ร้ายกับผมเจอดีแน่
1
ฉากในนิยายที่มักจะเจอบ่อยครั้ง
ทั้งหลุดไปต่างโลกต้องเอาชีวิตรอดจากตัวร้าย
เอาชีวิตรอดจากเหตุการณ์ต่างๆ
หรืออาจจะไปเป็นตัวร้ายแต่ดึงพวกตัวเอกมาร่วมด้วย
คราฟีร่างก่อน(แพทย์)
เห้อพรุ้งนี้ก็ต้องไปทำงานแล้ว
คราฟีร่างก่อน(แพทย์)
เราจะไม่ได้อ่านนิยายที่เราชอบทั้งวันเลย...ถึงจะเป็นแบบนี้ทั้งวันก็เถอะ
คราฟีร่างก่อน(แพทย์)
เวลางานก็คือเวลางานตอนนี้ปล่อยวางมันไปเถอะ!
คราฟีร่างก่อน(แพทย์)
นี่ก็สี่ทุ่มแล้วแหะอ่านเพลินจนลืมไปเลย
คราฟีร่างก่อน(แพทย์)
เอาล่ะค่อยอ่านต่อพรุ่งนี้
โดยเฉพาะพวกที่เจ้าเล่ห์น่ะชอบมากๆเลยล่ะ
ถ้าเราได้แสดงละครเราจะขอเป็นตัวร้ายแล้วกันนะ
ต้องเรียนรู้วิธีการเป็นตัวร้ายที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมแล้วล่ะ
ไม่ว่าการเป็นตัวร้ายจะมีจุดจบแบบไหนแต่ฉันก็ไม่สนคอยดูเถอะถ้าฉันได้เป็นตัวร้ายจริงๆล่ะก็จะเป็นตัวร้ายที่มีจุดจบที่มีความสุขที่สุดเอง
โนออน
มีคนน่าสนใจเพิ่มขึ้นซะแล้วสิ~
โนออน
ต้องการเป็นตัวร้ายที่มีจุดจบที่ดีงั้นหรอ
โนออน
เอาล่ะเจ้าจะกลายเป็นตัวเอกหรือตัวร้ายกันนะถ้าไปที่นั่นแล้วจริงๆ
โนออน
อ่ะ...รีบจัดให้ตามคำขอก่อนแล้วกันถ้าเกิด ท่านพี่มาเจอเข้าข้ามีหวังโดนสวดแน่
โนออน
เอาเป็นนิยายที่เจ้ากำลังอ่านแล้วกัน...เจ้าจะเป็นคนที่รู้อนาคตล่วงหน้าเพียงคนเดียว อ๊ะนิยายที่หมอนี่อ่านจบรึยังนะ แถมโทรศัพท์กับสัญญาณกับแบตที่ไม่มีวันหมดไว้ให้แล้วกัน
คราฟี
ทำไมมันสว่างแบบนี้กันนะปกติเราอยู่แต่ในห้องเล็กๆแคบไปนี่นา...
ชิโระ(น.อ ในเรื่อง)
อ่ะ...ตื่นแล้วหรอครับคุณหนู
คราฟี
หื้ม(เสียงใครน่ะไม่คุ้นหูเลย)//หลับตา
ชิโระ(น.อ ในเรื่อง)
นายท่านจะว่าเอานะครับ
คราฟี
...หนวกหูตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว นายทงนายท่าน อะไรกันเล่าที่นี่มีแค่คราฟีคนเดียว...//ไม่แม้แต่จะลืมตา+เอาหน้ามุดลงหมอน
คราฟี
เอ๋นายท่านงั้นหรอ!!//เด้งขึ้นมาจากหมอนพร้อมหันไปมองชิโระ
คราฟี
(น...น...นี่มันที่ไหนวะเนี่ยแล้วไอ้หมอนี่เป็นใคร)//ลุก+ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ชิโระ
ชิโระ(น.อ ในเรื่อง)
...คงฝันอีกแล้วสินะ ผมชิโระครับคุณหนูคราฟี
คราฟี
(คราฟี...ตัวประกอบในนิยายที่เราอ่านหรอ??)
