ณะมหาลัยแห่งหนึ่ง มีนักเรียนแลกเปลี่ยนเข้ามาเขา เดินผ่านห้องปกครอง ไปแล้วอาจารย์แถวนั้นถามว่า เธอเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนใช่ไหม นักเรียน

คนนั้นจึงตอบว่าใช่ครับอาจารย์อาจารย์ อาจารย์จึงพาไปห้องเรียน นักเรียนแนะนำตัวหน้าห้องบอกว่าชื่อ หยิ่นเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน จากประเทศจีน

เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากประเทศจีน ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับหยิ่น ไปนั่งข้างกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอแนะนำตัวว่าฉันชื่อ ยี่หวา

ยินดีที่ได้รู้จักนะ ทั้งสองคนได้เดินไปที่โรงอาหารของมหาลัย ทั้งสองคนก็ เดินไปคุยไปพี่หยิ่นรู้สึกว่าพี่ยี่หวา ก็น่ารักดี คุยด้วยก็สนุก อยู่ด้วยแล้วอารมณ์ ส่วนยี่หวา ก็คิดว่าหยิ่นก็นิสัยดี

(ในตอนนี้ทั้งสองคนเริ่มชอบกันแล้วค่ะ)

เมื่อทั้งสองคนกินข้าวเสร็จต่างคนต่างไม่ได้พูดอะไรเพราะแต่ละคนในใจก็ไม่ได้คิดกับอีกฝ่ายแค่เพื่อน

ในช่วงเวลาตอนเย็นนักศึกษาทยอย กันกลับบ้าน หรือบางคนก็ กลับหอของตนเอง แต่บางคนก็มีทำรายงาน หรือ ทำกิจกรรมในช่วงเย็น คณะที่หยิ่น อยู่เป็นคณะวิศวกรรม ในช่วงเย็นมีกิจกรรมรับน้อง ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่หยิ่นไม่ชอบมากที่สุด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ต้องนั่งฟังที่ว้าก

พูดละอธิบายเกี่ยวกับมารยาท การอยู่ในคณะ เเละต้องปฏิบัติตัวอย่างไร บางคนถ้าไม่ตั้งใจฟังก็จะโดนลงโทษ เช่นวิ่งรอบสนามมากกว่า 10 รอบ ซึ่งหยิ่นก็กลัวมากตั้งใจฟัง และไม่พูดอะไร ส่วนยี่หวานั้นโดด เพราะไม่อยากนั่งพี่ว้ากพูด หรือ ด่าเมื่อพี่ว๊ากพูดจบก็บอกว่าเย็นวันพรุ่งนี้มาเจอกันอีกในตอนเย็นเวลาเดิมมาให้ครบไม่งั้นเพื่อนจะเดือดร้อนหยิ่นเเละเพื่อนๆ ในคณะได้ยินดังนั้นแล้วจึงตอบพี่ว๊ากว่าครับ/ค่ะทุกคนแยกย้ายกันกับหอบางคนก็กลับบ้าน

ติดตามชมตอนต่อไป

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวายนะคะ แต่เป็นนิยายประมาณว่า มีแฟนเป็นชะนี แต่จริงๆชอบผู้ชาย บางคนอาจจะไม่ชอบนะคะ แต่ต้องลองอ่านตอน ท้ายท้ายเรื่องจะ....................มาก รอติดตาม บายเด้อ

ตอนนี้พี่หยิ่นได้คบกับพี่ยี่หวาแล้วและตอนนี้หยิ่นอยู่ปี2แล้ว

หยิ่น:ฉันดีใจนะ ที่เธอมาดูฉันประกวดเดือนมีหาลัย

ยี่หวา:ฉันก็ดีใจ ที่ได้มาดูเธอประกวด

หยิ่น:ไปก่อนนะ ได้เวลาสแตนบายแล้ว

ยี่หวา:จะสู้ๆ นะ

หยิ่นพยักหน้าแล้วเดินนไปหลังเวที

หยิ่นกำลังจะเดินไปบนเวทีหยิ่นไปสุดตากับผู้ชายคนหนึ่ง แต่ก็รีบเดินขึ้นเวทีไป หยิ่นไม่สามารถละตาจาก ผู้ชายคนนั้นได้เลยแต่กับกันหยิ่นหวารู้สึกแปลกๆเพราะก่อนเวทีหยิ่นบอกว่าจะมองมาที่ยี่หวาแต่ตอนนี้หยิ่นมาไปที่ใครก็ไม่รู้ หยิ่นได้เป็นเดือนมหาลัย

