คุณหมอคุณเป็นแวมไพร์หรอ
#1
เยจุน(นายเอก)
สวัสดีครับอาจารย์อู้
เยจุน(นายเอก)
//เดินเข้าไปในห้อง
เยจุน(นายเอก)
อ้าวแมชแรกจบไปแล้วหรอ?
ซูมิน(พระเอก)
ครับ//ยิ้มหวานให้
เยจุน(นายเอก)
จริงๆนายควรออกไปจากที่นี่นะ
เยจุน(นายเอก)
นายเด็กเกินไป
เยจุน(นายเอก)
ควรจะใช้ชีวิตในมหาลัยกับเพื่อนให้มากๆๆ
เยจุน(นายเอก)
ไม่ใช่มาเจ็บตัวแบบนี้
ซูมิน(พระเอก)
แต่ผมไม่อยากเรียน ไม่อยากมีเพื่อน(อยากมีแค่หมอคนเดียว)นิครับ
เยจุน(นายเอก)
พูดเล่นเป็นเด็กไปได้
ซูมิน(พระเอก)
ก็อย่างที่รู้ๆกันแหละครับ
ซูมิน(พระเอก)
ผมทั้งเรียนไม่เก่งคิดคำนวณก็ไม่ได้ มือก็หยาบ
ซูมิน(พระเอก)
ผมว่าผมคงไม่เหมาะหรอกครับ//ยิ้ม
เยจุน(นายเอก)
ไม่รู้//กดแผล
เยจุน(นายเอก)
ก็ควรไปเรียนซะ//กดแผลหนักกว่าเดิม
ซูมิน(พระเอก)
เป็นห่วงผมหรอครับ
เยจุน(นายเอก)
โดนโค้ชเลวนั้นตบอีกแล้วใช่ไหม
เยจุน(นายเอก)
ทำไมมไม่ยอมออกไปจากโค้ชเลวนั้นซะที
เยจุน(นายเอก)
ติดอะไรเขาหนักหนา
เยจุน(นายเอก)
ไม่ยอมไปจากเขาซะที
เยจุน(นายเอก)
แค่นี้ก็มีเหตุผลเพียงพอให้ออกไปจากชีวิตเขาน่ะ
เยจุน(นายเอก)
เห้อ..//เดินออกไป
ซูมิน(พระเอก)
ถ้าผมทำาผมก็จะไม่ได้เจอหมอแล้วสิครับ
เยจุน(นายเอก)
จะอยากเจอฉันทำไม
เยจุน(นายเอก)
เจอก็มีแต่เจ็บตัวปล่าวๆ
ซูมิน(พระเอก)
ไม่ใช่นะครับ
เยจุน(นายเอก)
อย่าเจ็บตัวมาอีกล่ะ
เยจุน(นายเอก)
เลิกทำาตัวเป็นเด็กได้แล้วหน่า
#2
ซูมิน(พระเอก)
ไว้เจอกันนะครับ//ยิ้มสดใส
ซูมิน(พระเอก)
ทำไมมหมอถึงไม่เคยหัวเราะกับมุขของผมเลยนะ
ซูมิน(พระเอก)
ถ้าหัวเราะคงจะน่ารักมากๆแน่
ครับก็ขอเชิญ ไอหงอก ซูมิน !!!
โค้ชของพระเอก
มึงมัวแต่ทำไรว่ะ
โค้ชของพระเอก
นวมมึงไม่ใส่ล่ะ
โค้ชของพระเอก
แล้วมึงจะนั่งเฉยทำาเหี้ยไร
ซูมิน(พระเอก)
ซวยแล้วไง//วิ่งไปห้องหมอ
ซูมิน(พระเอก)
หอมครับ! เห็นนวมผมไหม
ซูมิน(พระเอก)
ผมจำาได้ว่าลืมไว้ที่นี่น่ะ
เยจุนกำลังงเลือดคนไข้ใส่ถุง
ทั้งสองช็อตและทำาไรไม่ถูก
ตัวประกอบ
ขอเชิญ ซูมิน ขึ้นเวทีด้วยครับ
ซูมิน(พระเอก)
//รีบเอานวมใส่
ตัวประกอบ
และนี่ก็คือไอหงอกซูมินน!!!