คราฟี
อืม...ผมขอเตรียมตัวก่อนแล้วกันออกไปรอข้างนอกเถอะ(เข้าใจล่ะ)
ชิโระ(น.อ ในเรื่อง)
ให้ผมแต่งตัวให้เหมือนปกติก็ได้นะครับ
คราฟี
(ดูเหมือนคนที่กำลังแต่งตัวให้เราจะเป็นตัวเอกของเรื่อง เปิดเรื่องมาก็เจอแบบนี้เลย )
คราฟี
(เราที่อยากเป็นตัวร้ายจะใจอ่อนก่อนไหมนะ )
คราฟี
(ฉันจะไม่ดึงพวกตัวเอกมาเข้าข้างตัวเองหรอกนะ)
โนออน
หืม...ปรับตัวได้เร็วจังนะหมอนี่มันจูนิเบียวรีเปล่า อ่ะว่าไม่ได้หรอกนะเพราะแม่(นักเขียน)ของเราก็เป็นเหมือนกัน
โนออน
ตัดจบเจอกันตอนหน้านะคร้าบท่านผู้อ่าน
2
ไชน์(แม่คราฟี)
ข้าวอร่อยไหมค้าาา
คราฟี
อืมอร่อยค้าบ(นี่ใครวะเนี่ยยย!)
ไชน์(แม่คราฟี)
อร่อยก็ดีแล้ววันนี้ม๊าทำเองเป็นพิเศษเลยน้าา
คราฟี
ม๊าทำเองหรอถึงว่าทำไมอร่อยกว่าปกติ(เป็นแม่เองหรอเนี่ย...ดีแล้วที่เราชอบเล่นละครกับตัวเองในห้องน้ำ ทำให้ฉันรู้ว่าต้องทำตัวแบบไหน)
คราฟี
ว่าแต่ป๊าเราไปไหนหรอครับ?//ตีหน้าใสซื่อ
ไชน์(แม่คราฟี)
โอ๊ะ สงสัยจะยังไม่ตื่น งั้นเราไปปลุกกันเถอะ
คราฟี
เอ่อ...ม๊าถีบประตูเข้าไปเลยหรอใช้มือก็ได้หนิครับบ
ไชน์(แม่คราฟี)
อ๋อมันไม่ทันใจน่ะ
ไชน์(แม่คราฟี)
เอ๋...ที่นี่ไม่อยู่แหะ
ไชน์(แม่คราฟี)
หรือออยู่ห้องทำงานกัน เราไปกันเถอะ
ไชน์(แม่คราฟี)
ไปกินข้าวกันเต๊อะที่ร้ากก!//เปิดประตู
คราฟี
อ่ะ...รอบนี้ใช้มือเปิดแหะ
คราฟี
หว๋าาา กระดาษเต็มห้องไปหมดเลย
ไชน์(แม่คราฟี)
ไหวไหมเนี่ย
ไชน์(แม่คราฟี)
มาๆไปกินข้าวก่อนเดี๋ยวม๊าจะมาช่วย
โคมุ(พ่อคราฟี)
เอื้อก//นอนจมกองเอกสาร
คราฟี
(โอ้โห๋ป๊าาา น่ารักมากก ม๊าเรายังหล่อกว่าเลย!)
ไชน์(แม่คราฟี)
มาๆม๊าจะพาไปเอง//อุ้มโคมุ
คราฟี
(...ม๊าเราเป็นหญิงแกร่งหรอเนี่ย)
คราฟี
(จะว่าไปม๊าสูงกว่าป๊านิดนึงแหะ)
คราฟี
วันนี้ม๊าบอกว่าม๊าเป็นคนทำเองเลยนะ
โคมุ(พ่อคราฟี)
จริงหรอ//หน้านิ่งแต่เต็มไปด้วยความสงสัย
ไชน์(แม่คราฟี)
จริงสิคะ...อร๊ายยคุณป๊าทำหน้าแบบนี้น่ารักจริงๆ//กอดโคมุ
คราฟี
ครับๆผมกินอิ่มแล้วพ่อแม่ขอตัวก่อน
คราฟี
ให้ทั้งสองคนจู๋จี๋กันให้เต็มที่เลยนะคร้าบบ
ไชน์(แม่คราฟี)
จู๋จี๋อะไรกันเล่าาลูกคนนี้ก็ ฮะๆ
คราฟี
คร้าบบไปแล้ว//ลุกออกจากโต๊ะอาหาร
คราฟี
(เราไปสำรวจคฤหาสน์อันใหญ่โตนี้ดีกว่า)
คราฟี
(แต่ก่อนอื่น...เลสโกห้องสมุดก่อนเลย!)
คราฟี
อยากตะโกนออกมาดังๆ...