ยี่หวา:ดีใจด้วยนะ

หยิ่น:ครับ

หยิ่นตอบสั้นเเละรีบเดินไปในใจของหยิ่นไม่ได้สนใจหยี่หวาเลยแต่กับรีบตอน ผู้ชายคนนั้นไป

แต่ก็ตามไม่เจอ จนไปได้ยินครูพูดกันว่ามีเด็กใหม่ เป็นเด็กปี1เมื่อหยิ่นรู้อย่างนั้นจึงเดินรีบตามไปดู หยิ่นได้ยินผู้ชายนั้นเนอะนำตัวว่าชื่อวอร์

้่เป็นนักคึกษามาใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

หนอนเมื่อได้ยินดังนั้นต้องรอจนกว่าจะเที่ยงเมื่อเที่ยงแล้วเย็นรีบไปแนะนำตัวกับวอร์

หยิ่น:สวัสดีครับพี่ชื่อหยิ่นน้องชื่ออะไรหรอไม่คุ้นหน้าเลย

วอร์:สวัสดีครับผมชื่อวอร์ผมมาใหม่ผมเคยไปดูพี่ประกวดเดือนอยู่นะ

หยิ่น:หรอครับสงสัยพี่ไม่ได้สังเกตน้องอยู่คณะอะไรหรอ

วอร์:อยู่คณะวิศวะครับอยู่ปี 1

ทั้งสองคนก็คุยกันไปเรื่อยจนยี่หวาเดินมาเห็นเกิดความหึงหวงเลยรีบเดินไปขัด

ยี่หวา:มาทำอะไรตรงนี้คะหยิ่น

วอร์:พี่

ยี่หวา:นี่หว่าเป็นแฟนกับหยิ่นคบกันมาปีนึงแล้วค่ะ

วอร์:อ๋อหรอครับยินดีที่ได้รู้จักครับ

วอร์พูดด้วยเสียงที่นอยๆ

ยี่หวา:หยิ่นไปเรียนกันเถอะได้เวลาขึ้นห้องแล้วคาบต่อไปขึ้นช้าคุณครูล็อคห้องนะ

หยิ่น:เออใช่ วอร์งั้นพี่ไปก่อนนะ

ยี่หวา:รีบดึงหยิ่นไปจากตรงนั้น

วอร์ทำหน้างงๆแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรคิดในใจว่ารีบกินข้าวแล้วขึ้นห้องดีกว่า

ตอนนี้หยิ่นกับยี่หวานเริ่มห่างกันแปลกๆหยิ่นรู้แล้วว่าพี่ว่าคงไม่ใช่รักแท้ของตัวเอง(เพราะฉันเชื่อว่ารักแท้มีจริงยังคงรอให้ฉันเข้าไปเพราะรักแท้ก็ต้องพิสูจน์ต่อให้ไม่รู้ว่าอีกเมื่อไหร่)

ติดตามชมตอนต่อไป

ถ้าใครอยากรู้เวลาเป๊ะเป๊ะไปช่องอื่นนะคะเพราะบางทีเรามีเรียนกลับมาก็ต้องทำการบ้านยกเว้นเสาร์อาทิตย์ว่างๆก็จะมาเขียนให้แล้วก็ในตอนนี้หญิงเจอรักแท้แล้วค่ะส่วนวงเล็บตอนสุดท้ายอันนั้นเพลงค่ะเพลงที่อธิบายอารมณ์ของหยิ่นได้มากที่สุด ไปละ บายเด้อออออ