ซูมิน(พระเอก)
(หมอเป็นอะไรกัน)
ซูมิน(พระเอก)
(ทำไมถึงดูดเลือดล่ะ)
ซูมิน(พระเอก)
(แวมไพร์จะมีจริงๆหรอ)
คู่ต่อสู้
//ใช้ท่าฟาดหางจระเข้
โค้ชของพระเอก
โอ้ยไอบ้านี่
โค้ชของพระเอก
มึงลุกขึ้นมาดิว่ะ
#3
ซูมิน(พระเอก)
ทำไมมตอนที่ฉันไปดูหมอหลังจบเกมไม่เจอเขาล่ะ
ซูมิน(พระเอก)
หรือเขาอาจะกลับก่อนอาทิตย์ขึ้น
ซูมิน(พระเอก)
หรือได้เลือดแล้วก็ไป
ซูมิน(พระเอก)
คิดว่าแวมไพร์มีแต่ใรหนังซะอีกนะเนี่ย
ซูมิน(พระเอก)
เขาทำางานที่ใต้ดินนั้นเผื่อหาเลือดงั้นหรอ
ซูมิน(พระเอก)
//เดินเข้าบ้าน
โค้ชของพระเอก
กูบอกมึงแล้วใช่ไหม
ซูมิน(พระเอก)
//ทำาท่าวิทพื้น
โค้ชของพระเอก
กูอุสาเลี้ยงมึงมาตั้งแต่เล็ก
โค้ชของพระเอก
เลี้ยงให้เสียข้าวสุกจริงๆ
โค้ชของพระเอก
นวมมึงก็ไม่ใส่
โค้ชของพระเอก
ไปแข่งก็แพ้นะมึง
ซูมิน(พระเอก)
(สงสัยจังนะว่า เขาได้ดื่มเลือดฉันไหม)
เยจุน(นายเอก)
ฉันไม่น่าเอาถุงเลือดมากินตอนนั้นเลย
เยจุน(นายเอก)
ไม่คิดว่าเขาจะกลับมา
เยจุน(นายเอก)
ฉันน่าจะควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้มากกว่านี่น่ะ
เยจุน(นายเอก)
เขาดันมาเห็นซะได้
เยจุน(นายเอก)
//เดินไปที่ตู้เย็น
เยจุน(นายเอก)
เห็นถุงเลือด
เยจุน(นายเอก)
โอ้ยฉันอยากจะบ้าตาย
เยจุน(นายเอก)
//โทรหาอาจารย์
ซูมิน(พระเอก)
มีคนรู้เรื่องของผมครับ
เยจุน(นายเอก)
จู่ๆก็เปิดประตู้เข้ามา
เยจุน(นายเอก)
ผมยังไม่ทันตั้งตัวเลยครับ
เยจุน(นายเอก)
ดื่มเลือดเพลินไปหน่อย
เยจุน(นายเอก)
ผมควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เองครับ
อาจารย์วู
คนที่เห็นเป็นใคร
เยจุน(นายเอก)
คนที่ผมขาวๆอ่ะครับ
อาจารย์วู
แต่นายก็รู้กฎนิใครที่รู้ความลับนี้ต้องตาย
เยจุน(นายเอก)
ครับผมทราบดี
เยจุน(นายเอก)
แค่อย่าพึ่งฆ่าเขาได้ไหมครับ
เขาแค่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราแค่แปปเดียว
เยจุน(นายเอก)
แต่อย่าพึ่งทำาอะไรเขาได้ไหม
อาจารย์วู
ถ้างั้นนายก็ต้องจ่ายเลือด100ถุงนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