คราฟี
ห้องสมุดสุดยอดไปเลยย!!
ไลบา(บรรณารักษ์)
ชู่ว//เอานิ้วจุปาก
ไลบา(บรรณารักษ์)
เสียงดังไปแล้วนะครับคุณหนู
ไลบา(บรรณารักษ์)
พึ่งเคยเห็นคุณหนูมาที่นี่ครั้งแรกเลยนะครับ
ไลบา(บรรณารักษ์)
สงสัยเรื่องอะไรงั้นหรอ?
ไลบา(บรรณารักษ์)
โอ๊ะ...ผมคงเสียมารยาทสินะครับ ผมไลบา เป็นบรรณารักษ์ของที่นี่ครับ
คราฟี
ผมมาที่นี่ครั้งแรกงั้นหรอ...ผมมาเพราะสงสัยในเรื่องสมุนไพรครับ!
คราฟี
อยากเรียนรู้เกี่ยวกับสมุนไพร!
คราฟี
กับประวัติของคนในครอบครัวเราด้วย//ยิ้มด้วยความใสซื่อ
ไลบา(บรรณารักษ์)
โฮ่ เป็นดวงตาที่สวยมากเลยนะครับ
ดวงตาของคนที่ช่างสงสัย
คราฟี
ผ...ผมก็แค่อยากรู้แค่นั้นเอง
คราฟี
ร...เรื่องนั้นช่างมันก่อนผมจะหาหนังสือที่เกี่ยวกับสมุนไพรได้ที่ไหนหรอครับ!
ไลบา(บรรณารักษ์)
ทางนั้นเลยครับ//ชี้
ไลบา(บรรณารักษ์)
งั้นขอให้โชคดีนะครับ
คราฟี
(เรามาสร้างรากฐานให้ครอบครัวตัวประกอบที่นี่ด้วยตัวเราเองกันเถอะ)
คราฟี
(ไม่ว่าจะที่โลกเก่าหรือที่นี่แต่ฉันจะเป็นนายแพทย์ที่มีความสามารถที่สุดในโลก)
คราฟี
(เพราะฉันชอบที่ได้ช่วยคน...และอีกอย่างฉันชอบที่ได้เห็นเลือดอีกด้วย...)
คราฟี
ฮ่าา ได้ความรู้ใหม่เพิ่มขึ้นมันดีแบบนี้นี่เอง
คราฟี
(หลังจากนี้เราไปหาประวัติของครอบครัวเราเพิ่มด้วยดีกว่า)
โนออน
อยากรู้อยากเห็นจังนะ เหมือนฉันเลยแฮะ
โนออน
ตัดจบ เจอกันตอนหน้านะท่านผู้อ่านที่รัก
3
คราฟี
อ๋าา ได้เรียนรู้มันดีต่อใจจริงๆ
ไลบา(บรรณารักษ์)
อารมณ์ดีจังนะครับ//โผล่มาด้านหลัง
คราฟี
ไลบา ผมตกใจหมดอย่าโผล่มาแบบนี้สิครับ
ไลบา(บรรณารักษ์)
โอ๊ะต้องขออภัยด้วยครับคุณหนู
คราฟี
วันนี้ผมขอตัวก่อนนะครับ
ไลบา(บรรณารักษ์)
ครับพรุ้งนี้จะมาอีกไหมครับ
ไลบา(บรรณารักษ์)
โชคดีครับคุณหนู
คราฟี
(มีแต่เรื่องน่าแปลกใจไปหมด)
คราฟี
(ทั้งเรื่องสมุนไพรของที่นี่ สรรพคุณ แต่ละอย่างน่าเหลือเชื่อมาก)
คราฟี
(และประวัติครอบครัวของเรา...ทั้งที่ยิ่งใหญ่มากเลยแท้ๆแต่กลับเป็นแค่ครอบครัวตัวประกอบเฉยเลย)
คราฟี
ฉากแบบนี้มันเหมาะกับการนอนที่สุด!