เมื่อหยิ่นไม่พูดอะไรยี่หวา

ยี่หวา:งั้นเรากลับก่อนนะ

หยิ่น:ครับ

หยิ่นเห็นว่ายี่หวากลับไปแล้วจึงรีบเดินหาวอร์จนไปเจอวอร์อยู่ใต้อาคารเรียนเลยเข้าไปถามว่า

หยิ่น:มานั่งทำอะไรตรงนี้

วอร์:ไม่มีอะไรพี่เบื่อๆอ่ะ

หยิ่น:แล้วทำไมยังไม่กลับหอ

วอร์:โหพี่หอผมอยู่แค่นี้เองเลี้ยวซ้ายไปก็ถึงแล้ว

หยิ่น:หอของมหาลัยอ่ะนะพี่ก็อยู่นะ

วอร์:หรอครับงั้นพี่กลับกับผมไหม

หยิ่น:เอาสิ

หยิ่น:ถึงแล้ว

ระหว่างขึ้นลิฟท์หยิ่นก็ถามว่า

หยิ่น:แล้วน้องอยู่ชั้นไหน

วอร์:อ๋อผมอยู่ชั้น 3 ห้อง 304

หยิ่น:อ้าวอยู่ชั้นเดียวกันเลยอยู่ห้องข้างๆกันด้วยพี่อยู่ชั้น 3 ห้อง 303

วอร์:อ้าวหรอครับ

หยิ่น:ถึงห้องแล้วเราเข้าห้องเลยมีอะไรเรียกพี่ได้ตลอดเวลาเลยนะ

และทั้งสองคนก็เดินแยกย้ายกันเข้าห้อง

เวลา 5ทุ่ม

ก๊อกๆ

หยิ่น:ครับมาแล้วครับ

ดึกป่านนี้แล้วใครมาเคาะประตูห้องเราเนี่ย

เมื่อเปิดประตูมาก็ต้องตกใจว่าคนที่ยืนหน้าห้องนั่นก็คือวอร์ทั้งตกใจทั้ง งง

หยิ่น:อ้าววอมาทำอะไรดึกป่านนี้

วอร์:พอดีแอร์ห้องมันเสียอ่ะ

จริงๆแอร์ห้องวอร์ไม่ได้เสียแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมบอกยังงั้นรอดูเอา

หยิ่น:อ้าวหรอแล้วทำไงอ่ะมานอนห้องพี่ไหม

วอร์:ได้หรอครับ

หยิ่น:ได้สิ

หยิ่นได้ยินดังนั้นจึงรีบบอกให้วอร์มานอนที่ห้องเพราะนึกแผนอะไรออก

วอร์:งั้นผมนอนเลยนะพรุ่งนี้มีเรียนเช้า

หยิ่น:พี่ก็มีเรียนเช้าเหมือนกัน

จริงๆหยิ่นมีเรียน 10:00 น.แต่บอกว่ามีเรียนเช้าเพราะจะได้ทำตามแผน

หยิ่น:งั้นพี่ปิดทีวีก่อนนะ

วอร์:ครับ

ก่อนที่หยิ่นจะปิดทีวีเอื้อมมือไปหยิบรีโมทแอร์แล้วปรับเป็นเบอร์ 20 จากตอนแรกเปิดเบอร์ 25

ใช้ค่ะแผนของหยิ่นก็คือปรับแอร์เย็นให้วอร์หนาวจนต้องมากอด

กลางดึก

หยิ่น:ทำไม่แอร์หนาวจังว่ะ

ตอนแรกคิว่าจะให้วอร์หนาวจนต้องมากแต่ตัวเองหนาวซะเองเลยต้องเป็นฟ่ายต้องไปกอดพี่วอร์

พี่วอร์รู้สึกตัวเเต่ไม่ได้พูดอะไร(ในใจเเอบยิ้ม)

ติดตามชมตอนต่อไป

มาแล้วตอนที่3ตอนนี้แอบฟินเล็กน้อยตามดูต่อไปมันมีมากกว่านี้อึก ไปละ บายเด้อ