เยอะเลย มีสมุนไพรฉุกเฉินด้วยนะ อะ!!นี่คือยันต์วาบฉุกเฉินเอาไปเยอะๆเลย นี่อาวุธด้วย
เสี่ยวเยียน
ทะ ท่านแม่ ข้าไม่ได้ไปรบซะหน่อย
ชิงหลาน
เจ้าเด็กคนนี้นี่ อย่างน้อยก็เพื่อความอุ่นใจของแม่คนนี้เจ้าต้องพกติดตัวตลอดเข้าใจไหม?
เสี่ยวเยียน
ทราบแล้วเจ้าค่า( ￣▽￣)
ตอนที่3
เสี่ยวเยียน
นี่น่ะรึเมืองฮวา
ไป่ลู่
คุณหนู เราไปหาที่พักกันเถอะเจ้าค่ะ
ไป่ลู่
นี่ก็มืดแล้ว เดี๋ยวจะหาที่พักยากเราไปดูโรงเตี้ยมข้างหน้ากันเจ้าค่ะ
สองสาวและผู้ติดตามสองสามคนเดินตามหลังเข้าไปในโรงเตี้ยมแห่งหนึ่ง
เสี่ยวเยียน
เฒ่าแก่มีที่พักว่างไหม
.....
ยังว่างอยู่สองห้องขอรับ
เสี่ยวเยียน
พวกเจ้าสามคนนอนด้วยกันนะ ส่วนไป่ลู่นอนกับข้า
เสี่ยวเยียน
//ชีวิตถือว่าไม่เลวเมื่อเทียบกับชีวิตก่อน
ไป่ลู่
คุณหนูสามเหล้าที่คุณหนูสั่งไว้มาแล้วเจ้าค่ะ
ไป่ลู่
ข้ากลัวท่านหิวเพราะการเดินทางกว่าจะมาถึงที่นี่ ข้าเลยสั่งอาหารมาให้ท่านด้วย
เสี่ยวเยียน
อะ!!! ข้าลืมหยิบของมาด้วย เจ้าช่วยไปขอให้ชินหมัวนำมันมาให้ข้าหน่อยสิ
เสี่ยวเยียน
น่าจะอยู่บนรถม้านะ
เสี่ยวเยียน
//สะ เสียงคมมีดนี่น่า
เสี่ยวเยียน
//ทำไงดีไป่ลู่เพิ่งออกไป
เสี่ยวเยียน
//พวกผู้ติดตามก็คงอยู่ในห้อง
เสี่ยวเยียน
//เหมือนจะมีคนบาดเจ็บด้วยแฮะ
เสี่ยวเยียน
ช่วยด้วยเจ้าคะมีผู้บุกรุก!!!!
ชินซู
คุณหนู!!เกิดอะไรขึ้นขอรับ
เสี่ยวเยียน
เมื่อกี้ชายชุดดำวิ่งไปทางหน้าต่างนั่น
ชินหลี่
คุณหนูโปรดวางใจข้าจะตามมันไปเอง
เสี่ยวเยียน
อื้อ ระวังตัวด้วย
เสี่ยวเยียน
ชินซู เจ้าช่วยข้าพยุงเขาไปที่เตียงหน่อย
ไป่ลู่
ชายผู้นี้เป็นใครกัน
ไป่ลู่
เหตุใดถึงได้นอนบนเตียงของท่าน
เสี่ยวเยียน
เขาถูกตามฆ่าน่ะ
เสี่ยวเยียน
ตอนนี้ชินหลี่กำลังตามอยู่
เสี่ยวเยียน
ชินซูไปตามหมอมาที
ชินซู
คุณหนูข้าว่าชายผู้นี้อันตรายเกินไปนะขอรับ
ชินซู
เหตุใดท่านถึงต้องช่วยเขากัน
เสี่ยวเยียน
น่า เจ้าจะให้ข้ายืนมองคนที่กำลังจะตายงั้นรึ
เสี่ยวเยียน
ไปเถอะ ชินหมัวก็อยู่ด้วยข้าไม่เป็นไรหรอก
เสี่ยวเยียน
ไป่ลู่เอาผ้าชุบน้ำมาให้ข้าทีสิ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เช้าวันต่อมา
ไป่ลู่
คุณหนูเราจะทิ้งเข้าไว้ที่นี่หรือเจ้าคะ
เสี่ยวเยียน
แน่นอนสิ หรือเจ้าจะให้เขาติดสอยห้อยตัวไปด้วย
ชินหลี่
คุณหนูข้าได้ให้หมอมาดูแล้วขอรับ
ชินซู
พวกเราไปกันเถอะ เราต้องเดินทางต่อกว่าจะถึงที่เขตร้อน
ชินหมัว
ข้าเตรียมรถม้าไว้แล้ว
ซือฝาง
นายท่านบ่าวมาช้าสมควรตาย
หมิงเยว่
ไปตามสืบมาให้ข้า นางที่อยู่กับข้าเมื่อคืนเป็นใคร
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