คราฟี
ถึงแม้มันใกล้จะมืดแล้วก็เถอะ
คราฟี
...(ซักหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก)//เดินไปนั่งพิงต้นไม้
ทริก(น้องคราฟี)
ใครมานอนที่ประจำเรานี่ย
ทริก(น้องคราฟี)
มันดึกมากแล้วอยู่ที่นี่ไม่โดนแมลงกัดรึไง
คราฟี
ไม่โดนหรอกน่า...งืม//สะลึมสะลือ
ทริก(น้องคราฟี)
เสียงนี้...อย่าบอกนะว่า//ดึงผ้าคลุมออกจากคราฟี
ทริก(น้องคราฟี)
โอ๊ยท่านพี่ผมแค่ดึงผ้าออกจากหัวมันจะอะไรขนาดนั้น
ทริก(น้องคราฟี)
เห้อเข้าไปหานอนในบ้านกันเถอะพี่
คราฟี
อ่า...พี่นอนตรงนี้มาพักหนึ่งแล้ว...ขี้เกียจลุกแล้วน่ะเอาเป็นว่าขออยู่นี่ทั้งคืนเลยแล้วกัน//ตั้งท่าเตรียมหลับต่อ
ทริก(น้องคราฟี)
ไม่ได้เดี๋ยวก็โดนม๊าบ่นพอดี//อุ้มคราฟีท่าเจ้าหญิง
คราฟี
โอ๊ะ...แข็งแรงจังนะทริก(อ๊ากกกก ตกใจหมดไอ้เด็กบ้า ดีนะอ่านประวัติครอบครัวมาแล้ว)
คราฟี
(ทริก เป็นอัศวินที่มียศพอตัวจะแข็งแรงก็ไม่แปลก ส่วนร่างที่เราเข้ามาอยู่เหมือนเป็นปลิงเกาะตละกูลเท่านั้นล่ะ)
คราฟี
(แต่ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวเราจะเริ่มสร้างชื่อเสียงแล้วล่ะ)//คิดเสร็จก็หลับต่อทั้งที่โดนอุ้มแบบนั้นนั่นแหละ
ทริก(น้องคราฟี)
โธ่ให้ตายเถอะพี่ชาย
ทริก(น้องคราฟี)
ไม่แปลกเลยที่ป๊ากับม๊าจะคลั่งรักพี่ขนาดนั้น....ตัวเราก็ไม่เว้นแฮะ
ทริก(น้องคราฟี)
ขี้เกียจกลับห้องตัวเอง....//จริงๆแล้วอยากนอนกับพี่ชายตัวเอง
ทริก(น้องคราฟี)
นอนที่นี่เลยแล้วกัน//พาคราฟีนอนที่เตียง+นอนกอดคราฟี
คราฟี
(นี่พามาส่งห้องแต่ต้องมานอนกอดเราด้วยอย่างงั้นหรอ)
คราฟี
ช่างมันแล้วนอนต่อเถอะ...(เจ้าเด็กนี่ตัวอุ่นดีจัง)//กอดกลับ
ทริก(น้องคราฟี)
(ปกติจะลุกขึ้นมาโวยวายแล้วนะ...วันนี้ท่านพี่น่ารักจริงๆ!!!!)//รู้สึกตัวแต่นอนต่อ
ทริก(น้องคราฟี)
หื้ม...(ใครมาขัดขวางความสุขของเรา)//เมิน
โคมุ(พ่อคราฟี)
ป๊ามาหาแล้วน้าา//เปิดประตูเข้ามา
โคมุ(พ่อคราฟี)
ทริกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มาทักทายกันเลยนะ
โคมุ(พ่อคราฟี)
แล้วนี่อะไรนอนกอดคราฟีอยู่งั้นหรอ
ไชน์(แม่คราฟี)
ห๋าาาา//วิ่งมาทันที
ไชน์(แม่คราฟี)
ทริกขี้โกงนี่!!
ทริก(น้องคราฟี)
อะไรกันเล่าป๊ากับม๊าก็กอดกันไปสิ
ทริก(น้องคราฟี)
ผมจะกอดพี่ชายตัวเองแล้วมันผิดรึไง
ไชน์(แม่คราฟี)
แต่เราก็อยากนอนกับลูกชายของเรานะ!
ทริก(น้องคราฟี)
โตกันแล้วนะ!!
คราฟี
งืมม...เสียงดังกันจังเลยนะครับ//ลุกจากการกอดของทริก
ทริก(น้องคราฟี)
เห็นไหมอดเห็นท่าทางน่ารักตอนนอนของท่านพี่เลย!!
คราฟี
นี่มันวุ่นวายอะไรกันเนี่ย
โนออน
นี่มันจะวุ่นวายอะไรกันขนาดนั้น ช่างเป็นครอบครัวที่เข้ากันได้ดีเหลือเกิน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
